God bless our homeland Ghana, And make our nation great and strong, Bold to defend for ever, The cause of Freedom and of Right. Fill our hearts with true humility Make us cherish fearless honesty, And help us to resist oppressor's rule With all our will and might for evermore.
Hail to thy name, O Ghana, To thee we make our solemn vow: Steadfast to build together A nation strong in Unity; With our gifts of mind and strength of arm, Whether night or day, in mist or storm, In every need what'er the call may be, To serve thee, Ghana, now and evermore.
Raise high the flag of Ghana And one with Africa advance; Black star of hope and honour, To all who thirst for liberty; Where the banner of Ghana freely flies, May the way of freedom truly lie Arise, arise, O sons of Ghanaland, And under God march on for evermore
Leuke dag gisteren. Lien ( uit Gent ) die bij mij even op bezoek was in Ghana is gisteren bij mijn familie in Wachtebeke langs geweest. Het was een leuk weerzien volgens mijn ouders. Lien had veel verhalen, pakjes, brieven en vooral haar beschrijving van mijn verblijf en mijn gemoedstoestand mee. Dat was een opkikker voor mijn familie. Vooral de foto's die Lien mee had via geheugenkaarten was een emotioneel pakje. Ik kon die foto's in ghana niet op pc zetten. Mijn papa vertelde dat deze kaarten vol met virussen zaten. Gelukkig heeft hij deze kunnen herstellen en op pc zetten. Dus via facebook kan je deze foto's zien. ( Maar nog even geduld want het gaat wat trager dan gedacht ). Gisteren kreeg ik ook plots 3 pakjes uit België. Twee van mijn ouders en één van Tante Karin. Deze keer was er geen pakje open gemaakt. er zat nochtans ook (wit )bakpoeder in. Dus een tip aan de mensen in België. De TNT in Nederland werkt toch beter denk ik. Maar ja, wat is België nog. Als ik terug kom is mijn paspoort misschien niet meer geldig. Groeten aan iedereen. En dank je voor de kaartjes, postpaketten en zoveel andere dingen. Maar het leukkst is de vriendschap van de Afrikanen. EN MIJN MAMA WIL MAAR NIET BEVALLEN. Sanne kan jij niet even naar Ghana komen ? Debevalling zal misschien vlotter en/of sneller gaan.
Vandaag is Lien op bezoek geweest bij mijn ouders in Wachtebeke. Lien is vorige week bij mij langs geweest in Ghana. Zij volgde daar een stage. Op de terugweg naar Accra heeft ze een aantal dagen bij mij verbleven. Zie uitleg vorige blog. Ze had 3 geheugenkaarten me voor mijn ouders. Ik kon die foto's in Ghana niet op de pc zetten. Met deze : Reeks A + B kan je vanaf nu zien via faceboek.
Vandaag had ik wiskunde. Nu denken jullie allen. Dat zal toch niet moeilijk zijn. Dat was het ook niet. Maar je moet eens een examen doen in 45 graden in volle zon. Ik kon niet in het klaslokaal zitten omdat we met 55 kinderen zijn. Dat noemen ze nu eens letterlijk " zweten op een examen ". Mijn mama gaat weer eens naar de kliniek vandaag. Ik durf er haar niks meer over vragen. Ze wordt zelf zot van zo lang te moeten wachten. Vraag aan Sanne : Dat zal wel aan de meettoestellen ed. liggen zeker.
Zit ik nu al 2 weken elke woensdag naar het postkantoor te gaan om mijn pakketjes te gaan halen. Krijg ik ze toch wel niet mee zeker. De verantwoordelijke is er niet En dan moet ik nog elke keer 5 euro betalen ook om ze mee te krijgen. Die kaas in het pakket zal er al lief uit zien of ruiken. Afrika. Hier kan alles en niets. Zal ik dit gewoon worden. Of kan ik de vraag beter omdraaien. Zal ik België nog gewoon geraken. Ik ben er nog niet uit. Maar voorlopig kies ik toch Afrika.
Ook voor mij is het examentijd. Je kan dit niet vergelijken met België. Niettegenstaande het grote verschil probeer ik toch mijn best te doen. Maar als je een examen Engels krijgt en zelfs de vragen zijn al fout geschreven. Dan kan je wel een voorstelling maken van zo een examen. Maar dat wil niet zeggen dat het allemaal makkelijk is. Het examen over de stammen en volkeren in West-Afrika moet ik ook kennen.
Op 8 december geen baby. Sorry echte paps maar de baby zal je naam niet dragen. Nog even en misschien wordt het een Gijs. Vandaag is mijn echte broer Gijs jarig. Gelukkige verjaardag grote broer. Uw manieren wat houden he deze avond. We zullen je verjaardag wel vieren in Ghana.
