Het was al een hele tijd geleden dat we nog eens een wedstrijd in onze thuisbasis mochten bekijken.  Koning winter hield zich afzijdig, voor onze jongens het sein om er eens stevig in te vliegen. 

De scheidsrechter die zijn zomerspullen al van zolder had gehaald fluit de match op gang.  Gent schakelt meteen in vijfde versnelling.  Mo verdeelt het spel en Westerlo weet zich geen raad met de opeenvolgende Gentse aanvalsgolven. Raakt er eens eentje over de middenlijn dan ruimen Vito, Alexander,Felix, Yentl of Wannes het gevaar.

Zevende minuut.  Sander zet een individuele actie op.  Hij wil voorbij een pak verdedigers maar legt slim terug op Timo die vanop 25 meter heerlijk uithaalt. Prachtig doelpunt en een beloning voor het sterke spel. 1-0.  Westerlo probeert iets terug te doen.  Een speler slaagt erin om de Gentse verdediging te misleiden en is alleen op weg naar doel.  Nicola twijfelt bij het uitkomen maar met een kattesprong kan hij de Westelse lob toch wegboksen.  Knap werk.

Gent houdt het initiatief.  20ste minuut. Mo wordt foutief gestuit.  Wannes waagt zijn kans, de keeper verkijkt zich op de vrije trap die in doel verdwijnt. 2-0.  Wat later pech voor Sander.  Hij moet van het veld met een buil en een gapende hoofdwonde.  Dylan komt in zijn plaats.  Onze ploeg blijft drukken, voor de supporters is het een aangenaam kijkstuk en leuk om ook eens in het winnende kamp te vertoeven. 

Tweede helft, zelfde scenario.  Gent heerst.  Veel inzet, druk op de bal, de Westelse spelers raken gefrustreerd.  Uit het niets scoort Westerlo, gelukkig uit buitenspel.  We zijn verwittigd, de buit is nog niet binnen.  Justin zet Maarten vrij voor doel, die iets te kort komt om een geruststellend doelpunt te scoren. Waar we voor vreesden gebeurt, Westerlo breekt door onze verdediging en maakt de 2-1.  Ze knokken zich terug in de match, het wordt nog een spannend einde. 

De gemoederen raken opgehitst, Mo revancheert zich en krijgt gelukkig maar een gele kaart.  Het slachtoffer probeert Mo nog een rode kaart aan te naaien door zich theatraal te laten vallen.  De scheidsrechter blijft koel en blust het brandje.

We komen weer aan voetbal toe.  Dylan gaat aan de haal, met een prachtige voorzet bereikt hij Justin die beheerst afwerkt. 3-1.  Match gespeeld.

Opgelucht zoeken de supporters de warmte van de kantine op,  daar wordt nog lang nagepraat in superlatieven over de prestatie van onze ploeg.  Houden zo jongens.

07-02-2010 om 12:43 geschreven door gh