Joop is voetballen kijken. De 2e helft kan hij in de kantine zien want het is hier nog geen 8uur s morgens. Wij zijn in Monterey naar Het Blues festival geweest. Eerst zaterdag wezen kijken waar het was, en hoe duur, en of we er konden parkeren. Het was fris weer, prijzen pittig, en het parkeren was erg duur. We herkenden geen enkele naam dus besloten we wat anders te gaan doen en de volgende dag terug te komen voor de hele dag, en stoeltjes mee te nemen. Zondag prachtig weer, we gingen vroeg weg dus vonden we een gratis parkeerplaats in de buurt.We hebben genoten van de muziek met heel veel gospel, van de mensen, eten en de stalletjes met fotos etc. Perfecte dag! Maandag langs de kust gereden richting Santa Barbara waar we op de State Camping zouden staan. Het was een grauwe dag dus van de oceaan zag je niet veel, bij San Simeon is er een grote kolonie met zeeolifanten. Enorme beesten met een soort slurfje. De boven lip blijft groeien als ze jong zijn is het min of meer een puntige lip en ieder jaar groeit het als ze 8-9 jaar zijn hebben ze een dikke lip of kleine slurfje.Ze komen 2x per jaar op dit strand uitrusten voor enige maanden. Ze gaan naar Alaska om te eten komen dan heel dik terug en gaan op het strand liggen slapen en verliezen 1/3 van hun gewicht. Gaan weer en komen dan terug om te paren. Santa Babara we waren er in 2008 ook geweest maar nu hebben we weer allerlei andere dingen ontdekt. Leuke stad! Gaan we nog zeker naar terug! Ja we zijn nog lang niet klaar en zo lang de dokter zegt dat ik weg mag, Joop het leuk vindt, en Sjakie en Sjakeline het goed blijven doen, dan gaan we! We staan nu weer in San Diego want Tucson is wel erg warm zo rond de 40C ik weet dat in Nederland ook warm is. Dit is het laatste blog waarschijnlijk zijn wij vanaf 17 juli weer te bereiken op 030-6991279. Lieve groeten joopenlisa
Zo jullie hebben allemaal gestemd en dat is achter de rug en nu maar kijken op ze zich aan de beloften houden. Eerst nog even een verhaal van Juut over de beveiliging op het vliegveld in Phoenix. Lies, je moet niet je groene Desertmuseum Tshirt aantrekken als je gaat vliegen. Want ik vergat nog te vertellen dat ik daar veel geduvel mee heb gehad. Ik bleef maar piepen bij de douane. Eerst werd ik opgesloten in een soort glazen hokje totdat er een vrouwelijke beambte beschikbaar was om mij grondig onder handen te nemen! Uiteindelijk kwamen we erachter dat het de metalen kraaltjes op mijn Tshirt waren! De weg naar San Diego gaat door bergen en de woestijn, vol verbazing zagen we om de 500 meter dat bordje. Wij zijn inmiddels al weer 5 dagen in San Diego een grote stad. Maar gelukkig is er de trolley wij zouden dat een sneltram noemen, en de bus, die brengen ons waar wij naar toe willen, hebben wij een vier dagen pas genomen. Joop is de eerste dag naar een re-enactment geweest over de Buffalo soldaten . Zo werden de zwarte leger units genoemd. De indianen noemden ze zo tijdens de Indianen oorlogen, vanwege hun kracht en kroeshaar. Ze zijn hier dol op re-enactment het na spelen van de allerlei slagen en toestanden. Wij kwamen iemand tegen en die leek een heel klein beetje op Buffalo Bill en hij reist heel Amerika door om dan Buffalo Bill te spelen. We kregen meteen visitekaart San Diego een stad die volkomen 2talig is tegen de Mexicaanse grens ligt en de plek waar de 1st missie kerken van de Spanjaarden werden gevestigd. De stad dat in 1916 een expo ter ere van de opening van het Panamakanaal werd gehouden. Het Balbao Park is nu een museumwijk met vele mooie tuinen Er is een mooie dierentuin. Met heel veel ruimte. Ze hebben daar Pandas die je kunt volgen via de webcam www.sandiegozoo.org/pandacam Je loopt je een ongeluk maar je ziet de vreemdste beesten, zie fotos. We blijven nog een paar dagen en dan gaan we naar het noorden, richting Yosimite. Lieve groeten joopenlisa zie hier de uitdrukking zo trots als een pauw
