Ik ben kathy van gierdegom
Ik ben een vrouw en woon in torhout (Belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 22/02/1974 en ben nu dus 51 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Beoordeel dit blog
in mijn hoofd
mijn kijk op het leven
16-04-2017
Mijn moeder
Ik weet niet goed hoe ik over haar moet schrijven, goed of slecht, ik wil goed schrijven omdat ze nu heel hard haar best doet voor me, ze is er vooral voor mijn jongste dochter, dat is haar oogappel. Maar of ik een warm gevoel krijg als ik aan mijn moeder denk, ik weet het niet, er is zoveel gebeurd, zoveel keren dat ik geen moeder had, mijn puberjaren zonder enig contact met haar. Het mocht niet of kon niet, ik weet het niet. Ze was vooral met haar leven bezig, ik woonde bij haar en haar nieuwe man tot een jaar of 13. Toen ik ongeveer 10 jaar was kreeg ik er een stiefbroertje bij. Ze kon het niet echt aan denk ik en mijn aanwezigheid drukte er ook op,Ik weet niet of het aan hen lag of aan mij, natuurlijk lag het voor hen aan mij, het ging niet goed, na enkele incidenten werd er besloten dat ik volledig bij meme en pepe zou gaan wonen. Dit gebeurde ook. Ik had in de jaren daarna geen enkel contact met mijn moeder, stiefvader of stiefbroer, niks geen telefoon, geen bezoek, gewoon niks. Ik ging er dus ook van uit dat ze geen contact wou of zocht en zelf deed ik er ook niets aan, meme vond dat trouwens het beste zo, ik had het goed. Toen mijn oudste dochter geboren was, moest ik van meme ook een kaartje naar mijn vader sturen, ik zei haar, dan stuur ik er ook eentje naar mijn moeder en deed het. Zo kwam ik terug met haar in contact, langzaamaan. Ze kwam op bezoek bij me thuis met mijn stiefbroer, die toen al een jaar of 12 was. Het voelde raar, vreemd. Ik was blij om hen te zien en we konden praten, maar er was een groot stuk dat ontbrak en nooit meer zou terugkomen. Ik moet zeggen dat mijn moeder er daarna altijd voor me was, nog steeds, we hebben geen echt innige band zoals veel moeder-dochters, knuffelen en zoenen enzo komt er niet aan te pas, maar ik heb haar graag nu en ben haar dankbaar voor wat ze voor ons doet. Met mijn stiefvader heb ik geen enkel contact meer nu, nog niet zo lang, door mijn drinkgedrag vooral en de beledigingen die ik uitte aan zijn adres, maar dat raakt me niet zo, Mijn stiefbroer was eerst ook boos op me na enkele voorvallen maar draait al een beetje bij, gelukkig, maar net zoals met mijn moeder heb ik met hem niet echt een zus-broer band, spijtig.
in mijn hoofd