Prince Edward Island je kan er op 2 manieren komen over de brug, vanuit New Brunswick heenweg gratis als je het eiland verlaat moet je betalen ook de eilanders. PEI zoals het hier genoemd is bekend voor zijn aardappelteelt en het verhaal van Annie of the Green Gabbles, verder wordt hier van het strand Irish moss geoogst ,en soort aangespoelde zeewier dat wordt dan in de industrie, gebruikt als een soort bindmiddel, en in medicijnen, verder is er erg veel toerisme.De Canadezen kamperen graag en zelfs mensen van het eiland zitten op de camping van 15 mei tot de school weer begint in september. Het eiland staat vol met wilde bloemen, en de gouden roede wordt hier gezien als onkruid maar ze laten het staan. De tuinen zien er goed en verzorgt uit er wordt veel gras gemaaid en de gazons liggen er ook prachtig bij. Ook hier wordt geklaagd over het weer de laatste 2 jaar erg veel regen, en het toerisme daalt ook hier. Het zeewater is lekker (van horen zeggen) Ook veel Nederlandse namen Hoekstra, Dijkstra, van der Veen enz. Hoofdzakelijk geëmigreerde boeren. Morgen gaan we naar Nova Scotia! Dus tot mails of de volgende blog
Het is nu al een paar dagen lekker weer in ik zit in de auto een blog te maken. Op onze laatste dag in New Brunswick hebben iets onverwachts meegemaakt. Joop stond te praten met een paar vissers en toen werden wij ineens uitgenodigd om mee te gaan ze gingen makreel vissen want volgende week begint voor het kreeftseizoen! (makreel is aas). Wij zeiden niet beleefd nu nee dank U maar riepen meteen dolgraag ,we zijn niet dol op vissen, maar een eindje varen vinden wij sowieso leuk. Makreel vissen wordt als volgt gedaan, je neemt een dun plastic draadje, dit is om een plankje gewikkeld zoals bij een vlieger en daar hebben je haakjes aan.aan het draadje. Je gooit het overboord en je beweegt het heen en weer als je beet hebt voel je dat meteen en je gooit de vis in een grote bak. Om de vissen een beetje te verwennen voor dat ze dood gaan, gooi je havermout in het water daar zijn dol op. We werden ook nog uitgenodigd voor een vis maaltijd maar die hebben we vriendelijk afgeslagen we kregen dus vis mee schoongemaakt en al, die hebben we aan de mensen van de camping gegeven. Al met een heerlijke dag. Morgen maak een nieuwe blog over Prince Edward Island gegroet
In Perce hebben we ontzettend veel Jan van Gents gezien. Ook kwamen we deze kerk tegen. We zitten nu in New Brunswick, op het schier eiland in het noorden waar de Acadien wonen, frans sprekende mensen. Het volk heeft een trieste geschiedenis en er zijn mensen gedeporteerd door de Engelse die bij de vrede van Utrecht, Nova Scotia hadden gekregen van de Fransen. Veel hebben zich verstopt en zijn overleden. Longfellow heeft er een gedicht over geschreven Evangeline http://www.gov.ns.ca/legislature/library/digitalcollection/Evangeline.pdf In het noorden van dit schiereiland leeft men van de visserij. Turf wordt hier nog steeds gebruikt in de industrie (welke?) New Brunswick heeft een lange kust (2700 km) Gisteren spraken we een vrouwtje wiens man in Alberta werkt (in de olievelden), hij is eigenlijk kreeftvisser maar de prijs is zo laag dat er geen brood meer mee te verdienen valt. Je kan het hier op iedere hoek van de straat kopen, voor hier is het een soort croquet geworden. Lobster roll en geloof me dat is lekker!!!!! Vandaag mooi weer, alles is vochtig want we hebben ook veel, heel veel regen gehad, maar in augustus zal het beter worden, althans dat wordt hier beweerd, het is nu augustus dus!!!! hopelijk hebben we de komende weken meer te vertellen, want de laatste tijd hebben geen echt bijzondere dingen meegemaakt. Wij hopen dat het met iedereen goed gaat. Groeten joopenlisadit zijn vleesetende planten
We staan aan de St. Lawrence baai 200km ten noorden van
Quebec . Tegen over ons is er een kasteel van de kerstman en ze draaien daar de
hele dag kerstliedjes.