Lisa en ik hebben 10 dagen een onvergetelijke tocht gemaakt. Voor het eerst van ons leven zo lang met zn tweeën op stap, een prima ervaring. Ik heb genoten van alles wat we hebben gezien en beleefd. De Grand Cayon natuurlijk maar ook Bryce Canyon. Dat lijkt wel op het Terracotta leger in China, al die rode rotspunten in rijen. Zion national park met weer andere rotsformaties. Ik zal nooit genoeg woorden hebben om het allemaal te beschrijven, maar het is een herinnering omlang op te teren. En ik begrijp nu ook waarom Lisa en Joop zich hier zo thuis voelen. Nu even een verhaal van Joop over zijn belevenissen op de ranch. Eindelijk was het dan zover 24 Mei, lang had ik uitgekeken naar dit moment 5 dagen Dude Ranch, ik was een beetje nerveus, en ook erg benieuwd wat dit allemaal zou brengen. Ik werd om negen uur s morgens hartelijk ontvangen met een uitgebreid warm ontbijt. Mijn eerste ontmoeting met mijn paard voor de komende 5 dagen Sabino. Om 13.00 mocht ik erop, nou daar zat ik dan, na 40 jaar, behoorlijk onwennig, Sabino had het in de gaten en deed heel rustig met me, eerst een les van mijn begeleider JC, een cowboy eerste klas, een rustige, aardige vent, met veel geduld, wat wel nodig bleek te zijn want ik bakte er totaal niets van, op aanraden had ik een panty aan tegen het schuren, dat bleek later een goede raad, wel vreemd met zon ding aan, maar goed je moet toch wat, ik zal het niet te lang maken want mijn belevenissen vertel ik wel als wij weer thuis zijn, en dat is heel wat, in ieder geval ging het alsmaar beter en aan het eind van mijn Ranch avontuur, begon het er op te lijken, een beetje heel klein beetje mee te kunnen komen, en oh wat heb ik genoten, ik heb weg kunnen dromen in het bestaan van een cowboy, maar geloof me, wat een leven hebben deze mensen gehad, keihard, en eenzaam als zij een kudde van 1000 of meer beesten moesten drijven, soms over duizend of meer kilometers, daar moest je voor geboren zijn, en ik....... nee niets voor mij, maar mijn jongens droom is uitgekomen, en misschien ooit........ nog eens tot de volgende keer waarschijnlijk uit San Diego lieve groeten jooplisa en juut
Schandalig het is alweer 2 weken geleden dat ik voor het laatst schreef. Maar zoals jullie weten is Juut hier en Joop is op de Dude Ranch geweest. En Sjakeline is keurig gemaakt. Ik heb nog geen fotos van Joop. (ik zie hem dinsdag weer) maar hij is laaiend enthousiast heeft veel geleerd, heeft tochten gemaakt en genoten. In de volgende blog meer hier over. Juut hebben we donderdag 20 mei opgehaald op het vliegveld. Tucson heeft een klein maar modern vliegveld en wij zagen Juut op de monitor al aankomen dus kon ik meteen een foto nemen toen ze de trap af kwam. Pat had heel lief haar rv afgestaan zodat Juut op de camping naast ons kon slapen en even tot rust komen. We hebben haar een paar dingen laten zien: Desert Museum , vogels kijken een rondritje door de stad, lekker gezwommen in het zwembad en uitgerust. Er zit toch 9 uur tijdsverschil in. Ook naar Mission Xavier een katholieke kerk op een indianen reservaat geweest er werd net een heleboel kindjes gedoopt.Zondagochtend om 8 uur de auto opgehaald bij het verhuur bedrijf een Subaro Outback . En de tocht was toen dus officieel begonnen. Prachtig weer en Juut viel van de ene verbazing in de andere. Ook zij zegt dat je de natuur hier niet kan beschrijven. Sedona was prachtig, allemaal rode rotsen , de chapel on the hill.Ik zal jullie de details besparen want die heb ik verleden jaar allemaal uitvoerig beschreven. Maar nu slapen we in hotels. Tot nu toe keurig, overal koffie zetapp. Op de kamer is er soms een klein ijskastje en soms heb je een prachtig uitzicht. We hebben in een heel klein vliegtuigje over Lake Powell gevlogen en dat was een bijzondere ervaringdan zie je pas echt goed hoe groot en diep al die kloven zijn.Bij Monument valley hadden we een privé busje (niet gepland) en dat was leuk voor mij want ik vraag nog al veel. Bryce Canyon had hier en daar nog wat sneeuw liggen, dat was toch ook best heel apart. Ik was daar 5 jaar geleden voor het laatst geweest. Het had s nachts gevroren en toen wij opstonden was het 2C maar in de loop van de dag werd het toch nog 19C heerlijk weer. Iets waar we totaal geen rekening mee gehouden hadden is dat het maandag Memorial Day is een lang weekeind dus. Het is overal druk. Joops verhaal komt ½ wege volgende week. Wat gaat de tijd hard. Lieve groeten Juut, Joop en Lisa
