God bless our homeland Ghana, And make our nation great and strong, Bold to defend for ever, The cause of Freedom and of Right. Fill our hearts with true humility Make us cherish fearless honesty, And help us to resist oppressor's rule With all our will and might for evermore.
Hail to thy name, O Ghana, To thee we make our solemn vow: Steadfast to build together A nation strong in Unity; With our gifts of mind and strength of arm, Whether night or day, in mist or storm, In every need what'er the call may be, To serve thee, Ghana, now and evermore.
Raise high the flag of Ghana And one with Africa advance; Black star of hope and honour, To all who thirst for liberty; Where the banner of Ghana freely flies, May the way of freedom truly lie Arise, arise, O sons of Ghanaland, And under God march on for evermore
Leuke dag gisteren. Lien ( uit Gent ) die bij mij even op bezoek was in Ghana is gisteren bij mijn familie in Wachtebeke langs geweest. Het was een leuk weerzien volgens mijn ouders. Lien had veel verhalen, pakjes, brieven en vooral haar beschrijving van mijn verblijf en mijn gemoedstoestand mee. Dat was een opkikker voor mijn familie. Vooral de foto's die Lien mee had via geheugenkaarten was een emotioneel pakje. Ik kon die foto's in ghana niet op pc zetten. Mijn papa vertelde dat deze kaarten vol met virussen zaten. Gelukkig heeft hij deze kunnen herstellen en op pc zetten. Dus via facebook kan je deze foto's zien. ( Maar nog even geduld want het gaat wat trager dan gedacht ). Gisteren kreeg ik ook plots 3 pakjes uit België. Twee van mijn ouders en één van Tante Karin. Deze keer was er geen pakje open gemaakt. er zat nochtans ook (wit )bakpoeder in. Dus een tip aan de mensen in België. De TNT in Nederland werkt toch beter denk ik. Maar ja, wat is België nog. Als ik terug kom is mijn paspoort misschien niet meer geldig. Groeten aan iedereen. En dank je voor de kaartjes, postpaketten en zoveel andere dingen. Maar het leukkst is de vriendschap van de Afrikanen. EN MIJN MAMA WIL MAAR NIET BEVALLEN. Sanne kan jij niet even naar Ghana komen ? Debevalling zal misschien vlotter en/of sneller gaan.
Vandaag is Lien op bezoek geweest bij mijn ouders in Wachtebeke. Lien is vorige week bij mij langs geweest in Ghana. Zij volgde daar een stage. Op de terugweg naar Accra heeft ze een aantal dagen bij mij verbleven. Zie uitleg vorige blog. Ze had 3 geheugenkaarten me voor mijn ouders. Ik kon die foto's in Ghana niet op de pc zetten. Met deze : Reeks A + B kan je vanaf nu zien via faceboek.
Vandaag had ik wiskunde. Nu denken jullie allen. Dat zal toch niet moeilijk zijn. Dat was het ook niet. Maar je moet eens een examen doen in 45 graden in volle zon. Ik kon niet in het klaslokaal zitten omdat we met 55 kinderen zijn. Dat noemen ze nu eens letterlijk " zweten op een examen ". Mijn mama gaat weer eens naar de kliniek vandaag. Ik durf er haar niks meer over vragen. Ze wordt zelf zot van zo lang te moeten wachten. Vraag aan Sanne : Dat zal wel aan de meettoestellen ed. liggen zeker.
Zit ik nu al 2 weken elke woensdag naar het postkantoor te gaan om mijn pakketjes te gaan halen. Krijg ik ze toch wel niet mee zeker. De verantwoordelijke is er niet En dan moet ik nog elke keer 5 euro betalen ook om ze mee te krijgen. Die kaas in het pakket zal er al lief uit zien of ruiken. Afrika. Hier kan alles en niets. Zal ik dit gewoon worden. Of kan ik de vraag beter omdraaien. Zal ik België nog gewoon geraken. Ik ben er nog niet uit. Maar voorlopig kies ik toch Afrika.
