Vandaag wou hij zijn boterhammekes niet opeten.
Hij gooide ermee, spuugde ze uit.
Lag het aan zijn tandjes?
Was hij een beetje ziekskes?
Niks van dat alles.
Meneer wou een echte boterham, uit het vuistje.
Hij kreeg een stuutje, uit één stuk in zijn handje.
Prompt propte hij  zijn mond vol tot zijn wangetjes op ontploffen stonden.

Om zijn nieuwe zelfstandigheid te vieren mocht hij zijn yoghurt voor het eerst zelf oplepelen.
't Is al een echte kleuter... behalve als z'n flesje eraan komt.
(en nog steeds met 'n sexy hese stem)