Voor de eerste maal heeft de wekker ons moeten wekken om 7 uur. We waren nochtans om 22.30 uur gaan slapen . Volgens onze mening is de rit van gisteren ons niet in de natte kleren gekropen.
Om 09.30 uur hebben we ontbeten in de pergola en is de gastvrouw spontaan bij ons komen zitten. Karian is echt een fijne ( gast )vrouw. Voor onze terugreis volgende week hebben we opnieuw bij haar geboekt. Waar het goed is, moet je teruggaan zeggen ze.
Om 11 uur zijn we aan onze trip begonnen nadat we naar de Carrefour en het office de tourisme geweest waren. We vertrokken opnieuw met een steile klim van ongeveer 2 km over de hoofdweg richting Void Vacon. Na 6 km hebben een rustige weg opgezocht langs vele kleine dorpen. In een van deze dorpen kwamen tijdens ons tweede ontbijtje aan de praat met een oude vrouw van 89 die toevallig ( ? ) haar keukenraam opendeed. Ze deed ons haar levensverhaal en zei ons dat we met volle teugen van het leven moesten genieten nu we het nog konden want alles had zijn tijd zei ze.
Om 12.30 uur zijn we in een rustige straat gestopt voor onze picknick in Void Vacon. Om 13.30 uur zijn we gestopt aan een restaurant omdat er 1 donkere wolk boven ons zijn inhoud wou lozen. Na 1 biertje zijn we terug vertrokken.
Ter hoogte van Mauvage zijn we een Frans ( fiets ) koppel voorbijgereden. In Domremy zijn we het geboortehuis van Jeanne d'Arc voorbijgereden. Na een zoveelste fikse klim kwamen we boven aan een kathedraal uit waar men de muziek aan het testen was aan een grote tribune buiten, prachtig. We hebben een tijdje staan luisteren, in het zonnetje, die zich voor het eerst liet gevoelen vandaag. Na enkele km kwamen we op wegeniswerken uit met omleiding die we aan onze fietsschoenen lapten. Die Fransen toch ...
Om 17.15 uur arriveerden we aan ons hotel in Neufchateau. Na onze dagelijkse routineuze toemel hebben we een lekker avondmaal genuttigd met enkele glazen Affligemse. ' pas du vin monsieur ? ' non monsieur, une grande biere, nous sommes Belge hein et nous avons soif ! ' Ik heb bweuk weer teveel gegeten of gedronken. Met een zware maag slapen is niet plezant hè . Je moet genieten met mate, zeggen ze. Ik ga er morgen aan denken, ...... misschien.
Morgen gaan we onze eindbestemming na 75 km bereiken in Vitrey sur Mance. - Fab gelooft me niet meer wat betreft het aantal km per dag, hahaha. Ik ga toch een serieuze poging wagen om haar vertrouwen in mij terug te winnen ....
Na een warme dag gisteren is het s'nachts beginnen regenen tot deze ochtend om 9 uur. Om 10 uur zijn we dan onder een grijs wolkendek vertrokken. De weg ging onmiddellijk steil omhoog naar de Amerikaanse gedenkplaats voor gesneuvelden. Na 8 km begon het te regenen. We hebben onze regenvesten aangetrokken en zijn doorgereden tot km 34 in het dorpje Beauzee sur Aire. Dit was ongeveer de helft van onze daaruit. Gezien we daar noch een café, restaurant of een ander etablissement aantroffen, zijn we naar de plaatselijke kerk gereden maar deze was ook potdicht. En nu... we waren kletsnat ! Op 100 meter van de kerk, je leest goed 100 meter, vonden we openstaande schuur met lanbouwmateriaal en grote strobalen. Wij daar binnen met fiets en al, zodat we uit den 'trek' stonden.Het was 12.30 uur We hebben daar droge fietskledij aangetrokken en hebben een geimproviseerde picknick gehouden op een strobaal.
