Het gastgezin waar Jozefien vanaf september 2010 verblijft, bestaat uit vader, moeder, twee zoontjes en twee zussen. Het is een gezin van de Ghaneese middenklasse, en dan mag je zeker niet denken aan onze welgestelde middenklasse. Want weelde en luxe zijn voor hen totaal onbekend. Het eten bestaat meestal uit de ook door ons gekende 'Kofu' een deegbal, die we al mochten proeven bij Renaat De Witte. Of uit een stoofschotel waar de vis letterlijk van de graat gekookt wordt, heel soms wordt de vis vervangen door een oud kieken. Dat zijn zo wat de levensomstandigheden waar Jozefien het mee doet. Haar vader Peter vertelde ons dat de levensomstandigheden echt schrijnend zijn, je moet het kunnen zegt hij.

Jozefien deelt dagelijks ook de zorgen, de plas en was van het gastgezin, zo is ze iedere morgen vroeg uit de veren om het gastgezin bij te staan met taken in het huishouden, zoals de was doen en water halen...alles als enige vervoermiddel de benen en het hoofd!

Contact heeft Jozefien met het thuisfront via telefoon, haar gsm wordt opgeladen door haar ouders in België, want internet is dan een luxe, in Ghana is het enkel nog een nieuw woord in de dorpen,en bestaat enkel in de hoofdstad, waar dan ook de internet misdaad welig tiert. Zoals gezegd volgt Jozefien daar les, zij zit daar op een school met 3000 leerlingen! en volgt een extra jaar talen en economie, waar ze heel sterk in is. De bedoeling was dat zij iets zou leren, doch het is echter andersom, Jozefien leert het hun!, want het onderwijs in Ghana staat er jaren achter.

Het heeft ook zijn voordelen, zo krijgt Jozefien de kans om het plaatselijk dialect het 'Twi' te leren, en kan ze haar gastgezin verstaan. Een gastgezin dat moet toekomen met 60 euro in de maand! (ginder noemt men dat middenstand).

Het spijtige van de zaak is wel dat Jozefien onlangs ernstig ziek is geworden, zij kreeg 'malaria', wel zo ernstig dat het kantje boordje was, en ze net op tijd het ziekenhuis konden bereiken samen met haar gastgezin. Het gastgezin dat eerst 300 euro moest neerleggen om verzorging voor Jozefien te krijgen, want ginder is de regel 'geen geld geen verzorging', met de nadruk op verzorging op medisch vlak, eten en drinken moet door het gastgezin voorzien worden!.

Peter De Wolf zegt het onophoudelijk echt schrijnende toestanden maak je ginder mee. Eind juni komt Jozefien terug naar België, met een pak levenswijsheid en ervaring, een ervaring die jongeren die voor moderner landen kiezen niet zullen hebben. Het zal een jaar van ontberingen zijn, geen cola, geen friet met biefstuk, geen hamburgers, beperkte gsm, zonder internet. Een jaar op karakter dat wel, en dat zal een unieke ervaring zijn voor haar, die ze op haar CV kan vermelden.

Je kan Jozefien volgen op haar blog, die weliswaar wordt aangevuld door haar vader Peter, die de verhalen van Jozefien noteert via de gsm gesprekken, en zo de blog bijhoudt op http://www.bloggen.be/jozefien_ghana Op die blog kan je Jozefien een hart onder de riem steken, want de ziekte heeft haar fel verzwakt.