Eindelijk was het dan zover!!! 4 oktober!! Nicky komt naar mijn nieuw stad: Castellón!
Ik was best wel zenuwachtig en de avond ervoor had ik een flinke verkoudheid dus ik was redelijk "vroeg " naar huis gegaan zaterdagavond om er toch fris genoeg uit te zien! Nicky zou landen om 12.05 dus ik wou zeker rond 11 uur al op de luchthaven zijn zodat ik mijn vriendje toch zou zien landen! Dit betekende ook dat ik om half 8 uit mijn bed moest zodat ik om 10 uur ten laatste mijn trein had en om 11 uur dan zou aankomen in Valencia en dan enkel nog maar de metro moest nemen naar de luchthaven. Nu liep dit plan toch iets anders... Om 10.20 had ik pas een trein, en de treinrit duurde langer dan een uur, waardoor ik pas om 11.40 in Valencia aankwam. Daar moest ik in mijn beste spaans de weg vragen naar het metro station (fingers crossed dat het dichtbij was)! Wat een geluk was de metro vlak voor het treinstation van Valencia en dacht ik dat ik nog op tijd kon komen. Maarja eens in de metro moet je ook nog weten waar en hoe je een ticketje koopt, welke lijn je moet nemen,... Ik zag de minuten wegtikken! Na wat rondvragen zat ik dan om 10 voor 12 toch op de tram. Nu dacht ik dat de tramrit maximum 10 minuten ging duren maar ook hier een kleine misrekening: na 20 minuten nagelbijten bereik ik dan EINDELIJK de luchthaven! Veel te laat natuurlijk en dit was net hetgene ik wilde vermijden, te laat komen op de dag dat mijn vriend mij, na een maand, komt bezoeken!
Ik had dus om 12.15 de luchthaven bereikt en begon dan maar mijn zoektocht naar Nicky! Hij heeft me uiteindelijk nog gevonden voor ik hem nog maar zag! Het was echt zalig om hem eindelijk nog eens een knuffel te kunnen geven en best wel grappig om te zien hoe hij met zijn dikke winterjas op de luchthaven stond. Die dag was het namelijk 32 graden!
Na even kort bijbabbelen buiten in het zonnetje dan maar terug koers gezet richting Castellón, want hij was toch echt wel benieuwd naar mijn nieuwe huisje! Dus terug op die verschrikkelijke trein (de trein Valencia - Castellón is echt niet aangenaam!) richting mijn stadje! Eenmaal aangekomen nog een flinke wandeling voor de boeg (jawel in Spanje moet je bijna alles te voet doen want openbaar vervoer is hier toch niet alles). Hierdoor kon hij al een flink deel zien van mijn nieuwe stad en hij was toch best wel jaloers. Het was hier super warm en het is hier best nog een gezellig stadje! Aangekomen in mijn appartementje, kon ik hem alles eens laten zien en hij vond het toch anders dan op de fotos maar echt wel leuk! Hij kon ook zijn "zomerkleren" aandoen want een jeansbroek met 32 graden is toch echt wel te warm, en we trokken naar het strand van Castellón om toch een beetje te genieten van de zon! s' Avonds gingen we dan eten in de mooie haven van Castellon, maar spijtig genoeg was de tong die we hadden gekozen niet echt de beste keuze! Om dan toch nog iets lekker te eten, besloten we dan maar een snel bezoekje te doen aan de McDonalds!
De volgende morgen had ik mijn examen spaans (mijn 3 weken durende cursus was afgelopen) en kon Nicky eens uitslapen. Ik ging dus naar school, legde mijn examen met glans af (Ik behaalde een mooie 83%) en trokken we s'middags naar het mooie strand van Benicassim waar we een middagje gingen zwemmen! jawel op 5 oktober zwommen wij nog lekker in de zee! s'Avonds gingen we dan naar La Salera ( het grote shoppingcenter van Castellon) om er tapas te eten!!
Dinsdagmorgen vertrokken we dan terug naar Valencia omdat hij woensdag al vrij vroeg zijn vlucht had en we dus best bleven overnachten in Valencia zelf. Daar heb ik een SUPER dag gehad! Na een lange wandeling door Valencia zelf en enkele prachtige gebouwen + La Turia te hebben gezien, huurden we een brommertje om te stad te verkennen! Super ervaring! Echt leuk om in die hitte (het was zeker 34 graden) verfrissing te vinden op het brommertje en toch ook heel de stad te zien op 1 middag tijd! een echte aanrader! Om 7 uur 's avonds trokken we dan nog naar het strand voor een zalig, verfrissende duik! (jawel, om 7 uur 's avonds!)
