Ik vond het een heel tof boek omdat de zinnen gemakkelijk
geformuleerd waren en de woordenschat was niet moeilijk. Het waren vooral korte
dialogen.Dit maakte het boek dan ook gemakkelijk
en ik heb het boek uitgelezen in een paar uur. Ik dacht eerst dat het boek mij
helemaal niet zou interesseren omdat het over een Marokkaanse familie ging die
schapenfeest vierde. Ik las het eerst met
tegenzin en begreep ook enkele Marokkaanse woordjes niet zoals madrassa,
fkri,marmita, maar na enkele bladzijden vond ik het leuker omdat het
hoofdpersonage een jongetje was die geen schapenvlees lustte maar het toch
moest eten omdat het schapenfeest was. Ik kon me vanaf toen onmiddellijk inleven
in het verhaal omdat ik ook geen schapenvlees lust en op schapenfeest is het
ook de gewoonte bij ons om schapenvlees te eten. Ik begreep dus waarom Ayoub
alles deed om niet mee te gaan met zijn vader die het schaap wou slachten. Toch
vond ik het ook een bizar boek omdat Ayoub met het schaap begon te praten toen
zijn vader terug naar huis reed en hij hadheel rare dromen van Misbaksels die hem kwamen aanvallen en die hem
achtervolgden. Het schaap werd toch geslacht op het einde nadat Ayoub veel
slaag had gekregen omdat hij bekende dat hij stenen naar het schaap gegooid had
en dit de reden was waarom het schaap raar reageerde. Ik vond het heel triestig
voor Ayoub omdat hij vaak zegt in het boek dat zijn vader hem negeert en hij
kan zijn zussen niet uitstaan en geeft ze bijnamen zoals Het Gedrocht en Al
Jazeera. Zijn moeder is zwanger en soms emotioneel en hij voelt zich soms
niet goed thuis en daarom verlaat hij zijn thuis maar hij keert terug nadat
twee jongens hem zagen in een buskot en hem thuis afzetten. ik vond het vreemd
dat hij niet vermeldde hoe zijn ouders hierop reageerde. Ook vermeld hij niet
hoe het eindigt met Srani en Ramzi want Srani vertrok heel boos naar huis toen
Ramzi vertelde dat hij naar Marokko vertok. Er blijven dus veel vragen open
maar nadat hij ruzie krijgt met Hicham op het voetbalpleintje en wegloopt ziet
hij het schaap weer. Dit vond ik wel een tof einde omdat het schaap hem veel
moed insprak en hem zegt dat hij een voetballer kan worden.