Het is alweer zondag. De zon schijnt. We hebben een fijne week gehad niet veel gedaan maar wel veel gezien. We zijn nu toch best vaak in Tucson geweest, maar nooit echt naar de binnenstad . En dat hebben we nu toch maar eens gedaan op aanraden van vrienden van ons. En het is een leuke stad, oude Universiteitstad 1885 en dat geeft dat gedeelte erg veel gezelligheid, terrasjes, leuke eettentjes prachtige musea(waarvan we er nu 1 hebben bezocht en dat was de moeite waard). Een goed gerestaureerde oude stad (nu ja oud) veel kleurrijke straatjes en veel geschiedenis. Tucson behoort tot een gedeelte dat gekocht is van de Mexicanen omdat ze er een spoorweg wilde maken die na California ging. Dat was 1853. Dus nog maar 160 geleden. Raar als je er bij stil staat. Veel tuinen die gedoneerd zijn aan de stad Tucson 1 zon tuin is Tohono Chul park. Midden in de stad en dan een oase van rust. Met prachtige doorkijkjes en verschillende soorten tuinen erg mooi en een heerlijke theetuin waar je midden tussen de rozen en cacti, prickley pear limonade kan drinken (prickley pear is een cactus). Gisteren zijn we naar een echte cowboy tent geweest. Midden in de dessert als maar over zandweggetjes ik denk wel 35 km De eigenaar is 79-83 (de verhalen verschillen hier over). Hij heeft een working ranch met koeien, paarden en varkens, hij heeft een soort stadje gebouwd er is een grote schuur waar hij een bar in heeft getimmerd en je kan er echt heerlijk eten. Er is geen menu je krijgt gewoon eten. Een grote schaal met aardappelen,uien, wortelen kruiden en dan kip karbonade en rundvlees allemaal van de bbq, Biscuits (broodjes uit de oven ) en net zo veel als je wilt. Iedereen mag zingen en dat wordt ook in volle overgave gedaan vaak zo vals als wat, maar ach ze hebben er lol in. Er wordt veel gedronken, hoe die mensen s avonds thuis komen is mij een raadsel, je kan er ook blijven slapen gelukkig. We waren uitgenodigd door de Pats (Amerikanen die wij het eerste jaar hier ontmoet hebben) en die hadden nog 2 vrienden uit genodigd ( hij is sterrenkijker) dus had hij zijn telescoop mee genomen en na afloop van het etentje thuis op de camping nog naar Mars, de maan, Venus en natuurlijk Saturnus gekeken al met al een heerlijke week. Tot de volgende week. Lieve groeten joopenlisa
Bedankt voor de leuke reacties dat doet mij goed om te merken dat de blog gelezen wordt. Terwijl jullie met dikke truien lopen, is het hier behoorlijk warm ca 30C, dus staan we vroeg op en doen dan wat dingen s middags een kleine siësta en dan kan je er best goed tegen. Vlakbij onze camping heb je Sonora (zo heet de woestijn hier en in Mexico) Desert museum daar kan je vanaf 7.30 naar binnen en het is heerlijk daar. we hebben een prachtige mier of zoiets gezien De cactussen beginnen nu te bloeien en het is mooi gezicht. We komen hier nu al 3 jaar en ieder keer ontdekken we weer nieuwe stukjes. En dat jaar verdiepen wij ons in de cactussen en dat is moeilijk wat je hebt heel veel subgroepen. Maar het is de moeite waard. Er is hier een berg genaamd Mount Lemon en die is 2500 meter hoog lekker koel maar het is een vreemd gezicht als je boven bent en nog sneeuw ziet liggen terwijl het beneden zo warm is. Deze berg wordt als een soort Alpe dHuez gebruikt door de fietsers, en dan komen ze er met een bloed gang weer vanaf. Doodenig! Joop heeft het dak gerubbericeerd dwz het is grondig schoongemaakt en toen en nieuwe laag rubbercoating er over heen. Ik heb alle gordijnen gewassen en de muren en een gedeelte van het plafond (joop heeft de rest gedaan waar ik niet bij kon) dus alles is nu schoon. Van Yvonne de tip gehad om sinaasappels met kruidnagels neer te zetten tegen de kleine vliegjes en dat helpt. zo leer je iedere dag iets nieuws. Tot de volgende keer.