Na nog een lange wandeling terug naar het hostel besloten we nog een restaurantje te zoeken (wat toch vaak moeilijk is in dit deel van Spanje omdat je bijna uitsluitend tapasbars vindt) Om 23.30 dan toch een restaurant gevonden en kvoel me nu toch al een echte Spaanse door zo laat te eten
Op 3 oktober vond de 2e excursie plaats, Peñiscola.
Het weer was nog steeds schitterend en na een klein uurtje op de bus kwamen we al aan in een stad met een prachtige kustlijn! Eerst gingen we een beetje cultuur opsnuiven en kregen we een wandeling door de stad met een gids. We zagen leuke straatjes en bezochten een kasteel met een fantastisch uitzicht. Ook hier begreep ik niet echt veel van de historische achtergrond van het kasteel aangezien het allemaal in het spaans verliep...
Na een wandeling vol met zweet (het was echt heel warm) trokken we dan eindelijk naar het strand! Het is echt super Erasmus. Je zit met ongeveer 60 mensen (het aantal mensen dat meekan op 1 bus) van verschillende landen, op een fantastisch strand, met zalige temperaturen, begin oktober! Die sfeer is niet te beschrijven!
Al snel besloten Anna (Duitsland), Alexandra (Zwitserland) en ik dat we een peddelbootje MET glijbaan wilden huren. Op 1 bootje konden 4 mensen, dus gingen we even terug naar de groep om te vragen of er nog kandidaten waren om mee te gaan. Annick vulde ons bootje nog aan (het roze team, wij hadden namelijk de roze glijbaan gekozen) en er was nog een ander team, het groene team. (fotos volgen later) Dit team bestond uit Simon (Frankrijk), Tobi ( Duitsland), Mari (Finland), Emma (Finland), en nog iemand waar ik de naam van ben vergeten (sorry, 170 erasmusnamen zijn er veel!) Het was echt super grappig, met z'n vieren in zo'n peddelbootje op de zee waar nog vrij hoge golven waren!
Ik heb echt genoten van deze mooie stad maar ook van de aangename sfeer en de leuke mensen. Deze dag zal altijd mooie herinneringen bljven oproepen!
Eerste ervaringen op school + uitstap Montanejos y Rubielos
Op 14 september begon dan de intensieve cursus Spaans die zo'n 3 weken zou duren. We hadden al meteen een test om ons niveau van het spaans te testen en ik merkte al snel dat de test toch net iets te moeilijk voor mij was! Ik kende al een paar mensen van een vorige mini-bijeenkomst van Erasmussers en ook zij vonden het niveau iets te hoog dus hadden we samen besloten om een niveau lager Spaans te volgen.
De volgende dag begonnen dan de echte spaanse lessen. Ik vind het echt een super ervaring om met mensen van over heel de wereld samen in 1 klas te zitten. Zo zaten er mensen van Duitsland (er zijn dit jaar enorm veel duitse erasmusstudenten), Italie, Amerika, Engeland, Finland, Polen en uiteraard mijn nieuwe Belgische vriendin Annick in mijn spaanse klas. In de andere klassen zijn er ook nog mensen van Oostenrijk, Holland, Frankrijk, Portugal, Denemarken, Zwitserland maar ook van Kameroen, Brazilie (maar die mensen ken ik niet echt...)
De lessen spaans waren vrij 'speels' in het begin om elkaar toch beter te leren kennen maar ze waren echt heel leuk! Je zit in een speciale internationale sfeer die ik waarschijnlijk nooit meer zal meemaken. Via deze mensen leer je pas echt kennen hoe hun land is ipv de vooroordelen die je hebt over bepaalde landen.
Op zaterdag 19 september hadden we dan onze eerste erasmusexcursie naar Montanejos en Rubielos. Er konden maar een 60-tal erasmussers mee, dus ik was heel blij dat ik een plaatsje had in de bus! Eerst bezochten we Montanejos, een heel mooi natuurgebied waar we konden zwemmen in de termen. Nu was het nog niet zo warm s' morgens en het water was best nog wel koud waardoor de meeste gewoon een wandelingetje gingen maken in het water. Het uizicht was wel prachtig! Daarna maakten we een kleine stadswandeling en gingen we naar het restaurant voor de typisch spaanse keuken: paella! Nu was ik daarvoor al geen grote voorstander van paella en na dit etentje zal ik het ook nooit meer eten! sorry voor alle mensen die het wel lekker vinden maar ik vind er niets aan!
