Ik ben jolien
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is student.
Ik ben geboren op 13/05/1992 en ben nu dus 33 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: muziek beluisteren.
De tenniselleboog is de beruchtste blessure die een tennisser kan oplopen, een peesontsteking met vervelende en soms zeer pijnlijke gevolgen. Zonder al te medisch op dit verschijnsel in te gaan, behandelen we een aantal onderwerpen om vast te stellen hoe dit probleem kan ontstaan en hoe een dergelijke situatie mogelijk kan worden voorkomen en/of kan worden verzacht.
De hoofdoorzaak van de tennisarm ligt veelal op het technische vlak. Een verkeerde techniek kan ontstaan door diverse oorzaken:
De speler beheerst de basistechniek niet. Door een verkeerde slagtechniek, kan de speler verkrampt gaan spelen met alle nare gevolgen van dien.
Een te grote grip. De speler moet extra knijpen om het racket tijdens de slagenwisselingen controleerbaar te hanteren. De geforceerde slagtechniek die hierbij ontstaat is funest voor het ontstaan van een tennisarm.
Te zachte of te zware (vochtige) tennisballen. Het langdurig of veelvuldig tennissen met te zware of te zachte ballen kan leiden tot geforceerd hard willen slaan om de bal meer vaart te geven.
Flexibiliteit racket. Een racket kan te flexibel of te stug zijn voor de speler. De flexibiliteit van een racket wordt bepaald door de materiaalsamenstelling of het (widebody) frameprofiel. De speler die een verkeerde keus maakt, te flexibel of te stug, gaat geforceerd of ingehouden slaan waardoor de techniek niet correct wordt toegepast. De flexibiliteit zal de mogelijke klacht alleen versneld doen verergeren, omdat de schokimpact (te stijf racket) of overmatige trillingen (te flexibel racket) een handje "meehelpen". Ook een te harde (schok) of te zachte bespanning (trillingen) kunnen een negatief steentje bijdragen. Hoe kunnen we de tennisarm voorkomen c.q. verzachten door trillingen en schokimpact te minimaliseren:
Oversized racket. Een oversized racket tordeerd minder dan rackets met kleinere racketbladen (midplus) indien ballen niet zuiver geraakt worden. Het is juist de torderende beweging die de meeste pijn veroorzaakt. (Denk aan schroeven draaien). Bovendien is de schokimpact bij oversized rackets kleiner.
Gebruik van snaren met een hogere elasticiteit. Deze snaren herstellen sneller na balimpact en veroorzaken minder trillingen hetgeen comfortabeler tennist als de speler armproblemen heeft. Met name dunnere snaren zijn elastischer dan dikkere snaren.
Minder hard bespannen geeft minder schokimpact. Echter een zachtere bespanning geeft meer trillingen. Volg het advies van uw tennisspecialist. (Aangezien schokimpact vaak zwaarder weegt wordt gekozen voor de lagere bespanhardheid. Echter niet te zacht. Wij adviseren 2-4 kg onder het bespanadvies van de fabrikant.)
Waar moet ik op letten als ik een racket ga kopen?
Natuurlijk is het uiterlijk van een racket een leuke eigenschap, maar niet het belangrijkste. Echter, de speeleigenschappen van een racket zijn het belangrijkst. De meeste Oversized, Midplus, Longbody en standaard lengte rackets zijn geschikt voor elk speltype. Bijna al deze rackets zijn licht van gewicht en "handleweight" of even-balanced". Dit houdt in dat het balanspunt dichter bij de grip van het racket ligt. Het racket voelt zo lichter aan. Wanneer een racket "topweight" is betekent dit dat het balanspunt dichter bij de top ligt. Prince spreekt hier van het honkbalknuppel effect en Wilson van het hamer effect. Het racket zal zwaarder aanvoelen. Tegenwoordig zijn vrijwel alle rackets stug tot zeer stug. Alleen de goedkopere modellen zullen wat flexibeler zijn in verband met de materiaalsamenstelling (aluminum glasfiber). Hoe stugger het frame hoe minder vervorming er optreedt op het moment van bal/racketimpact. Zo heeft men meer power en controle. De stugheid van een frame is afhankelijk van de vorm van het frame (profielbreedte) en de materiaalsamenstellling.