Zo eindelijk weer een blog van ons. We zijn toen we weggingen uit Texas in 2 dagen doorgereden naar Tucson AZ. We hadden een afspraak gemaakt met de RV tussenpersoon van de verzekering. We konden komen. Ze hebben om sjakeline heen gelopen trokken zware gezichten en het beste was om de haar de volgende dag terug te brengen en dan zou het ca 5 uur duren en dan wisten ze meer. De uitslag was niet gunstig voor ons het heet delamination dwz. Dat de lijm los gelaten heeft (fabrieks fout) en daardoor kon de wind er onder komen en ja dat was dus de schuld van de fabriek en daar had de verzekering niets mee te maken.Kosten $2500-$3000, sjakeline is bijna 10 en hoe lang blijven wij hier nog komen. Ik heb de verzekering weer gebeld en er is een andere expert geweest ik zal jullie al de telefoontjes besparen en vrijdag hoorden wij dat ze toch de hele schade betalen en dat doen wij dan als Joop op zijn paard zit en Juut en ik door Arizona zwerven. Wij zijn erg opgelucht dat is te begrijpen denk ik. Op deze camping ,waar we aan het zwembad staan, hebben we verleden jaar ook gestaan, is het heerlijk het is overdag warm s nachts lekker koud prachtige sterren. je wordt in slaap gesust door het geklets (ohoe) van de uilen De kogel is door de kerk Joop heeft geboekt op zijn dude RanchWe zijn er 3 uur geweest hebben naar de rijlessen gekeken de omrekening prachtig. Mooie paarden en Joop loopt helemaal te glimmen. Mooi tuin rond om, zwembad, sauna er lopen ook 1000 koeien rond al met al zijn we helemaal stuk van deze mooie ranch. Terwijl ik dit schrijf zitten de vogels op mijn voederbakken en er is van alles groot, klein en prachtige kleuren.de blauwe achtergrond is het zwembad. Dit is het voor deze week lieve groeten joopenlisa
Fort Davis een klein plaatsje 200 km ten noorden van het Big Bend Nat. Park. Daar staan we nu maar eerst nog even over het Big Bend Nat.Park. Een groot park dat ligt in de U bocht die de Rio Grande maakt. Het is de Chihuahuan woestijn. Met grote imposante kloven er in, en aan de ander kant van de Rio Grande is Mexico. Je ziet een dorpje liggen met mensen onder een boom. En eindje verder 3 mannen aan het werk, een ploeg 2 paarden ze zijn het land aan het bewerken op een manier die wij alleen nog van plaatjes kennen. Aan onze kant liggen op een rots wat van kraaltjes gemaakte beestjes o.a. de roadrunners en schorpioenen. En wandelstokken met een kartonnetje erbij met de mededeling dat het voor de kindjes van het dorp aan de overkant is. Joop staat te kijken en even later komt 1 van mannen op een paard door de rivier die dus maar heel laag is met een duitse herder naar ons toe en probeert ons wat te verkopen en dat lukt natuurlijk. De laatste avond bij het B.B.N.P. breekt er een onweer uit . Aan het eind van de bui (die trouwens erg lang duurde) waren er prachtige regenbogen te zien. Bij Fort Davis is er boven op een berg een sterrenwacht van de universiteit van Texas. Ze hebben allerlei programmas en wij er dus naar toe. Reuze interessant, aardige mensen en s avonds terug gegaan om naar de sterren te kijken. Als een van de weinige hebben wij Saturnus met zijn ringen door de telescoop gezien.Het was te bewolkt maar de directeur en Joop hadden goed contact en we mochten alvast mee naar de telescopen. Er komen ca 200 mensen per keer naar de sterren kijken in de lente vakanties is dat 900. Dus we waren erg blij met de privé viewing. Het state park heeft hele bijzondere kwartels. Montezuma kwartels of clown kwartels. Gisterenavond kwamen er 3 Javelinas (soort wild zwijn) langs, hertjes lopen hier ook te kijken of er lekker gras is, en een keur van vogels voor onze caravan, waar wij wat zaad hebben gestrooid. Lieve groeten Joopenlisa
Paaszondag: Goose Island State Park hier hebben wij 4 dagen gestaan. s Morgens druilerig s middags heerlijk zonnig weer. Joop heeft een bruin hoofd en dat staat hem goed. Er wordt hier veel gevist en we hebben dolfijnen gezien. Hier hebben 5 kraanvogels gezien die uit Canada zijn gekomen met zon ultra lite vliegtuigje( zie verslag florida) Goose bay heeft een 1000 jaar oude live oak tree en daar staat dit verhaaltje bij. Welkom bij mij huis. En ik ben erg oud. Ik heb de lentes meer dan 1000 x voorbij zien komen. Ik kan mij honderden orkanen herinneren. Ik vergeet ze liever maar ik hield stand.Er was een hele grote brand en ik ben bang voor brand maar ik redde het. Om mij heen staat mijn familie kinderen kleinkinderen enz Wij zijn een duinbosachtig leefgemeenschap We geven schaduw en eikels aan vele dieren eekhoorns, gaaien, wasbeertjes, patrijzen, wilde varkens en aan iedereen van ons dorp. Het grootste gedeelte van mijn leven behoorde aan mijzelf, nu ben ik van jullie Br, humf Takkenbrekers en wortels kapot makers zijn de meeste van jullie., jammer vind ik dat. Een paar jaar