Ook een beetje veel verdriet vandaag. Over een paar uur vertrekken Lien en Sarah naar België. Ik zal jullie missen. Bedankt voor alles.
Aan de mensen in de school en op het werk. Ik mis toch wel een heel klein beetje die kerstmuts. Naar het schijnt is er één onderweg. Zal er een foto van maken als ik op het strand lig. Dan kan nonkel Eddy en Tante Chantal zich ergeren dat ze in het koude België zitten. Maar toch bedankt dat jullie zo met mij inzitten. Aan paps, Gijs, Daan en Lana wees voorzichtig op de skireis volgende maand. Ons mama blijft alleen en dat zal niet meevallen als al haar kinderen op reis zijn.
De Sint is hier toch geraakt. Hij had voor mij een pakket mee uit België vol met lekkers om klaar te maken. De doos was wel open gemaakt in de luchthaven. Die zwarten vertrouwen hier de Sint niet zeker. Nu ja, er zat wel veel poeder in. Bedankt goede Sint ( of is het van nonkel Eddy en tante Chantal ? ) De afzender staat er niet meer op. Dus ik weet niet van wie het pak komt. Ik heb deze morgen pannenkoeken gemaakt en nog van alles.
GROOT NIEUWS : Mijn gastmama ligt in de kraamkliniek. Mijn ( echte ) papa hoopt dat de kleine op zijn verjaardag komt. Als ik op 8 december een nieuwe broer of zus krijg dan zal mijn echte papa diep in zijn zak moeten gaan om cadeautjes te kopen. Ik laat jullie weten wanneer ik er een broer of zus bij krijg. Hier kunnen ze er meer van dan in Wachtebeke. Groetjes Fien,
Politieke toestand en bezoek Lien en Sarah. ( door papa )
Dag Allen.
Ik weet pas sinds een aantal dagen over de toestand in Ivoorkust. Echt volgen doe ik dat voorlopig niet. Mijn ouders houden me wel op de hoogte. Het is ook AFS die uiteindelijk de toestand opvolgt en me de goedkeuring geeft. Ik zie wel hoe het verder verloopt.
Ik ben ook deze week samen met Lien en Sarah naar de kust gegaan om een aantal dagen vakantie met hen te nemen. We hebben genoten van elkaars gezelschap, van het strand, bezoek aan de slavenforten ( zeer eigenaardig gevoel ). Lien en Sarah zijn 2 Vlaamse meiden die nu aan hun laatste week Ghana bezig zijn. Lien is de dochter van de directeur van mijn school Edugo waar ik tot vorig jaar op school zat. Zij volgen een 3-tal maanden stage voor ortho-pedagogie. Het was voor mij een zeer aangename periode. Het was ook gisteren afscheid nemen van hun. Deze momenten van elkaar te ontmoeten en elkaars ervaringen te delen, zullen we waarschijnlijk koesteren voor de rest van ons leven. Het was dan ook moeilijk voor mij om alleen de bus te nemen naar mijn gastgezin. Maar Afrika zou Afrika niet zijn zonder de warme mensen. Mijn gastouders stonden me al op te wachten met heel veel vreugde en vriendschap. Het was hartverwarmend om zo terug thuis te komen. De pakjes en brieven zullen woensdag toekomen. Op mijn boxadres in de kerk wordt alles bewaard tot er eens iemand zin heeft om te melden dat er post is. Dus met deze weet ik dat er woensdag om de poist kan gegaan worden.
Lien en Sarah nogmaals bedankt voor jullie bezoek. Breng het gerief naar mijn ouders. Breng ze maar vlug een bezoek en hopelijk kunnen ze dan de lang verwachte foto's op internet zetten. Vele kusjes aan iedereen. p.s. : Sorry maar deze brief is ook weer een interpretatie van alles wat ik via telefoon aan mijn ouders vertel.
Voor jullie zit het verblijf in Ghana er bijna op. Voor Jozefien zijn er nog 6 maanden te gaan. Geniet nog van deze laatste dagen. Draag jullie ervaringen mee en vooral kom ze hier bij ons thuis vertellen. Maak er nog een leuke 3-daagse van aan de kust van Ghana. Laat jullie maar eens gaan. Ik denk dat jullie dit verdienen na zo een verblijf. Groeten Familie De Wolf
Eindelijk heb ik een aantal foto's op facebook kunnen zetten. Denk nu niet dat het er honderden zijn. Ik had geluk want het internet viel weer eens uit. Het ander internet-café was dicht enz.... Normaal ging ik ook skypen voor het eerst; maar ook dat ging niet. In ieder geval jullie kunnen nu toch een aantal foto's zien wat ik zoal doe in Ghana. De foto waar ik een kleedje aan heb met ruitjes en precies bloempjes erop. Dat is nu mijn schooluniform. Je kan ook zien hoe ik af en toe wat spullen probeer te dragen op mijn hoofd. Je ziet ook de lang verwachte vlechtjes in mijn haar. De foto's met de blanke vriendinnen zijn getrokken op het consulaat van België. We zijn daar mogen verblijven naar aanleiding van het feest van de Dynastie. Waar een monarchie al niet goed voor is. Volgens mijn papa en mama ben ik een beetje aangekomen? Ik zou niet weten van wat. Vele groeten Jozzefien. Ik zet ook een paar foto's op mijn blog. Maar voor al de foto's moet je naar faceboek.
