'Het medaillon' is een dun en klein boekje. Het
heeft in totaal 70 bladzijden, maar het verhaal is zelf maar 46 bladzijden
lang. Het boekje was al uit na een halfuurtje. Niet alleen omdat het zo'n kort
verhaal is, maar ook omdat het eenvoudig geschreven is , waardoor het vlot
leest. Ik kan niet echt zeggen of ik het een goed boek vind of niet, ik heb er
een dubbel gevoel bij.
Het is een misdaadroman, dat lees ik normaal nooit. Ik lees liever 'fantasy' of 'chickflicks'. Maar eigenlijk had ik, terwijl ik het boek las, niet
door dat het een misdaadroman was. Ik vind het misdaad gehalte te laag. Als ik
aan misdaad denk, denk ik aan diefstal, moorden, maffia,.. . Maar iets
dergelijks kwam niet in het verhaal voor.
Het boek gaat over het dorpje Belcolle, waar vanalles gebeurt. Op het begin lijkt er geen hoofdverhaal te zijn, maar op het einde komt die toch tot uiting.
Wat ik wel leuk aan 'Het medaillon' vond, is dat je altijd verrast werd. De schrijver heeft het verhaal zo opgesteld dat, net wanneer je denkt dat je de oplossing weet, een nieuwe wending komt in het verhaal. De schrijver heeft het verhaal zo geschreven dat je altijd andere dingen denkt dan dat er werkelijk zal gebeuren. Dat was wel tof. Soms heb je bij verhalen dat je het einde al kan raden door de eerste twee pagina's te lezen, maar bij 'Het medaillon' werd ik verast door het einde. Dat is zeker het sterkste punt van het boek.
