'Zoals op de eerste schooldag op de grote school'

Het goede "Cum laude" rapport van Vanheïer vorig seizoen werd beloond met een overgang naar de hoogste reeks. Weg met de vertrouwde tegenstanders, arbiters en sporthallen. Maar ook weg met de beruchte Lokerico tussen Vanheïer en Plus (naar analogie met de Clasico en de Waasico) en -misschien- ook met gewoonte van een top 4-plaats.

September 2015 betekent de start van een nieuw avontuur vol, hopelijk aangename, verassingen.

Ik zeg niet dat we met klamme zweethandjes en neerbuigend voor de anciens in deze reeks aan het nieuwe seizoen zijn begonnen, maar toch vertoont deze eerste match in de hoogste reeks enige gelijkenissen met de eerste schooldag op de grote school. Traantjes zijn er in elk geval niet gevloeid, helaas ook niet bij de tegenstander...

7 Vanheïers (Joris, TomW, KoenM, Stefaan, Bert, WimM en KoenC), onze coach Patrick en onze vaste supporter Freddy trokken op de verjaardag van WimO richting Zele voor een blij weerzien met VC Windsor Zele. Windsor speelde namelijk in seizoen 2013-2014 kampioen in onze reeks (Heren 2A) en eindigde vorige seizoen op een 6de plaats in Heren 1 (op 12 ploegen).

Een mooie graadmeter dus om te kijken waar we staan ten opzichte van de middenmoot in de hoogste reeks.

De wedstrijd zelf is kort door de bocht in één zin samen te vatten: "Met de scheidsrechter in een hoofdrol gingen we onderuit". Ik probeer mij altijd zoveel mogelijk neutraal op te stellen ten opzichte van scheidsrechters, omdat ze toch ook een deel van hun vrije tijd en energie willen spenderen aan het volleybal, maar als je weet dat deze arbiter door enkele onjuiste beslissingen bepaalde fases in de match heeft doen kantelen in het voordeel van de tegenstander, dan vind ik dat dit mag vermeld worden. Als hij bovendien nog een onjuiste beslissing (bal valt binnen in ons terrein, terwijl de bal duidelijk buiten was) na protest van ons aanpast in een beslissing die nog minder kant of wal raakt (touché van ons blok), dan kan je wel begrijpen dat zijn rol bij momenten té dominant en storend was.

Maar zoals hierboven reeds gezegd, is deze conclusie zeker te kort door de bocht. Zeker als je weet dat we set 3 bijvoorbeeld konden winnen met duidelijke 14-25 cijfers. Een gebrek een wedstrijdritme en automatismen aan de kant van de Pandas lag zeker mee aan de oorzaak van enkele vermijdbare fouten die ons uiteindelijk punten hebben gekost.

Gelukkig konden we toch 1 punt meenemen naar huis.

De kop is er af,... nu de rest nog!

Sportieve groeten,

Uw trouwe verslaggever KoenC