Sinds vandaag ben ik terug van Sevilla! De mooiste stad die ik in heel mijn leven al gezien heb. Na een uur wist ik dat ik hier terug naartoe zou komen. Ik weet nog niet hoe, wanneer een met wie maar deze stad gaat ooit mijn thuis worden. Misschien studeren volgend jaar?
Zaterdagochtend zijn we hier met ons lunchpakket ( gemaakt door mijn husband Vanessa ) vroeg vertrokken naar het busstation in Marbella. We kochten ons ticketje en de mevrouw in het loket zei dat de bus vertrok om half 9. Vane en ik zaten dus op ons gemakje buiten te wachten op de bus. Om 9.13u zijn we naar de kant van de bussen gegaan en hebben we elke buschauffeur gevraagd of dit de bus naar Sevilla was, omdat we zeker de bus niet wouden missen. Om 9.40u was de bus nog altijd niet daar dus zijn we terug naar de mevrouw in het loket gegaan. Die zei heel charmant dat de bus om 9.20u vertrokken was en dat ze ons had zien zitten. Ik voelde echt heel veel woede, maar ik heb me kunnen inhouden en Vanessa heeft het woord gedaan. Ze heeft na veel discussie ervoor gezorgd dat we ons ticketje konden gebruiken voor de volgende bus. Tot 11u hebben we dus gewacht op de volgende bus, die uiteindelijk volgeboekt was omdat de mevrouw in het loket ons geen gegarandeerde plaats wou geven, Biatch. Gelukkig was ik bij Vanessa die altijd even vrolijk is en hebben we alles redelijk goed opgenomen. Na een gesprek met de grote baas van het busstation kregen we een gegarandeerde plaats in de bus van 4u. Na een hele voormiddag in het busstation, hadden we het hier wel even gezien. De baas heeft ons uiteindelijk een locker betaald en een andere baas is met ons meegegaan op de bus naar het centrum van Marbella. Hier was blijkbaar een feestdag met een parade, iedereen was verkleed in traditionele flamenco kledij, super mooi om te zien! Uiteindelijk hebben we Tlaloc nog moeten bedanken om onze bus te laten vertrekken zonder ons.
Uiteindelijk zijn we dan rond 8 uur met een grote smile op ons gezicht in Sevilla aangekomen. We zaten in de tram richting het hotel dat we wouden boeken, toen Vanessa een smsje kreeg dat we bij haar Tante konden blijven! 's Avonds zijn we met haar tante tapas gaan eten in het centrum, SUPER gezellig. Een straatje met zicht op de kathedraal waar iedereen op straat tapas staat te eten. Een superleuke sfeer en heerlijke tapas. Het was heel gezellig met haar tante. Ze heeft ons verteld hoe haar man het verschil tussen ser en estar uitlegt aan niet-Spaanssprekende =D La que es fea, es fea y está. Y la que está fea, solo está fea un día =D Dit klinkt wss echt niet grappig zonder spaans te kennen maar met zijn accent, kwam ik echt niet meer bij.
Haar tante heeft ook 2 kleine kindjes, Amalia en Antonio. De oudste, Antonio, heeft doodsangsten doorstaan. Als hij ons zag viel zijn mond open en kwam de bambi ogen met grote angst boven. Stiekem een beetje grappig. Als we in de auto zaten zat hij continu naar ons te staren =D Een beeld om nooit meer te vergeten!
De tweede dag in Sevilla zijn we alles gaan bezoeken. Alles met typische balkonnetjes, kleine straatjes en super romantisch. Echt de mooiste stad die ik ooit gezien heb! In een historisch monument hadden we wel weer even een gekke uitbarsting. Het ding wat we gekocht hadden om naar de geschiedenis te luisteren leek verdacht veel op het lichtzwaar van Starwars. Als jedys ( ik weet echt niet hoe ik dit woord moet schrijven ) hebben we ons dus helemaal laten gaan. De bewaker bekeek ons wel een beetje raar toen we vroegen waar we ons lichtzwaard moesten achterlaten =D
's Avonds zijn we nog eens tapas gaan eten. We hadden wel even een treurig moment toen Vane haar schoenen gestorven waren. We hebben ze wel een mooi laatste moment gegeven. Ze hangen in de grote straat langs de rivier in Sevilla.
Deze morgen zijn we dan uiteindelijk terug in Marbella aangekomen en hebben we de nodige dingen gedaan voor Vanessa haar vertrek. Deze avond nog een laatste keer feesten als despedida van mijn Vanessa. Een leuk en heel moeilijk vooruitzicht.