Quebec heeft een leuke oude stad en doet echt Frans aan. Het
is gebouwd op een heuvel. Je merkt het de volgende dag aan je kuiten. Veel
terrasjes! Lekker brood!!! En heerlijk eten. Veel straat entertainment hier
komt ook het cirque du soleil vandaan en die geven het weekeinde ook
voorstelling op straat. Terwijl wij er rondliepen was er een straat af gezet en
na 10 minuten wachten liep er een man over een heel dun draadje van de ene kant
van het plein naar het hotel ca 30 meter hoog! Ik heb wel gekeken hoor!
.
De wisseling van de wacht bij de citadel was typisch engels Rode uniformen, berenmutsen, en een geit als mascotte. Leuke stad
De route hier naar toe was leuk glooiend koolzaadvelden dan
weer veel loofbomen en dan weer dennen en aan de linkerkant kleine dorpjes en
de rivier St Lawrence.Op zoek naar walvissen oa de beluga (witte walvis), fin
walvis en de humpback walvis hebben gisteren een boottocht gemaakt. s Morgens
om 9.30 vertrokken het was goed weer. De rivier of baai is groot en aan de
overkant is een fjord dat water is warmer dan het water van de baai (noem ik
het maar voor het gemak). Er leven in dat gebied veel walvissen omdat er zoveel
te eten is. De tocht viel eigenlijk iets tegen en werd er tegen ons gezegd dat we mochten blijven zitten als
we nog 1 x mee wilden gratis en voor niets. En wat zijn we blij dat we dat
gedaan hebben. Geweldig.De beluga hebben dan niet van echt dicht bij gezien,maar een fin walvis kwam heel dicht met haar jong en dat was super! We gaan vandaag klungelen en morgen rijden we naar het noorden van dit schiereiland. Tot blogs joopenlisa
Wij zitten nu bij Montreal (30 km buiten de stad) en het is druk hier, maar het is dan ook een stad met 3.000.000 inwoners. We kwamen in een file van 40 km terecht . We hebben de laatste paar dagen echt heel veel km gereden. Langs de zuidkant van het Lake Superieur en bij Sault St Marie ( Soo wordt hier gezegd) de grens met Canada over gegaan, Soo verbindt Lake Horron met het Lake Superieur, er zijn hele grote sluizen, waar ze erg trots op zijn. Vandaag zijn we stad in gegaan eerst met de tot aan de metro en vandaar is het prima om naar de oude stad te gaan. De basiliek was best mooi maar ja zijn verwend. De basiliek ligt
bij de Chinese wijk en we hebben daar heerlijk geluncht en groot buffet en
hebben natuurlijk te veel gegeten. Toen we buiten kwamen goot het maar Joop had
de regenjassen mee genomen in de rugzak, de slimmerik.Om een lang verhaal kort
te maken we hebben geen muziek gehoord want alles was buiten en het ging steeds
harder regenen en onweren. Terug op de camping stond Sjakeline echt in het wateren er... zaten al kikkers in de plassen om de caravan heen. Morgen naar Quebec het weer beloofd te veel maar ach hebben goed weer gehad al die tijd dus we mogen niet klagen.
We zijn nu in Duluth Minnesota , dat ligt aan het Lake Superieur . We hebben eergisteren de 4de july gevierd in Belle Fouche, South Dakota.