Toen het om 13.15 uur ophield met regenen, zijn we met volle moed vertrokken. 5 km verder, regen.... We spraken af gewoon door te rijden tot de eindbestemming 35 km verder. - In totaal hebben we 45 km in de regen gereden -We werden ook alleen maar nat , zeiden we tegen elkaar en we zouden niet sterven - De laatste 14 km werden ons nog 2 serieuze hellingen van 2 à 3 km voorgeschoteld. Gezien onze sterke moral namen we er deze tegenslag ook nog bij.
Om 15.20 uur waren we bij onze b&b Mas Sauvaniere in St Mihiel, nog een klim van van 200 meter aan minstens 20 %. Maar we waren niet meer te houden....de warme douche riep. Er hing een briefje aan de voordeur met een telefoonnummer dat we moesten bellen. Wij gebeld, 5 minuten later was de Nederlandse eigenares er. Na een leuke babbel en een frisse pint, gingen we een warm bad nemen. Na zo'n dag is dit zalig.
Fab heeft dan al onze natte en vuile kleren gewassen, ik heb ze uitgewrongen en samen hingen we ze op den draad buiten want het was gestopt met regenen en de lucht was terug opgeklaard.
We zijn dan in het centrum een pizza gaan eten met 2 Leffes. Begon het toch niet opnieuw te regenen zeker en onze was hing buiten, oeioei Maar bij onze terugkomst zagen we dat de eigenares de kleren en schoenen binnen in de garage had gezet, hoera. Ze stelde voor alles in haar droogkast te steken wat we in dank aanvaardden. Alle leed is weer al vergeten nu we in ons warm bedje liggen. Ik zie dat de rest van de familie al naar dromenland vertrokken is . Ik ga haar achterna gaan, tot morgen.
Deze morgen zijn we reeds om 8uur vertrokken. Na een goede nachtrust waren we om 6.15uur wakker. We hebben dan een klein ontbijt genomen in de F1.
Vandaag kunnen we kort zijn over de rit.Het was 75 km, rustige wegen, steeds golvend en soms steile stukken. Het weer was fantastisch om te fietsen. Het zonnetje scheen gedurig aan. Het deed me denken aan de Voerstreek qua reliëf en flora.
Om 9.40 uur hebben we een tweede maal ontbeten in het dorpje Vendresse. Het dorp leek me vrij verlaten buiten wat passerende landbouwers met hun machines.
Om 11.15 uur zijn we gestopt in Brieulle sur Bar aan een oud, klein winkeltje en hebben onze dagelijkse proviand ingedaan. Ik neem vriendelijk afscheid van de winkeluitbater die naar achteren verdwijnt .Naast het winkeltje lag een café ( een zeldzaamheid in deze contreien. ). Komt daar dezelfde persoon van het winkeltje ons bedienen. Dat was even lachen geblazen. Wie verwacht nu zoiets... Na ons terrasje zijn we aan de overkant naar een parkje gestapt met een bank natuurlijk. Na het eten hebben een halfuur siësta gehouden. Een van ons heeft zelfs gesnurkt hihihi.
Om 15.15 uur zijn we in Varenne en Argonnes gearriveerd aan ons hotel ' le grand monarque ' . Het is een authentieke zaak gerund door een jongedame. Het verwelkomingscomite bestond uit een oude Newfoundlander in de gang, een braaf beest. Van contentement hebben we eerst 2 Pelforts brune gedronken voordat we naar onze kamer vertrokken.