Ook het niveau van de speler is bij de aanschaf van een racket van belang. Vooral de techniek en slagkracht van een tennisser is bepalend voor de keuze van een racket. Over het algemeen prefereren tennissers met een mindere techniek en een mindere slagkracht een racket met veel power. Tennissers met een goede techniek en vaak een grote slagkracht zullen een racket prefereren dat licht en wendbaar aanvoelt. De toppers kiezen vaak voor een racket dat wat zwaarder is en daardoor meer controle heeft. Het racket moet allereerst prettig in de hand liggen. Dus ook de persoonlijke voorkeuren kunnen hier een belangrijke rol spelen.
Voor de grootte van de grip is een vuistregel die zegt dat de vingers niet tegen de muis van de hand mogen komen en ook niet groter zodat de nagelriem lijn niet meer in een rechte lijn doorloopt. Ongeveer een pink tussen de muis en de toppen van de vingers. Natuurlijk blijft dit een persoonlijke voorkeur, die voor iedereen anders is. Vroeger speelde men met een hele dikke grip, en tegenwoordig met een vrij dunne grip.
Het laatste, maar wel het voornaamste punt zijn de snaren. Bezuinig vooral niet op snaren, de snaren zijn namelijk de belangrijkste factor van het racket in verband met demping, rendement, gevoel, precisie en controle. Voorkom blessures en een tennisarm door je snaren minimaal 1 keer per jaar te laten vervangen, daar het rendement en de demping van de snaar sterk zijn afgenomen.
Tennis is een oude sport, die in de dertiende eeuw in Frankrijk ontstond. Bij tennis moet de bal een diameter hebben van minimaal 6,35 cm, maar mag niet groter zijn dan 6,67 cm, moet meer dan 56,7 gram wegen en minder dan 58,5 gram. De bal moet wit of geel van kleur zijn. We sneden er eentje open om te kijken wat er in zit.
Een tennisbal is gemaakt van rubber met een vilten buitenschil. Hij bestaat uit twee gelijke delen die in elkaar gelijmd zijn. Het principe is net zoals bij een basebal, waar de twee delen aan elkaar genaaid worden.
Het racket mag niet groter zijn dan 81,28 cm inbegrepen de handgreep, en mag niet breder zijn dan 31,75 cm. De besnaring moet vlak zijn en bestaan uit een patroon van gekruiste snaren, die verbonden zijn met een frame en om en om gevlochten zijn of aan elkaar bevestigd, waar zij elkaar kruisen. De bespanning varieert tussen 12 en 30 kg.
Het speelveld, dat 23,77 m lang en 8,23 m breed is, moet een rechthoek zijn. Dwars over het midden moet het worden gescheiden door een net, dat aan een koord (netkoord) of metalen kabel (netkabel) hangt. Dit moet een diameter van ten hoogste 0,8 cm hebben. De uiteinden dienen bevestigd te zijn aan de bovenkant van twee netpalen, die niet meer dan 15 cm in het vierkant of in diameter mogen zijn. De belangrijkste ondergronden zijn gravel, hardcourt, gras, tapijt en beton. De belangrijkste individuele toernooien zijn de Australian Open, Roland Garros, Wimbledon en de US Open.
Alvorens tot de koop van een tennisracket over te gaan is het belangrijk om eerst de nodige kennis te vergaren over de tennisrackets zelf. Hierbij moeten we echter niet alleen kijken naar de innovaties van nu maar ook naar de ontwikkelingen in de jaren voorheen. Vooral de jaren 70, 80 en 90 zijn van wezenlijk belang geweest voor de constructie van het racket van nu. Het materiaal waaruit een racket is vervaardigd heeft in de laatste 30 jaar vaak plaats moeten maken voor andere materialen. De verschillende soorten hout werden in de loop der jaren vervangen door o.a. aluminium, fiberglas, Liquid Crystal Polymeren, Boron, Kevlar, Grafiet, Titanium, carbon en zelfs Koper (!). Vaak in combinatie met één of meerdere andere materialen. De industrie heeft het mogelijk gemaakt om steeds weer nieuwe materialen te ontwikkelen. Vele soorten zijn zelfs eerst getest in de vliegtuigindustrie en ruimtevaart, alvorens in een tennisracket te worden verwerkt. Elk materiaal heeft bepaalde eigenschappen die je in het racket terugvindt. Zo is Titanium zeer stug maar erg prijzig. Aluminium is veel flexibeler maar wel voordelig.
