we beginnen te beseffen dat onze dagen hier in het prachtige Kenia geteld zijn. Nog zo weinig tijd en nog zoveel te doen. Zowel op onze stage als in onze vrije tijd willen we nog vanalles doen.
Woensdag namen we deel aan een project dat deels vanuit de school werd georganiseerd. We gingen ondergoed en maandverbanden brengen naar een school in Lunga Lunga, dicht bij de Tanzaniaanse grens. De meeste meisjes blijven daar thuis als ze hun regels hebben en zitten de hele dag boven een put in de grond. Hier wilde de vrouwenvereniging iets aan doen, vandaar het idee om die spullen te gaan uitdelen. Deze meisjes komen dan elke maand een aantal dagen niet naar school omdat ze geen middelen hebben om maandverbanden te kopen. Het werd een lange, maar nuttige dag. De meisjes waren er heel tevreden mee.
We kunnen nu al terugkijken op een prachtige tijd waarin we heel wat onvergetelijke momenten beleefden! Wat we hier meemaakten en nog zullen meemaken is onbetaalbaar.
We hadden een heel leuke tijd met Tine's mama & Philiep. We genoten er erg van dat ze gekomen zijn al was het maar voor een weekje. Nu alle bezoek terug in België is, hebben we wat tijd voor onszelf en om met ons 2-tjes nog vanalles te doen. Daar genieten we met volle teugen van! We missen mekaar nu al :), wat zal dat dan zijn als we terug in België zijn. We maakten hier ook heel wat vrienden & willen ook met hen nog heel wat leuke momenten beleven. Wat zullen we hen missen als we terug zijn.
Natuurlijk keren we terug naar jullie, familie en vrienden en kijken we er tegelijkertijd heel erg naar uit om jullie allemaal terug te zien. Gelukkig is er Skype en konden we een aantal van jullie al zien en horen, maar een knuffel en zoen hebben we nog van jullie tegoed!
De volgende weken willen we graag nog eens naar Mombasa gaan om enkele organisaties te bezoeken en ook wat te shoppen. Hopelijk lukt het ons om nog 1 uitstap te doen met wat vrienden. Nog eens lekker gaan eten met hen, dat zien we ook wel zitten. Daar beginnen we trouwens vanavond al mee!
Gisteren kochten we vis aan de lokale visboer, die langskwam met zijn fiets. Na 2 maanden en een half hebben we het nog steeds niet helemaal geleerd. We betaalden meer dan het dubbele van de prijs. Maar we laten ons niet kennen. Volgende week gratis vis! Sylvie gaat nu chiapati halen, ons favoriet ontbijt wegens geen tijd om om brood te gaan :) Daarna begint onze stagedag!
een laatste berichtje over de avonturen van mama & Phil hier in Kenia. We bezochten gisteren Amani primary school, een lagere school hier in de buurt. We gaven er wat didactisch materiaal & schrijfgerief af dat de kinderen in België hadden gemaakt & verzameld. De kinderen en de leerkrachten waren hier zeer blij mee! We gaven een van de leerkrachten die potloden aan het slijpen was met een scheermesje, een slijper. De zelfgemaakte klokjes & kaartjes om de tafels in te oefenen werden uitgedeeld in class 4. Het gemaakte alfabet ging naar KG II. De directrice koos ook 2 kinderen uit die de turnschoentjes van tante Antoinette heel goed konden gebruiken. Ze waren zeer fier met hun nieuwe schoentjes. De hemdjes van nonkel Achiel kregen een 2e leven bij Evans & Lucas van het dispensarium! Daarna bezochten we Shikamanaschool. In kindergarden I gaven we snoepjes. KG II's kregen elk een potlood. De KG III's kregen een potlood met een gom en een slijper. In class 1 (1e leerjaar) gaven we ook potloden. Class 2 & 3 kreeg bicjes van C&A, kaartspelen en een springtouw. In class 4 gaven we iedereen ook een stylo. Class 5 was zeer tevreden met de zelfgemaakte boekjes van L4A van de Vrije Basisschool ODK. In class 6 kregen de meisjes ook zo een boekje en de jongens een bic van C&A. Class 7 kreeg ook een bic. In class 8 kregen ze zowel een blauwe als rode bic. Ook de leerkrachten kregen telkens iets. De vriendschapsbandjes kregen nog geen bestemming. Er was geen enkele klas klein genoeg om aan iedereen eentje te kunnen geven. Wij zullen die in de komende drie weken uitdelen als beloning. Er staat hier nog heel wat gerief. Wij gaan dat in de komende weken nog uitdelen aan de kinderen die er het meest plezier van zullen hebben! De babykleertjes van Izare waren heel erg welkom bij het dochtertje van mama Julie hier in Maweni!