Eindelijk heb ik een aantal foto's op facebook kunnen zetten. Denk nu niet dat het er honderden zijn. Ik had geluk want het internet viel weer eens uit. Het ander internet-café was dicht enz.... Normaal ging ik ook skypen voor het eerst; maar ook dat ging niet. In ieder geval jullie kunnen nu toch een aantal foto's zien wat ik zoal doe in Ghana. De foto waar ik een kleedje aan heb met ruitjes en precies bloempjes erop. Dat is nu mijn schooluniform. Je kan ook zien hoe ik af en toe wat spullen probeer te dragen op mijn hoofd. Je ziet ook de lang verwachte vlechtjes in mijn haar. De foto's met de blanke vriendinnen zijn getrokken op het consulaat van België. We zijn daar mogen verblijven naar aanleiding van het feest van de Dynastie. Waar een monarchie al niet goed voor is. Volgens mijn papa en mama ben ik een beetje aangekomen? Ik zou niet weten van wat. Vele groeten Jozzefien. Ik zet ook een paar foto's op mijn blog. Maar voor al de foto's moet je naar faceboek.
Ik heb een fantastische reis achter de rug. Vooreerst het samenkomen met de mede-afs studenten. Daarna de trip naar de Volta-regio met zijn prachtige watervallen. Begin 2011 maken we nog een rondreis naar het Noorden richting Burkina Faso. Misschien doen we een blitsbezoek aan Burkano Faso. Maar dat zal te zien zijn hoe de politieke toestand is. Ik plan wel een bezoek aan Togo en Ivoorkust. Ik ben al bezig om alles in orde te brengen. Het komt dikwijls terug maar ik zit in Afrika hé. Dus alles gaat hier wat trager. Momenteel zit ik veel samen met mijn gastmama. We wachten op de komst van de baby. En nee, de naam verklap ik nog niet. De pakketjes komen ook met regelmaat toe. Voorlopig is er nog geen pakket opengedaan door anderen. Ik vermoed dat het ook wel komt door TNT-Nederland. Dus de Belgische postpakketjes heb ik nog niet ontvangen. Ik laat wel weten als die er zijn. Je moet ook weten dat het niet alleen de Ghanese post is die traag werkt. Maar het is ook het feit dat mijn post toekomt in de Gospel Church. Daar laten ze weeral op zijn Afrikaans alles op een hoopje liggen tot er eens iemand zin heeft om mij te bellen dat er post voor mij is. Ondertussen zitten de vlechtjes terug in mijn haar. Vandaag kreeg ik telefoon van mijn ouders. Die willen mij alleen Afrikaans horen spreken. Grappig voor hun natuurlijk. Maar ook grappig voor mij want ze weten toch niet wat ik hun vertel.( Grapje hoor ) Volgende week komen er twee Vlaamse vriendinnen uit Gent op bezoek. Lien één van die meisjes is de dochter van mijn directeur van de school van vorig jaar. Zij doet daar een 3-tal maanden stage. Haar verblijf zit er bijna op. Ze verblijft in het Noorden van Ghana. Op de terugweg naar Accra kan ze dan bij mij verblijven. We maken dan nog een korte 3-daagse uitstap naar de slavenforten aan de kust. Lien zal dan mijn geheugenkaart van mijn fototoestel mee naar België brengen. Hopelijk kan mijn Papa dan na 3 maanden Ghana eens zien of ik al een bruin kleurtje heb. Die denkt al dat ik zwart moet zien. Het is niet omdat ik Afrikaans tegen hem spreek dat ik er ook al zo uit zie he. Alhoewel als je me ziet in mijn traditionele kledij of in mijn schooluniform. Ook deze tekst is niet door mij geschreven. Volgende week probeer ik nog eens in een ander internet-café. Maar veel hoop heb ik daar niet op. Maar wees gerust mijn papa print regelmatig deze blog uit. Zo krijg ik hem na één maand of zelfs twee het wel te lezen. Groetjes aan allen. p.s. : Aan mijn nonkel en tante. Ik zal jullie wel een Afrika gevoel meebrengen volgend jaar.
