Kunnen bazen iets deftigs doen zonder de hulp van hun superhond?
IKKE JORAN DE BOXER
mijn foto's van mijn druk druk druk leven tussen en met twee- en vierpoters maak nooit de fout,je hond te behandelen als een mens of hij behandelt jou als een
hond.
17-11-2012
DE CHICA-TRUC
Hallo,
Chica heeft gisteren weer haar wereldberoemde verdwijntruc uitgehaald. Eerst gewoon mee zeekuststrandwandelen, dan een beetjemeerindeduinenstappen en dan plots : geen Chica meer, weg, verdwenen, onzichtbaar. Ze moet ergens in de duinen een verdwijnstappad hebben, dat haar heel kort bij de kattenbunker brengt. Want daar heeft Rik haar na een kwartiertje zoeken teruggevonden. Eind goed al goed dus, ook en vooral voor Chica want in die kattenbunker liggen vaak nogal wat eetsnoepjes. Ben intussen al terug in sintepieterkesleeuw, dat was het beste voor iedereen. Deze morgen gaan wandelen in het grote bos en heb daar verdorie hard gewerkt. Overal bladeren en takken in de beek, en ook gewoon in het bos liggen die stokken zo maar overal te liggen liggen. Nog veel werk te doen dus....
Zie je wel dat Chica niet te zien is, haar verdwijntruc is weer eens geslaagd
Alle duinen van kop tot teen onderzocht, maar niks aan te doen : Chica is compleet spoorloos onzichtbaar
Heel hard gewerkt in het bos, want sommige stokken zijn wel heel heel erg lengtelang
Stok uit de beek gehaald, nu nog zorgen dat ikkezelf niet in die koudewaterbeek beland
ja, ik weet het, het was vandaag maar 8 graadjes warm, en het is herfst, en de winter is op komst, en dus ga je nu niet meer in de koude zee spelen. Maar ja, die 2 gasten deden het ook, en het waren vriendelijke kameraden, en ik kon daar toch niet alleen in de duinen blijven staan. En dus ben ik gaan meespelen, en was ik kledderdenat, en moest ik die koudedruppels terug van mij afschudden. Maar toch was het plezierig, en het was eens iets anders.....
mooie blauwe lucht, herfstwandeling gemaakt in de herfstbeek, door het herfstbos, langs de herfstwegskes. Allemaal heel mooi, maar toch voelen mijn 4 poten en staart dat het vandaag een heel triestige dag is.
Hallo, mijn bazen hebben me geleerd dat de belangrijkste dag van mijn eigenste ikkezelve leven de dag van vandaag is, want je weet toch niet wat er morgen en overmorgen enzo gaat gebeuren. De vandaandag van vandaag is heel goed begonnen. Omdat het zondag was was ook de zon naar het strand gekomen, en omdat het geen winddag is was er geen wind. Heel plezierig om te stapwandelen, en er was veel hondenvolk en er waren ook nog mensen alhoewel dat eigenlijk niet zo belangrijk is. Kijk maar
hij is weer bezig met zijn kodakske
rare gast, wel een soort poten maar geen staart, en zijn poten zitten dan nog bovenop ook, die gaat nooit deftig kunnen spurtlopen
volle vitesse richting Chica
altijd hetzelfde met rik en chica, ze zijn weer verstopperke aan het spelen. waar zitten ze nu weer verdorie ?
heel veel drukte
die grote paardengasten rustig laten voorbijslenteren
Hallo, lig in mijn stoel te liggen liggen want het is een vermoeiende dag geworden. De voormiddagwandeling werd een speelwandeling, eerst met een zwarte nederlander en daarna kwam Chica erbij. In de namiddag weer 2 uur gewandeld. In de duinen, bij de oostduinkerkse paardenpony's, en ook daar enkele honden tegengekomen en veel met de bal gespeeld. Nu dus veel rusten, en straks eten en dan weer rusten en eventjes voor achtuur nog een snoepke eten en dan weer rusten en just voor het slapen gaan nog een pipike doen aan de andere kant van de deur, buiten dus. En dan zou ik morgen opnieuw fit moeten zijn om met Chica en Rik mee te strandlopen, misschien wel tot aan het staketsel van Nieuwpoort. Wel spijtig dat Nicole met haar fiets niet op het strand kan meefietsen, dat zou het nog plezieriger maken. Ik ga dan maar één van de weken met haar meelopen als ze straatfietst op de straat.
