Na ons verlies in Uustakker tegen Den Distel (met slechts 5 Vanheïers), waren de heren van VOM uit het naburige Sint-Amandsberg onze tegenstanders. 

Hoewel VOM ons bij de opwarming bij momenten probeerde te imponeren met harde aanvallen, bleef het er bij Vanheïer, dankzij de mix van ervaring en jeugdig enthousiasme, zoals altijd onbezorgd en gezellig aan toe gaan. 

De eerste set kon beschouwd worden als een kennismakingsronde. Beide ploegen hielden elkaar goed in evenwicht en konden nooit een beslissende kloof maken. Enige opschudding was er evenwel toen een VOM-speler de bal ‘vakkundig’ in het oog van een medespeler trapte. De vervanging die daarop volgde deed bij VOM even het vuur aanwakkeren, maar dit was niet voldoende om Vanheïer te verontrusten. 

In de tweede set was de veer bij VOM precies gebroken. De recepties kwamen bovendien quasi perfect op het hoofd van onze passeur Tom, die enkele mooie dingen uit zijn “poppenkast” toverde, waaronder een geslaagde combinatie in het midden met Joris als afwerker en een volledig vrijgespeelde Wim die op een kort achter pas een put in de grond boorde. 

De set werd vrij overtuigend gewonnen. 

De derde en moeilijkste set in dergelijke matchen werd vooral gekenmerkt door enkele lange opslagreeksen bij Vanheïer, waardoor de buit na ca. 1 uur spelen binnen was. 

Met een ijzersterke thuisreputatie, een 6 op 9 en een gedeelde 4de plaats lijkt de nieuwkomer in 2de Vobog zijn visitekaartje met daarop de tekst “We zijn gekomen om te blijven” reeds af te geven. 

Dit kan ook gezegd worden van onze bezoeken aan de cafetaria achteraf (no comment). 

Onze voorzitter Pat is tevreden en bovendien is er nu een Chinese vrijwilliger aangeduid om de uitslagen en de rangschikking bij te houden en een verslag te maken van elke match. 

Wat een nieuwkomer lijden kan… 

Sportieve groeten van de speler uit Klein-Snoa, 

Koen C.