geleden kwam er iemand en die heeft mijn gaten opgevuld, heeft mijn dode takken zijn nu weggehaald, de dode insecten en U gaf mij medicijnen tegen de schimmel . Was dat een van jullie? In ieder geval ik voel mij nu een stuk beter dank je wel Ik ben moe. Je kan weg gaan als je er klaar voor bent. Alsjeblieft laat mijn huis achter zoals je het gevonden hebt. Ik moet nu andere dingen doen. De seizoenen veranderen weer en ik moet me er voor klaar maken. Vanmorgen zijn we vroeg op weg gegaan naar Mission 350 km ten westen van Goose Bay Net voorbij Corpus Christi zie ik in de zijspiegel dat er iets aan de Fifth Wheel hangt eerst dacht ik een plastic zak. Joop stopte er was een stuk van de zijkant gescheurd , de wind was er onder gekomen en had het los getrokken. De eerste gedachten zijn we gaan nu naar huis want we kunnen sjakeline bij de vuilnis zetten. Na even van de schrik bekomen te zijn hebben we na gedacht. En een muzikant heeft altijd roadie tape bij zich, van dat zilverkleurig stevig plakband. We hebben alles aan elkaar geplakt en geduwd maar moesten toch nog een paar x stoppen , we zijn uiteindelijk op de plaats van bestemming aangekomen. Joop wilde achteruit draaien en ineens blokkeerde alles van de truck, ook dan ben je erg in paniek. We stonden wel al op de camping maar op de weg, de mensen konden er niet langs. Gelukkig zagen wij al gauw dat de noodrem ( de 5th wheel heeft een noodrem voor als het gaat scharen die stop je er in als weg gaat en dat haal je er weer uit als je geparkeerd staat) eruit lag dus was alles gestopt. Er kwamen uit allerlei hoeken vriendelijke mensen met advies. We hebben een mooie plek en we blijven hier een paar dagen. Ook moeten wij iemand vinden die de Fifth Wheel kan repareren. Ik ga nu stoppen tot de volgende week lieve groeten joopenlisa
Maandagmiddag prachtig weer! Joop is aan het wandelen en ik wilde eerst het/de blog maken. Austin (genoemd naar Mr. Austin) is een gezellige stad ook hier weer een indrukwekkende capitool. Grappig is dat ze de Bushes niet als echte Texanen beschouwen die zijn hier gekomen uit het Noorden. De enige echte Texaanse president is Lyndon B. Johnson er is zelfs een gehucht dat Johnson City heet. Lady Bird J. Heeft veel gedaan voor de natuur en ze wilde oude wilde bloemen weer terug brengen in het landschap. En de meeste mensen vinden het geweldig! Wij ook! Er is een brug waaronder een hele kolonie vleermuizen wonen die iedere avond als het niet al te koud na zonsondergang met 10.000-den uitvliegend en op muggenjacht gaan. Ook deze vleermuizen zijn beschermd. San Antonio is een gezellige drukke stad met heel veel geschiedenis. Remember the Alamo Hier is de beroemde slag bij the Alamo geweest waar alle mannen gedood zijn door de Mexiaanse Generaal Santa Anna en paar weken later heeft Sam Houston hem in de val gelokt en hij is terug gestuurd naar Mexico en de republiek Texas was geboren. 10 jaar later sluiten ze zich aan bij de Confederale Staten en daarna bij the USA. De rivier San Antonio loopt door de hele stad en daar hebben ze een rivier walk van gemaakt met winkeltjes en terrasjes je waant je bijna in Utrecht. Gisteren Palm zondag, wij zijn naar een mariachi mis geweest in een van de missieposten San José geweldig. Iedereen kreeg een palmblad waar meteen mee geknutseld werd en allerlei kruizen van gemaakt werden. De band en het koor zongen oude Spaans/ Mexicaanse kerkliederen en ik vond het mooi. Nu zijn we in Goliad ook een missie plaatsje weer in State Park heerlijk rustig na een paar dagen steden vinden we dit toch wel fijn. joopenlisa
Er is veel gebeurd de laatste bijna 2 weken dus sla ik een stukje over. Zaterdag reden we naar Eva (nicht) in New Waverly Texas opgewekt en monter. Toen we na een leuke tocht door Texaans landschap bij Eva aankwamen en Joop Sjakeline parkeerde kwam er een grote blauwe wolk uit de uitlaat en sloeg de motor af. Sjakie wilde niet meer starten. Eva woont mooi heeft 4 paarden, 4 honden, 7 katten en 2 vogels. Ze werkt in Huntsville ca 20 minuten rijden, ze woont hier er al 13 jaar. Toen zij daar ging wonen was het alleen maar bos en wat weiland, nu zijn er woningen bij gekomen maar ze heeft voor Nederlandse begrippen veel grond, 20 acres ik weet niet hoeveel dat in meters is, maar best veel. De huizen aan de overkant bij haar hebben grote hangars en daar staan kleine vliegtuigjes te wachten om gevlogen te worden sommige gaan er mee naar hun werk. We hebben een soort ANWB (Good Sam) verzekering deze hebben wij gebeld en de truck is hier maandag keurig opgehaald en naar Huntsville gesleept. Wat was er aan de hand dat wisten we dus s middags. Er was diesel in onze benzine tank gekomen, rara hoe kan dat daar had ik geen zin om over te denken het is gebeurd het is schoongemaakt en hij rijdt nu weer als een zonnetje.
