God bless our homeland Ghana, And make our nation great and strong, Bold to defend for ever, The cause of Freedom and of Right. Fill our hearts with true humility Make us cherish fearless honesty, And help us to resist oppressor's rule With all our will and might for evermore.
Hail to thy name, O Ghana, To thee we make our solemn vow: Steadfast to build together A nation strong in Unity; With our gifts of mind and strength of arm, Whether night or day, in mist or storm, In every need what'er the call may be, To serve thee, Ghana, now and evermore.
Raise high the flag of Ghana And one with Africa advance; Black star of hope and honour, To all who thirst for liberty; Where the banner of Ghana freely flies, May the way of freedom truly lie Arise, arise, O sons of Ghanaland, And under God march on for evermore
Vandaag was het een dag van valiezen maken. Ik laat bijna alles achter. Ik heb nu een mentale bagage die veel groter is dan de materiële.
Ik heb nog 3 nachten die ik doorbreng bij mijn gastgezin. Donderdag vertrek ik naar Accra.
Ik heb op mijn school nog een hele mooie oorkonde gekregen. Deze ga ik koesteren voor de rest van mijn leven.
Vermoedelijk ga ik voor het lager onderwijs. Ik heb mijn hart verloren aan de kinderen die ik heb ontmoet het voorbije jaar.
Misschien ligt er wel nog een toekomst in één of ander werelddeel op mij te wachten. Mijn ouders kennende zullen die wel achter deze plannen staan.
Aan de zusjes De Pauw : tot binnenkort en ook aan jullie een mooie reis. Wij zullen na 6 augustus veel kunnen vertellen.
aan Anneleen : Dank je voor de mooie woorden.
P.S. : Weet wel dat ik voorlopig niet op deze blog kan. Het zijn mijn ouders die deze blog bijwerken aan de hand van mijn telefoons. Het helpt natuurlijk nu ze zelf op bezoek zijn geweest in Ghana.
In eerste instantie dank aan mijn ouders en broers, Dank aan mijn gastgezin, Dank aan AFS, Dank aan alle mensen die mij geholpen hebben om dezze ervaring te kunnen doen. Dank aan allen gedurende de maanden die ik in Ghana heb doorgebracht, Dank aan ............ zovelen Ik sluit deze blog af met het vertellen van mijn ervaringen in Ghana. Ik gebruik deze laatste dagen om te genieten op mijn eigen manier. Volgende week en de weken nadien zal ik al genoeg moeten vertellen over de voorbije periode. Ik sluit af door te zeggen : Het verblijf heeft me gemaakt tot wie ik nu ben. Dit was met veel vallen en opstaan. Heel veel verdriet , maar vooral veel liefde en vreugde. Ik heb ziektes gehad, vrienden gemaakt, mijn ouders en broers Ghana laten zien. Maar vooral de Ghanezen en het land zelf. Ik hoop ooit terug te komen om hier verder een project rond schoolkinderen mee te helpen afwerken. Nu ga ik volledig voor mijn studies in België. Het zal even duren voor ik terug in België mijn draai zal vinden. Sommigen zullen zeggen dat ik niet meer dezelfde ben. Wees gerust dat komt allemaal terug in orde. Ik doe het zoals in Afrika. Alles komt wel goed. Nogmaals dank en tot volgende week. Je kan nog volgen op mijn blog wanneer ik vertrek. Voor wie het toch wil weten. Ik kom zaterdag 25 juni aan in Zaventem om 14.45 uur. Maar, op Zondag 26 juni zijn jullie allen welkom bij mij thuis. AKWIA-JOZEFIEN
Hallo, Zit ik hier mijn laatste dagen in Ghana nog te genieten van dit leuke land. Nu hoor ik dat er op het thuisfront in Wachtebeke de één na de andere aan het sneuvelen is ivm zijn gezondheid. Mijn mama heeft een operatie achter de rug. Vorige week Daan een snijwond in zijn hand. Deze moest genaaid worden. Vandaag hoor ik dat Daan in het gips zit met een gebroken pols. Ik heb hier in Ghana al goedkope rolwagens zien staan. Ik zal er één kopen, dan kan ik jullie allen duwen volgende week op de luchthaven. Ik had gehoopt op wat bagagedragers. Maar iik zal mijn valies hARRY pOTAR op mijn hoofd dragen. Ik ben dat nu toch gewoon.