Om 19 uur worden we aan tafel verwacht, binnen een kwartier dus. Mijn eega staat al in startblokken. Vandaag heeft ze serieus wat energie verbruikt en zij niet alleen. Tot morgen ( morgen voorspellen ze regen, we zullen wel zien )
Na een matig ontbijt, aan 12 euro per persoon, zijn we onze fietsen uit een propvol fietsenkot gaan halen en zijn onmiddellijk proviand gaan indoen in een petit Carrefour in de stad. Om 9.39 uur zijn we over het jaagpad langs de Maas, voie verte, gereden in de richting van Charleville een 80 km verder. Prachtige zichten heb je hier. Aan weerszijden van het dal heb je niets dan bossen, met o.a. burchten en pittoreske dorpen vlak langs de Maas. We keken onze ogen uit. Zelf reden we 1 tot 10 meter boven de Maas. Omstreeks 13uur zijn we aan houten bank gestopt en hebben ons in de zon gezet. Ons fietskledij van de vorige dag, dat nog niet droog was, hebben we in het gras te drogen gelegd. Ons proviand ( donker brood, vis , ei , saucissen en cola/ fanta ) smaakte ons voortreffelijk al was het een grand diner, heerlijk langs het water in het zonnetje op een groene, rustige plek. Terwijl ik mijn administratie bijhield, vlijde mijn madam zich neer in het gras voor een litlle NAP. Om 13.40 uur zijn we terug vertrokken. Al onze kleren waren droog ondertussen. Langs de Maas kom je regelmatig kleine sluizen tegen waar 1 aak in kan of 2 motorboten. Deze sluizen werken snel en volautomatisch . Vroeger moesten schippers dit handmatig doen. Mooi om zien. In Montherme hebben we op een terras gezeten vlak langs het water met een trappist en jus d' orangeade en hadden we een gesprek met 2 Kortrijkzanen met een motor. Even voorbij Montherme had ik - ik reed voor de verandering eens voor Fabienne hè Eddy, haha - bijna een aanrijding met een tegenliggende fietser en dit door een slang op het pad. Het beest lag te zonnen op den tarmak . Toen we mekaar kruisten, schoot de slang die tussen ons lag, weg in de richting van de tegenligger. Deze slaakte een kreet. Dat beest was in volle lengte 80 à 100 cm lang en meer dan een duim dik. Dit was even verschieten. Na 80 km langs de Maas ( met gisteren erbij 135 km ) hield het pad op in Charleville- Mézières. Ik startte mijn gps op. We moesten nog 6 km doorheen de drukke stad ( ongeveer rond 17 uur ) naar het zuidelijk deel alwaar onze F1 lag. We hebben weer kunnen genieten van de ' attente ' Franse automobilisten godver.... De gerante van het F1 vond dat ik nog niet moe genoeg was en stuurde mij met mijn 2 fietsen langs de trap omhoog naar de eerste etage. Oh wat een heerlijk gevoel was dat. Na onze dagelijkse toemel zijn we even verder een lekkere steak, saignant natuurlijk, gaan eten met een blonde Grimbergen. Die van mij krijgt ze ook goed opgeslurpt hoor. Maar wederom heeft ze dit dik verdient. Die van mij is momenteel al van de wereld af. Ik ga haar vb volgen. doeiii
