|
Het was echt ne zotte dag vandaag.
Vooreerst kregen we het zotte idee om een grote wandeling te maken door het plaatselijke nationaal park. Ik heb zo de indruk dat zelfs het kleinste boerengat hier in Australië zijn National Park heeft, zodus ook Noosa. De wandeling was mooi langs kliffen en kleine baaikes tot we een groot strand moesten doorkruisen. Het zand was hier zachter dan elders en daardoor moeilijker te bewandelen. Gelukkig konden we iets over halfweg een alternatieve route opnieuw door bos inslaan. Na een tijdje keuze paarse wandeling langs links of zelfde paarse wandeling langs rechts; we kozen voor links, richting kust. Het pad werd veel smaller en door dichtere begroeiing, iets verder opnieuw keuze evenwel zonder enige vermelding. Gezien het grote pad rechts van ons moest liggen kozen we voor die kant. Na korte tijd was er steeds duidelijker een geritsel in het struikgewas hoorbaar. Weer dat Australisch sckarrelkieken was ons eerste gedacht. Evenwel geen kieken te bespeuren en het gescharrel ging veel te lang met ons mee. Tot we zo'n meter of 10 ver naast ons een enorme staart, donkerbruin met gele vlekken, gestaag met ons mee zagen schuiven. De achterpoten werden even zichtbaar maar lijf en kop niet. Het geheel moet zeker 1,5 meter lang zijn geweest; Sorry geen foto het was precies een mee schuivende tak. Dus een zot grote leguaan op een zotte wandeling.
Maar alle goeie dingen bestaan uit drie, placht men te zeggen.
Vandaag werd de Melbourne Cup gereden.
De Waregem Koerse van Australië, maar dan met het verschil dat die "zotte" van bij ons hun gelijken treffen in Waregem en de rest van het land niet beroeren. Maar niet in het Land van de superlatieven, hier wordt het hele land als het ware gegijzeld door ne paardenkoers. Ieder deftig etablissement wordt ofwel afgehuurd voor of organiseert een diner met veel drank, enkele grote schermen om de koers te volgen en natuurlijk een after party waarbij menige gewone voorbijganger blij is dat de security de feestneuzen veilig binnen houden.
De dresscode van de ,vooral jonge, dames was van die aard dat zelfs digitale fotografie een verspilling werd, dus ook hier van geen fotos.
(fotograaf was ook niet zeker of zijn grimassen bij het fotograferen op het nodige begrip zouden kunnen rekenen)
Morgen zakken we verder af naar Sydney
Jan
|
