Ten zuiden van de grens

Het spreekwoord boontje komt om zijn loontje past goed bij het boek dat ik gelezen heb. Hajime, de hoofdpersonage, is een man die heel zijn leven worstelt met zichzelf. Wanneer hij jong was, vond hij het verschrikkelijk dat hij enig kind was. Naarmate hij opgroeide, evolueerde hij van een sulletje naar een sportieveling. Hij kreeg een vriendinnetje dat hij heel hard kwetste, Izumi, en daardoor kwetste hij ook zichzelf. Toen hij Yukiko huwde, kregen ze twee dochters. Zijn leven begon wat vorm te krijgen totdat zijn oude schoolvriendin Shimamoto opdook. Verschillende keren spraken ze in het geheim af. Het werd uiteindelijk toch niets. Het kwam uit en nu zit Hajime met verwarde gevoelens en eenzaamheid, de eenzaamheid die hij al heel zijn leven gekend heeft.

Ook het spreekwoord have respect for every kind of music even if you don't love it be openminded" past goed bij dit boek. Hajime en Shimamoto hadden beiden een passie voor muziek. Toen ze twaalf jaar waren, gingen ze regelmatig naar het huis van Shimamoto en beluisterden verschillende artiesten zoals Rossini en de Peer Gynt suite. Later opende Hajime ook een jazz-club en liet er verschillende bandjes optreden.

Een ander spreekwoord dat heel toepasselijk is bij dit boek is "Ik zou slechts weinig van je houden als ik zeggen kon hoeveel". Sinds hij Shimamoto leerde kennen, had Hajime een boontje voor haar. Misschien waren ze toen nog jong, maar het voelde heel goed aan. Na elkaar een 25 jaar uit het oog verloren te zijn, ontmoetten ze elkaar terug. Nog steeds houdt Hajime evenveel van de unieke Shimamoto. Shimamoto doet iets onbeschrijfelijk met hem. Ze heeft een enorme "absorbatiekracht" zoals hij het verwoordt. Hajime heeft enorme verlangens naar Shimamoto. Elke keer als ze afscheid moeten nemen, valt Hajime in een diep zwart gat. Hij zou alles voor haar achter laten, om bij haar te kunnen zijn.

Een vierde spreekwoord dat bij het boek past is, "Le coeur a ses raisaons que la raison ne connait pas". Het hart van Hajime voelt en ervaart verschillende emoties die onverklaarbaar zijn. Hoe hard hij ook probeert om zijn gevoelens te onderdrukken, het lukt hem niet. Zijn hart verlangt naar een vrouw, namelijk, Shimamoto. Zelf is hij ook flink in de war: hij heeft toch alles wat hij wilt? Een vrouw, twee prachtige dochtertjes en twee goed draaiende zaken. Waarom volstaat dit dan niet?

Een laatste spreekwoord dat past bij het boek is "he who speaks well listens well". Dit is een Japans spreekwoord. Het boek is geschreven door een Japanse schrijver en het verhaal speelt zich ook af in Japan. In de stad Tokio woont Hajime. Japanners hebben heel veel en mooie spreekwoorden en dat voelde ik ook aan de manier van schrijven van de schrijver.