Welkom in de degradatiezone
Ik ga het niet blijven herhalen (spelen op zaterdag, nvdr), maar gisteren was het weer eens zover.
De 6 Vanheïers (Joris, Yves, Stefan, Koen V., Fre en ikzelf) kregen slechts 20 minuten tijd om op te warmen en te wennen aan de uitstekende zaalverlichting.
Als VOM dacht dat we nog niet warm stonden, dan hadden ze het grondig mis. Met stevig opslagwerk van de ploegkapitein ad interim stond het in geen tijd 0-8 in het voordeel van de Pandas. De set werd -achteraf gezien- té vlot binnengehaald (13-25 of zoiets). Een wissel aan de overkant bracht de tegenstander terug in evenwicht en zorgde voor een totale ommekeer van de match. Alles wat oh zo vlot ging bij Vanheïer was ver te zoeken in de volgende sets: opslagdruk viel weg (of lag het aan het betere receptiewerk bij VOM waardoor de middenmannen veel meer werden aangespeeld?), veel misverstanden bij Vanheïer, weinig afwerking aan het net,
Ondanks dit verval bleef Vanheïer moedig doorvechten en werden de twee volgende sets nipt verloren. In de vierde set was het kalf al vroeg verdronken. Deze set werd een kopie van de eerste, doch met omgekeerd resultaat (25-13).
Moraal van het verhaal: we hebben gedaan wat we konden, maar keren zonder punten terug naar huis en staan ondertussen -weliswaar voorlopig- in de degradatiezone(!). Hopelijk schudt dit iedereen een beetje wakker.
Er volgen nu 12 matchen op rij, te beginnen met een verplaatsing naar Zele (dinsdag), waarbij het 2-3 thuisverlies van 16 december nog fris in ons geheugen ligt, en de derby op donderdag tegen Plus.
Enige lichtpuntjes: Stefan blijkt geen last meer te hebben van zijn knie, mijn schouderkwetsuur blijkt ook wat te beteren en de dames 1ste prov. hebben hun match tegen VDK gewonnen (ikke vreed content).
Sportieve groeten en tot dinsdag,
Uw ploegkapitein ad interim,
|