Huntsville is een vreemd stadje er zijn 6 gevangenissen met 34.000 gevangen waarvan er 400 op de doodstraf zitten te wachten. Er zijn ter dood veroordeelden die hier soms meer dan 20 jaar wachten totdat de straf uitgevoerd wordt. Dat gebeurd dus ook hier. Aan de andere kant van de gevangenis staat een gebouw dat bijna uit elkaar valt maar niet afgebroken mag worden om dat er vleermuizen wonen! Er is ook een grote Staats Universiteit waar Eva werkt . Er is dus werk genoeg hier. Hier heeft Sam Houston gewoond (Generaal van Texas en hij heeft Generaal Santa Anna verslagen), de stad Houston is naar hem vernoemd. Eva heeft geen computer, ze werkt er al de hele dag mee en thuis is ze zoals ze zelf zegt boerin. De honden en poezen zijn allemaal vondelingen die ze in het bos vindt of langs de weg. De paarden heeft ze gekocht, Paso Finos, deze zijn ook niet zo groot.Een er van heb ik mogen borstelen en heb zelfs vlechtjes in haar manen gemaakt. Ik ben (was) bang voor paarden want ze zijn zo groot, deze zijn lief en mak. We staan nu weer in een State Park in Austin, de hoofdstad van Texas en hebben geen wifi. Straks in de stad even de blog er op zetten. Ik hoop dat jullie het niet te lang verhaal vonden joopenlisa
Morgen zijn we al weer 2 maanden weg wat gaat de tijd snel. Maar we hebben dus nog 4 maanden en dat maakt dan weer veel goed. We staan op een camping tussen Baton Rouge en New Orleans. Afgelopen week hebben we genoten van New Orleans. De stad wordt trouwens ook NOLA genoemd New Orleans LouisiannA. De eerste dag hadden we zoiets bah, wat een rot stad, maar het was ook erg ongezellig weer. Plus we hadden slecht geslapen de camping zelf ging wel maar achter de camping was het rangeer terrein van de treinen dus ieder uur zat je recht op in bed van piepende remmen geschreeuw en andere geluiden. De french quartier is leuk, veel antiek winkeltjes (?) veel bars en beroemde cocktails met namen als handgranaat en hurricane en mint jelup.(bourbon met soda en mint.) Het Garden district is beroemd om zijn mooie huizen, en dat zijn ze best al zou ik de verf-rekening van de huizen niet willen betalen, het is erg vochtig en de zon schijnt fel, dus moeten ze om de twee, drie jaar geschilderd worden Veel van die huizen worden nog particulier bewoond. Nu staan we langs de Mississippi, in het plaatsje Convent 100 kilometer zuiderlijk van N.O. het is een brede rivier waar langs prachtige huizen staan. De vroegere suiker,rijst, indigo plantages lagen hier omdat het dan makelijk vervoerd kon worden met de schepen naar New Orleans. Nu staan er vreselijke grote chemie fabrieken die het minder mooi maken. Louisianna is zelfs nog Spaans geweest. Baton Rouge heeft een Capitol 1932 gebouwd. Prachtig marmer en Art Deco versierselen. Het weer houdt zich goed vandaag was blauwe lucht ca 17C dus beter dan bij jullie volgende week zijn we in Texas. Dit was het voor deze week. Joopenlisa
Het kaartje moest in 2 delen want google maps herkende de ferry niet vandaar
We zitten nu in Mississippi. We hebben het heerlijk gehad in Florida veel gezien en leuke mensen ontmoet, maar we moeten door. Alabama was maar een klein stukje om dat we met de ferry over wilde (zie kaartje) Je hoort veel over de orkanen die enorm veel schade aanrichten. Ivan 2004 Katrina 2005 en Rita 2009. Volgens de mensen hier gaat het waaiers gewijs. Florida Ivan, dan Katrina die enorme veel schade heeft aangericht in Mississippi, maar ook aan de kust van Alabama. Maar omdat de dijken doorbraken in New Orleans en zoveel aandacht kreeg, denkt iedereen en wij dus ook, dat het voornamelijk N.Orleans was. Rita in Texas bij de grens met Mexico. De meeste huizen worden dan nu ook op palen gebouwd er zijn ook wetten voor hoe hoog dat moet worden, en dat wordt iedere keer weer bij gesteld. Het laatste park in Florida waar we waren Big Lagoon daar is bijna alles vernieuwd omdat er niets meer over was (gebouwen met douches enz) de boardwalks zijn ook allemaal vernieuwd en nog zijn ze bezig. Morgen gaan we New Orleans we hebben daar een camping gevonden die ook geheel verwoest is geweest. We zullen zien. We wisten wel dat er olieplatvormen waren maar zoveel en zo dicht bij de kust dat hadden we niet verwacht. Ook zien wi langs de kust oude forten staan die nog dateren uit de tijd dat er oorlog was met Frankrijk en Mexico en Spanje. Daar moet ik nog maar eens wat meer over lezen dat heb ik nog niet gedaan. Ik houd jullie op de hoogte. Lieve groeten joopenlisa
