Ons vierde dagje Marbella zit er bijna op en we hebben precies alleen nog maar geslapen hier =D Maar ondanks het zoveelste zware weekend voel ik me super goed! We voelen alleen een heel grote leegte sinds Daniel vertrokken is. Onze mannelijke wederhelft die voor ons kookte, ons in bedwang hield als we wouden shoppen, áltijd de weg terug vond, ... Voor Vanessa is het natuurlijk nog eens 100x erger. Ik vrees dat het bijna noodzakelijk is om terug naar Lanzarote te gaan. Een liefdesverhaal om een film van te maken.. Toen ze terug binnenkwam na het afscheid stond het rescuepakket al klaar =D : Alcohol, coockies, nutellapot met de lepel, ... We hebben zijn laatste avond wel goed gevierd! De Seven hier in Marbella heeft ons een warm welkom gegeven =D (Toch missen we stiekem La Jungla van Lanzarote). Het ALLERgrappigste moment was toen we gisterenavond thuiskwamen. Vanessa die pipi moest doen terwijl ik de juiste sleutel niet vond, meer details ga ik hier niet aan toevoegen =D
Morgen gaan we nog eens wat actie ondernemen: SHOPPENNNNNNN =D
Het is zover, Lanzarote is voorbij.. Ik had niet verwacht dat ik het zo fel ging missen, maar ik heb echt het gevoel dat ik een thuis kwijt ben. Qué fuerte! Ik ben super blij dat ik de meisjes nog bij mij heb, ik wil me niet voorstellen hoe ik me ga voelen als die ook vertrekken. Dinsdag ochtend zijn we dus vertrokken richting Barcelona. Pamela haar zus kon niet meer op haar vlucht, maar Daniel heeft haar plaats ingenomen in het appartement. Het regende pijpenstelen toen we aankwamen dus we dachten even dat onze citytrip letterlijk en figuurlijk in het water zou vallen. Gelukkig hadden we een man bij die ons mee heeft genomen naar de supermarkt, 1021547 lekkere dingen gekocht heeft om te eten en dan heerlijk voor ons gekookt heeft. Hij is dan ook niet voor niets chef bij het gastronomisch restaurant in Princesa Yaiza. We hebben uiteindelijk een super leuke avond gehad met de nodige dessertjes en spelletjes (Papelitos en Animalitos). Mijn rug deed wel enorm fel pijn. Ik denk dat ik iets verkeerd gedaan heb toen ik mijn koffer van de zetel trok want ik heb echt heel veel pijn gehad. Een geluk dat ik Vanessa bij had want ze heeft me een massage gegeven en da heeft me erdoor geholpen. We hebben ook heel wat gewandeld en zware dingen getrokken ( die berg nieuwe kleren :D). Daarna volgde een romantische nacht met Pamela. " I feel like a man, I'm sleeping in my underwear" =D Dan probeerde ze de deur te sluiten. Als de deur gesloten is kan je niet binnen langs de buitenkant maar hij gaat altijd open aan de binnenkant. Voor we dit doorhadden ( na 120x de deur te sluiten en terug open te doen) had ik buikpijn van het lachen. Elke keer keek Pamela mij aan alsof er iets heel vreemds gebeurde.
De tweede dag zijn we de stad gaan verkennen. Daniel heeft er 3 maanden gewoond dus hij wist precies waar we naartoe moesten en wat we gezien moesten hebben. Veel werken van Gaudi natuurlijk. Ik hou van de sfeer in Barcelona met al die traditionele balkonnetjes. Deze dag was Tlaloc (god van de regen) ons beter gezind, het weer was perfect! We hadden ook geluk dat we een dag langer mochten blijven in het appartementje. Normaal moesten we om 12u uitchecken maar omdat er de dag na ons geen boeking was mochten we blijven zolang we wouden. Kwam perfect uit want we hadden een nacht zonder slaapplaats. Onze vlucht was om 8u 's morgens en dat was bijna niet de moeite om nog een nacht te boeken want om 4u moesten we al vertrekken. We zijn dan voor de verandering maar eens op stap geweest =D Het spijtige is dat ik er niet meer zo heel veel van weet. Ik ben er echt 100% zeker van dat ik geen tequila gedronken heb ma blijkbaar was da wel het geval.. Vanessa zei ook dat ik Spaans sprak alsof het mijn eigen taal was en dat ik een heel verhaal aan het vertellen was. In mijn onderbewustzijn is het dus blijkbaar wel beter als ik denk. Ze zegt dat ze gaat proberen om mij iets anders te geven om te drinken dan kijken welke taal ik begin te spreken =D Maarja eind goed, al goed. We hebben met de nodige stress onze vlucht gehaald. Pamela haar zus was haar GSM kwijt en we zaten in 2 verschillende taxi's dus we kwamen in de left luggage aan zonder de zussen en Dani was zijn ticketje kwijt. Ik heb een paar minuten voor mij uit gestaard omdat ik echt dacht dat we nooit optijd en allemaal samen op de vlucht richting Malaga gingen geraken. Uiteindelijk kwam Pamela toch binnen en hebben we alle bagage op de juiste plaats gekregen. OEF! Toen moesten we nog een bus nemen naar de andere terminal, waar Pamela met bagage en alles een heel elegante val maakte, super grappig. Alles leek ernaar dat het toch ging lukken tot Dani heel hard begon te zingen " Soy una tasa, ..." Ze hebben ons uiteindelijk toch op het vliegtuig gelaten ondanks alles =D