Heel erg bedankt om vanalles met mama & Philiep mee te geven. De kinderen waren hier zeer tevreden mee! Ga zeker nog een kijkje nemen in het album van mama & Phil in Kenia want er zijn nog enkele foto's bijgekomen!
uitgeblust kwamen mams & Phil (de bevoorrading) op zaterdag aan! Op zondag lieten we ze wat bekomen aan het strand en namen we hen mee naar Forty Thieves, maar op maandag vertrokken we al voor een driedaagse safari in de Masai Mara. Daar zagen we naast de vele wilde dieren ook het leven van het Masai-volk. Ze waren zeer vriendelijk en gastvrij! We bezochten hun dorp, maar hadden speciale interesse voor hun school. Ze waren verbaasd. Wat een verschil met onze klassen. De foto's spreken voor zich. Nu zijn we terug en morgen gaan we de school waar Tine & Sylvie hun stage doen, bezoeken en we nemen alle spullen mee die jullie voor de kinderen verzamelden. We kijken er erg naar uit! Aftellen doen we zeker nog niet!
vele groetjes van ons, Mama, Philiep, Sylvie & Tine
morgen vertrekken we voor 2 dagen op safari om 6u30 met mama en papa Jacques. Dinsdag vullen we onze blog verder aan maar ondertussen kan je al enkele nieuwe foto's bekijken op ons webalbum!
We zitten al halfweg onze stage, dringend tijd om een te laten weten wat we tot nu toe al allemaal deden & wat we nog zouden willen doen!
We startten de stage met heel wat observeren in class 4-7. Dit kunnen we nu heel goed gebruiken bij het uitwerken van onze ideeën! We bespraken met de verantwoordelijke leerkrachten de klassen om zicht te krijgen op wie in welke klas zit. Het was al een hele opgave om de juiste naam van de kinderen te vinden. Sommige kinderen veranderen van naam wanneer ze die niet mooi vinden. Achternamen vind je hier niet terug, enkel een godsdienstige naam en de voornaam vb. Jackson Mohammed. De 2e naam is meestal van de vader. Maar het kan even goed zijn dat een kind Mohammed Jackson heet. Of dat de volgorde van de namen in het ene register anders staan dan in het andere. Een kant en klare klassenlijst vonden we hier dus niet en het duurde wel even vooraleer we alle kinderen een naam konden geven. Nu nog steeds veranderen kinderen van school of komen er bij of komen een aantal dagen niet naar school. Het is dus zeer moeilijk om een goed zicht op alle kinderen te krijgen. We spraken de leerkrachten één voor één aan na te gaan wat zij al van de kinderen van hun klas weten. Was deze leerkracht nieuw, dan spraken we de verantwoordelijke leerkracht van het jaar ervoor aan & nodigden we de huidige leerkracht bij de bespreking uit. Geboortedata zijn hier ook moeilijk te achterhalen. Sommige kinderen hebben geen geboortecertificaat of weten niet in welk jaar ze geboren zijn... Dit maakt het voor ons moeilijk om te weten op welk niveau deze kinderen zitten rekening houdende met hun leeftijd. We hielpen ook de leerkrachten bij het verbeteren van de examens. Geen nood, het waren multiple choice examens en we moesten enkel de juiste & foute antwoorden aanduiden. Zo kregen