Ook voor mij is het examentijd. Je kan dit niet vergelijken met België. Niettegenstaande het grote verschil probeer ik toch mijn best te doen. Maar als je een examen Engels krijgt en zelfs de vragen zijn al fout geschreven. Dan kan je wel een voorstelling maken van zo een examen. Maar dat wil niet zeggen dat het allemaal makkelijk is. Het examen over de stammen en volkeren in West-Afrika moet ik ook kennen.
Op 8 december geen baby. Sorry echte paps maar de baby zal je naam niet dragen. Nog even en misschien wordt het een Gijs. Vandaag is mijn echte broer Gijs jarig. Gelukkige verjaardag grote broer. Uw manieren wat houden he deze avond. We zullen je verjaardag wel vieren in Ghana.
Ook een beetje veel verdriet vandaag. Over een paar uur vertrekken Lien en Sarah naar België. Ik zal jullie missen. Bedankt voor alles.
Aan de mensen in de school en op het werk. Ik mis toch wel een heel klein beetje die kerstmuts. Naar het schijnt is er één onderweg. Zal er een foto van maken als ik op het strand lig. Dan kan nonkel Eddy en Tante Chantal zich ergeren dat ze in het koude België zitten. Maar toch bedankt dat jullie zo met mij inzitten. Aan paps, Gijs, Daan en Lana wees voorzichtig op de skireis volgende maand. Ons mama blijft alleen en dat zal niet meevallen als al haar kinderen op reis zijn.
De Sint is hier toch geraakt. Hij had voor mij een pakket mee uit België vol met lekkers om klaar te maken. De doos was wel open gemaakt in de luchthaven. Die zwarten vertrouwen hier de Sint niet zeker. Nu ja, er zat wel veel poeder in. Bedankt goede Sint ( of is het van nonkel Eddy en tante Chantal ? ) De afzender staat er niet meer op. Dus ik weet niet van wie het pak komt. Ik heb deze morgen pannenkoeken gemaakt en nog van alles.
GROOT NIEUWS : Mijn gastmama ligt in de kraamkliniek. Mijn ( echte ) papa hoopt dat de kleine op zijn verjaardag komt. Als ik op 8 december een nieuwe broer of zus krijg dan zal mijn echte papa diep in zijn zak moeten gaan om cadeautjes te kopen. Ik laat jullie weten wanneer ik er een broer of zus bij krijg. Hier kunnen ze er meer van dan in Wachtebeke. Groetjes Fien,
Politieke toestand en bezoek Lien en Sarah. ( door papa )
Dag Allen.
Ik weet pas sinds een aantal dagen over de toestand in Ivoorkust. Echt volgen doe ik dat voorlopig niet. Mijn ouders houden me wel op de hoogte. Het is ook AFS die uiteindelijk de toestand opvolgt en me de goedkeuring geeft. Ik zie wel hoe het verder verloopt.
Ik ben ook deze week samen met Lien en Sarah naar de kust gegaan om een aantal dagen vakantie met hen te nemen. We hebben genoten van elkaars gezelschap, van het strand, bezoek aan de slavenforten ( zeer eigenaardig gevoel ). Lien en Sarah zijn 2 Vlaamse meiden die nu aan hun laatste week Ghana bezig zijn. Lien is de dochter van de directeur van mijn school Edugo waar ik tot vorig jaar op school zat. Zij volgen een 3-tal maanden stage voor ortho-pedagogie. Het was voor mij een zeer aangename periode. Het was ook gisteren afscheid nemen van hun. Deze momenten van elkaar te ontmoeten en elkaars ervaringen te delen, zullen we waarschijnlijk koesteren voor de rest van ons leven. Het was dan ook moeilijk voor mij om alleen de bus te nemen naar mijn gastgezin. Maar Afrika zou Afrika niet zijn zonder de warme mensen. Mijn gastouders stonden me al op te wachten met heel veel vreugde en vriendschap. Het was hartverwarmend om zo terug thuis te komen. De pakjes en brieven zullen woensdag toekomen. Op mijn boxadres in de kerk wordt alles bewaard tot er eens iemand zin heeft om te melden dat er post is. Dus met deze weet ik dat er woensdag om de poist kan gegaan worden.