Na een lekker ontbijt zijn we om 9.30 uur vertrokken via de Ravel 2 richting Namen. Dit is een licht oplopend fietspad tot Namen.Ter hoogte van Namen duiken we de Maasvallei in. Na 9,5 km hadden we al 3 sanitaire stops gehouden, van loslaten gesproken ( fysiek en mentaal ). Na 16 km werden we vriendelijk staande gehouden doo medewerkers van de Ravel. Ze hielden een enquete onder de voorbijkomende fietsers... Na 23km kwamen we op de zondagsmarkt van Eghezee gerecht, veel volk... Na de markt spraken mijn eega en ik af dat we eens gingen doorrijden zonder te stoppen, wouden we Givet 90 km verder, op tijd bereiken haha. Om 12.15 uur kwamen we in Namen centrum, alwaar de Samber in de Maas vloeit, op een fietshappening ( mbt ) terecht. Om 13 uur vertrokken we langs de Maas richting Dinant. Voor de fietsliefhebbers onder ons, dat moet je eens doen. Je waant je op de doorgang van het bos van Walers of Carrefour de l' arbre, maar dan langs de Maas, amaaiii. Onderweg hebben we gerust op een bank, de zon stak, krijgen we dan toch zomer? Vanuit Dinant reden we verder langs de Maas tot aan onze eindbestemming, 92, 3 km, mijn eega gaf geen kick, proficiat. We zijn ondertussen in Frankrijk en zeggen dat mijn fietsmaat 30 jaar niet meer gefietst had. Ze rijdt met een Koga E- bike maar het poepje en de benen moeten wel mee hè. Ik rijd vol bewondering achter haar, ze geeft keen kik, au contraire, zij stelt mij gerust dat alles in orde komt... Bij ons hotel aangekomen heb ik ons ingecheckt terwijl mijn madam ons een Duvel bestelde. Die smaakte ,wow. We hebben dan de ratio de overhand laten nemen over onze emoties en zijn naar onze kamer getrokken op de tweede etage, zonder ascenseur hè. Na de opsmukkingen zijn we lekker gaan eten in de ' on dirait le sud ' op aangeven van de hoteluitbater. Toen stelden we vast dat we iets weg hadden van een kreeft ... Terwijl mijn madam zich teruggetrokken heeft in de stilte van de slaapkamer heb ik mij naar het terras begeven om deze blog aan te maken, met een Duvel natuurlijk, je kent me hè. Allez, het is nu 20.23 uur en ga mij ook naar boven begeven.... À demain
Het is zover!!
Mijn eega en ik vertrekken voor de eerste maal , met de fiets op reis, naar Frankrijk.
Bij het opstaan kijken we direkt naar de lucht buiten. Het regent niet maar het grijze wolkendek is toegetrokken en alles is nat buiten . Met volle moed bevestigen wij onze tassen op de fietsen en vertrekken om 10.36 uur nadat ik terug naar binnen ben geweest want mijn fietsmaat dacht te vertrekken zonder ' bidon ' .
Na 300 meter is onze eerste halte. We gaan onze jongste op zijn werk nog even gedag zeggen....
Na 200 meter wordt er opnieuw gestopt , lichte motregen, regenjassen aan.
-Dit scenario doet zich enkele malen voor tot 15 uur, regenjas aan-uit.
Onze eerste stop is na 33 km aan het Schulensmeer om 12.45 uur. We eten er een tomatensoep met onze boterhammen en drinken vervolgens een ' Lummense eik '
Na een korte bui vertrekken we weer om 13.35 uur.
Mijn eega merkt op dat het voor haar de eerste maal is dat ze na een tussenstop niet terug naar huis rijdt maar verder door. Ze vindt het plezant....
Op een bepaald moment zijn we voor een grote groep eenden moeten stoppen die zonder gene de weg overstaken. Van de voorrangsregel van rechts hadden ze duidelijk nog geen kaas gegeten.
In Linter zijn we aan een buitenterras gestopt, die St Bernardus triple smaakte.
Bij het vertrek aldaar begon waarachtig het zonnetje zichtbaar te schijnen. Dat deed deugd.
Via kleine wegen zijn we tot in Hoegaarden- centrum gefietst.
Aldaar vroeg ik aan 2 lokale politie- inspecteurs achter de Walestraat alwaar onze b&b lag.