Al ooit een vliegende boxer gezien ? awel, hier is er één. Ben me aan het klaarmaken om te landen op Oostende Internationaal
Hallo, ben aan zee geraakt, en nog wel met al mijn poten, mijn staart en mijn andere onderdelen in min of meer perfektische staat en dat is wel min of meer een wondermirakel. Want de voormiddag verliep nogal onverwachtig gevaarlijk. Tijdens de morgenwandeling liep ik zonder het te weten zowaar een heksenkring binnen. Mijn baas riep nog ,,stop, niet doen", maar op het nattegroengras schoven mijn poten en al de rest toch die gevaarlijke cirkel in. Gelukkiglijk was de heks niet thuis en kon ze me niet onmiddellijk direkt omtoveren in misschien wel een kat. Ikke de Joran, de kat, ik durf er niet aan denken. Ik was toch wel opgeluchtig dat ik veilig en wel als hond thuisgeraakte maar daar was het ook al niet veilig. Toen ik in MIJN tuin aan MIJN draad aan het blaffen was tegen dat zwart kattengeval van onze buren stak die zomaar haar scherpige pootnagels door MIJN draad tot tegen MIJN gevoelig neusje ! Ik ben onmiddellijk mijn voorgevel binnen gaat laten verzorgen en dan ben ik opnieuw naar buitengestormd want nu is het natuurlijk OORLOG. De grote kattenoorlog is begonnen, een oproep aan alle honden : THE ARMY NEEDS YOU. Morgen gaat mijn leger enorm versterkt worden want ik ga Chica inlijveren, en zij is de grootste kattenspecialist van België en omliggende gronden, vraag het maar aan de kattenbunkerkatten.
zonder het te weten en te willen ben ik die gevaarlijke heksenkring binnengestapt
nog een geluk dat de heksenmadame niet thuis was
toch veilig aan zee geraakt, Krulstaartmans die ik geregeld tegenkom is me al goedendag komen zeggen
een zonnige dag met een morgenveld- en een namiddagboswandeling, meer moet dat niet zijn. Alhoewel, de veldwandeling verliep niet zo best. Mijn poten, mijn staart en mijn baas begonnen er nochtans goedgeluimd aan maar na een kwartiertje was de pret voorbij. Langs de kant van de weg lagen zakken vol met afval, en dan nog geen gewoon afval : schapenkoppen, schapenpoten, en ga zo maar verder. Ik wou al direkt op zoek gaan naar de schapen die hun hoofd, of poten of ... verloren waren maar mijn baas keek alsof ik iets onnozel wou doen. Hij was boos omdat domme mensen dat daar zomaar weggegooid hadden. Ja, zoiets doe je, dat vind ik ook wel, want nu staan die schapen daar zonder hoofd, en zonder.... We hebben dan maar madame de burgemeestermevrouw verwittigd dat dat daar ligt te liggen liggen en gevraagd of de gemeentelijke mensen dat niet kunnen komen opruimen. En als we die domme mensen vinden gaan we ze in een kennel opsluiten, en dan krijgen ze alleen droog brood zonder water, en dan mogen ze niet gaan wandelen. Voilà. En moesten jullie soms schapen zonder kop of poten of .... tegenkomen, laat maar iets weten, misschien kunnen we ze nog repareren met coltout.
ge meugt zegge wa ge wilt, mo slim es da zeker ni
we zulle het nog eens schrijve : mo slim es da zeker ni, zu eet zu mo wegsmijte
Heb tijdens de wandeling ook heel hard gewerkt : de blaadjes mooi op twee rijen gelegd
En die blaadjes die niet willen luisteren vliegen de kennel in, en je weet het nu wel : alleen droog brood, zonder water
je hebt er zeker ook wel van gehoord, van die kanaalrat. Awel, Chica is gaan kijken, zondagnamiddag :
mooie tekening Joran, maar volgende keer wat vriendelijker kijken hé.
gisteren moest ik met mijn baas nog naar zee om een kanaalrat te zien, behalve veel wind en stuifzand was daar niets speciaals ik had liever nog ne keer gaan snuffelen rond die zeilkarretjes die bij de vuilbakken staan, zondag heb ik daar een kat ontdekt en ik heb haar ......., ik denk dat er daar nog ene zit en eerstdaags zal ik daar stiekem nog ne keer gaan controleren , deze morgen in de regen teruggekeerd , tussen drie en vier nogmaals via duinen op strand geweest met beter weer en Frits en Tjé met hun bazen tegengekomen. de rest van mijn belevenissen vertel ik volgend weekend, tot ziens
voila, dat weten we ook weeral, alhoewel : wie zijn Frits en Tjé ?