we ook een beetje zicht op het startniveau van de kinderen. Hier streeft men naar 50% voor alle vakken. Dan is een leerling succesvol voor dat vak. Vanuit deze observaties zijn 2 ideeën ontstaan nl. - opvolgen/ondersteunen van wiskunde(leerkrachten) in de klas of via ondersteuning leerkracht - opmaken van een soort leerlingendossier voor class 4-7 a.d.h.v. een soort standaardformulier dat ze in de toekomst ook zouden kunnen gebruiken We spraken ook een aantal keren met de head teacher over onze observaties & onze ideeën. We kunnen goed met hem praten en hij steunt ons in onze 'projectjes' op Shikamana. Het viel ons ook op dat het schoolgebouw niet echt uitnodigend is naar kinderen toe en we hadden de idee om hier misschien iets aan te veranderen. We spraken met enkele ouders en die vonden dit een super idee. Een van hen is een kunstenaar/schilder en wil ons hiermee zeker en vast helpen! We hadden een heel leuk contact met hem & vinden het leuk om met een ouder samen te kunnen werken voor dit project. Misschien is dit wel een aanzet om zelf nog meer dingen uit te werken. Het idee van de muurschilderingen bespraken we met de head master, head teacher en Pascale. Zij vinden dit een goed idee en laten ons vrij om dit te organiseren. Enkele dagen later betrokken we ook de kleuterleerkrachten hierbij en vroegen hen hoe we dit het best kunnen aanpakken. Ze gaven ons heel wat ideeën. Ze hadden zelf ook heel wat voorstellen. We spraken af dat we met het alfabet zouden beginnen en dan wel zouden zien wat nog mogelijk is. We vinden het tegelijkertijd ook belangrijk om de kinderen hierbij te betrekken en hadden de idee om een tekenwedstrijd te organiseren. We vroegen de kinderen om bij elke letter een mooie tekening te maken vb. A van Apple en zullen er de mooiste tekening uitkiezen! Deze kinderen mogen de ouder dan ook helpen bij het schilderen van de letters en bijhorende tekeningen.
We voelen ons al goed thuis op school en ook de contacten met de leerkrachten verloopt zeer goed!
Mevrouw de manager is al een paar dagen aan onze tussentijdse evaluatie aan het werken. Polé polé, maar ze doet dat zeer goed samen met de directeur & de head teacher. Het ziet er goed uit!
dinsdag vierden we de verjaardag van Pascale in de African pot! Ze was pas woensdag jarig, maar omdat Gabrielle de volgende dag al huiswaarts keerde, vierden we het dinsdagavond. Het werd een gezellige avond met Jackie, Peter & Patricia en Annie & Hugo. Woensdag zetten we de dag in met een stagegesprek gevolgd door een duik in het zwembad. In de namiddag gingen we een ijsje eten in Leonardo's. Donderdag gingen we naar Teachers 4 Teachers. Een organisatie die Nederlandse leerkrachten naar Kenia haalt om workshops te geven aan Keniaanse leerkrachten. We werden vriendelijk uitgenodigd om in maart deel te nemen aan een van de workshops! Daarna bezochten we met Nancy & Pascale 'de Meir' in Ukunda. Dat leverde ook wat leuke momenten op. Daarna dronken we nog iets en keerden we terug naar huis.
