De verre autotrip, want de bus kwam maar niet opdagen, zorgde alleszins voor voldoende motivatie want de blauw-witten startten (alweer) heel sterk. Na enkele mooie aanvallen langs de flanken en een niet toegewezen strafschop (duidelijk handspel) kwam AA Gent dan toch op voorsprong via een corner. Wie anders dan Mo kopte de bal onhoudbaar binnen. 0-1.
Westerlo wou zich herpakken maar stootte op een sterk verdedigend Gent die met vlot samenspel in het middenveld en snelle uitvallen langs de flanken voor meer gevaar zorgde dan de thuisploeg. Het was eerder Gent die een tweede goal verdiende: een gekraakt schot van Yentl ging nog langszij na een laterale pas van Jules en we gingen de de rust in met een 0-1 voorsprong. Op Westerlo, en niet eens onverdiend. En er mocht er gerust nog eentje bijgekomen zijn.
Gaan we dit kunnen vasthouden ? vroegen de meegereisde supporters zich af tijdens de rust.
Nee, verdorie. Van in het begin van de tweede helft bleek algauw dat Westerlo uit een ander vatje aan het tappen was. Gent was door de aanhoudende druk onzichtbaar geworden en na 8 minuten was het al raak. 1-1. Blauwwitte kopjes gingen naar beneden.Van dan af ging alles alleen maar slechter, niets lukte nog en het werd duidelijk dat wij in de hoek zitten waar de klappen vallen. Het werd op korte tijd 2-1, 3-1, 4-1. Justin milderde nog na een schaarse tegenaanval met 4-2, maar het kalf was reeds verdronken. Westerlo liep zelfs nog verder uit tot 6-2. Een harde uitslag.
Maar laten we vooral de 1ste helft onthouden. En als we de eerste sterke 30 minuten kunnen uitbreiden naar 40, 50 of zelfs naar 60 minuten dan kan verbetering niet uiblijven. Doen, boys.
26-09-2009 om 20:21 geschreven door Mario Van Driessche
|