Er was een cowboy parade heerlijk weer veel paarden en heel veel cow-boys en girls leuk allerlei locale muziekgroepen o.a een grote groep met jong, oud en heel oud. De oudste reden dan ook op een platte wagen want de tocht was te lang om te lopen (de oudste dame was 87 en trommelde er lustig op los). Daarna naar Spearfish door de Canyon gereden waar o.a. de
winterscene is opgenomen van de film Dances with Wolves . Mooi weer en vele
rotsen en een wezel gezien, en een wilde kalkoen met 7 babies achter haar aan.
s Avonds was er een bbq op de camping met gratis hamburgers en hotdogs. In
Sturgis de stad waar wij kampeerden, komen ieder jaar de eerste twee weken van
Augustus 500.000 motorrijders bij elkaar! Waarom? Geen idee ze doen het jaren
er is ook Harley Davidson museum. 100 miles rond het stadje wat zelf 6000
zielen telt, zijn alle campings en hotels vol.
Zondag vroeg naar de Badlands een zeer toepasselijke naam
vinden wij, ook hier weer grillige rotsen dit keer wit met rode strepen
geweldig uitzicht over een heel vlak landschap zeer de moeite waard.
Doorgereden tot Mitchell waar we een mooie camping hadden en vanmorgen weer vroeg op pad. Bij de eerste rustplaats waar we moesten tanken zagen we dat de tijd hier 1 uur vooruit was dwz central time zone,dus zo vroeg waren we niet. Het was een vlak landschap met veel maïs en meer maïs. En dat is eigenlijk wat we de hele dag gezien hebben, en meertjes. Minnesota heet dan ook de 100.000 Lake State.Tot blogs en mails joopenlisa
Vandaag een rustdag ingelast Joop is naar de garage en ik ga
lekker een blogje schrijven. Ik maak er 2 deze en www.bloggen.be/joopenlisa. Blogspot
is niet te vinden op google en bloggen.be wel. Er zijn nu mensen die ons via
dat adres vinden, leuk en welkom!We zijn nu in South Dakota Mount Rushmore waar
koppen van 4 presidenten in de rotsen zijn gehakt, de rotsen zijn van
graniet dus werd ook heel veel met dynamiet weggeblazen, iedere dag om 12 uur
en 16 uur werden de lonten aangestoken om het overtollige graniet op te blazen.
Het is gigantisch, typisch Amerikaans groot, groter, grootst. Dit werd gemaakt
tijdens de depressie en op deze manier hadden er 400 mensen werk. In 2005 is
het schoongemaakt. De 4 Presidenten zijn Washington, Jefferson, Teddy Rozenvelt
and Lincoln. De ogen van de persidenten zijn 4 meter groot (ieder oog dus) de
neus van Lincoln is 7 meter.Eerst stond Jefferson links van Washington maar het graniet
was van slechte kwaliteit en na een jaar werken is het er afgeblazen en achter
Washington opnieuw uit gehakt. Er is zelfs een brochure in het Nederlands, dat
vind ik dan weer geweldig.Op een 10 miles afstand ligt het Crazy Horse memoriaal daar
wordt nog steeds aan gewerkt ook weer veel Marken en Volendam er omheen maar
het werk is nog in volle gang en het moet toch gefinancierd worden. Een
prachtig museum is er bij.Gisteren zijn we naar opgravingen van Mammoeten geweest. Ze
hebben het in Hotsprings en Sinkhole ontdekt, dat is een soort put maar dan wel
erg groot daar zijn beesten
verdronken en vertrapt, enz 26.000 jaar geleden, tot nu toe zijn er 58
Mammoeten en 80 andere prehistorische beesten gevonden. Een Mammoet is een
behaarde olifant. Ook hier hadden ze een uitleg in het Nederlands voor Joop die
op het ogenblik erg last heeft van zijn oor, dus liever geen hoorapparaat in
heeft vanwege een ontsteking, tot de volgende blog joopenlisa
Hardin, Montana Custers last stand. Opgevoerd door de Crow indianen. Het was een beetje
regenachtig maar we hebben genoten. De indianen berijden kleine snelle paardjes
en zitten daar zonder zadel op, het wordt ook opgevoerd vlakbij het originele
slagveld (25 juni 1876). Na afloop kon je fotos maken van de cavalerie en de
indianen dat heb ik dan ook dankbaar gebruik van gemaakt. Joop mocht op een
cavalerie paard zitten en zat te glunderen van plezier. (Je mag mee doen met de
re-enactment als je eerst de cavalerieschool door loopt, dat duurt een week.