Vrijdag gingen we naar Mombasa met Patricia. Een heus avontuur. We deden alles zoals de lokale bevolking hier doet. We namen de matatu richting Likoni, waar we dan als enigste muzungu's te voet de ferry namen. Gelukkig was Patricia dit gewoon en kon ze ons de weg wijzen naar Biasharastreet! We namen de matatu naar het centrum van Mombasa en in Biasharastreet zagen we heel wat prachtige stoffen zoals Kikoi's & Kanga's. We wisten al meteen dat we hier met onze ouders terug zouden willen komen! Dit is wel het echte Kenia en we waren heel blij dat Patricia onze gids wilde zijn! Na het winkelen gingen we nog Keniaans eten en kregen we bericht van Annie dat de container eindelijk was toegekomen! We gingen zo snel mogelijk naar huis om mee de container te legen, maar we waren te laat. Ze hadden al heel wat mensen opgetrommeld om te helpen en leegden de container in iets meer dan een uur! Zaterdag hielpen we Annie met het sorteren van de dozen. Het is een grote opluchting dat de container hier eindelijk is. Het duurde nog een halve dag vooraleer de container op de grond stond. Ze moesten stukken van de truck slijpen vooraleer de container van de truck kon. Het hele gebeuren had veel bekijks van voorbijgangers. Zondag rustdag en gingen we naar Forty Thieves! In de container zaten er bandjes voor Vero voor in het water en een opblaasbaar autootje. Ze was er dolgelukkig mee en speelde er de hele dag mee! We namen afscheid van Nancy op het strand... Het was een plezier om haar 2 weken bij ons te hebben en we vonden het jammer dat ze naar huis moest vertrekken. De ouders van Sylvie kwamen aan met het vliegtuig waarmee Nancy maandagochtend terug naar huis vertrok. We vertrokken in Forty Thieves met een heuse regenbui. Het was alsof de hemelsluizen openstonden. We hadden een lek in ons plafond & waren blij dat de regen na een uurtje ophield! Hugo wist meteen wat doen op maandag :)
vrijdagochtend namen we afscheid van Ann & Nathalie...het was leuk om met hen een weekje door te brengen. En zoals Simon zegt: 'We will miss you. When will you come back to our country? You're most welcome! Karibu Sana!'
Het weekend zetten we alvast in met een leuke avond. We gingen bij Lymington's BBQ'en. Elke eerste vrijdag van de maand doen ze een speciale avond en we waren nog net op tijd om te kunnen reserveren!! We waren met een grote bende. Pascale, Nancy, Peter, Patricia en wij met z'n 4. We begonnen op het gemak met een aperitiefje en mochten iets later aanschuiven aan het BBQ buffet. Sylvie en Tine hielden een plaatsje vrij voor de lekkere taart dat we na het buffet zouden eten ;) De madam des huizes maakt de taarten helemaal zelf en ze zijn om de vingers van af te likken! Alle taarten met chocolade hebben we al geproefd. Terwijl we aan het eten waren, kwamen ze ons melden dat we nu nog iets moesten bestellen omdat we het volgende half uur niets meer konden bestellen bij onze waitress...vreemd... Even later verschenen 4waitresses en 1 waiter in een glittertopje. Hilariteit alom. Ze trakteerden ons op een aantal line-dances samen met de bazin. Op het einde werden we uitgenodigd om onze danskunsten ten toon te stellen! We hadden een heel leuke avond en dansten nog wat!
Zaterdag weer een leuke namiddag/avond. We waren uitgenodigd bij Abbie & Thomas, 2 vrienden die we in Forty Thieves leerden kennen. Abbie nodigde ons uit om bij hem iets te komen drinken. Hij woont in Coconut Village. Dat ligt net naast de Neptune-hotels (waar Sylvie haar mama & papa Jacques gaan verblijven). Thomas woont op Abbie's domein en huurt daar een huis. We kregen een heuse rondleiding door zijn prachtige woning. We moesten ons inhouden om niet de hele tijd foto's te nemen, maar misschien lukt ons dat de volgende keer nog wel :)
We leerden er ook Stefanie kennen, een Franse advocate met een project in Tsjaad voor de bescherming van olifanten. Ze is bij Abbie te gast en verblijft daar terwijl ze haar boek aan het schrijven is. Bij Abbie zagen we ook heel veel aapjes. Eentje kwam zelfs langs de dakgoot piepen. We hoorden hem al aankomen van op het dak en Sylvie stond klaar met het fototoestel om een leuk kiekje te nemen! Op dat moment zaten we in de slaapkamer/living van Abbie en hadden een prachtig zicht! We konden nog een verdiepingkje hoger naar de massageruimte.
Daarna gingen we ook nog eens bij Thomas langs. We ontmoetten zijn 2 honden en kregen ook een rondleiding. Hij had een 8-tal vrienden die de dag erop kwamen, dus hij was nog wat aan het opruimen en zijn goulash rook heerlijk. We besloten, na lang over en het weer discussiëren, om in Ushago iets te gaan eten. We bestelden 6 pizza's en hadden nog een leuke avond!
