Het is zo normaal dat mensen niet meer met elkaar communiceren in het echte leven. Dit fenomeen zie je vaak in de grotere steden. Je loopt langs mekaar door zonder mekaar een blik te gunnen. Is het omdat je niet wil dat mensen denken dat je ze bekijkt of is het dat het je gewoon niet interesseert.
Mensen lopen zodanig aan mekaar voorbij dat je een paraplu in je gezicht gezwaaid krijgt. Zoals ik deze zaterdag in Brussel. En dit gewoon omdat de mensen je niet zien staan. Ikzelf ben ook schuldig aan dit "fenomeen", maar ik weet dat wanneer ik thuiskom ik me ook thuisvoel.
Ik zou me nooit kunnen thuisvoelen in zo'n grote stad waar mensen liever over je dan naast je lopen. Alles wordt onpersoonlijk en dat zal zo blijven. Ik blijf liever leven in mijn kleine, persoonlijke dorpje ver weg van de onpersoonlijkheid, waar mensen je bij je naam roepen op straat om te vragen hoe je dag was.