Joop is voetballen kijken. De 2e helft kan hij in de kantine zien want het is hier nog geen 8uur ’s morgens. Wij zijn in Monterey naar Het Blues festival geweest. Eerst zaterdag wezen kijken waar het was, en hoe duur, en of we er konden parkeren. Het was fris weer, prijzen pittig, en het parkeren was erg duur. We herkenden geen enkele naam dus besloten we wat anders te gaan doen en de volgende dag terug te komen voor de hele dag, en stoeltjes mee te nemen. Zondag prachtig weer, we gingen vroeg weg dus vonden we een gratis parkeerplaats in de buurt.We hebben genoten van de muziek met heel veel gospel, van de mensen, eten en de stalletjes met foto’s etc. Perfecte dag! Maandag langs de kust gereden richting Santa Barbara waar we op de State Camping zouden staan. Het was een grauwe dag dus van de oceaan zag je niet veel, bij San Simeon is er een grote kolonie met zeeolifanten. Enorme beesten met een soort slurfje. De boven lip blijft groeien als ze jong zijn is het min of meer een puntige lip en ieder jaar groeit het als ze 8-9 jaar zijn hebben ze een dikke lip of kleine slurfje.Ze komen 2x per jaar op dit strand uitrusten voor enige maanden. Ze gaan naar Alaska om te eten komen dan heel dik terug en gaan op het strand liggen slapen en verliezen 1/3 van hun gewicht. Gaan weer en komen dan terug om te paren.
Santa Babara we waren er in 2008 ook geweest maar nu hebben we weer allerlei andere dingen ontdekt. Leuke stad! Gaan we nog zeker naar terug!
Ja we zijn nog lang niet klaar en zo lang de dokter zegt dat ik weg mag, Joop het leuk vindt, en Sjakie en Sjakeline het goed blijven doen, dan gaan we! We staan nu weer in San Diego want Tucson is wel erg warm zo rond de 40C ik weet dat in Nederland ook warm is.
Dit is het laatste blog waarschijnlijk zijn wij vanaf 17 juli weer te bereiken op 030-6991279.
Lieve groeten joopenlisa

Zo jullie hebben allemaal gestemd en dat is achter de rug en nu maar kijken op ze zich aan de beloften houden.
Eerst nog even een verhaal van Juut over de beveiliging op het vliegveld in Phoenix.
Lies, je moet niet je groene Desertmuseum Tshirt aantrekken als je gaat vliegen. Want ik vergat nog te vertellen dat ik daar veel geduvel mee heb gehad. Ik bleef maar piepen bij de douane. Eerst werd ik opgesloten in een soort glazen hokje totdat er een vrouwelijke beambte beschikbaar was om mij grondig onder handen te nemen! Uiteindelijk kwamen we erachter dat het de metalen kraaltjes op mijn Tshirt waren!
De weg naar San Diego gaat door bergen en de woestijn, vol verbazing zagen we om de 500 meter dat bordje.
Wij zijn inmiddels al weer 5 dagen in San Diego een grote stad. Maar gelukkig is er de trolley wij zouden dat een sneltram noemen, en de bus, die brengen ons waar wij naar toe willen, hebben wij een vier dagen pas genomen.
Joop is de eerste dag naar een re-enactment geweest over de Buffalo soldaten .
Zo werden de zwarte leger units genoemd. De indianen noemden ze zo tijdens de Indianen oorlogen, vanwege hun kracht en kroeshaar.
Ze zijn hier dol op ”re-enactment” het na spelen van de allerlei slagen en toestanden. Wij kwamen iemand tegen en die leek een heel klein beetje op Buffalo Bill en hij reist heel Amerika door om dan Buffalo Bill te spelen. We kregen meteen visitekaart
San Diego een stad die volkomen 2talig is tegen de Mexicaanse grens ligt en de plek waar de 1st missie kerken van de Spanjaarden werden gevestigd. De stad dat in 1916 een expo ter ere van de opening van het Panamakanaal werd gehouden. Het Balbao Park is nu een museumwijk met vele mooie tuinen
Er is een mooie dierentuin. Met heel veel ruimte. Ze hebben daar Panda’s die je kunt volgen via de webcam www.sandiegozoo.org/pandacam
Je loopt je een ongeluk maar je ziet de vreemdste beesten, zie foto’s.