Zondag Forty Thieves dag!! We namen naar goede gewoonte weer een brunchbuffet. Het smaakte. Nancy & Pascale waren er voor de eerste keer bij. Wij besloten na het eten een wandeling te gaan maken. We hadden de idee om eens te kijken hoe lang we er over zouden lopen tot de Neptune hotels. Een stevige wandeling zagen we wel zitten. We hadden geluk, het was net laag water geweest en we hadden de wind in de rug. We besloten voor de zekerheid wat centjes mee te nemen en onze kleren/schoenen om in het terugkeren de matatu te nemen. We deden over een 7-tal km anderhalf uur. Goed te doen dus! Het was ons niet echt duidelijk waar de Neptune hotels zich bevonden, we zagen aan de buitenkant ook niet echt bordjes...dus we bleven maar doorlopen tot we op een gegeven moment Thomas meenden te herkennen. Na wat heen en weer gekijk en ons af te vragen of het nu hem wel was (we zagen dat hij ook zo wat aan het kijken was van wie zijn dat...) zagen we dat hij ons ook herkende. Achteraf waren we heel blij dat we hem herkenden want we hadden absoluut niet door dat we al aan Neptune waren. Nog iets verder wandelen en we zaten in Tanzania... Thomas nodigde ons uit bij hem thuis voor een goed glas water baridi (koud)! We praatten nog wat en zagen voor het eerst Colobusapen. Deze apen hebben een zwarte vacht en een witte baard :) Een van hen had een klein aapje bij zich (zoek dat maar eens op de foto's) :) We besloten om de matatu terug te nemen naar Forty Thieves. In matatu's nemen geraken we nu echt bedreven! In Forty Thieves stond het water bijna aan de eerste tafeltjes en we namen van de gelegenheid gebruik om nog een verfrissende duik te nemen! Er was een sterke stroming en grote golven! Ideaal!
Vandaag kwamen Pascale & Nancy aan. Na schooltijd gingen we ze meteen een bezoekje brengen. We zijn blij dat Pascale nu aankomt. We beginnen de school wat beter te kennen en even brainstormen met haar zal ons ongetwijfeld nog meer stage-ideeën geven. Na wat getetter gingen we eten in een nieuw Italiaans restaurantje achter Ushago. Het was een gezellige avond en we spraken af om woensdag met hen mee te gaan naar Shikamana! Leuk weetje: Pascale & Nancy zijn tot vrijdag de buren van Ann & Nathalie. 4 maart komt Tine haar mama & Philiep ook een weekje in het huisje waar Pascale & Nancy verblijven!
Vandaag
gingen we, zoals beloofd aan Simon, naar de mis. We spraken met hem af om 8u45.
Hij stond ons al op te wachten met zijn zoontje Abraham. Het was een hele belevenis.
We zaten in totaal 3u15 in de kerk en de mis was nog niet gedaan. We vertrokken
na de preken. We kregen bezoek van een aantal koren van de zusterkerken. De
bisschop en zijn assistent deden ook hun zegje. Na het offer aan de usher mee
te geven, vertrokken we. We werden door Simon uitgenodigd in zijn huis. Samen
met hem, zijn dochter Elizabeth en zoon Abraham aten we siapatti (soort
pannenkoek) en rode bonen in een lekker tomatensausje. Ons buikje zat goed
vol!! Na nog wat fotos te hebben genomen, vertrokken we met een matatu
richting onze wekelijkse zondagse afspraak naar Forty Thieves. Daar konden we
nog het laatste deel van de mannenfinale op de Australian Open volgen. Annie
& Hugo waren er ook al. We aten nog een dessertje en namen een duikje.
Peter vervoegde ons met Kobe. We spraken ook met Patrick, een plaatselijke
duikinstructeur van Southern Cross, en versierden een gratis initiatieles
duiken in het zwembad en nabij het rif voor Diani Beach. We zijn beiden zeer
benieuwd naar deze ervaring. We wandelden langs het strand naar huis en s
avonds kwam Lucas nog langs met een toetje: een dode slang die hij aan zijn
voordeur vond.