Wat kom ik toch allemaal tegen die laatste dagen hier in Ghana. Nu heb ik last van zandvlooien. Deze jeuken veel erger dan muggenbeten. Naar het schijnt kunnen de vrouwelijke vlooien ook eitjes leggen in je voet. Dit voel je dan na een 3-tal dagen. Deze moeten eruit gehaald worden met een steriele naald. Maar volgens mijn beschrijving, st elt mijn papa me gerust. Groeten van Jozefien die niet kan slapen van de jeuk.
Mijn ogen zijn terug in orde. Ik ben een weekend naar de hoofdstad van Ghana geweest. Ik kom hier regelmatig. Het is voor mij een kleine 2.5 uur rijden. Soms langer vanwege het verkeer. Ik doe dit voornamelijk om af en toe eens wat andere mensen te zien. Dit weekend heeft mijn Amerikaanse vriendin een feestje gegeven. Ik besef nu nog meer dat het mijn laatste dagen zijn. Nogmaals vraag me nu niet hoe ik me voel en hoe ik alles beleef. Het zijn teveel emoties.
Ik weet echt niet hoe ik me in België ga voelen. God wat kijk ik uit om terug bij jullie allen te zijn. Maar ik weet nu al dat ik veel aan Ghana zal terugdenken. Ik heb een uitzonderlijke kans gekregen om dit alles te mogen meemaken. Geef me de tijd als ik terug ben in België. Het is ver mijn laatste reactie op deze blog. In de volgende dagen geef ik nog een relaas van mijn laatste dagen. Wie meer wil horen en me wil zien. Kom maar af mijn welkomsdrink op 26 juni tussen 14 en 19 uur. Iedereen is welkom. Greetings from Agona Swedru in Ghana.
Ik heb een oogontsteking opgelopen door één of andere plant/boom die zijn pollen in mijn ogen heeft afgeschoten. Het doet verdorie veel pijn. Tot over een dikke 2 weken. Greetings Jozefien,
De malaria doet weer van zich spreken. Ik heb heel de nacht bij mijn gastmama in de kliniek geweest. Nu heeft zij de malaria. Gelukkig zijn we er nu vlugger bij; dan toen ik het zitten had. Ze mag vandaag al naar huis. Gr. Jozefien
Ik zou het leuk vinden dat mijn vrienden, familie, bekenden, ... aanwezig zouden zijn op mijn welkomstdrink. Op 25 juni kom ik terug van Ghana. Op zondag 26 juni nodig ik jullie allen uit. We starten rond 14.00 uur voor een gezellig samen zijn. Iedereen is van harte welkom. Graag eeen seintje via facebook, mail, telefoon, vrienden enz..... Geef deze boodschap maar door aan allen die zin hebben om iets te komen drinken. GSM papa Jozefien 0486679604
Ik kan niet geloven dat de tijd plots zo snel voorbij gaat hier in Ghana.
Dag allen, Na het vertrek van mijn mama die terug naar België is, had ik het toch even moeilijk. Wat zou ik graag mee gegaan zijn. Maar Afrika blijft me verbazen zodat ik geen tiijd krijg om te piekeren. Eén dag na het vertrek van mama kreeg ik van mijn gastmama te horen dat we voor 10 dagen naar de Volta-regio gingen. We gaan daar naar een begrafenis van een familielid. Hier is een begrafenis een groot feest. De tante is al een aantal weken terug overleden. Een begrafenis wordt hier vrij laat na een overlijden gevierd. Het is een duur en groot feest. Iedereen van de familie komt daar naartoe. Vandaar dat de voorbereiding en de kosten zo hoog zijn. Onderweg naar die begrafenis zorgt mijn gastfamilie voor een mix van intense belevenissen in Afrika. De ene dag trekken we de natuur in, de andere dag gaan we op bezoek bij vrienden en zelfs een bezoek aan een verborgen " goudmijn ". Eergisteren ben ik op bezoek geweest in een school voor kinderen die doof zijn. Dit was een zeer intense ervaring. Ik ken een aantal woorden gebarentaal. Wat een lieve en bijzondere kinderen. Wat een geluk ook dat mijn gastfamilie cme deze laatste weken nog een stuk Ghana laten beleven dat ik nog niet kende. De tijd vliegt hier nu voorbij. Ik beleef toch een bijzondzere tijd. Groet Jozefien
Reisverslagje: Bezoek aan Jozefien ( door ouders )
Hallo,
Bezoek aan Jozefien van 9 April tot 30 April.