We blijven nog een paar dagen en dan gaan we naar het noorden, richting Yosimite.
Lieve groeten joopenlisa zie hier de uitdrukking zo trots als een pauw

Lisa en ik hebben 10 dagen een onvergetelijke tocht gemaakt. Voor het eerst van ons leven zo lang met z’n tweeën op stap, een prima ervaring. Ik heb genoten van alles wat we hebben gezien en beleefd. De Grand Cayon natuurlijk maar ook Bryce Canyon. Dat lijkt wel op het Terracotta leger in China, al die rode rotspunten in rijen.
Zion national park met weer andere rotsformaties. Ik zal nooit genoeg woorden hebben om het allemaal te beschrijven, maar het is een herinnering omlang op te teren. En ik begrijp nu ook waarom Lisa en Joop zich hier zo thuis voelen.
Nu even een verhaal van Joop over zijn belevenissen op de ranch.
Eindelijk was het dan zover 24 Mei, lang had ik uitgekeken naar dit moment 5 dagen Dude Ranch, ik was een beetje nerveus, en ook erg benieuwd wat dit allemaal zou brengen. Ik werd om negen uur ’s morgens hartelijk ontvangen met een uitgebreid warm ontbijt.

Mijn eerste ontmoeting met mijn paard voor de komende 5 dagen Sabino. Om 13.00 mocht ik “erop”, nou daar zat ik dan, na 40 jaar, behoorlijk onwennig, Sabino had het in de gaten en deed heel rustig met me, eerst een les van mijn begeleider JC, een cowboy eerste klas, een rustige, aardige vent, met veel geduld,
wat wel nodig bleek te zijn want ik bakte er totaal niets van, op aanraden had ik een panty aan tegen het schuren, dat bleek later een goede raad, wel vreemd met zo’n ding aan, maar goed je moet toch wat, ik zal het niet te lang maken want mijn belevenissen vertel ik wel als wij weer thuis zijn, en dat is heel wat, in ieder geval ging het alsmaar beter en aan het eind van mijn Ranch avontuur, begon het er op te lijken, een beetje heel klein beetje mee te kunnen komen, en oh wat heb ik genoten, ik heb weg kunnen dromen in het bestaan van een cowboy, maar geloof me, wat een leven hebben deze mensen gehad, keihard, en eenzaam als zij een kudde van 1000 of meer beesten moesten drijven, soms over duizend of meer kilometers, daar moest je voor geboren zijn, en ik....... nee niets voor mij, maar mijn jongens droom is uitgekomen, en misschien ooit........ nog eens

tot de volgende keer waarschijnlijk uit San Diego lieve groeten jooplisa en juut

Het is alweer zondag. De zon schijnt. We hebben een fijne week gehad niet veel gedaan maar wel veel gezien.
We zijn nu toch best vaak in Tucson geweest, maar nooit echt naar de binnenstad . En dat hebben we nu toch maar eens gedaan op aanraden van vrienden van ons. En het is een leuke stad, “oude” Universiteitstad 1885 en dat geeft dat gedeelte erg veel gezelligheid, terrasjes, leuke eettentjes prachtige musea(waarvan we er nu 1 hebben bezocht en dat was de moeite waard). Een goed gerestaureerde oude stad (nu ja oud) veel kleurrijke straatjes en veel geschiedenis.
Tucson behoort tot een gedeelte dat gekocht is van de Mexicanen omdat ze er een spoorweg wilde maken die na California ging. Dat was 1853. Dus nog maar 160 geleden. Raar als je er bij stil staat. Veel tuinen die gedoneerd zijn aan de stad Tucson 1 zo’n tuin is Tohono Chul park. Midden in de stad en dan een oase van rust. Met prachtige doorkijkjes en verschillende soorten tuinen erg mooi en een heerlijke theetuin waar je midden tussen de rozen en cacti, prickley pear limonade kan drinken (prickley pear is een cactus).
Gisteren zijn we naar een echte cowboy tent geweest. Midden in de dessert als maar over zandweggetjes ik denk wel 35 km De eigenaar is 79-83 (de verhalen verschillen hier over). Hij heeft een “working” ranch met koeien, paarden en varkens, hij heeft een soort stadje gebouwd er is een grote schuur waar hij een bar in heeft getimmerd en je kan er echt heerlijk eten. Er is geen menu je krijgt gewoon eten. Een grote schaal met aardappelen,uien, wortelen kruiden en dan kip karbonade en rundvlees allemaal van de bbq, Biscuits (broodjes uit de oven ) en net zo veel als je wilt. Iedereen mag zingen en dat wordt ook in volle overgave gedaan vaak zo vals als wat, maar ach ze hebben er lol in. Er wordt veel gedronken, hoe die mensen ’s avonds thuis komen is mij een raadsel, je kan er ook blijven slapen gelukkig.
We waren uitgenodigd door de Pat’s (Amerikanen die wij het eerste jaar hier ontmoet hebben) en die hadden nog 2 vrienden uit genodigd ( hij is sterrenkijker) dus had hij zijn telescoop mee genomen en na afloop van het etentje thuis op de camping nog naar Mars, de maan, Venus en natuurlijk Saturnus gekeken al met al een heerlijke week. Tot de volgende week. Lieve groeten joopenlisa