dit is de kattenbunker waar Chica en ikke zo graag ronddwalen
Hallo, ondanks de vrijdagse regen is het toch nog een superweekend geworden. Want zaterdagmorgen zag ik Chica en Rik terug, en toen ik thuiskwam van de wandeling was Zena daar al. Plus : het werd plots zonnig zodat we een langedrogenamiddagzeekuststrandwandeling konden doen van meer dan 2 uur . Dat geluk hadden we zondag dan weer niet want op het strand begon het te regenen, en nog harder te regenen enzovoort enzovoort. Naar huis dus, en na de middag moest Zena terug naar Zonnebeke. Niet zo erg want mijn poten waren al behoorlijk veel moe, en bovendien was er een windstorm op komst en ik wilde niet dat mijn staart wegvloog. Heb hier in sintepieterkesleeuw geregeld naar buiten gekeken en heb Chica toch nog niet zien voorbijvliegen, ze zal dus wel veilig in haar huisje zitten.
Heb van Zena een mooie portrettekening gekregen zodat er nu twee ikke de jorans zijn : ikke de joran zelf, ikke dus, en ikke de joran het tekenportret. Ik ga aan mijn bazen proberen wijs te maken dat ikke de joran het tekenpotret ook brokjes moet eten......
het is dan toch nog gelukt vandaag. Mijn baas zegt altijd dat de haanhouder wint, voor één keer heeft hij dan toch eens gelijk. Het was maar op het nippertje en eigenlijk had niemand het nog verwacht, maar toch : om 16u34 was het dan toch zover. Het was dan ook formidabel, want iets dat je niet meer verwacht is des te plezierigplezanter. En het was nog plezantigerder omdat we wel zagen dat we heel veel geluk hadden, dat zagen we wel als we in de verte keken. Dus er rap en vlug van genoten, ook de mensen die we tegenkwamen vonden het trouwens plezant dat het ons toch nog gelukt was. We hadden er dan ook heel veel moeite voor gedaan : - eerst 's morgens vroeg tijdens de vroegemorgenzeekustwandeling, die wel korter was dan anders wegens te veel koudenatteluchtdruppels - dan rond de middag, weer mislukt - dan in de namiddag, een halfuurtje, weer korter dan gepland
Maar om 16u34 was het dus zover : eindelijk een droge wandeling. Nulkommanul nattedruppels, zelfs geen luchtzeemeeuw die per ongeluk iets liet vallen op mijn koppeke, neenee, ik bleef volledig compleet droog.
Hopelijk lukt dat morgen ook. Want Zena komt op bezoek, en door de voormiddagnattedruppels heb ik ook Chica weer niet gezien. Maar de haanhouder wint, morgen gaat het lukken.
Gisteravond was het ook droog en was er een mooi gekleurde luchthemel
voilà, de namiddagwandeling : de paardenweide staat al onder water, en ons wandelpad is een wandelvijver
ongelooflijk maar waar : een droge wandeling, het bestaat
Dit is mijn nieuwe vriend die af en toe bij mij komt wonen. Vleugelpiet woont hier een beetje verder in struik nummer 257 maar bij ons heeft hij zijn tweede verblijf
ben terug aan de nattedruppelzee, terwijl ik naar zee kwam heb ik een luchtcomputerbericht gekregen van Chica, die deze morgen al een nattemorgenzeekustwandeling gemaakt heeft :
Hier ook wat nieuws van mij.
ben deze morgen in de natte druppels duinen en
strand gaan inspecteren, toch één natte gast tegengekomen , de Faro en zijn
grijzenbaardbaas en die had lekkere koekjes mee, dus schooien maar; op de
terugweg in de duinen dicht bij huis lag er net als gister een halve emmer
broodbrokjes(van de kattenmadam?) mijn baas heeft mij moeten wegtrekken of 'k
zat daar nog te smullen, nu lig ik in mijn mand te maffen en 'k hoop dat ze
vanavond weer geen vuurknallers afschieten zoals gisteravond want dan kruipt
mijn staart tussen mijn poten van de schrik.