Donderdagochtend zijn we in Marbella aangekomen, heel de dag onze roes uitgeslapen en inkopen gaan doen. Vandaag zijn we naar het strand geweest. Straks gaan we hier nog eens opstap want morgen vertrekt Dani terug naar Lanzarote. We hebben alles gekocht om Mojitos te maken mmh. Eerst nog pannekoeken met nutella en banaan <3
Het is zover, Lanzarote is voorbij.. Ik had niet verwacht dat ik het zo fel ging missen, maar ik heb echt het gevoel dat ik een thuis kwijt ben. Qué fuerte! Ik ben super blij dat ik de meisjes nog bij mij heb, ik wil me niet voorstellen hoe ik me ga voelen als die ook vertrekken. Dinsdag ochtend zijn we dus vertrokken richting Barcelona. Pamela haar zus kon niet meer op haar vlucht, maar Daniel heeft haar plaats ingenomen in het appartement. Het regende pijpenstelen toen we aankwamen dus we dachten even dat onze citytrip letterlijk en figuurlijk in het water zou vallen. Gelukkig hadden we een man bij die ons mee heeft genomen naar de supermarkt, 1021547 lekkere dingen gekocht heeft om te eten en dan heerlijk voor ons gekookt heeft. Hij is dan ook niet voor niets chef bij het gastronomisch restaurant in Princesa Yaiza. We hebben uiteindelijk een super leuke avond gehad met de nodige dessertjes en spelletjes (Papelitos en Animalitos). Mijn rug deed wel enorm fel pijn. Ik denk dat ik iets verkeerd gedaan heb toen ik mijn koffer van de zetel trok want ik heb echt heel veel pijn gehad. Een geluk dat ik Vanessa bij had want ze heeft me een massage gegeven en da heeft me erdoor geholpen. We hebben ook heel wat gewandeld en zware dingen getrokken ( die berg nieuwe kleren :D). Daarna volgde een romantische nacht met Pamela. " I feel like a man, I'm sleeping in my underwear" =D Dan probeerde ze de deur te sluiten. Als de deur gesloten is kan je niet binnen langs de buitenkant maar hij gaat altijd open aan de binnenkant. Voor we dit doorhadden ( na 120x de deur te sluiten en terug open te doen) had ik buikpijn van het lachen. Elke keer keek Pamela mij aan alsof er iets heel vreemds gebeurde.
De tweede dag zijn we de stad gaan verkennen. Daniel heeft er 3 maanden gewoond dus hij wist precies waar we naartoe moesten en wat we gezien moesten hebben. Veel werken van Gaudi natuurlijk. Alles van Gaudi heeft wel een beetje iets vreemds, altijd wel ergens een rare kronkel of iets speciaals. Zelfs de bloemen in de tuinen zagen er een beetje vreemd uit. Ik wou echt dat ik Vanessa haar imitatie van die bloemen kon neerschrijven, maar die herinnering zal ik in mijn gedachten moeten bewaren =D
Ik hou van de sfeer in Barcelona met al die traditionele balkonnetjes. Deze dag was Tlaloc (god van de regen) ons beter gezind, het weer was perfect! We hadden ook geluk dat we een dag langer mochten blijven in het appartementje. Normaal moesten we om 12u uitchecken maar omdat er de dag na ons geen boeking was mochten we blijven zolang we wouden. Kwam perfect uit want we hadden een nacht zonder slaapplaats. Onze vlucht was om 8u 's morgens en dat was bijna niet de moeite om nog een nacht te boeken want om 4u moesten we al vertrekken. We zijn dan voor de verandering maar eens op stap geweest =D Het spijtige is dat ik er niet meer zo heel veel van weet. Ik ben er echt 100% zeker van dat ik geen tequila gedronken heb ma blijkbaar was da wel het geval.. Vanessa zei ook dat ik Spaans sprak alsof het mijn eigen taal was en dat ik een heel verhaal aan het vertellen was. In mijn onderbewustzijn is het dus blijkbaar wel beter als ik denk. Ze zegt dat ze gaat proberen om mij iets anders te geven om te drinken dan kijken welke taal ik begin te spreken =D Maarja eind goed, al goed. We hebben met de nodige stress onze vlucht gehaald. Pamela haar zus was haar GSM kwijt en we zaten in 2 verschillende taxi's dus we kwamen in de left luggage aan zonder de zussen en Dani was zijn ticketje kwijt. Ik heb een paar minuten voor mij uit gestaard omdat ik echt dacht dat we nooit optijd en allemaal samen op de vlucht richting Malaga gingen geraken. Uiteindelijk kwam Pamela toch binnen en hebben we alle bagage op de juiste plaats gekregen. OEF! Toen moesten we nog een bus nemen naar de andere terminal, waar Pamela met bagage en alles een heel elegante val maakte, super grappig. Alles leek ernaar dat het toch ging lukken tot Dani heel hard begon te zingen " Soy una tasa, ..." Ze hebben ons uiteindelijk toch op het vliegtuig gelaten ondanks alles =D
Donderdagochtend zijn we in Marbella aangekomen, heel de dag onze roes uitgeslapen en inkopen gaan doen. Vandaag zijn we naar het strand geweest. Straks gaan we hier nog eens opstap want morgen vertrekt Dani terug naar Lanzarote. We hebben alles gekocht om Mojitos te maken mmh. Eerst nog pannekoeken met nutella en banaan <3