Bedankt voor de leuke reacties dat doet mij goed om te merken dat de blog gelezen wordt.
Terwijl jullie met dikke truien lopen, is het hier behoorlijk warm ca 30C, dus staan we vroeg op en doen dan wat dingen ’s middags een kleine siësta en dan kan je er best goed tegen. Vlakbij onze camping heb je Sonora (zo heet de woestijn hier en in Mexico) Desert museum daar kan je vanaf 7.30 naar binnen en het is heerlijk daar.
we hebben een prachtige mier of zoiets gezien

De cactussen beginnen nu te bloeien en het is mooi gezicht. We komen hier nu al 3 jaar en ieder keer ontdekken we weer nieuwe stukjes. En dat jaar verdiepen wij ons in de cactussen
en dat is moeilijk wat je hebt heel veel subgroepen. Maar het is de moeite waard. Er is hier een berg genaamd Mount Lemon en die is 2500 meter hoog lekker koel maar het is een vreemd gezicht als je boven bent en nog sneeuw ziet liggen terwijl het beneden zo warm is. Deze berg wordt als een soort Alpe d’Huez gebruikt door de fietsers, en dan komen ze er met een bloed gang weer vanaf. Doodenig!
Joop heeft het dak gerubbericeerd dwz het is grondig schoongemaakt en toen en nieuwe laag rubbercoating er over heen. Ik heb alle gordijnen gewassen en de muren en een gedeelte van het plafond (joop heeft de rest gedaan waar ik niet bij kon) dus alles is nu schoon. Van Yvonne de tip gehad om sinaasappels met kruidnagels neer te zetten tegen de kleine vliegjes en dat helpt. zo leer je iedere dag iets nieuws. Tot de volgende keer.

Paaszondag: Goose Island State Park hier hebben wij 4 dagen gestaan. ‘s Morgens druilerig ’s middags heerlijk zonnig weer. Joop heeft een bruin hoofd en dat staat hem goed. Er wordt hier veel gevist en we hebben dolfijnen gezien.
Hier hebben 5 kraanvogels gezien die uit Canada zijn gekomen met zo”n ultra lite vliegtuigje( zie verslag florida)
Goose bay heeft een 1000 jaar oude “live oak” tree en daar staat dit verhaaltje bij.

Welkom bij mij huis. En ik ben erg oud. Ik heb de lentes meer dan 1000 x voorbij zien komen. Ik kan mij honderden orkanen herinneren. Ik vergeet ze liever maar ik hield stand.Er was een hele grote brand en ik ben bang voor brand maar ik redde het. Om mij heen staat mijn familie kinderen kleinkinderen enz
Wij zijn een duinbosachtig leefgemeenschap We geven schaduw en eikels aan vele dieren eekhoorns, gaaien, wasbeertjes,
patrijzen, wilde varkens en aan iedereen van ons dorp.
Het grootste gedeelte van mijn leven behoorde aan mijzelf, nu ben ik van jullie
Br, humf Takkenbrekers en wortels kapot makers zijn de meeste van jullie., jammer vind ik dat.
Een paar jaar geleden kwam er iemand en die heeft mijn gaten opgevuld, heeft
mijn dode takken zijn nu weggehaald, de dode insecten en U gaf mij medicijnen tegen de schimmel . Was dat een van jullie? In ieder geval ik voel mij nu een stuk beter dank je wel
Ik ben moe. Je kan weg gaan als je er klaar voor bent. Alsjeblieft laat mijn huis achter zoals je het gevonden hebt. Ik moet nu andere dingen doen. De seizoenen veranderen weer en ik moet me er voor klaar maken.
Vanmorgen zijn we vroeg op weg gegaan naar Mission 350 km ten westen van Goose Bay
Net voorbij Corpus Christi zie ik in de zijspiegel dat er iets aan de Fifth Wheel hangt eerst dacht ik een plastic zak. Joop stopte er was een stuk van de zijkant gescheurd , de wind was er onder gekomen en had het los getrokken. De eerste gedachten zijn we gaan nu naar huis want we kunnen sjakeline bij de vuilnis zetten. Na even van de schrik bekomen te zijn hebben we na gedacht. En een muzikant heeft altijd “roadie tape” bij zich, van dat zilverkleurig stevig plakband.
We hebben alles aan elkaar geplakt en geduwd maar moesten toch nog een paar x stoppen , we zijn uiteindelijk op de plaats van bestemming aangekomen.
Joop wilde achteruit draaien en ineens blokkeerde alles van de truck, ook dan ben je erg in paniek. We stonden wel al op de camping maar op de weg, de mensen konden er niet langs. Gelukkig zagen wij al gauw dat de noodrem ( de 5th wheel heeft een noodrem voor als het gaat scharen die stop je er in als weg gaat en dat haal je er weer uit als je geparkeerd staat) eruit lag dus was alles gestopt. Er kwamen uit allerlei hoeken vriendelijke mensen met advies.
We hebben een mooie plek en we blijven hier een paar dagen. Ook moeten wij iemand vinden die de Fifth Wheel kan repareren.
Ik ga nu stoppen tot de volgende week lieve groeten joopenlisa