'Oei, oei dat was moeilijk uit te leggen ' zeiden ze. Toen begonnen ze te lachen ' collega, deze b&b ligt hier juist achter den hoek '
Om 16 uur werden we ontvangen door onze gastvrouw Eva Vlassaks. We betrekken er een grote kamer van een oud herenhuis....echt mooi, de moeite waard
Tot morgen lezers
Op zaterdag 29 juni 2013 vertrekken mijn eega en ik per fiets op reis naar Vitrey sur Mance in Frankrijk, regio Lotharingen - Franche Compte
Als ultieme voorbereiding reden we op zaterdag 22 juni 2013 gepakt en gezakt naar de Voeren een 50 km verwijderd van onze woonplaats Genk. Het was bewolkt en zeer winderig. We reden langs het Albertkanaal naar Kanne - Lixhe. Ter hoogte van de nieuwe brug te Vroenhoven kwamen we in de afdaling in een serieuze modderpoel terecht. - Er zijn nog werken bezig thv het jaagpad - Onze schoenen kwamen in de modder terecht, bah bah... Ter hoogte van Lixhe had ik een route uitgestippeld gaande over de Maas, via een veer, naar Nederlands Eijsden. Tp stelden we vast dat het veer gesloten was, tweede pechmoment. Gelukkig kende ik nog een andere route via Moelingen! Via Moelingen reden we dan in 1 ruk naar de jeugdherberg ' De Veurs ' in St Martens-Voeren. Als avondeten kregen we een uitgebreide barbecue, heerlijk. We zijn vroeg gaan slapen wegens slaaptekort de vorige dagen. Gezien het weerbericht op zondag 23 juni regen gaf in de vroege namiddag zijn we om 9.45 uur reeds huiswaarts gereden. Tussen haakjes, de jeugdherberg is reuze meegevallen, goede ontvangst, goed eten, goede nachtrust en vriendelijke uitbaters. Buiten een lokaal buitje in Kanne zijn we droog thuis gearriveerd.
Voila, de laatste testrit is goed meegevallen! We zijn klaar om te vertrekken op zaterdag 29 juni Voor mijn eega is dit de eerste reis per fiets ! Ze ziet het helemaal zitten met haar E-bike merk Koga.
Kort afscheid van Piet. Ik lag nog in bed toen hij met de fiets richting Finisterra vertrok ( gaat pas binnen10 dagen naar huis ). Ben rustig aan van het seminario naar het mexico-hotel getrokken en heb mijn fiets daar bij Soetens afgeleverd. Heb mijn bagage herschikt voor de vlucht terug naar Belgica manana.
Ik ben toch blij dat er 5 dagen tussen mijn aankomst per fiets in SdC en mijn terugvlucht naar Belgie zitten. Ik ben op een rustige manier van een fietsende pelgrim terug een gewone burger kunnen worden. Die eerste 21 dagen waren heel intens van 6 tot 21/22 uur s' avonds. Nu ben ik terug klaar om op een normale manier thuis te komen zonder bruuske overgang.
Alhoewel, enkele dagen terug kreeg ik het spijtige bericht dat mijn schoonbroer overleden is. Het was niet geheel onverwacht maar toch... Hij en mijn zus waren zeer fervente fietsers.
De overpeinzingen over de camino zullen voor later zijn.
2227 km gefietst
117 uur fiets in beweging
21 fietsdagen
160 km langste dagrit
60 km kortste dagrit
62 km/ u grootste snelheid
4 km/ u laagste snelheid
25 kg bagage, proviand en drinken
96 kg begingewicht fietser
13 kg fiets
21,8 km/ u max daggemiddelde
13,6 km/ u min daggemiddelde
106 km gemiddeld per dag
6 l max drankgebruik op de fiets per dag
2,5 l min drankgebruik op de fiets per dag
18 stretchoefeningen elke morgen
veel poepzalf elke dag
GEEN pech
GEEN kwetsuren
2 maal ketting gesmeerd
2 maal achterband opgepomt
Overnachtingen :
3x. b&b
2x F1
1x jeugdherberg
3x. hotel
2x. klooster
9x. alberges
5x hostals
Om 9 uur zijn Piet en ik naar de oude stad getrokken, hebben daar ontbeten en zijn dan om 10 uur reeds naar de cathedraal getrokken om een goede plaats te hebben voor de mis van 12 uur. De mis van 10 uur was bezig en het gekke is dat je daar gewoon kunt rondwandelen en de rest van de c. kunt bezichtigen. Om 11.30 uur zat de c barstensvol en hadden in de zijbeuk een prachtig zicht op het beroemde wierookvat van 1,50 meter hoogte. Op het einde van de mis ( eucharistieviering ) begon met de butafeiro ( of zoiets ) te zwaaien. Impressionant, 6 broeders die elk aan dikke koord trekken om het geval in beweging te krijgen. Dat vat vliegt daar over een lengte van ongeveer 50 meter en een hoogte van 20 meter over je hoofd door de lucht en dit een 3 tal minuten. Om nooit te vergeten. Na de lunch heeft Piet een paraplu kunnen kopen ( was zijn regenjas vergeten ? ). Het goot maar we konden ermee lachen. De rest van de dag ben ik in het seminario gebleven. Heb wat geslapen , eindelijk eens wat gelezen in mijn meegezeulde boek. Voor de liefhebbers, ik heb een inventaris gemaakt van de fietstocht.
