Het einde van onze hemelse tocht
Het was feest gisterenavond. Lekker gegeten. De tips voor de dragers en de crew met veel bedankingen uitgedeeld. Meer dan verdiend.
De dansers nemen het voortouw. Wij zitten geamuseerd en handklappend toe te zien. Ditresh is in form . Evenals Harry. Ze nemen de anderen op sleeptouw. Uiteindelijk bewegen wij ons tussen de dansers. Plezier om zo te genieten.
En dan weer op om zes uur. Een laatste zonsopgang in het Annapurna gebied. De bergen en sneeuwtoppen baden weer in een gouden licht. Vaarwel schoonheid.
Dalen zullen wij. Aanvankelijk gemakkelijk. Na de theepauze " very,very, steep". Eerst laten wij ons verleiden. Een mevrouw die aan het weefgetouw zit te werken. Wij kopen twee mooie sjaals. De herinnering zal blijven telkens wij deze sjaals omdoen.
Wij rijden naar Pokhara. Stoppen onderweg bij een Tibetaans vluchtelingenkamp. Bewonderen de boedisttische tempel en steunen de verkopers en verkoopsters buiten het klooster door souvenirs te kopen.
En dan volgt een namiddag van uitrusten en recuperen. De was naar de de wasserij doen. Lekker luieren op bed. Haren en baard laten kortwieken. Een heerlijke massage in het kapsalon van hoofd, rug en armen. Nooit in mijn leven heb ik deze ervaring mogen smaken. Lekker je laten gaan in iemands knijpende en helende handen. Hoofd in slaaphouding op een kussen. Het zou nog uren mogen doorgaan. Het knippen en het scheren is op mijn vraag drastisch. Kort,kaal. De whatsapps van onze kinderen vragen zich af of hun vader boeddhist is geworden. Als boeddhist wil zeggen dat er vrede over jou en ons allemaal mag komen in deze wereld, dan zij het zo.
Of zoals in Nepal zeggen : Namaste! " Dat al je kwaliteiten gezegend en beschermd worden door de goden" en die goden dat zijn wij zelf. Wij vouwen deemoedig onze gevouwen handen voor onze borst. Al het goede is in jou. Respect.
Wij sluiten de avond af met de groep in een leuk restaurant en een overheerlijke maaltijd. Hemel op aarde.
En morgen lekker niets doen.
|