mom, dad i'm just missing you now aan de hemel staat een stralende ster. dat zijn men ouders heel hoog en heel ver.
26-04-2013
please don't cut
snijden is ni gezond ik weet het zelf ook wel maar het is net een verslaving eerst voelt ge u slecht je begint de wenen en je voelt pijn, die pijn moet weg en dan grijpt ge naar een mes tis net alsof ge in ne rush zit of zat zijn... je zet het mes in uwen arm en ge snijd, en nog ies en nog ies... tot het bloed die pijn doet zoveel deugd, je vergeet even alles en denkt alleen nog maar aan die pijn. het geeft u een teken da ge nog leeft en dage nog rondloopt op deze wereld. achteraf beseft ge pas wat ge gedaan hebt. weer een litteken.. moeilijk om verborgen te houden en door die littekens zult ge er altijd aan blijven denken en altijd terug naar een mes grijpen omda ge weet da je op die manier de pijn in u hart eventjes kunt wegnemen. je zit gevangen in die lange mouwen en alleen als er niemand bij is kunt ge u trui uit doen. en dan zit ge er een hele tijd naar te kijken een soort van trots.. maar ook afschuw.. waarom hebt ge het gedaan? alweer?? hoelang gaat het duren voor ik er eens volledig doorsnij? of een ader raak? misschien wacht ik wel op dat moment. En kan ik dan voor altijd die pijn in mijn hart wegnemen...?