Daarna terug de bus op naar Rubielos! Het is een prachtig dorpje in de bergen met het mooiste kerkje dat je je maar kan voorstellen! Spijtig genoeg was de rondleiding volledig in het spaans en verstond ik er niet al te veel van! Het heeft ook een aantal prachtige villas staan omdat (dat denk ik toch dat de gids zei) er een aantal belangrijke mensen in het dorpje wonen ofzoiets... Als ik de kans krijg, zou ik graag het dorpje nog eens terug bezoeken!
Het was echt een leuk dagje met allemaal leuke mensen!
Ik had aan jullie beloofd dat ik jullie op de hoogte zou houden van mijn ervaringen en na meer dan 1 maand is het dan zover: mijn blog is aangemaakt!
Op 9/9/'09 begon mijn droom. Het afscheid van Nicky (en van mijn vriendinnen en uiteraard ook de familie) was zwaarder dan verwacht en ik was dan ook blij dat ik niet helemaal alleen het vliegtuig moest nemen! Ook was het handig dat de mamie en de papie meegingen voor de bagage, met exact 60 kilo (net het toegelaten gewicht voor de bagage van 3 personen) konden we inchecken. Na enkele uurtjes op de luchthaven, verliet ik belgische bodem! Rond 1 uur kwam ik dan aan in mijn nieuwe stad: Valencia! Ook nu was ik blij dat mijn ouders erbij waren en dat zij een auto hadden gehuurd ipv dat ik de trein moest nemen naar Castellón met al mijn bagage! Met ons nieuw autotje vertrokken we dan naar Benicassim, onze terugvalbasis! Na een dik uur rijden (en voor mij een goed dutje want had weinig nachtrust gehad) waren we dan eindelijk op onze bestemming. Benicassim heeft een prachtig strand met een zalig warme zee en was dus de ideale plek om uit te rusten na een bewogen dagje vol met emoties!
Vanuit Benicassim reden we over en weer naar Castellón, zo'n kleine 13 km verderop. Ook hier was het autotje heel handig want we moesten de nieuwe school gaan verkennen maar ook op zoektocht naar een appartement! Zoals vele van jullie wel wisten had ik namelijk nog geen appartement voor mijn vertrek omdat het aanbod er groot zou zijn!
Donderdag 10 september ging ik dan voor de eerste keer eens langs op mijn nieuwe school. Marga, de vrouw die alle 170 erasmusstudenten (beter gekend als: erasmussers) begeleidt was super vriendelijk en staat voor het kleinste probleempje klaar voor iedereen! Zij stelde me dan ook een appartement voor dat ze net had binnengekregen via mail: 2 spaanse meisjes zochten nog een appartementgenootje! Om toch eens te kijken wat er allemaal op de markt stond, zocht ik nog enkele andere appartementen uit. Dit was heel makkelijk aangezien er op school 30-tal adressen + telefoonnummer beschikbaar waren van appartementen die nog vrij waren. Ik belde dus in mijn beste spaans nog een aantal mensen op en kon die dag nog 2 appartementen en 1 huis bezichtigen. Het ene appartement had een prachtig uitzicht en goede ligging maar was zeer vuil, het andere appartement super proper, gezellig EN had een zwembad maar was zeer slecht gelegen en te duur! Het huis was echt een ramp dus ik begon al een beetje te panikeren! 's Avonds had ik dan nog 1 appartement te bezichtigen: hetgene Marga me had aangeraden. Eenmaal in de straat wist ik al dat het perfect moest zijn! Een straat vol palmbomen, een mini-versie van de Ramblas in Barcelona. 2 meisjes stonden me op te wachten aan de Mercadona (de spaanse GB) om hun appartement te laten zien. Het uitzicht was prachtig (palmbomen!) het hele appartement proper, nieuw, groot,... meer moest het niet zijn! 2 badkamers voor 3 meisjes is ook een grote luxe! De 2 meisjes Amparo en Cristina, werken allebei in Castellón maar wonen in Valencia. In het weekend zijn zij dus niet hier en heb ik het hele appartement voor mij alleen, een leuk voordeel!
Eens ik mijn appartementje had gevonden, kon ik nog even genieten van het mooie weer in Benicassim en vanaf maandag 14 september trok ik dan definitief in in mijn nieuwe flat! Al de bagage werd over en weer gereden, er werden nog spulletjes aangekocht om mijn kamertje wat op te vrolijken en ik was gesetteld!
Ik ben echt blij dat mijn ouders erbij waren de eerste week zodat ik mij rustig kon aanpassen aan het nieuwe spaanse leven!
Ik heb hier op hele korte tijd al heel wat mensen leren kennen, het weer is hier zalig (vandaag 13 oktober was het nog 27 graden en zonnig!), het leven is hier goed! Wat wil je nog meer?