Hier zijn we weer!

Het zonnetje doet zijn werk weer uitstekend, ik ben uitgeslapen en klaar om deze semana santa aan te gaan. (geen vlees deze week, maar ook donderdagnamiddag en vrijdag niet werken! Dus dat vind ik nog wel een goede compensatie )

Ik begin me hier hoe langer hoe meer een boliviaan te voelen. Aangezien ik hier letterlijk in een nieuw leven ben gesmeten, begin ik de gewoontes dan ook over te nemen. Zoals: altijd te laat komen (misschien was dat al een gewoonte van mij), geen stress want alles komt altijd in orde, vrienden en familie zijn het belangrijkste wat er bestaat en daarom ook veel respect voor hen, u amuseren natuurlijk ook en lui zijn kan absoluut geen kwaad. Afspraken maken en ze niet nakomen is ook een dagelijks gegeven. Ok ja misschien waren dit al oude gewoontes.
Maar familie betekent hier toch meer dan bij ons denk ik, of toch op een andere manier. Moest ik hier voor altijd wonen, zou ik veel meer afhankelijk en onzelfstandig zijn. Kijk naar mijn zussen: 24 en 25 jaar, denken er in de verste verte nog niet aan om alleen te gaan wonen en zouden geen dag zonder hun moeder kunnen. Vrijdagavond ging Ximena koken voor mij, haar specialiteit: noodles meer kan ze nie. Ze lacht er zelf ook mee, maar dus denk ik niet dat ze echt zelfstandig zijn eh. Ook moeten ze altijd alles zeggen, waar ze naartoe gaan, met wie, wanneer, ... Bijgevolg dat we dus vaak plannetjes moeten verzinnen zodat de moeder niet teweten zou komen dat we met die bepaalde jongens uit zijn gegaan, en waarom het komt dat we zo laat thuis kwamen.
Ook de getrouwde broers en zussen komen nog elke dag middageten bij de familie. Familiefeesten bij ons zijn een paar keer in het jaar, hier dus elke dag.

Voor de rest drukke, maar voldane dagen achter de rug.
Op het werk is het echt interessant nu, veel vooruitgang gemaakt en de sfeer zit er ook goed in. De media aan het plannen, samen met Ximena (niet mijn zus, maar collega op het werk die ook stage loopt; veel meisjes met de naam Ximena hier btw) Dus vele radio en tv-omroepen bezocht vorige week en kostenplan en toestanden opgesteld. Ik zal hard moeten doorwerken want over 2weken (misschien 3) is de stage al gedaan.
Maar niet altijd kan ik aan het project werken, want soms is het nodig dat ik mee in de winkel help, of ergens mee naartoe ga, of zoals vorige week 20kilo confituur in zakjes doe ( wat nog wel plezant was :)).
Wanneer mijn stage afgelopen is, ga ik wat rondreizen en dan kom ik normaal gezien 25 april terug.

Ahja is iets anders en iets heel tofs waar ik vrijdag naartoe ben gegaan was una peña, iets wat hier veel gedaan wordt. Eigenlijk zoiets als de Bombardonderdagen maar dan met echt goeie, typische Boliviaanse muziek. Verder nog vele feestjes bij vrienden thuis en discotecas. (ze kennen er wat van hier zenne)
En ivm met die afspraken maken en niet nakomen en dat lui zijn, vergeet ik altijd foto´s te nemen en dus zal  ik me voornemen in het vervolg mijne kodak wat meer boven te halen en foto´s te nemen.. Net zoals hier vanalles tekomen schrijven. Ook gingen we zaterdag normaal met de fiets naar Yotala, maar twas te warm en we waren te moe en dus zijn we met den auto gegaan . Volgende week gaan we met de fiets! Ook de 7cascadas staat nog op het programma, net zoals het witte zoutmeer.. En zoals ik de vorige keer zei, omdat het semana santa is, gaan we vrijdag 7 kerken bezoeken en naar el cerro..

Waarom ik in de krant stond, was omdat met het verjaardagsfeestje van Gabriella een journaliste foto´s is komen trekken en er een artikel over had geschreven, en ja dus nu was er een foto in de krant met kato in een bar.. niet zo spectaculair , maar toch :)

Benieuwd hoe het daar in België is, kheb toch al wel een momentje een beetje heimwee gehad misschien. Maar dat was zo weer over hihi

Goed ik moet er weer vandoor. Als er iets is wat jullie nog willen weten, vraag me maar, want ik vergeet altijd vanalles te zeggen.. Maar dan kan ik nog veel vertellen als ik terug ben.

groetjes !!

17-03-2008 om 16:18 geschreven door Kato