Zoals de wind
in de naam
van een orkaan
meedogenloos
voorbijraast

Zoals het zand
in mijn hand
ongegeneerd
word gezeefd
tot er niks meer
van overblijft

Zoals de winter
die met bittere ernst
de lente en de zomer
hun mooie kleuren
ontneemt

Zo eb jij ook
langzaam van me weg
de kracht om
mijn reddingsboei te grijpen
heb je niet meer

Ik moet je gewoon
machteloos
je gang laten gaan

(Julie 19 augustus 2007)

19-08-2007 om 18:43 geschreven door julie

17-08-2007 om 20:04 geschreven door julie

Hallo, beste bezoeker,

Ik zoek al lang een uitlaatklep voor de vele woorden die vaak in mijn hoofd ronddwalen. Ik schrijf enorm graag en zou dit graag
ook met anderen delen. Ik schrijf graag gedichten maar ook teksten voor speciale gelegenheden, wat dan ook.
Het is de bedoeling hier de resultaten van mijn verschillende schrijfselen neer te pennen. Ik laat me natuurlijk ook leiden door de
verschillende reacties.

Laat ons dan maar gewoon eens beginnen met mijn eigen lievelingsgedicht waar ik best wel trots op ben.

De wereld kil,
ademloos stil
één moment geteld
tot er weer
zonder geweer

een woord
als een kogel
vernietiging zaait

geschreew
het gaat niet meer

ik kan niet blijven
je geluidsdemper spelen

(Julie)

17-08-2007 om 00:00 geschreven door julie