Lien en Sarah nogmaals bedankt voor jullie bezoek. Breng het gerief naar mijn ouders. Breng ze maar vlug een bezoek en hopelijk kunnen ze dan de lang verwachte foto's op internet zetten. Vele kusjes aan iedereen. p.s. : Sorry maar deze brief is ook weer een interpretatie van alles wat ik via telefoon aan mijn ouders vertel.
Voor jullie zit het verblijf in Ghana er bijna op. Voor Jozefien zijn er nog 6 maanden te gaan. Geniet nog van deze laatste dagen. Draag jullie ervaringen mee en vooral kom ze hier bij ons thuis vertellen. Maak er nog een leuke 3-daagse van aan de kust van Ghana. Laat jullie maar eens gaan. Ik denk dat jullie dit verdienen na zo een verblijf. Groeten Familie De Wolf
Eindelijk heb ik een aantal foto's op facebook kunnen zetten. Denk nu niet dat het er honderden zijn. Ik had geluk want het internet viel weer eens uit. Het ander internet-café was dicht enz.... Normaal ging ik ook skypen voor het eerst; maar ook dat ging niet. In ieder geval jullie kunnen nu toch een aantal foto's zien wat ik zoal doe in Ghana. De foto waar ik een kleedje aan heb met ruitjes en precies bloempjes erop. Dat is nu mijn schooluniform. Je kan ook zien hoe ik af en toe wat spullen probeer te dragen op mijn hoofd. Je ziet ook de lang verwachte vlechtjes in mijn haar. De foto's met de blanke vriendinnen zijn getrokken op het consulaat van België. We zijn daar mogen verblijven naar aanleiding van het feest van de Dynastie. Waar een monarchie al niet goed voor is. Volgens mijn papa en mama ben ik een beetje aangekomen? Ik zou niet weten van wat. Vele groeten Jozzefien. Ik zet ook een paar foto's op mijn blog. Maar voor al de foto's moet je naar faceboek.
Eindelijk heb ik een aantal foto's op facebook kunnen zetten. Denk nu niet dat het er honderden zijn. Ik had geluk want het internet viel weer eens uit. Het ander internet-café was dicht enz.... Normaal ging ik ook skypen voor het eerst; maar ook dat ging niet. In ieder geval jullie kunnen nu toch een aantal foto's zien wat ik zoal doe in Ghana. De foto waar ik een kleedje aan heb met ruitjes en precies bloempjes erop. Dat is nu mijn schooluniform. Je kan ook zien hoe ik af en toe wat spullen probeer te dragen op mijn hoofd. Je ziet ook de lang verwachte vlechtjes in mijn haar. De foto's met de blanke vriendinnen zijn getrokken op het consulaat van België. We zijn daar mogen verblijven naar aanleiding van het feest van de Dynastie. Waar een monarchie al niet goed voor is. Volgens mijn papa en mama ben ik een beetje aangekomen? Ik zou niet weten van wat. Vele groeten Jozzefien. Ik zet ook een paar foto's op mijn blog. Maar voor al de foto's moet je naar faceboek.