Groeten aan je baas en
schrijf maar voort in je belevenisboek. Misschien tot morgen of
overmorgen
Die kattenbunker is inderdaad nen helen toffe bunker, normaal dat Chica daar graag passeert. Ben ook benieuwd naar die vuurknallers. Ik ben daar wel niet bang van maar ik moet dan toch altijd de tuin gaan bewaken want anders vallen die vuurknallers misschien wel zomaar mijn tuin in en nog wel zonder het mij te vragen .
gisteren regen, hierjuist nog regen, nu toch een beetje droger : het zijn natte wandeldagen. Gisteren in het grote bos gaan wandelen met de bazin. het bos was voor ons alleen, op die ene fietser na. alhoewel ik braaf ging zitten op mijn achterste achterwerk bleef de fietser staan , hij zij dat hij een heilige schrik had van honden. wat zijn dat, heilige honden ? moet ik eens aan Chica vragen, of volgend weekend aan Zena want die komt mij bezoeken. in ieder geval, slechts toen de bazin mij vasthield durfde de wielenfietser passeren. ik wilde toen nog eens gewoon boe blaffen om hem te doen verschieten maar ik mocht niet van de bazin, want als ik het deed ging ze mijn hoofd tussen mijn 2 oren zetten. weeral iets dat ik niet begrijp....
zeg gasten, jullie hebben maar een raar kleurtje, soms iets verkeerds gegeten misschien ?
opgepast, uit de weg, boxer op konijnenjacht !
vorige week Stacy nog eens ontmoet op het zeekuststrand. omdat zij toch niet veel speelt met een bal gaat ze me volgende keer 2 dozen ballen meebrengen. mercy stacy, en ook bedankt. Moet ik nog aan Chica zeggen : als ze Stacy tegenkomt mag ze die ballen vragen, die liggen in de wielenauto van Stacy.
Ik ben er zeker van, en Chicca heeft het bevestigd, en Faron is er ook vast van overtuigd : onze bazen zijn reddeloos verloren, er is niks meer aan te doen, het zijn stuk voor stuk hopeloze gevallen. Toen we deze morgen alle drie klaarstonden om te gaan wandelen zegden de bazen ,, neenee, het is nog maar 7 uur". 7 uur ? bahnee, volgens ons binnenlichaamuurwerk en ons maaghongeruurwerk was het al 8 u, en die uurwerken tikken altijd superjuist. Ok, iedereen kan zich eens vergissen, en zeker bazen, maar al de hele morgen blijven ze het verkeerde uur zeggen. Zodus : hopeloos, niks aan te doen, we zullen er ons moeten bij neerleggen. Maar de bazen mogen gerust zijn : we gaan ze blijven steunen, en we gaan ze niet meer uitlachen met hun verkeerd uur.
Ja Faron, mijn bazen hebben ook de verkeerde-uurziekte
kom, ginder in de duinen kunnen we nog een beetje lachen met de bazen
ik ga het stilletjes fluisteren hé Faron, het ziet er niet te goed uit
moeten we nu met de bazen naar een lichaamsdokter of naar een uurwerkmakergenezer ?
kom, we gaan nog eens bij de bazen, misschien zijn ze ondertussen genezen
hallo, ben je op zoek naar zon en wolken en zee en regenbogen en wind en zand en donkere wolken en regen en blauwe lucht en hagelsneeuw en weer regen en weer zon, awel, kom maar naar hier. tot straks.
eventjes regenschuilen achter dit strandappartement, er is toch niemand thuis
heel af en toe groeien er kleurenbogen in de zee
witte sneeuwduinen, in oktobermaand !
kom je thuis van de wandeling, en in plaats van te kunnen rusten wordt je tuin aangevallen door witte neervaldinges
al enkele jaren wandel ik verschillende malen per week langs het brede pad door het natuurreservaat van de haven tot aan het staketsel. Een prachtige wandeling, door de nieuwe veerboot is het er in de zomer nu wel veel drukker maar anderzijds kunnen zo ook meer mensen genieten van dit rustige stukje kust. Maar mijn vier poten en staart zijn nu toch een beetje ongerustig boos en wel voor het volgende : - soms lijkt dat rustige wandelpad stilaan een snelweg te worden. Vooral de voorbije zondagen waren er nogal wat auto's die de rustige natuur kwamen verstoren, auto's die later aan het staketsel stonden te staan staan terwijl hun bazen stonden te vissen. Twintig stapminuutjes duurt de wandeling van aan de ingang tot aan het staketsel, dat moet toch mogelijk zijn voor iedereen zodat die auto's niet door het natuurreservaat moeten crossen. Er fietsen daar ook veel kindjes, toch maar best ongelukken proberen te vermijden.... - deze week moest ook iedereen wandelen door en langs ....paardenuitwerpselen op de weg. Niet plezierig, en ook heel onverwacht want ik heb daar in al die jaren nog nooit paarden gezien. Een raadsel dus, maar een burgemeestermijnheer weet altijd alles wat in zijn gemeente gebeurt dus dit zal u wel kunnen oplossen en hopelijk in de toekomst vermijden.