Een overzicht van de eigenschappen van de meest gebruikte materialen:
Clijsters was niet veel van zeg na haar roemloze nederlaag tegen de Russin Safina in de 1/8 finale in Rome. "Ik heb mijn start gemist en ik verloor alle vertrouwen. Ik kwam niet in mijn spel. Ik had vandaag ook niet de macht om in de tweede set terug te vechten. Ik heb geprobeerd te spelen zoals de andere wedstrijden, maar het was een totale off-day voor mij vandaag."
Proximus vernieuwt zijn contract als hoofdsponsor voor twee jaar
Proximus en octagon cis hebben een nieuw partnership ondertekend voor de Proximus Diamond Games Antwerp. Proximus, marktleider voor mobiele telefonie in België, blijft alvast voor de edities 2007 en 2008 hoofdsponsor van het WTA Tier II-tornooi en heeft een voorkeursrecht om dat ook voor de editie van 2009 te verlengen. Proximus geeft al sinds de eerste editie -in 2002- zijn naam aan het grootste tennistornooi op Belgische bodem.
Safina mept Clijsters naar huis in 1/8ste finale in Rome
Kim Clijsters is uitgeschakeld in de 1/8ste finale van het WTA-tornooi in Rome. De Russische Dinara Safina, die nog nooit een set had gewonnen tegen Clijsters in zes (!) eerdere duels, versloeg de Limburgse met 6-4, 7-6 (7/2). Daarmee mag Clijsters de nummer één-positie voorlopig uit haar hoofd zetten. Om de Française Amélie Mauresmo van de troon te stoten, had ze het tornooi in Rome moeten winnen.
Net als een dag eerder tegen de Japanse Akiko Morigami ging Clijsters gebukt onder een hoge foutenlast. Vijf dubbele fouten in de eerste set illustreerden het slordige spel van onze landgenote, die bij 4-4 opslagverlies leed en de set meteen verloor. In de tweede set liep Safina uit tot 3-1. Een stevige tussenspurt loodste Clijsters naar een 5-4 voorsprong annex setpunt, maar dat laatste werd verkwanseld. Safina sleepte een tiebreak uit de brand en daarin bleek de Russin ruim de betere. Exit Clijsters dus, die nog veel werk heeft voor Roland Garros.
Niet zonder de nodige moeite heeft Kim Clijsters zich kunnen plaatsen voor de achtste finales van het WTA-graveltoernooi van Rome. De als tweede geplaatste Limburgse had in de tweede ronde drie sets nodig om de Japanse Akiko Morigami (WTA 70) opzij te zetten: 4-6, 6-1 en 6-3. Clijsters, die tien dagen terug het toernooi van Warschau won, verloor de felbevochten eerste set met 4-6, maar zette die scheve situatie recht met 6-1-winst in de tweede set. In de derde en beslissende set haalde de Limburgse het met 6-3. Clijsters en Morigami hadden nog nooit tegen elkaar gespeeld.
Safina In de achtste finales neemt Kim Clijsters het op tegen de Russin Dinara Safina (WTA 19), die met twee keer 6-4 te sterk was voor de Italiaanse Maria Elena Camerin (WTA 57). Clijsters en Safina ontmoetten elkaar al zes keer in het WTA-circuit. De Belgische nummer één won telkens. Hun laatste ontmoeting dateert vanop het WTA-toernooi van Antwerpen, waar Clijsters won met 7-6 (7/1) en 6-4. Als Clijsters het toernooi in Rome wint, wordt ze opnieuw het nummer één van de wereld.