Om 7u30
kwamen ze ons ophalen aan Indian Summer. Met ons vieren vertrokken we samen met
een Duits koppel. Na wat onduidelijkheid rond de boot en gids, vertokken we
goed en wel richting het rif. We zagen enkele mooie vogels en de rij baobabs. We
zagen ook een aantal spelende dolfijnen maar konden spijtig genoeg niet met hen
zwemmen. Daarna gingen we snorkelen. We zagen een aantal prachtige koralen en
mooie vissen. Jammer dat er heel wat stroming was en het water soms wat troebel
was. Nathalie had een onderwaterfototoestel mee, dus die fotos hebben jullie
nog tegoed! Na een lange boottocht terug kwamen we aan in het restaurant. We
aten krab en vis. De groentjes bij de vis bestonden uit visgras. Ongelooflijk
maar waar en het was nog lekker ook!! Na het eten doorkruisten we het dorp, om
dan terug te keren naar de boot. Onze tocht zat er al op en er wachtte ons nog
een lange rit naar huis. Gelukkig zaten we in goed gezelschap & ging de
tijd heel snel. We waren alle 4 moe en ook verbrand. Aftersunnen was de boodschap!
In het
begin van de week gingen we met Annie naar de Kazuriwinkel hier iets verderop. We
kochten elk al een paar oorbellen, maar zijn er zeker van om binnenkort nog
eens terug te gaan. Op de terugweg sprongen we binnen bij Lymingtons om een
stukje taart om s avonds op te eten. We reserveerden meteen ook voor volgende
week vrijdag BBQ te gaan eten. Elke eerste vrijdag van de maand is het BBQ a
volonté. Peter, Patricia, Pascale & Nancy gaan ook met ons mee!
Donderdagochtend
ging Sylvie Ann & Nathalie halen in Mombasa. Zij verblijven nu in Indian
Summer Cottages op 5 min wandelen van bij ons. Pascale & Nancy en Tine haar
mama & Philiep zullen daar ook verblijven. Tine zat hen op te wachten in
Ushago en keek ondertussen naar de match Federer-Djockovich. We gingen samen
met hen horen voor een safari. Ze vertrekken van zo tot di naar Olumara Lodge
in de Masaai Mara.
Vrijdag
boekten ze hun safari en boekten we samen ook de uitstap naar Wasini Island. We
namen s avonds een plons in hun zwembad en dronken samen een aperitief.
Toen we maandagnamiddag thuiskwamen van een intensieve dag school, vonden we Evans druk aan het werk in het dispensarium. Hij was bezig met het verzorgen van de voetjes van 2 jongetjes van 8 en 13j oud. Sylvie hielp onze verpleger Evans bij de verzorging. Hun voetjes zaten vol 'djigers'. Dit zijn eitjes
die op de grond liggen en waar de kindjes in stappen. Die eitjes komen in hun
voeten terecht. De gevolgen ervan kan je op de foto's zien. Evans en Sylvie
hadden 3u30 nodig om de voetjes wat toonbaar te maken... De kindjes waren zeer
moedig en weenden bijna niet alhoewel het enorm veel pijn moet hebben gedaan.
Op het einde van de week namen we een dagje vrijaf om met
Annie een ander schooltje te bezoeken. Daar onderzochten we de kindjes op
'djigers'. Vrijdag zagen de voetjes van een van de jongetjes er al heel wat beter uit!
Woensdag openden we, na anderhalve week wachten op onze PIN-codes, ook onze eigen Keniaanse rekening. Hugo hielp ons bij het goed beeïndigen van deze opdracht. We kregen ook een goede rate! We gingen ook eens langs het safari-bureau om eens te informeren ivm de mogelijkheden en de kostprijzen. Het ziet er allemaal schitterend uit!
Vrijdagavond gingen we Keniaans eten in The African Pot! We hadden een zeer gezellige avond in een typisch Keniaanse sfeer!
Zaterdag voelde Tine zich niet goed en bracht een bezoekje aan Evans. Hij dacht meteen aan een voedselvergiftiging en gaf mij wat medicatie mee. Tine nam wat pilletjes en besloot terug in haar bed te kruipen om te rusten. Ze hoopte zich zondag beter te voelen voor onze trip!
