|
Dag 18 (maandag 19/07/10)
Een grote dag voor mij!! Ik sta om 6.00h op om zeker op tijd in het station van Odawara te zijn. Ik heb daar namelijk een afspraak met Katsumata-sensei. Opnieuw wordt het een dag met meerdere doelen: ter plekke geraken, de sensei vinden, een beetje communiceren met de sensei (hij spreekt geen engels, enkel japans
) en trainen uiteraard J
Om naar Odawara te gaan neem ik de bullet train (shinkansen). Dit is een belevenis op zich! Een heel comfortabele manier van reizen en heel snel, maar voorspelbaar
duur! Half uur op de shinkansen, heen- en terugreis: 66 euro. Nuja, ik heb het ervoor over!!
Ik kom toe rond 8.15h in het station van Odawara. Terwijl ik wacht op de sensei, koop ik mezelf koude groene Japanse thee, heel lekker. Rond 9.00h zie ik in de verte iemand wandelen waarvan ik denk: hmm, als ik me niet vergis, was dit Katsumata-sensei! Jup! Het is hem. Gelukkig!! Een pak van mijn hart. De start is al een succes!
Katsumata-sensei neemt me mee naar Hakone. Het is de bedoeling dat we daar de ganse dag trainen, maar eerst gaan we effen wat sightseeing doen in Hakone. Ik ben al in Hakone geweest met school, maar dit gedeelte waar Katsumata-sensei me brengt, is echt prachtig!! Waw!! Stel je voor: een bos aan de rand van een groot meer en in dit bos enkele Japanse tempels, en alles in het rood!!! Echt prachtig! Na het sightseeing gedeelte, gaan we naar Hakone budokan (de trainingszaal).
We starten de training op het gelijkvloers, waar ze normaal gezien Kyudo beoefenen. (Kyudo is de kunst van het Japans boogschieten.) Je moet goed beseffen: gelijkvloers en bijna alleen maar vensters, en dit op de nationale feestdag. Dit zorgde voor hééééél veel belangstelling. Ik, de sensei misschien ook, voelde me net een attractie, maar het was wel cool!! (attention whore, thanne???)
In de voormiddag leerde Katsumata-sensei me de volledige reeks van Tachi tai. Voor de budo-leken onder jullie, dit is gewoon weg fantastisch om op deze manier te leren! De enige personen die dit kennen zijn: Katsumata-sensei, zijn sensei, mijn sensei (Patrick Demuynck) en nog een viertal Japanners!! Voor mij is dit een droom die uitkomt! Voor diegenen die vroeger naar Kenshin keken: zo dus J (Deef, ge verstaat wak wil zegn é).
Een korte pauze om wat noedels te eten, en terug naar de dojo. Nu trainen we in de zaal waar ze normaal kendo oefenen. De ganse reeks van tamiya ryu vliegt erdoor! Waw, das nen fermen boterham hoor! Ondertussen proberen we toch wat te communiceren, via mij héél zwakke kennis van de Japanse taal en vooral het vertaalboekje Japans Engels! Dit heeft me hier al hééél veel geholpen.
Na een prachtige training neemt de sensei mij mee naar een plaats, Hakone sekisho genoemd. Sensei vertelt me dat dit de eerste keer is dat hij deze plaats bezoekt! Ik voel me vereerd J Het is een reconstructie van de vroegere grenswacht. Hier werd de grens tussen Hakone en .?. bewaakt. Prachtig om te zien, zeker vanuit de wachttoren.
Voor het avondeten neemt de sensei mij mee naar een restaurant, waar we paling eten (jup, weeral, maar gelukkig is dat heel lekker).
Met de shinkansen ga ik terug naar het guesthouse, ik voel me echt op wolken lopen! Deze dag maakt me echt gelukkig!! Wat een ervaring!
[ik schrijf dit nu op de voorlaatste dag van mij verblijf hier in Japan en ik kan zeggen dat dag 18 de besten was!! Een droom kwam uit!]
Jonathan
|
