Ik heb het boek van Gabriel García Márquez gelezen, namelijk Liefde in tijden van cholera. Ik vond het een zeer leuke roman, soms een beetje traag, maar de schoonheid van de zinsbouw liet me de traagheid vergeten. Ik had een totaal ander verhaal verwacht waarin cholera echt het hoofdthema zou zijn, maar eigenlijk is het gewoon een deel van de context van het verhaal.
De scène op het einde van de inleiding link ik het beste aan trage klassieke gitaarmuziek die naarmate de evenementen vorderen, versnelt. Het zou de emoties van Fermina Daza het best weergeven, want ze is dan op de begrafenis van haar echtgenoot en ziet Florentino Ariza, die haar zijn liefde verklaart. Dit maakt haar natuurlijk razend. Op het einde ondernemen beide hoofdpersonages een bootreis en voeren ze een filosofische dialoog. Florentino Daza schrok bij het late vermoeden dat het eerder het leven is dat geen grenzen heeft, niet de dood. Slide gitaar van Ry Cooder (Paris, Texas) kan bij deze scène als achtergrondmuziek gebruikt worden
Blog voor het vak Nederlands.