Maar ja dat wordt dan het volgend jaar.Vanmiddag zijn we een andere
re-enactment geweest dit x was in Hardin zelf en vanuit een blank oogpunt. De
andere vonden dit mooier ikzelf vond de locatie van de 1st dag mooier en de
paarden veel mooier in iedere geval, het was leuk en leerzaam om beide
opvoeringen te zien.
Er is hier ook een groot stuwmeer in de beurt prachtige
tocht er naar toe en zelfs weer een beer gezien. Morgen gaan we naar South
Dakota. Hopelijk tot dan. Straks zuurkool met Hema worst .
Daar zijn we dan weer, we zitten nu in de bibliotheek van Cody Wyoming. We hebben al die tijd geen internet gehad, we hadden de natuur om ons heen. Gisteren naar de Powwow hier, de oudste Crow indiaan was ookk aanwezig 97 jaar maar hij liep nog mee met de opening. Het was een leuke powwow maar wij zijn verwend met The Gathering of the Nations.(groot en veel deelnemers. De volgende dag zijn we Cody even in geweest prachtig museum er zijn 3 musea in 1 indianen nat.histors en kunst. Met ons gaat het erg goed mijn enkel is (bijna) over. En het weer is ook goed de zon schijnt en we hebben net sjakeline (caravan) eens goed schoongemaakt, alles gewassen, morgen gaan we naar Montana, Hardin dat is een plaatsje vlakbij little big horn waar Custer en zijn soldaten het leven lieten bij een gevecht tegen de Indianen Het wordt dit weekeinde nagespeeld en daar gaan we naar toe. De reis door Utah en Wyoming was geweldig, iedere keer weer andere leuke weggetjes en de Tetons en Yellowstone prachtig. Dit was onze 3x maar altijd op een ander tijdstip. Nu heeft alles kleintjes en dat is gaaf, beren,bison, elk, en ook vogels maar het allermooist vond ik de uilenkuikens. Ik zal proberen niet meer zulke lange verhalen te schrijven maar vaker. We gaan nu naar (voor ons) onbekend gebied, naar South Dakota en dan naar het noordoosten richting Nova Scotia.Lieve groeten bedankt voor de email joopenlisa
We zijn nu in Capital Reef vlakbij het plaatsje Torrey in Utah (genoemd naar de ute en Pa-ute indianen).Van de noord rim van de Grand Canyon zijn we naar Zion Nat Park gereden, ik had zelf zoiets van nu heb ik al die rotsen wel gezien het lijkt allemaal op elkaar maar niets is minder waar het is allemaal anders en prachtig en geweldig. We hebben op een camping gestaan vlakbij het Zion park. Er zijn shuttles die heen en weer rijden door het park en zo wordt de uitstoot van CO2 verminderd en er zijn geen opstoppingen er gaan 56 mensen in 2 bussen die aan elkaar gekoppeld zijn ze rijden ook op gas wat voor hier uniek is. Ook zijn we naar een water reservoir gereden, waar gevist word. Een mooie weg er naar toe maar de terugweg was mooier want dan had je een geweldig uitzicht over de bergen en kloven. We waren alleen met de truck en je raadt het al op een gegeven moment zaten we vast en dan sta je daar wel even dom te kijken. Er kwamen 2 dames aan die daar kampeerden, maar ze kwamen helpen, van alles hebben wij gedaan maar kregen hem niet uit de greppel, toen kwamen er 2 heren met quads dat zijn kleine motors die een 4 wiel aandrijving hebben, deze hadden ook lieren op de dingen zitten en waren heel enthousiast dat ze eindelijk hun lieren konden gebruiken, maar we waren inmiddels zo vast gaan zitten door het ieder keer weer te proberen dat er een aantal Mexicaanse jongens de voorkant