Vandaag ben ik pas om 8 uur opgestaan. Het regende NIET en de zon kwam er door. Ben 2 km te voet naar het busstation gegaan en heb daar om 10 uur de bus naar Finisterra genomen. Ben daar omstreeks 13 uur aangekomen en heb octopus met bonen en een tomatensaus gegeten, echt lekker, en een halve liter bier natuurlijk, heerlijk en dit op een terras met zicht op zee en een warm zonnetje. Zo hebben we het graag , eindelijk. Dan 3,5 km naar boven gewandeld naar de vuurtoren. Wat een zicht daarboven over de oceaan. Ik heb 1 koersbroek opgeofferd ( de paarse zoga-b voor de insiders ). Hij hangt daar nu op de rotsen aan de oceaan. Ben dan terug naar het stadje gekeerd en heb daar 2 grote cervezas gedronken van contentement. Ik begin mij stilletjes te realiseren wat ik gepresteerd heb. Morgen meer hierover. Doeiii
Ik ben deze morgen naar de oude binnenstad getrokken om mijn compostela af te halen bij het officina de pelegrino gelegen achter de kathedraal. Daar ben ik Piet terug tegengekomen.Het was een hartelijk weerzien. We hebben samen enkele koffies gedronken. Het regent voor de verandering bij 17â¢. Ik heb besloten 3 nachten in het seminarie Menor 1,5 km buiten de stad te gaan overnachten. Piet vindt het een goed idee en rijdt mee. Het is 11 uur en moeten wachten tot 13.30 uur om de slaapzaal op te mogen. We hebben dan maar gewacht in de eetzaal want het is echt niet te doen buiten. Je zou denken dat het herfst is in Belgie. Om 16 uur willen we een wandeling wagen naar de stad, niet dus... het begint me daar te gieten. Volgens de autochtonen is dit voor de hele avond. Dit blijkt het weer dat van de oceaan komt. Dus mensen , kies de costa's als je naar Spanje wil.
Morgen zou het wat beter zijn en gaat den deze met de bus naar het einde van de wereld, Finisterre dus.
Ik ga proberen deze avond toch iets te gaan eten in de stad. Doeiii
Hier komt ie dan , mijn laatste fietsdag naar het einddoel Santiago de Compostela. Over de rit kan ik kort zijn, vertrokken in de regen, aangekomen in de regen, en daar tussen ... juist, nog regen. Het parcours ging altijd maar op en af tot het eind, klimmen van 7 % en meer. en als toetje in SdC zeer steil bergop. Ik was weer zoals de andere pelgrims doorweekt. Ik ben even in het drukke centrum naar het plein voor De Kathedraal gereden. Een Nederlander bood aan om enkele foto's van me te maken. Na de foto's ben ik onmiddellijk naar het hostal gereden 1,5 km verder alwaar ik mijn fiets ook kan afgeven voor transport. Bij nader inzien ga ik mijn fiets nog enkele dagen gebruiken voor de verplaatsingen in en rond SdC. Ik heb aldaar een tweepersoonskamer kunnen versieren voor mij alleen voor de prijs van 40 Euro. Morgen, als ik mij beter voel, ga ik de ( binnen )stad verkennen. Deze is toch groter dan ik dacht. Tot morgen.