Zondag 6u30 opstaan geblazen. Om 7u30 komt er iemand ons oppikken om naar Funzi Island te gaan. Tine voelde zich gelukkig heel wat beter. Het werd een prachtige boottocht langs de mangroves. De foto's spreken voor zich (en neen Philiep ze komen niet van de website van National Geographic :) )!!! Nadien bezorgden Christophe & Véronique ons een uiterst lekkere maaltijd met vers gevangen krab, rivierkreeft, calamares en Red Snapper! Daarna kon Tine nog een dutje doen voor we terug over de rivier huiswaarts keerden. We sloten de avond af met een ijsje bij Leonardo's uiteraard!
Hugo en Annie kennen hun weg hier al goed. Ze nemen ons op sleeptouw om alles hier te verkennen! Het verblijf valt heel goed mee en we worden goed ontvangen!
Maweni is een klein dorpje vlak bij Diani Beach. De eerste dag gingen we al met Hugo een kijkje nemen. Na een korte wandeling van 10 min waren we er al. Zondag gingen we terug naar het strand. We gingen snorkelen en eten in Forty Thieves. In deze gezellige beachbar ontmoeten heel wat toeristen en vrijwilligers elkaar. We waren wel wat verbrand. De Keniaanse zon hadden we wat onderschat, maar ondertussen is alles al terug ok! We hielden er een mooi bruin velletje van over :)
We zagen ook al apen aan de kant van de weg. Over de weg zie je geregeld apenbruggen zodat de apen veilig de weg over kunnen steken! Hugo is aan het trainen om met de fiets van België naar Maweni te rijden om zo sponsering te verzamelen. We gingen ook mee water halen met Hugo. Ze kopen water aan bij een Belg die een weeshuis heeft in de buurt. Daar staat een machine dat grondwater zuivert tot drinkbaar water. Daarna gingen we een kijkje nemen bij het weeshuis van Gabrielle 'Amadeus Childrens home'. Gabrielle was er niet, dus beslisten we om terug te keren. De auto dacht er anders over en wilde niet meer starten. Hugo belde Annie op om ons met de ambulance te komen depanneren. Ondertussen hadden we de tijd om toch eens rond te kijken in het weeshuis. Annie & Lucas kwamen ons oppikken. We spanden een ijzeren kabel tussen de jeep en de ambulance en reden zo terug naar Socofas. 'S avonds gingen we pizza eten bij Aniello's, een echt Italiaans temprament :) We dronken ondertussen al een paar glaasjes bij Ushago. Telkens Hugo er langs passeert, stopt hij er om iets te drinken :) Ushago wordt gerund door een Engelsman. Deze is van plan om met Hugo met de auto mee te rijden als hij van België naar Maweni rijdt.
In de buurt komen we af en toe enkele Masaai tegen. Een echte kan je herkennen aan de grote (versierde) gaten in zijn oren. Deze mannen mogen ook een wapen (sabel & stok) dragen van de wet.
We maakten ook al kennis met de beachboys. Deze mannen spreken alle toeristen aan om kleine dingen te verkopen. We zeggen altijd vriendelijk Jambo terug, maar moeten wel kort & kordaat zijn als ze ons niet met rust laten. Dat kunnen we nu toch al een beetje. De laatste keer lukte het ons zelfs vrij goed en konden we ze snel afwimpelen!
Na 4 dagen de omgeving wat te verkennen, gaan we morgen voor de eerste dag naar de school.
