Historisch

Wat niemand ooit voor mogelijk achtte en waar geen enkele Vobog-ploeg ooit in geslaagd is in zeker de laatste 4 seizoenen, is dan toch eindelijk gebeurd: VV Zoem werd eindelijk eens verslagen,… door Pandas Vanheïer dan nog wel én dan nog wel met droge 3-0 cijfers (25-17, 25-21 en 25-17).

Enige uitleg voor diegene die niet vertrouwd zijn met het fenomeen VV Zoem:

VV Zoem is een ploeg uit Zomergem die al enkele jaren symbool staat voor overmacht, getuige deze statistieken:

• Huidig seizoen (tot voor deze match)

  • Ongeslagen met 45 punten op 15 wedstrijden

  • Slechts 3 sets tegen

• Seizoen 2014-2015 (Heren 1):

  • Ongeslagen kampioen met 65 punten op 22 wedstrijden

  • Slechts 7 sets tegen

  • Bekerwinnaar

• Seizoen 2013-2014 (Heren 1):

  • Ongeslagen kampioen met 66 punten op 22 wedstrijden

  • Slechts 5 sets tegen

  • Bekerwinnaar

• Seizoen 2012-2013 (Heren 2A):

  • Ongeslagen kampioen met 66 punten op 22 wedstrijden

  • Slechts 5 sets tegen

De heenmatch tegen deze grootmacht eindigde voor ons zoals VV Zoem het gewoon was (0-3 dus), maar gisteren werd dus een beetje Vobog-geschiedenis geschreven.

Wat vooraf ging:

• Waren op reis vertrokken: Patrick en Wim O.

• Waren net terug van reis: Tom W en Stefaan A.

• Geblesseerd: Joris VDV.

Patrick had op voorhand gevraagd of iemand libero wou zijn, aangezien hij voor deze topper uitzonderlijk 9 spelers had geselecteerd: Tom VM, Tom W, Stefaan A, Bert DM, Bert D, Bart M, Wim M, Koen V en Koen C. Bart moest helaas in extremis toch nog verstek geven voor deze match.

Ikzelf had mijzelf ‘opgeofferd’ om het witte libero-truitje aan te trekken.

Koen V besloot in de eerste set de rol van interim-coach op zich te nemen. VV Zoem kon in deze eerste set onze recepties niet ontwrichten, waardoor onze passeur Tom VM naar hartenlust kon variëren en de aanvallers heel vlot scoorden. Ook blokkerend trokken we bij momenten indrukwekkende muurtjes op en als de tegenaanvallen dan toch het blok passeerden, waren ze ofwel buiten ofwel te verdedigen. We behielden tot het einde van deze set continu enkele punten voorsprong om te eindigen op 25-17.

Een gelijkaardig scenario in set 2 en 3, waarbij enkel nog volgende zaken vermeldenswaardig zijn:

• Vanheïer stond op een bepaald moment met 7 man op het plein, omdat onze super gemotiveerde gelegenheidslibero (ikke dus) ‘weigerde’ het terrein te verlaten;

• Een eerste opvallende, maar terechte, tussenkomst van de scheidsrechter (Leo), namelijk bij een ‘blokbeweging’ van de tegenstander dat eigenlijk niet als blok kon aanzien worden en waarbij Leo de term ‘foefelare’ wou, maar niet kon gebruiken omdat dit niet als begrip is opgenomen in de officiële volleybalspelregels;

• Een tweede opvallende, maar eveneens terechte tussenkomst van Leo, die aan de tegenstander moest uitleggen dat het geluid van een bal die de grond raakt anders klinkt dan het geluid van een bal die bij een duikbeweging nog net met de vingers geraakt wordt;

• Onze passeur die in set 3 wel wou lopen achter een zeldzame slechte receptie, maar daar toch even wou over nadenken en onder priemende blikken van zijn ploeggenoten dan toch maar besloot zijn loopactie in te zetten, helaas net iets te laat…

En ik die dacht dat de overwinning tegen Move (zie vorig verslag) historisch was… Met Vanheïer ben je echter nooit zeker! :-)

Sportieve groeten,

Uw gelegenheidslibero