Ik heb een fantastische reis achter de rug. Vooreerst het samenkomen met de mede-afs studenten. Daarna de trip naar de Volta-regio met zijn prachtige watervallen. Begin 2011 maken we nog een rondreis naar het Noorden richting Burkina Faso. Misschien doen we een blitsbezoek aan Burkano Faso. Maar dat zal te zien zijn hoe de politieke toestand is. Ik plan wel een bezoek aan Togo en Ivoorkust. Ik ben al bezig om alles in orde te brengen. Het komt dikwijls terug maar ik zit in Afrika hé. Dus alles gaat hier wat trager. Momenteel zit ik veel samen met mijn gastmama. We wachten op de komst van de baby. En nee, de naam verklap ik nog niet. De pakketjes komen ook met regelmaat toe. Voorlopig is er nog geen pakket opengedaan door anderen. Ik vermoed dat het ook wel komt door TNT-Nederland. Dus de Belgische postpakketjes heb ik nog niet ontvangen. Ik laat wel weten als die er zijn. Je moet ook weten dat het niet alleen de Ghanese post is die traag werkt. Maar het is ook het feit dat mijn post toekomt in de Gospel Church. Daar laten ze weeral op zijn Afrikaans alles op een hoopje liggen tot er eens iemand zin heeft om mij te bellen dat er post voor mij is. Ondertussen zitten de vlechtjes terug in mijn haar. Vandaag kreeg ik telefoon van mijn ouders. Die willen mij alleen Afrikaans horen spreken. Grappig voor hun natuurlijk. Maar ook grappig voor mij want ze weten toch niet wat ik hun vertel.( Grapje hoor ) Volgende week komen er twee Vlaamse vriendinnen uit Gent op bezoek. Lien één van die meisjes is de dochter van mijn directeur van de school van vorig jaar. Zij doet daar een 3-tal maanden stage. Haar verblijf zit er bijna op. Ze verblijft in het Noorden van Ghana. Op de terugweg naar Accra kan ze dan bij mij verblijven. We maken dan nog een korte 3-daagse uitstap naar de slavenforten aan de kust. Lien zal dan mijn geheugenkaart van mijn fototoestel mee naar België brengen. Hopelijk kan mijn Papa dan na 3 maanden Ghana eens zien of ik al een bruin kleurtje heb. Die denkt al dat ik zwart moet zien. Het is niet omdat ik Afrikaans tegen hem spreek dat ik er ook al zo uit zie he. Alhoewel als je me ziet in mijn traditionele kledij of in mijn schooluniform. Ook deze tekst is niet door mij geschreven. Volgende week probeer ik nog eens in een ander internet-café. Maar veel hoop heb ik daar niet op. Maar wees gerust mijn papa print regelmatig deze blog uit. Zo krijg ik hem na één maand of zelfs twee het wel te lezen. Groetjes aan allen. p.s. : Aan mijn nonkel en tante. Ik zal jullie wel een Afrika gevoel meebrengen volgend jaar.
Mijn rondreis is eindelijk van start gegaan. Weliswaar was het ook deze keer een Afrikaanse start. Ik zat vorige week op mijn gemak bij de kapper. Ik moest van mijn gastmama opnieuw mijn haar laten vlechten. Tijdens deze lange handeling kreeg ik telefoon van AFS met de vraag waar ik bleef. Al de AFS-ers zaten te wachten op mij in Accra. Ik schrok want ik was van plan om in de namiddag pas te vertrekken. Blijkbaar was er iets fout gelopen in de communicatie. Ik moest namelijk direct vertrekken naar het Consulaat van België. We werden daar verwacht naar aanleiding van de dag van de Dynastie. Ik ben dan met de taxi naar Accra gereden waar de mensen mij stonden op te wachten. Daar werden we met wat vertraging getracteerd op chocolade, snoep, frietjes, .... en eindelijk een glas melk. Dit was echt een groot feest voor ons. We mochten zelfs blijven slapen op het consulaat. We hebben met zijn allen in de tuin geslapen. Wat een toffe en prachtige ervaring. Slapen onder de Afrikaanse hemel. Spijtige minpuntjes is dat er