kwamen duwen en ja we kwamen los 2 jongens gleden in de plassen. De ene man duikelde bijna van zijn quad af , maar iedereen was blij en wij helemaal. Mochten jullie meer willen weten over de nat parken kijk dan op www.nps.gov er zijn zoveel parken in Utah alleen al. Capital Reef Park is weer anders, ook veel rotsen die in zijn gestort, maar veel verschillende kleuren rotsen. Indianen noemde dit gebied Land van de verborgen Regenbogen. Van hier uit gaan we naar het noorden richting Grand Teton in Wyoming en dan naar Yellowstone het is daar nog erg koud en soms sneeuwt het er een beetje. Ik weet niet of we internet zullen hebben. Hopelijk wordt weer bij jullie beter het zou toch jammer zijn als dit jullie zomer wordt. tot de volgende blog hopelijk met veel foto's joopenlisa
Van Tucson naar Camp Verde hebben wij een andere weg genomen,die wij achter af veel mooier vonden, langs het Rozenvelt lake, een groot stuwmeer,en Payson door de bergen. in eens geen hoge cactussen meer maar yuccas en paar bochten verder welweer saguaros maar die moesten nog uitkomen en Tucson waren ze al bijna uitgebloeid. In Camp Verde waren de wolken git zwart, weer waren echt op alles voor bereid, maar ½ uur later was het weer helemaal opgeklaard. De dag erop kwamen sil en yvon ook, en hebben samen Sedona bekeken zij waren er al een paar x geweest en wij ook maar ze hadden heel veel andere dingen gezien en gedaan dan wij. Leuk dus je leert ook met ander ogen kijken. Ieder keer staan we verbaasd hoe mooi en het toch steeds weer anders is. Donderdag zijn we aan de noordkant van de Grand Canyon geweest en ook daar sta je dan mooie woorden te bedenken om dit te beschrijven. Maar het is niet beschrijven je moet het eigenlijk zelf zien en beleven. We zijn nu 3 x aan de zuid rim geweest (wij zouden zeggen zuid kant) dat is prachtig commercieel opgezet groter in alles. Maar de noord kant heeft prachtige doorkijkjes en veel minder bezoekers maar 10% van de zuidkant bijna geen winkeltjes. Utah Zion Nat. Park Vanmorgen vroeg met de shuttle bus naar het park (er is een bushalte vlak voor de camping) vandaar gaan er om de 5 min shuttle de Canyon in. Op die manier komen er geen autos meer in auto dat scheelt heel veel CO2. Veel akeleien die aan de rotsen groeien wheeping Rocks genoemd het water blijft daar constant langs sijpelen. Veel varens groeien er, echt meters lang, langs de rotsen. De rivier de Virgin snijdt door het Zion Park zoals de Coloradorivier door de Grand Canyon. Alleen lijkt deze rivier smaller en kalmer?!
Vrijdagmiddag geheel bewolkt, maar toch nog behoorlijk warm. Het is de laatste dag en avond hier, wij worden nog getrakteerd op een perfecte avond op de camping, de ondergaande zon met op de voorgrond een saguaro, het janken van coyotes en het oehoe van de uil, we hebben er weer van genoten veel gezien lekker rondgereden en best lekker weer gehad. Precies op tijd hier geweest voor de bloei van de saguaros en andere cactussen. Veel vogels gezien die eerst of nog niet opgevallen waren of nog niet terug waren van hun winterreis naar Mexico of verder.Sil en Yvon opgehaald van Phoenix luchthaven dat is hier dus 120 miles vandaan. We kennen deze mensen via het internet Joop heeft contact met ze gemaakt over het kopen van een 5th wheel e.a. zaken en we rijden een stuk met ze op.