Voilà, al wil ik nog één zaakje vermelden : langs dat wandelpad en ook aaan het staketsel staan nulkommanul vuilnisbakken. Voor wie, zoals mijn bazen, alle hondendingskes opruimen, betekent dat kilometers stappen met dat zakje in de hand. Is enkele vuilnisbakken langs deze nu heel drukke populaire weg te veel gevraagd ? Ik hoop van niet.
beste groeten ook van mijn vier stappoten en staart,
heb deze morgenvroeg al de krant gelezen, met een mooi droevig bericht over een hond en zijn baas. De tweepootmensen vinden dit blijkbaar weer groot uitzonderlijk speciaal nieuws, maar wij slimme honden weten beter : zo zijn wij nu eenmaal.....
OUDENBURG/SNELLEGEM - Hondstrouw bestaat echt. Gisteren werd het levenloze lichaam van André Degrande (77) gevonden in een maïsveld in Oudenburg. Hij lag er al meer dan vijf dagen. Al die tijd bleef zijn border collie Taibo naast hem waken en treuren.
André Degrande uit het West-Vlaamse Snellegem was sinds vorige week woensdag samen met zijn zwart-witte border collie Taibo vermist. Gistermorgen trof een loonwerker zijn lichaam aan in een maïsveld op zon zeven kilometer van zijn huis. Naast hem de hond, die niet aan een leiband hing, maar toch al die tijd naast zijn baasje bleef waken en treuren. Toen de politie de vaststellingen kwam doen, begon hij hevig te janken. Uiteindelijk brachten ze hem naar een kennel in Oudenburg. Hij bleef maar janken en wou niet eten, zegt verantwoordelijke Luc Crevits.
Volgens de familie van André Degrande was Taibo zijn allerbeste vriend. André was niet getrouwd en had geen kinderen, reageert zijn nicht Francine Daschot. Taibo was zijn alles. Hij leefde voor die hond. Het feit dat Taibo al die tijd bij mijn nonkel is blijven waken, is toch een bewijs dat de liefde wederzijds was.
Hondentrainster Vina Druwé van de Martin Gaus Hondenschool in Asse is niet verbaasd als ze het verhaal hoort. In Schotland bleef een border collie ooit elf weken naast zijn overleden baasje zitten. Als de relatie tussen hond en baasje optimaal is, dan verhongert die hond nog liever dan weg te lopen. Alleen als ze echt dicht bij huis zijn, zouden ze nog hulp gaan zoeken. Maar zitten ze een eindje weg, dan blijven ze waken en janken. Vergelijk dat laatste maar met wenen. Een border collie is een zeer slimme hond, die maar al te goed weet als er iets fout is.
De precieze omstandigheden van de dood van Degrande zijn nog niet duidelijk. Vermoedelijk stierf hij door onderkoeling. De zaak is in handen van het Brugse parket. Taibo kan voorlopig bij de familie van zijn baasje terecht.
Hallo, voilà, de kogel is door de caravan, de teerlingen zitten in de frigo, de beslissing is gevallen. En dus mag het superultra geheim van Chicca en ikke stilaan geweten worden. Chicca en ikke gaan een wereldreis maken, rond de wereld, zonder de bazen, onder ons twee alleen. We zijn al een tijdje met de planning bezig en zijn er al goed mee gevorderd. Vertrek aan het huis van Chicca, dan via de kattenbunker waar altijd veel snoepjes en eten ligt richting Nieuwpoort, en daarna zien we nog wel.Omdat zo'n wereldreis heel veel kilometers lang is en om onze poten niet volledig af te slijten gaan we die reis niet per poot doen, maar per auto. En omdat we geen geld hebben om een auto te kopen gaan we er zelf eentje bouwen en daar zijn we al goed mee gevorderd. De chiccajoranmobiel staat in de duinen weggestopt verborgen, we moeten er alleen nog een beetje verder aan werken. Wat we nog nodig hebben is : 3 banden, een stuur en 2 zetelkes. Nee, geen remmen, want we zijn niet van plan tijdens onze reis te remmen. Moest ge die dingen soms thuis in uw frigo of zo liggen hebben, stuur ze maar op, naar De duinen, Lombardsijde, en dan kunnen we verder werken aan onze chiccajoranmobiel.