Bedankt voor de gezellige reacties en leuke mailtjes. Het is zondaochtend en de zon schijnt, iedereen loopt wel met dikke kleren aan want het 3C. We staan op een State Park en het is ook hier weer prachtig. We wandelen, bekijken de omgeving en leren veel over van alles. Eergisteren was er een ranger (soort boswachter) die alles vertelde over de whooping cranes (kraanvogels) die ze in hun park hebben. Een interesant verhaal (stukken v.dit verhaal had ik gezien op Animal Planet.) In 1941 waren er nog 21 kraanvogels over en toen realiseerde ze zich dat ze moesten ingrijpen. Ze hebben van alles geprobeerd maar nu doen ze het zo. Ze halen de eieren weg of hebben broedvogels. Dan worden de kuikens zelfs voordat ze geboren worden vertrouwd gemaakt met het geluid van een ultra light vliegtuigje. De mensen die de kuikens verzorgen lopen in een wit pak en helm(waar het kijkgedeelte afgeplakt is met een reflecterende folie) en een marionette handpop die de bek van de vogel voorstelt. Er zit een gat zodat de vogels wormen krijgen) Het eerste wat ze zien volgen ze als zijnde hun ouders. Na een tijdje vliegen ze met de ultralight van Wisconsin naar Florida. Dat doen ze om hier te overwinteren en ze leren op deze manier ook de weg naar Florida. Er is nu ook een andere groep en die gaat naar zuid Texas. In het park waar we nu zijn mogen ze niet bekeken worden alleen kun je ze zien als ze rond vliegen. Er zijn er nu 300 en het programma gaat nog steeds door. Nu heel iets anders wie weet wat AUCE Porkshops (karbonade) is. We hebben het maar gevraagd want we kwamen er niet uit. Niet op het blog reageren maar op de jooplisa@hotmail want er is een prijsje aan verbonden. Zo ik ga nu naar het dorpje Sopchoppy om dit op de blog te zetten. Ik heb begrepen dat de O.S. en de kindervakantie weer voorbij zijn. Dus het normale leven gaat nu door. Lieve groeten joopenlisa
20 februari Het wordt wat beter weer. En we zitten nu net onder Tampa dwz dus nog wel in zuid florida. Maar morgen gaan we de brug weer over naar het noorden. Straks naar de kantine om naar het schaatsen te kijken. Vanaf Chokoloskee (A) naar de noorden eerst even gewandeld in het Corkscrew Park (B) en allerlei vreemde maar mooie bomen gezien. Toen door gereden naar Palmetto (C) waar we nu staan. Gisteren heb ik weinig gedaan Joop heeft hier wat rond gereden, maar vandaag weer aan de slag. Een lege Horse Crab gevonden , en een soort spons dat was het beste wat de mensen er hier van konden maken. Er stonden ergens 2 mensen te vissen en die lieten ons een skelet van een katvis zien en het lijkt net een Maria beeldje. Terwijl we stonden te praten vingen ze een pijlstaartrog maar zonder staart, die hebben ze van het haakje gehaald en weer terug gezet. Vanmiddag naar een planetarium/ museum. Het was een soort Imax bioscoop ik vond het leuk maar begreep er niets van, en ik ben half in slaap gevallen je had van die stoelen die helemaal naar achteren konden. Tot de volgende week lieve groeten joopenlisa
15 feb. we zitten nu in het zuiden van Florida. We waren in Homosassa (zie kaartje) en waren van plan om naar het noorden te gaan het gedeelte wat hier de steelpanhandvat wordt genoemd, maar daar was het koud en regenachtig, dus zijn we maar naar het zuiden gegaan. Maar eerst Homosassa ten zuiden van Crystal river. Ook hier warm water bronnen dus ook weer manatees. Er schijnen dit jaar veel manatees, dolfijnen, alligators en ook bepaalde vissen aan onderkoeling te overlijden. Op de camping (in Homosassa) werkt een Nederlands meisje, die hier getrouwd is met een Amerikaan. Ze vond het heerlijk om weer Nederlands te spreken, boeken te ruilen, enz. Homosassa heeft een natuurpark waar invalide beesten weer opgeknapt worden en/of weer uitgezet worden of daar gewoon blijven. Ik had eerst geen zin maar we zijn er toch naar toe te gaan, het was zeker de moeite waard. Ook moest er een band verwisseld worden en naar een rem gekeken worden, De band was versleten omdat de rem blokkeerde. Het goot die dag en we keken elkaar aan en zijn toen om gedraaid naar het zuiden. Fort Myers dus over de brug bij St.Peterburg/Tampa het waaide zo hard dat we dat niet aan durfde om er over te gaan, en wij zijn echt niet bang. Achteraf is dat een hele goede beslissing geweest, want de wind werd allen maar erger. De volgende dag was het droog dus verder naar Fort Myers. Voor de kust heb je hier allemaal kleine eilandjes. En er was weer een groot natuurpark. Heerlijk Op de camping hadden ze in de recreatiezaal een kleine tv staan, dus hebben wij net de laatste 2 ritten van het schaatsten gezien en waren dus bijna net zo blij als Sven Kramer. Dit weekeinde was Valentine Day en vandaag is het Presidents Day. Dus een lang weekeind voor velen! Woensdag gaan we het nog eens proberen om naar het noorden te komen. Lieve groeten joopenlisa