één van de AFS-studenten in het ziekenhuis ligt. Daardoor moeten we in een huis verblijven in Accra. Het leuke hieraan is dat we met ons allen op stap mogen gaan in Accra. Ik ben aangeduid als plaatselijke gids. De reden is dat ik al een klein beetje mijn weg ken in Accra. Het is dus een unieke kans om allerlei markten, musea en leuke plaatsen te bezoeken. Morgen vertrekken we dan naar de "Volta-regio " dat is een streek in Ghana met natuurparken en watervallen. Ik ben hier nu 3 maanden en de ervaringen zijn zo prachtig. Veel te veel om via dit kanaal te vertellen. Ik kan mijn gevoelens moeilijk overbrengen. Ervaringen waarvan ik de eerste weken ondertsteboven van was, beginnen nu voor mij gewoon te worden. Ik krijg het zelfs moeilijk om mijn gedachten in Wachtebeke te zien. Ik mis de roddeltjes van België, het nieuws en vooral het eten. Maar ik zie nu ook hoe wij in België leven in luxe. Hier luidt het spreekwoord : " Wij eten om te (over) leven. " Ik kan nog uren verder schrijven. Maar ik laat het hier bij. Ik ga nu genieten van de rust en toch even de toerist uithangen. Want volgende week kom ik terug in de realiteit bij mijn lieve gastfamilie. Bedankt ook aan iedereen die me een brief of pakket heeft gegeven. Altijd leuk om iets te lezen en te horen over België. Ik mis jullie allen. Daaa.....g
Afrika...........beter laat dan nooit. ( via Papa )
Dag allen, Vorige week had ik een eerste mindere periode in Afrika. Het werd me even allemaal teveel. Ik heb mijn eerste 2 aanvaringen met mijn mama achter de rug. Gelukkig beruste alles op misverstanden en verkeerde communicatie. Ondertussen is dat allemaal terug dik in orde. Ik lig soms in mijn bedje ook te denken aan jullie allemaal in België. Ik probeer me telkens voor te stellen wie wat aan het doen is in ons huis in Wachtebeke. Zelfs als papa op het wc zit terwijl hij met mij aan het bellen is. Leuk toch dat je aan zo kleine dagdagelijkse dingen begint te denken. Wat zou mama nu aan het doen zijn op haar werk. En dan die 2 broers in huis die elke dag nog naar mijn school in Oostakker rijden. Beter laat dan nooit. De rondreis gaat deze week niet door. En ik keek daar zo naar uit. Dit nieuws deed me echt geen goed. Gelukkig is het hier Afrika en blijven de mensen lachen. En wonder boven wonder maar volgende week ga ik dan toch op rondreis. Vandaag ga ik naar een feest met dansen en zingen en allemaal leuke dingen. Het zal wat zijn voor mij. Als enige blanke tussen honderden mensen die dansen en muziek maken. Ik doe alvast mijn afrikaanse kleren aan. Zoals de rondreis nog niet doorgaat; zo gaat de bevalling van mijn mama ook nog niet door. Heb ik het al geschreven dat ik in Afrika zit ? Dus de bevalling zal eind november zijn. Hopelijk ben ik op tijd terug van de rondreis. Want ik zou erbij willen zijn. Ik mag zelfs de namen kiezen voor het nieuwe broertje of zusje? De namen moeten wel in het Engels zijn. Mijn Afrikaanse taal lukt ook goed. Daan mijn broer heeft me aan de telefoon in het Afrikaans horen spreken. Hij begreep me volledig. Ondertussen zit ik eigenlijk niet meer achter de schoolbank, maar sta ik meestal vooraan in de klas. Tijdens het geven van economie sta ik er meestal alleen voor. Ik weet echt niet of ik met mijn pedagogische achtergrond dit aankan. Ik kan en durf niet op dezelfde manier streng zijn als mijn Afrikaanse leraars. Laat staan dat ik een lijfstraf zou moeten geven. Een oproep aan de leraaars in mijn familie in België om me hierin te helpen. Soms zitten er hier 40 kinderen in de klas. Kom mij maar helpen tijdens het geven van mijn lievelingsvak nml