Hieronder wat foto's ervan, zoals je zult zien gaat het een fantastische auto worden.....
voilà zie, onze chiccajoranmobiel : alleen nog 3 banden, een stuur en 2 zeteltjes en hij is compleet
oei, omsingeld door mijn eigen voituur, dringend onmiddellijk toering sekoer bellen
genoeg gewerkt voor vandaag, eventjes rusten bij mijn voituur
donkere wolken en stevige windstoten deze morgen, het zal straks een windzandwandeling worden. Gisteren werd het eventjes een spannende wandeling omdat ik plots omsingeld was door omringende gasten. Er was die grote lassiehond, en dan nog 2 , euh, ja, hoe moet je dat noemen ? Grote muizen ? Reuzespinnen ? Superkakkerlakken ? In ieder geval maakten ze veel lawaai. Dacht er eventjes aan om hen te doen verschieten door ,boe" te blaffen, maar heb het maar niet gedaan en ben rustig verder gestapt met Chicca. Want Chicca en ikke hebben veel te bespreken, heel heel veel. Geheime besprekingen die geheim moeten blijven. Wij twee hebben heel grote plannen waarvan niemand iets mag weten. Morgen ga ik er een heel klein beetje van verklappen, een heel heel klein beetje. En nu ga ik verder ons superplan uitwerken, de bazen zullen nogal verschieten !
Omsingeld ! En dat kleine ding rechts bleef me maar volgen met zijn mini-pootjes.
Meestal zit ik op de achterbank, vandaar kan ik makkelijk de weg tonen. Maar af en toe rij ik mee in ,,den bak". Dat is de koffer maar mijn bazen weten dat niet en zeggen er "den bank" tegen, tja........
neen, ik ben absoluut zeker geen zeehond. Maar toch, gisteren gaan oceaanvaren en de gasten van het oceaanvaarschip hebben me gezegd dat ik veel talent heb voor oceaanvaren. Normaal eigenlijk, want mijn overoveroveroverovergrootvader Baron Stoefkes de Zevende, maar iedereen noemde hem Vrijdag - niet alleen 's vrijdags maar ook op andere dagen-, was de hoofdhond op het schip van de Columbus waarmee Amerika bereikt werd. Toen de Kristoffel die donderdag zei ,, we zijn in India" blafte Vrijdag nog ,, maar nee onnozel manneke, dat is Amerika, hoofdstad Wassinton en in holliwoed maken ze al die films en die rode gasten daar zijn geen indianen maar amerikaanders en pas maar op dat ge niet overreden wordt op de interstates ", maar ja, niemand verstond die donderdag het geblaf van Baron Stoefkes de Zevende........ Zodus, oceaanvaardersbloed, dat belooft. Het gaat niet lang meer duren voordat ik samen met Chicca een luxebootcruisejacht bestuur. En terwijl het orkest blijft spelen gaan wij die boot met zijn 1254 passagiers, 100 dalmatiërs en 457 bemanningsleden heel niptekes naast een ijsberg laten varen, kwestie van hem goed te kunnen bekijken. En onze speciale gast, kapitein Franky Scheitano gaat dan zeggen : ,, ik doe dat ook geregeld, maar dan bij eilanden, is altijd heel plezant".
,,Moedige Boxer trotseert de woeste oceaan", schitterende titel voor de frontpagina van de dagkranten van morgen
Eindelijk opnieuw land in zicht, dat moet volgens mijn onfeilbaar kompasgeheugen het land van Engeland zijn !
''zes graden naar stuurboord, 4 knopen, diepte 3 vadem", als kapitein zo'n reuzeschip aanmeren in een minihaventje al nieuwpoortjebadje is niet zo eenvoudig.
ga het niet te lang trekken want mijn poten moeten nog uitrusten, maar het was deze morgen een supermorgenzeestrandwandeling. Eerst en vooral werd het ondanks de voorspelling van weervrouwmadame sapin haagedoorstruik een droge wandeling, bovendien kwam ik nogal veel plezant volk tegen. Kijk maar :
met mijn loopcoach Rik mijn trainingsprogramma bespreken ? Maar nee, we hebben het over de verkiezing van miss wereldworld.
eventjes een afkoelend zeestrandplasbadje nemen
lopen met Chicca
en spelen met Faron ( achteraan) en met nen andere, heel mooie zeestrandloopgast