>Yvon maakt prachtige vogelfotos en wij ziin dus samen naar de Madera Canyon geweest waar we weer prachtige vogels hebben gezien + herten en wilde kalkoenen en er zijn 15 verschillende kolibries.
Tevens zijn Joop en ik weer naar het Desert Museum geweest waar er een afdeling was die we nog helemaal niet kenden met mineralen en het ontstaan van de wereld machtig interessant. Er worden daar ook lezingen gehouden en dit keer ging het over de saguaro. Als de plant erg droog staat krimpt het, als het goed geregend heeft dan zet hij weer uit ,zoals een accordeon, ook de naalden die zij dragen dienen als schaduw, reuze leerzaam. Dit keer dus vogels op de picasaweb. Ik hoop dat niemand schade heeft geleden van de storm die over jullie is heen geraasd wel mooie fotos in de telegraaf! Liefs joopenlisa
We zijn weer terug in Tucson we dachten dat het hier over de 100F=38C zou zijn maar, jawel het regent. Heerlijk. We staan op de camping naast waar we in het begin hebben gestaan dit heeft een klein zwembadje en douche /wc dat had de andere camping niet plus het heeft daar allemaal keien liggen en dat liep toen al niet lekker maar nu dus helemaal niet.De grote suguaro cactussen Net kandelaren met veel armen) bloeien het heeft nu een kransje met witte bloemen wit dat is beter te zien s nachts als de beesten komen die de bomen bevruchten de vleermuis dus. Maar aangezien de vogels ook hun best doen heeft hier de natuur zich ook aangepast en de bloemen blijven nu ook overdag open . De Plant krijgt pas bloemen als ze ongeveer 50-75 jaar is dus met recht een laatbloeier. Gisteren hebben dit geleerd in het dessert museum. De week in Sedona was geweldig, die rode rotsen zijn prachtig. Zie fotos.Camp Verde is een klein plaatsje waar vroeger een garnizoen gelegerd was vandaar Camp. Joop heeft hier een echte cowboywinkel ontdekt met zadels, lassos, stijgbeugels en sporen en hoofdtooien voor de paarden. De winkel bestaat al bijna 100 jaar. Ik denk je vroeger ook hoefijzers kon laten zetten. Er zat ook een oude indiaan voor de winkel maar Joop mocht geen foto maken van hem. Wij hebben een treinreisje gemaakt maar dat viel een beetje tegen, het duurde 4 uur met een korte stop. Maar ja een gegeven paard ... ( dit was de beloning van een langdurig timeshare verhaal wat wij een paar dagen ervoor hadden aangehoord).
Dinsdag zijn we hier naar toe gereden en zoals gezegd staan we nu bij de buurcamping met alleen een hekje er tussen. Gisterenavond rond 6 uur ben ik even gaan rond lopen want er was verteld dat er uilen in het park woonden en ja we hebben hem gezien , het was mijn 1st uil(great horn owl) behalve in de dierentuin. Geweldig, wat een belevenis. Dit was het voor deze week lieve groeten joopenlisa
Het heeft wel lang geduurd voordat ik weer eens een blog maak, maar we doen het erg rustig aan. Ten eerste is mijn enkel nog steeds niet echt lekker en ten tweede staan we hier heerlijk. Santa Fe was mooi en reuze interessant. Prachtige bergen, uitzichten, bomen vogels etc maar we gaan terug naar Arizona. Het was een lange rit van Santa Fe naar Camp Verde 450 miles met caravan er achter maar we hadden alleen snelweg dus zoef je de miles makkelijk weg. De meeste campings liggen aan de snelweg en dat vinden wij vreselijk althans ik, er is altijd verkeer en dat stoort mij. Nu staan we op een camping 5 miles van de snelweg vandaan onder een dikke boom, zwembad, whirlpool, lezingen en begen om je heen en het plaatsje Sedona op 30 km afstand Sedona is beroemd voor de rode rotsen en de magnetische velden die goed voor je schijnen te zijn genaamd: vortex, een nieuw woord voor mij.