Heb gisteren de 2000 km gerond, 2084 km om juist te zijn, nog 142 km te fietsen. Vandaag rij ik naar Melide, zo' n 75 km verder. Na een klein ontbijt vertrokken met keelpijn en snot. Dit had ik wel verwacht. Maar uit ondervinding weet ik dat dit na een dag of 2 overgaat. Tijdens het fietsen heb ik er geen last van. Vandaag was het weer serieus golvend en ben ik maar meegegolfd he. D' er is maar 1 richting he, het westen, want daar ligt die bekende kathedraal.Namiddag kwam het zonnetje erdoor , heerlijk, eindelijk was hij daar.Ik zit volgens de route nu op 67 km van het einddoel. Ik voel er niets speciaal bij, raar toch. Tot op heden had ik mijn emotionele momenten op de meest onverwachte momenten. Ze hadden niets van doen met speciale plaatsen of tijdstippen. Om 20 uur ga ik eten. Voor een Spanjaard is dit vroeg. Hoe eetgewoonten kunnen verschillen. Tot morgen vanuit Santiago de Compostela.
Vandaag heb ik ontbeten aan den toog. Dit is bij mijn weten de eerste maal in mijn leven, allez. De eerste 40 km waren golvend omhoog tot Ruitelan. Vanaf daar begon de 15 km lange klim naar de Cebreiro ( 1300 m ). Eerst aan 7 a 8 %, dan 8 a 9 %, op 6 km begon het te regenen en werd het zeer mistig. Op 4 km gestopt aan een gesloten gebouw , natuurlijk, om me om te kleden en iets te eten. Stonden daar nog 2 sukkelaars, een uit Maastricht en een uit Eindhoven. 20 minuten later terug vertrokken in de regen, de mist en een strakke wind. Op de Alto San Roque een koppel ontmoet uit San Diego ( VS ), even een foto en wat gepraat en dan verder de Alto Poio over en dan langzaam naar beneden met mijn poncho. Ik was juist een windvlieger. Bijna beneden gestopt aan de eerste cafe om me een tweede maal om te kleden. Ik was doorweekt. Als een echte masochist heb ik toch genoten. In Amos een hostal genomen en mij onmiddellijk gedoucht, kleren gewassen, gegeten en mijn warme bed in. Heb voor het eerst een match van het Europees voetbal gezien.Tot morgen.
Vandaag om 8 uur vertrokken. Klimmen naar de Cruz de Ferro, 28 km verder. Halverwege begon het lichtjes te regenen bij een koele temperatuur. Hoer korter bij de Cruz, hoe steiler,tot 10%. Op weg naar de Cruz gaan winkelen in de supermarkt van Rabanal ( 4 x 5 meter ). Ontmoette een Waal uit Ans die een aardig mondje Nederlands sprak. We moesten de grote winkel uit omdat we volgens de uitbaatster te hard praatten.Op de Cruz aangekomen heb ik mij eerst herkleed want het was er vreselijk koud en winderig. Ik heb een andere fietstrui aangedaan ( ja, ik had een derde bij ), mijn arm- en beenstukken, een fietsjack, een windfleeze, een wintermuts, een handdoek in mijn nek en daar een hals erwarmer over en daar mijn helm op. Zo ben ik mijn meegebrachte Belgische stenen gaan neerleggen. Ik ben dan onmiddellijk aan de lange afdaling begonnen. Hadden de Spanjaarden er nIet beter op gevonden dan kiezeltjes op de rijbaan te voorzien. Een goed idee natuurlijk maar niet nu he. Ik ben dan maar zeer langzaam gedaald, 20 a 25 per uur. Ik waaide ook bijna van mijn fiets af. In Ponferrada een hostal opgezocht tov de tempeliersbucht. Ik heb mij voor het eerst een ( heet ) bad genomen. Is de burcht toch niet dicht op maandag. Heb ik maar foto's van de buitenzijde gemaakt. Impressionant wat die heren in de 11 de eeuw vermochten. Morgen de zware Cebreiro en de Poio op en dan hebben de allerhoogste toppen van de ca
mino gehad. Ik wil nog speciaal vermelden dat de mails van de harde ( lees oude ) kern van zoga-b mij ontzettend veel plezier doen, dit is echt een hart onder de riem voor me na 18 dagen eenzaam ' rondkerren in den vreemde ' Bedankt hiervoor .