economie. Ik hoorde vandaag dat er in België al heel veel regen is gevallen. Kon il die regen maar even op mijn lichaam voelen. Het is hier verschrikkelijk warm. Ik heb er soms echt last van. Het is niet zozeer dat ik veel doe tijdens de dag. Maar die warmte maakt me echt moe. Zoals jullie lezen. Ik kan echt bijna niet op internet. Dus als je mij wilt bereiken. Is het makkelijker per brief. Normaal is een brief 3 tot 4 weken onderweg tegen dat die bij mij in Ghana is. Omgekeerd gaat het vlugger. Een brief van mij naar België is ongeveer één week onderweg. Bedankt ook voor de enkel pakjes die ik heb gekregen. Het doet goed om die te krijgen. Ik mis vooral voor mezelf lectuur in het Nederlands en eens lekker eten. Mijn gastgezin kijkt vooral uit naar speelgoed, kledij, prulletjes allerhande en droge voeding om bv cake en taart te maken. Wat ook altijd met veel plezier welkom is. Dat is muziek. De jeugd zit hier elke te dansen op de meest afschuwelijke Amerikaanse R&B, hip hop enz... Hoe meer de muziek uit Amerika komt hoe liever het ze hier hebben. Vooral als er maar genoeg ritme in zit. Ik ga jullie laten want ik vertrek naar een groot feest. Vele en liefste groeten uit Agona Swedru.
Vandaag heb ik ( papa ) zelf mogen ondervinden hoe moeilijk het is om te internetten met Jozefien. Voor het eerst sinds weken was ik aan de chat met Jozefien. Bij elke zin viel het internet uit. Dus ging het vlotter om tijdens de chat te gsm te pakken en wat berichten te verzenden. Ze was ook aan het proberen om nieuwe foto's op facebook te zetten. Misschien lukt het later op de dag wel. In ieder geval het deed goed om eens op die manier contact te hebben. ook al waren het maar 3 zinnen. Groetjes Peter
Eindelijk is het me gelukt om toch een half uurtje te internetten. Ik heb een 200-tal foto's op mijn facebook gezet. Deze foto's zijn foto's van de eerste weken. Dus een volledige kijk op mijn doen en laten in Afrika krijg je nog niet te zien. Het zijn foto's die vooral genomen zijn in het begin van mijn verblijf. Volgende week ga ik op rondreis door Ghana. Hopelijk kan ik hier ook wat foto's op internet zetten. Groetjes Jozefien.
Morgen start ik al aan mijn derde maand in Afrika. Het gaat snel. Nochtans leef ik hier het afrikaanse ritme. Elke dag hoor ik 10 keer. Don't worry everything will be fine. Dus vroeg of laat komen er wel foto's van mij op deze blog. Mijn vlechtjes zijn uit mijn haar. Mijn gastmama vond het niet goed gedaan. Dus volgende week tweede poging. Gisteren moest ik gaan sporten. Ik zit in de loopgroep van mijn school. Moet je maar eens komen doen in die hitte. Volgende week gaan we normaal voor een 10-tal dagen op rondreis. Het zal me goed doen om eens wat meer van het land te kunnen zien. Ik ben benieuwd. Ik verwacht ook elk moment dat mijn mama gaat bevallen. Ik kijk ernaar uit om deze ervaring te mogen beleven. Groetjes Jozefien.
Voor de opmerkzame lezers. Op mijn facebook, mails en blog heb ik jullie laten weten dat internetten moeilijk gaat. Het is dus ook logisch dat ik deze blog niet zelf kan beheren. Voorlopig althans ( hoelang nog ? ) het is Afrika he. Mijn papa heeft vandaag alle reacties uitgeprint en verzonden via de goede oude post. Deze brief zal wel een maand onderweg zijn. Maar belangrijk voor mij. Ik sta in contact met mijn ouders via de gsm. Dus je mag zeker blijven reageren op mijn blog, facebook ea. Ik krijg het vroeg of laat wel te lezen of te horen via mijn ouders. Bij deze, dank voor de reacties die ik al mocht ontvangen. Het doet goed om af en toe wat nieuws te krijgen. Vooral via de post. ( grapje )