Hier vlakbij is ook het Montezuma kasteel en mooi park met resten van een indiaanse beschaving van rond de 1100. Mensen kwamen hier om te ruilen hier was zout en katoen en zij hadden vaak aardewerk of veren. We zitten 180 km van de Grand Canyon en 180 van Phoenix zodat jullie ongeveer weten waar we zitten. Straks gaan we met de trein door een Canyon rijden die reis hebben we verdiend door een 2 uur durende promotie toespraak aan te horen over Timesharing. Ze wilden ons geld hebben en dan kon je overal in de wereld hotels en huisjes boeken we hebben het allemaal aangehoord en toen vriendelijk bedankt en de trein tickets gekregen en daar gaan we vanmiddag van genieten. Ook heb ik een neef ontmoet die ik 45 jaar niet gezien had. Hij komt oorspronkelijk uit Ierland Richard Joops zoon zou zeggen die Callenbachen hebben ook overal familie. En hij heeft gelijk. Tot volgende blog.
.
Van Tucson naar Camp Verde hebben wij een andere weg genomen,die wij achter af veel mooier vonden, langs het Rozenvelt lake, een groot stuwmeer,en Payson door de bergen. in eens geen hoge cactussen meer maar yuccas en paar bochten verder welweer saguaros maar die moesten nog uitkomen en Tucson waren ze al bijna uitgebloeid. In Camp Verde waren de wolken git zwart, weer waren echt op alles voor bereid, maar ½ uur later was het weer helemaal opgeklaard. De dag erop kwamen sil en yvon ook, en hebben samen Sedona bekeken zij waren er al een paar x geweest en wij ook maar ze hadden heel veel andere dingen gezien en gedaan dan wij. Leuk dus je leert ook met ander ogen kijken.
Vrijdagmiddag geheel bewolkt, maar toch nog behoorlijk warm. Het is de laatste dag en avond hier, wij worden nog getrakteerd op een perfecte avond op de camping, de ondergaande zon met op de voorgrond een saguaro, het janken van coyotes en het oehoe van de uil, we hebben er weer van genoten veel gezien lekker rondgereden en best lekker weer gehad. Precies op tijd hier geweest voor de bloei van de saguaros en andere cactussen. Veel vogels gezien die eerst of nog niet opgevallen waren of nog niet terug waren van hun winterreis naar Mexico of verder.Sil en Yvon opgehaald van Phoenix luchthaven dat is hier dus 120 miles vandaan. We kennen deze mensen via het internet Joop heeft contact met ze gemaakt over het kopen van een 5th wheel e.a. zaken en we rijden een stuk met ze op.
>Yvon maakt prachtige vogelfotos en wij ziin dus samen naar de Madera Canyon geweest waar we weer prachtige vogels hebben gezien + herten en wilde kalkoenen en er zijn 15 verschillende kolibries.
Tevens zijn Joop en ik weer naar het Desert Museum geweest waar er een afdeling was die we nog helemaal niet kenden met mineralen en het ontstaan van de wereld machtig interessant. Er worden daar ook lezingen gehouden en dit keer ging het over de saguaro. Als de plant erg droog staat krimpt het, als het goed geregend heeft dan zet hij weer uit ,zoals een accordeon, ook de naalden die zij dragen dienen als schaduw, reuze leerzaam. Dit keer dus vogels op de picasaweb. Ik hoop dat niemand schade heeft geleden van de storm die over jullie is heen geraasd wel mooie fotos in de telegraaf! Liefs joopenlisa
