De jaren '60 beginnen wij met een wijziging in het bestuur van VKF. Miel Sanctorum (die ons zeer recentelijk ontviel) nam de taak over van zijn clubvoorzitter Jef Cloof die korte tijd daarvoor overleden was.
Datzelfde jaar startte in Waasmunster de Waasse KC (later Wase KC) die een vertrouwde deelnemer zou worden bij de rondgangwedstrijden.
Dat er toendertijd ook vele tornooien georganiseerd werden, wordt wel bewezen door de kalender van 1960 : niet minder dan 8 tornooien stonden er geprogrammeerd (elk tornooi werd gespreid over minimaal twee weekenden - de meeste lokalen beschikten immers maar over twee banen).
In het Antwerps kampioenschap maakte Guido Cramers zijn opwachting ; nog tot op heden is hij actief kegelaar van Holderdebolder. Raak en Bos ging haal de haal met de trofee van de gemeente Schelle, en dit met een ploeg van 5 spelers met een gemiddelde leeftijd van boven de 60 jaar !
Medio januari 1961 werd de nieuwe sporthal van Keulen ingehuldigd, middels een interstedentornooi waar niet minder dan 24 stedenploegen aantraden. AKB werd 19de en de ploeg van Aachen won het tornooi, met een zekere Joe Hennes als individueel winnaar (dezelfde Joe Hennes die nu nog steeds één van de toonaangevende spelers in de Duitse competitie is).
Diezelfde maand (31/01) werd ook de Belgische Bowlingbond boven de doopvont gehouden en telde de schaarbaankegelbond 500 aangesloten leden in België (zelfs minder officieel aangesloten leden dan heden ten dage bij de twee federaties).
Ook werd voor het eerst een interclubkampioenschap gehouden, gewonnen door Amicale uit Brussel, voor Morgen Beter en Hauset. Het daaropvolgende jaar was wel een Antwerpse ploeg aan de eer : de beenhouwers (oftewel Alles Er Neven) werden Belgisch interclubkampioen.
Dat de mannen van Alles Er Neven niet alleen op de banen hun mannetje konden staan, bewezen zij door een voetbalwedstrijd op de velden van Antwerp te winnen van hun eeuwige concurrenten van Eén voor één.
Goed nieuws ook van buiten de provincie Antwerpen. In Merchtem opende lokaal Cap zijn deuren op 28 april 1961 met een openingstornooi dat bij de heren B gewonnen werd door Louis Verhoeven van De Poort. Nog datzelfde jaar werd op 3 november lokaal Volksmacht in Wetteren geopend, zodat Oost Vlaanderen op dat ogenblik over drie lokalen kon beschikken (Waasmunster, Aalst en Wetteren). In datzelfde jaar vervoegde Wim Merckx de kegelrangen bij De gulden Schaduw (nog steeds actief bij hogergenoemde club Holderdebolder) en werd er in Schelle een nieuwe club gesticht : de Krabbers olv dr Mayer.
In 1962 werd na bijna 40 jaar opnieuw een damesclub gesticht : op 01/09/1962 zagen de Rebellen het levenslicht, met als één van de stichtende leden Mariette Gerardts, nu actief lid van De Leeuw (een naam die wij nog meerder malen zullen tegenkomen is de historiek van VKF). De eerste wedstrijd van de Rebellen werd gewonnen tegen de dames van Brussel met 8-6.
Eén van de latere leden van de Rebellen (toen ook mannen werden toegelaten) Robert De Groof won het tornooi van Wase onder de vlag van Royal Esso.
Het tornooi van De Poort (ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan), lokte zo'n 130 spelers naar Antwerpen en werd gewonnen door Jan Smeets (ex- en toekomstig Belgisch kampioen), die 30 jaar later nog elke week kwam supporteren in de Kluis.
Het eerste Antwerps kampioenschap bij de dames werd in 1963 gewonnen door......jawel Mariette. Bij de heren C won de debuterende Wim Merckx (zie eveneens hoger).
Op Belgisch gebied werd Alles Er Neven opnieuw interclubkampioen en mocht AKB nog eens een Belgisch Individuele titel vieren : Frans Van Hoorenbeeck werd overtuigend gouden medaillewinnaar. Waar zijn de gouden tijden van de Vlaamse kegelsport heen ?
In 1964 konden wij een overzicht inkijken van de Vlaamse clubs en lokalen : - 20 clubs waren officieel aangesloten bij de AKB - de officiële kegellokalen waren gelegen in Antwerpen (Kluis), Schelle (Ravenstein), Mariaburg (Zilverhof). De Kring (Aalst), Gulden Schaduw (Waasmunster), Volksmacht (Wetteren), Cap (Merchtem), Sanglier Ardennais (Brussel), Chaine d'Or (Brussel). In de Oostkantons kon men beschikken over zes lokalen met 1 baan.
In 1965 behaalde Mariette Gerardts haar eerste Belgische titel, de nationale interclubtitel werd gewonnen door Alle Neun uit Neu Moresnet en de ploeg van AKB werd tweede op 15 deelnemers in het internationale stedentornooi van Aken. De debuterende ploeg van Schelle sloot de rij.
Nog maar eens een Antwerps herenkampioen in 1966 : Jan Smeets (zie hoger) werd Belgisch kampioen bij de heren elite ! Morgen Beter mocht voor het jubileumtornooi maar liefst 258 sportkegelaars ontvangen : cijfers om van te duizelen. Bij de heren C mocht een debutant met de overwinning naar Schelle terugkeren : Paul Dewispelaere (een naam die later nog meermaals op de overwinningslijsten zal voorkomen).
Voor het rampenfonds van Oostmalle werd in 1967 een week lang een kegeltornooi georganiseerd door AKB. Datzelfde jaar werd het stedentornooi in Brussel gewonnen door Joe Hennes voor Frans Fierens en werd de Antwerpse ploeg 6de op 20 deelnemende ploegen. Het eerste Europese kampioenschap voor dames vond plaats in Duitsland : de Belgische ploeg werd 2de op 5 deelnemende landen. Opmerkelijk feit : de dames dienden enkel volle bos te spelen !
De ploeg van Rupel en Schelde uit Schelle was dat jaar de meest succesvolle ploeg, met een overwinning in de nationale interclub en een zege in het tornooi van de gemeente Schelle, waar 23 ploegen hun aantrede maakten. Onder deze ploegen de pas opgerichte KC Slachterij, afsplitsing van de beenhouwersploeg van Alles Er Neven.
In oktober 1968 werd het internationaal stedentornooi in Antwerpen gehouden, met deelname van 26 ploegen en een schitterende overwinning van de eerste ploeg van AKB ! De ploeg van Schelle werd verdienstelijk 9de.
Vanaf het jaar 1969 mocht men op het nationaal interclubkampioenschap ook een ploeg van de Waalse federatie verwelkomen.
Op bestuurlijk vlak kregen wij volgende invulling van de functies : - voorzitter : Gustaaf Van Reeth - ondervoorzitter : Hubert Boost Sr (tot 1965) Jan Van Alsenoy (tot 1966) Raymond De Jaeger (vanaf 1966) - secretaris : Raymond De Jaeger (tot 1966) Jan Van Alsenoy (vanaf 1966) - penninmeester : Miel Sanctorum - sportleider : John Kuypers