Akwaaba, dit is het eerste dat je te zien krijgt wanneer je na een lange vlucht de vochtige warmte op je voelt neerkomen. Het was dan ook voor Jozefien en ons een groot emotioneel weerzien na 8 maanden verblijf in Ghana. De eerste dagen hebben we het ons makkelijk gemaakt door tijd te voorzien voor ons allen om wat bij te praten. Daarna heeft Jozefien ons gedurende de volgende dagen -als een ervaren gids- Ghana laten zien. Met 5 blanken reizen door Afrika, gebruik maken van het openbaar vervoer en taxi. Gelukkig dat Jozefien zich al fantastisch goed heeft aangepast aan de Ghanese manier van leven. Ze maakt gebruik van haar sociaal netwerk in Ghana. Dit is ook voor de Ghanees de meest gebruikelijke manier om te reizen en je weg te vinden. Reizen wil hier zeggen dat je vooral moet zorgen dat je de juiste bus te pakken krijgt. En hopen dat deze bus ook vertrekt naar je bestemming. Vele uren rondreizen van Zuid naar Noord tot juist aan ( en een klein stuk over de grens ) met Burkina Faso. Dit was voor ons een zeer intense ervaring. Enerzijds omdat we met het ons gezin samen door Ghana trokken. Maar vooral de ervaring met de plaatselijke bevolking, de natuur en omgeving. Ik ga hier niet uitwijden over al deze indrukken. Simpelweg komt het erop neer : " Je moet Afrika zien, proeven, ruiken, voelen, ..... Een ander doel van het bezoek aan Ghana was de kennismaking met het gastgezin en de plaatsen waar Jozefien haar dagen doorbrengt. Zo was er het verblijf van ons bij Jozefien haar gastgezin. De bezoeken aan haar school, vrienden en het dorp " Agona Swedru ". We werden hier super gastvrij ontvangen. Gastvrijheid heeft hier ook een andere invulling dan bij ons. Belangrijke momenten waren het nuttigen van de maaltijden. Hier draait alles rond. Beginnen met water halen aan de put. Water om je te wassen en om te koken. Vele uren worden hier aan besteed tijdens je bezoek. Het was een zeer leuke en onvergetelijke ervaring om na 8 maanden afwezigheid je dochter terug te zien en samen die weken in het land te verblijven waar zij al die tijd alleen haar weg heeft moeten zoeken. We weten dat Jozefien moeilijke momenten heeft gehad. Een dikke pluim voor Jozefien die op haar eigenste manier en op een jonge leeftijd zo haar plan trekt in Afrika. Met haar doorzettings- en aanpassingsvermogen heeft ze het ook voor ons mogelijk gemaakt om Ghana op een andere manier te zien. Bedankt voor de mooie momenten en je vele werk om je ouders en broers te gidsen. Binnenkort komen er war foto's van deze reis op internet.
Het bezoek van mijn familie uit België was een welgekome afwisseling. Ik heb hiervan genoten tot de laatste minuut. Maar aan alle mooie liedjes komt een einde. Mama is deze avond terug vertrokken naar huis. Zij is nog een week langer gebleven dan mijn papa en de broers. We hebben veel kunnen bijpraten. Leute gemaakt, veel in de zon gezeten en aan het strand gaan wandelen. Het afscheid viel me zwaar. Maar gelukkig heb ik nog 2 mooie Afrikaanse maanden te gaan. Ik ga hiervan genieten. Ik ben er me van bewust dat deze laatste periode vlug voorbij zal gaan. Het zal met gemengde gevoelens zijn. Ik wil enerzijds terug naar huis in Wachtebeke. Maar anderzijds zou ik toch in Ghana willen blijven. Niets laat me om hier later zeker terug naartoe te komen. Ik heb hier veel mooie, vriendelijke en dankbare mensen ontmoet. Ik ben ook blij dat ik Ghana en mijn gastgezin aan mijn familie hebben kunnen voorstellen. Volgens mijn ouders ben ik veel rijper en rustiger geworden. The African way of life.
Het is een tijdje stil geweest op mijn blog. Dat komt omdat mijn familie uit België op bezoek is geweest in Ghana. Mijn papa en mijn broers zijn gisteren terug vertrokken naar België. Mijn mama blijft nog een weekje langer. We gaan een week verblijven in een hut aan de zee. Daar kunnen we lekker samen wat rusten en bijpraten over de voorbije 8 maanden dat ik nu al in Ghana zit. Het relaas van mijn familie krijgen jullie binnenkort te lezen en hopelijk ook te zien. Maar ze zullen even moeten bekomen van de reis. Tot binnenkort. Jozefien