na 3 dagen Nairobi keken we enorm uit naar ons vertrek richting Hugo & Annie. We konden het regelen dat we 2u langer in onze kamer konden blijven. Rond 12u moesten we uit-checken. Zo konden we nog op het gemak ontbijten en onze valiezen pakken. We namen nog een verfrissende douche, want het zou een dagje en een lange treinrit duren vooraleer we dit nog eens konden doen. We bezochten voor de laatste keer het Uhurupark en namen een kijkje in The National Archives. We gingen ook eens een kijkje nemen in de mis om de hoek. Om 17u30 kwam een vriend van Joe (onze taxichauffeur) ons oppikken. Even wat verwarring in verband met onze bagage en de oppikplaats, maar uiteindelijk kwam hij ons oppikken voor het hotel. We deden 40 min over een rit dat normaal gezien 10 min duurt. Dit typeert het typische drukke verkeer in Nairobi rond 17à18u. Toen we eindelijk in het station aankwamen werden we overweldigd door het volk dat daar rondliep. Het leek een beetje of we terug de slums binnenreden... gelukkig ging de taxichauffeur met ons mee naar binnen. Daar kregen we de exacte gegevens van onze wagon. Na wat zoeken vonden we wagon 1215. Daar ontmoetten we een vriendelijke Oostenrijkse man met zijn Keniaanse vriendin. We waren blij om enkele blanken te zien, hoe raar dit ook mag klinken. In Nairobi zagen we amper blanken. Om 19u05 vertrokken we richting Mombassa. Het was al snel donker. We zagen nog een stukje van de slums van Nairobi en wat mensen die langs de spoorweg stonden te zwaaien. Daarna gingen we eten. Daar ontmoetten we een Zwitserse dame die op bezoek was geweest bij haar dochter en nu alleen doorreisde naar Mombasa om de kust te verkennen. We lazen nog wat en gingen dan slapen. We zetten onze wekker om 5u en om half 6 zagen we de eerste bomen en planten van natuurpark Tsavo. We hoopten dieren te zien, maar we hadden geen geluk. Toch zagen we prachtige landschappen. We reden ook langs heel wat dorpen. Daar stonden mensen langs de spoorweg te wachten. Ze zwaaiden en riepen Jambo! Vanuit de eetwagon van de trein werd ook wat brood naar buiten gegooid naar de kinderen. Wij gooiden onze zeepjes en waterflesjes ook naar buiten als we kinderen zagen. Het deed raar om de mensen daar zo te zien staan... We zagen heel wat arme kinderen en volwassenen langs de weg. Dit was een beeld dat je in Nairobi enkel kon zien buiten de stad, in de slums. Ondertussen hadden we ook een berichtje gekregen van Hugo dat ze ons zeker zouden opwachten aan het station. Rond 9u30 reden we het station van Mombassa binnen na 14u30 in de trein te zitten. Met ons 7 valiezen kwamen we aangelopen!! Oef we waren er geraakt!!
Hier volgt het verlossende bericht voor alle bezorgde mensen op het thuisfront: wij zijn goed aangekomen in Nairobi!
Toen we pas geland waren, heerste er wel een klein beetje paniek want er was niemand om ons op te pikken. Vanaf dat ogenblik begon ons Afrikaanse avontuur echt. Op goed geluk hebben we dan een taxi genomen naar ons hotel. Daar zijn we om 4 uur 's nachts gearriveerd.
Ons hotel valt goed mee. Op de kamer hebben we zelfs een eigen kluis. Ze zijn ook al komen poetsen en er is niets verdwenen! We kunnen dus met een gerust hart de stad Nairobi verkennen!
En luxe hebben we ook: we hebben immers een privéchauffeur die ons naar alle mooie plekjes loodst. Zo hebben we vandaag ondermeer een giraffenpark bezocht (AFEW Giraffe Centre). Op onze vraag, reed de chauffeur ook langs de mooiste plekjes in de stadskern van Nairobi.
Morgenavond wacht ons weer een spannend avontuur. Dan nemen we de befaamde 'Mombasa Express' (nachttrein) naar Mombasa.
Ben je al benieuwd naar onze avonturen op de nachttrein? Hou onze blog dan goed in de gaten! Van zodra we de mogelijkheid hebben om te internetten, brengen we opnieuw verslag uit!
Liefs
Sylvie & Tine
P.S. Nog enkele Afrikaweetjes: - wist je dat het in Afrika al rond 18.30 uur donker is? - het is hier lekker warm: ongeveer 28°C! Tine heeft het nog niet zo warm, maar Sylvie begint al serieus te zweten! Nu, het is een goede voorbereiding op de warmte in Mombasa! Daar blijkt het immers nog warmer te zijn!