5 februari.Florida komt uit het spaans en betekent zoiets als de bloemrijke. Het was Spaans en dan weer Engels en sinds 1845 een staat van de VS Het woord the keys komt uit het indiaans en betekent klein eiland. En daar zijn er vele van, en niet alleen in het zuiden. De laatste dag in Orange City. Morgen gaan we naar de ander kust, de Gulf of Mexico. Er is hier veel meer te zien dan alleen Disneyland. Kennedy Space Center mag je 2x in op een dagkaartje en dat was dik de moeite waard. Ook zijn hier in de buurt veel natuurreservaten. Waar ze bezig zijn om alles weer terug te brengen naar de oorspronkelijk staat. Zout en/of zoet water, modder en moerasgebieden. Er worden kanaaltjes gegraven en een natuurlijke oplossing tegen de muggen gezocht, want die moeten wel blijven anders verbreek je het ecosysteem zeggen ze. We hebben prachtige grote vogels gezien, de roze lepelaar is zo mooi zelfs in de lucht. We zijn nu ca 50 km van Daytona Beach waar er volgende week grote auto races zijn. En daarna volgen er motorraces dus wij zijn weg. Wat ons altijd weer opvalt is, dat op de seniorencampings veel golfkarretjes zijn, waar iedereen mee rondrijdt. Verder erg veel mensen uit Canada en de noordelijke staten die hier overwinteren. Gisteren en eergisteren zijn we naar de Manatees wezen kijken, Zeekoeien dus. Die kunnen absoluut niet tegen de kou en als het water onder 16.5C komt raken ze onderkoeld en sterven ze. Maar hier is er een warmwater bron waar het water constant 21C is dus komen ze vanuit de St. John rivier hier naar toe om warm te blijven. Eten moeten ze wel in de wat koudere rivier doen want door de warmte is er te weinig zuurstof in het water, dus geen waterplanten dus geen voer. Verder veel sinasappelen, grapefruit en mandarijnen. Ik moet nog veel leren over de geschiedenis maar dit weet ik wel de Engelsen hebben Florida van de Spanjaarden gekocht. Ik heb heel veel fotos op www.picasaweb.google.nl/jooplisa gezet lieve groeten joopenlisa
We zitten nu in Florida. Vlakbij John F. Kennedy Space centre en dat is leuk, we hebben vandaag al een tijdje rond gekeken en je mag op je ticket 2x naar binnen, dus morgen weer. We hoorden net dat in Virginia 50 cm sneeuw ligt, dus we zijn op tijd weggegaan. Georgia was leuk en Savannah is een bijzondere stad. Met allerlei parkjes in de oude binnenstad en alles is goed te lopen. Eerst met een busje door de stad gereden en de geschiedenis aan gehoord, en vervolgens er heerlijk doorheen gelopen. Het was fris maar een blauwe hemel en niet druk. Savannah is een grote Universiteitstad met een kunstacademie, een universiteit en nog een hogeschool. Dus veel cafés en op straat terrasjes die je normaliter niet ziet in Amerika. Ook een grote haven de 5de van Amerika met veel containerschepen. De oorlog die hier bevochten is, is de onafhankelijkheids oorlog. Engeland tegen de Amerikanen (die werden dan weer geholpen door de Fransen en een Poolse Count Palinski.) Johnny Mercer is hier geboren bij de musical liefhebbers erg bekent, hij schreef de lyrics . Days of wine and roses en o.a. de engelse tekst van Autumn leaves is ook van hem, de originele franse titel is les feuilles mortes. Florida. Volgens de begrippen hier, is het koud 15C en het regent ook, maar tussen de buien door hebben we alweer een walvis, krokodillen en een armadillo een gordelbeest gezien . We staan op een rustige camping en Sjakeline ruikt nog steeds naar mottenballen Joop was er nogal kwistig er mee geweest tot we vertrokken naar huis. Er zijn hier enorm veel vogels die hier overwinteren, sommige vliegen in 1 week van Alaska hier naar toe, waarschijnlijk alleen als ze wind mee hebben. Jullie hebben alweer sneeuw hoor en lees ik. Misschien kunnen jullie wat naar Vancouver sturen daar is te weinig sneeuw.
