Gisteren en vandaag kon Noah (na een tussenpauze van enkele weken) eindelijk nog eens rijden... en dan nog wel vollen bak tijdens de paasstage van 2 dagen!
Op de eerste dag bij het aanmelden kwam de chef van de marshalls al vrij snel naar Noah met de vraag of hij het zag zitten en dat het zo lang geleden was dat hij hem nog gezien had. Noah was natuurlijk heel enthousiast en ook een beetje nerveus denk ik.
Wat een bende... 12 juniors en 8 kids tijdens de stage-twee-daagse...
En als ik zo rond kijk... blijft Noah de kleinste van de hoop... uiteraard tegen de juniors, jongens vanaf 12 jaar, maar ook bij zijn stage-groep zitten er een paar kids die bijna anderhalf hoofd groter zijn dan Noah.
Blijkt dat hij toch weer opnieuw de jongste (en kleinste) van de bende is...
Bij het ophalen van dag 1 kregen we het allemaal te horen : slipcursus buiten, theorie, spelen, bochtenwerk, leren racen vanuit stilstand, ... en veel, veel rijden. Echt veel kwam er niet meer uit Noah die avond... de douche in en bed in.
Dag 2 was al wat relaxter voor Noah.
Ook voor de andere kids, die zich blijkbaar al iets meer 'op hun gemak' voelden... rondlopen, overal opklimmen... het zou wat worden voor de marshalls/lesgevers die dag, ik wist het al.
Omstreeks half 3 zaten we trouw op post te kijken hoe Noah aan het rijden was samen met de andere kids en het viel me op dat hij bijna de hele binnenronde met een gestrekt been aan het rijden was en dat grotere, zwaardere kids achter hem gewoon voorbij kwamen.
Eventjes gaan polsen bij de lesgevers en wat bleek... Noah reed maar met één kussen achter zich.
In het verleden is dit al gebleken dat Noah dan niet volledig zijn gaspedaal kan indrukken... en de rondetijden waren navenant.
Helemaal niet slecht, maar hij kan beter.
Ook één van de marshalls/lesgevers zei het zelfs tegen me: "ik keek net naar het scorebord en zei nog tegen de rest van het team via de interne communicatie dat Noah écht niet op de plaats stond dat hij zou moeten staan" en hij snapte het niet waarom.
Noah zelf ook niet trouwens, want die kwam tegen ons zeggen dat zijn snelste tijd op dag 1 sneller was dan dat hij ooit gereden heeft tijdens de lessen van het Training Center, en dat hij nu maar liefst 7 seconden trager was per ronde. Hij snapte er niets van!
Om 15 uur was er opnieuw een 'flying lap race' - waarbij de kids een snelle tijd moeten zetten, en Noah moést en zou wat rechtzetten, hij zou het eens laten zien hoe en wat... hij vertrok goed, reed het buitenstuk en kwam dan binnen bij een scherpe U bocht... hij kent die bocht als zijn broekzak maar plots - boem - schoof hij tegen de kant.
Hij kon wel verder rijden en toch nog een mooie tijd - 2 seconden trager dan wat hij ooit als snelste ronde had gereden - neerzetten.
Toen hij in de pits zat te wachten deed hij teken naar mij dat zijn stuur wegschoof in die bocht...wat klopt met zijn rij-beweging...
Al bij al goed gedaan, veel geleerd en veel plezier gehad.
Een leuke ceremonie na de afloop met als kers op de taart zijn 2e trofee én zijn 2e medaille!
Eén van de lesgevers én de chef van de marshalls kropen nog even samen met Noah op het podium wat leuke foto's opleverde.
Na afloop van de ceremonie kwam de chef van de Marshalls nog even aan ons vragen hoe oud Noah nu ook weeral was... waarop hij zuchtte : "7...mja... hij is écht nog jong hé... dit komt goed. En die fout van het insturen... vergeet niet dat hij nog maar 7 is, de rest zit tussen de 8 en 11 jaar en heeft dus ook een betere hand-oog-coördinatie" - waarop ik herhaalde wat ik ook tegen Noah al zoveel keer heb gezegd: "Nu is het misschien nog niet zo evident elke keer opnieuw, maar wanneer hij kan doorstromen naar bijvoorbeeld de juniors, zijn er dan ook starters... en dan zal het tof worden, want dan is hij even oud als de starters maar dan kan hij wel zeggen dat hij het al 6 jaar doet."
Waarop de chef van de marshalls maar één ding kon antwoorden: "volledig met eens!"
Drukke 2 weken nog: Noah gaat nog 2 x naar het Training Center... zaterdag eens zien wat hij kan demonstreren wat hij geleerd heeft tijdens de stage.