Ben in een rustig tempo naar Hospital de Orbigo gefietst. Onderweg heb ik een ooievaar in het veld gekiekt. Hij vloog onmiddellijk weg, den deugniet. Heb dan ook nog eens 7 km kiezelweg voorgeschoteld gekregen, arme banden en wielen maar ze geven geen krimp. Wat het technisch gedeelte betreft heb ik tot op heden enkel mijn banden 2 maal bijgepompt en mijn ketting 2 maal gesmeerd. , that 's all. In Orbigo de beroemde stenen brug overgereden. Dan ben ik naar een alberge gereden in Astorga-centrum. Ik kwam in een zaal op de tweede etage terecht. Daar lag zeker 40 man ( en vrouwen ) bijeen. Daar zaten portretten van menig land bij elkaar. Back tot basic zeggen ze dan, Jesus Christ. En toch verloopt daar alles rustig , bijna niet te geloven, allemaal 1 doel Sdc. Doeiii
Om 7.30 uur ontbeten met Piet en dan samen vertrokken om 8.15 uur. Na 300 meter hebben we elkaar gegroet en zijn we ieder ons eigen tempo gaan rijden zoals we hadden afgesproken de avond voordien bij 2 flessen witte wijn . Dit is nu de camino ten voeten uit. Mensen ontmoeten elkaar, brengen wat tijd samen door, gaan dan weer elk hun eigen weg ,ontmoeten elkaar weer uren later, dagen later of nooit meer.
Ik heb me om mijn dooie gemak klaargemaakt en heb nog wat gepraat met een koppel uit Nijmegen. Heb een klein ontbijt genomen. Ik vertrok om 8 uur met mijn winter- en windvest, muts en handschoenen aan. Het was 8 graden. De Nijmegers op 30 km tijd drie maal voorbijgereden. Ze deden het op hun gemakkie. In Carrios de los Condes een bakker binnen, wat koeken gekocht als ontbijt en middagmaal. In Sahagun aan een cafe gestopt , ril ril, 3 hete koffies gedronken met mijn koek. Die koek bleek bladerdeeg gevuld met auberginepuree te zijn . Heb het toch maar opgegeten, lekker, hmhm.1 noorderbuur van gisteren tegen gemomen. Hij was zijn maat kwijt, die reed hem te snel. Even later was ik hem ook kwijt, haha. Een tiidje later reed er weer 2 voorbij. Een Belg heb ik hier nog niet gezien verdorie. Ik heb dan een goede alberge gevonden in Mansilla enz.. En dan stelde ik vast dat ik deze morgen mijn beste koerskledij op de wasdraad in Fromista heb laten hangen, weeral gesakkerd ipv je weet wel. Het moest zo zijn zeker. Maar van 1 zaak ben ik zeker, mijn andere koerskledij zal ik zeker niet vergeten want dan rijd ik in
mijn bloot gat rond. Ik weid het aan alzheimer light en dit op de verjaardag van mijn madam. Morgen rij ik naar Astorga en maandag naar de Cruz de Ferro. Doeiii
Ik heb dan weer bekende en ook onbekende Nederlandse fietsers ontmoet, de 2 zwijgers uit A'dam en 2 nieuwe, hadden zich onderweg ' gevonden '. Zijn allen doorgereden tijdens mIjn ontbijt. In het kleine dorpje Iglesias begon zowat de hoogvlakte, de Meseta, voor mij. In Castrojeriz gemiddagmaald. Namiddag stak de westenwind weer op maar in niets te vergelijken met gisteren.In een kleine gemeentelijke alberge terecht gekomen. Na de was en de plas op 3 plaatsen een pint maar nergens Wifi. Ben dan maar om 21 uur gaan slapen. Doeii