Verkoudheid "Ik moest me aanpassen aan de omstandigheden", verklaarde Clijsters haar mindere spel in de eerste set. "Ik sukkelde met een verkoudheid en had ook wat last van een allergische reactie. Fysiek vergde dit dus heel wat krachten. In de volgende ronde zal ik me al wel een pak beter voelen. Al is er natuurlijk nog werk aan de winkel, want dit was alles behalve goed tennis." Voor het eerst in twee jaar kwam Clijsters terug naar Rome. "Het is een heel ander toernooi dan Warschau. Mentaal stond ik wel sterk en geleidelijk ging het vlotter. In de tweede en derde set speelde ik al een pak beter. In de volgende ronde wacht met Safina een goeie speelster. Ze heeft nog veel honger in tennis, is gemotiveerd en kan me met haar opslag onder druk zetten. Ik zal vanaf het begin erg agressief moeten zijn."
Kim Vertelt over haar spreidstand: "Een geheim recept heb ik er helemaal niet voor. Ik ben er mij trouwens een hele tijd niet van bewust geweest. Op gravel glij ik, zoals iedereen, vaak naar de bal. En zonder dat ik het besef, heb ik dat ook op andere banen overgenomen.
Ongetwijfeld speelt het mee dat ik lenig en sterk ben, want het vergt heel wat kracht om overeind te blijven en je zo terug op te duwen. Maar dat is dan ook weer eerder een toeval, het zit me in de genen denk ik. Mama was meermaals Belgisch kampioene turnen en die kracht heb ik zonder twijfel van papa. "
French court is een internationaal gepatenteerde gravelbaan met unieke eigenschappen. In tegenstelling tot een normale gravelbaan is een French court baan vrijwel het gehele jaar door bespeelbaar. French court bestaat uit een gravel toplaag die verstevigd is met kunststof vezels. Een French court baan heeft een PVC belijning die goed zichtbaar is.
Een french court baan heeft als voordelen dat er het hele jaar door op gravel gespeeld kan worden, met minder onderhoud dan op een gewone gravelbaan. French court is in aanleg iets duurder maar door de lange levensduur is French court economisch voordeliger dan welke andere baan dan ook.
Een kunstgras tennisbaan bestaat uit kunststofvezels waar tussen zand is gestrooid. Er zijn verschillende typen vezels met elk hun eigen slijtagepatroon en levensduur.
Met kunstgras is er geprobeerd een tennisbaan te bouwen die dezelfde speleigenschappen heeft als een gravelbaan, maar toch het hele jaar door te bespelen is.
Een kunstgrasbaan heeft als voordelen dat er het hele jaar getennist kan worden met weinig onderhoud.
Een kunstgrasbaan heeft als nadelen, dat afhankelijk van de kwaliteit, na 8 tot 12 jaar de gehele kunstgrasmat vervangen moet worden, en de speleigenschappen zijn toch iets anders dan van een gravelbaan.
Gravel tennisbanen zijn in Nederland de meest voorkomende banen. De banen hebben een toplaag van 2,3 cm aangewalst gravel, gravel is een mengsel van verschillende soorten gebroken puin.
Een gravel baan heeft als voordelen dat het een relatief goedkope tennisbaan is, en dat veel tennissers graag op gravel spelen.
Een gravel baan heeft als nadelen dat de baan een kort speelseizoen heeft, april tot september, en veel onderhoud nodig heeft.
Als je wilt tennissen, kan je lid worden van een tennisclub, bijvoorbeeld T.V. Het Nieuwe Land. Daar organiseren ze ook vaak feesten of een kamp. Als je veel getraind (geoefend) hebt, kun je meedoen aan een competitie. Dat betekent dat je wedstrijden gaat spelen. Binnen je club of tegen een andere club.
Kleding Als je gaat tennissen, moet je kleding niet strak zitten en ook niet te zwaar zijn. Tenniskleren waren vroeger altijd wit, maar tegenwoordig mogen andere kleuren ook. Het is het beste als je schokdemping hebt in je schoenzolen. Dat zorgt ervoor dat je enkels en benen minder trillen als je rent en springt. Badstof sokken en polsbandjes nemen zweet op als je tennist. Tennis je buiten en is het mooi weer, zet dan een pet op om je te beschermen tegen de zon.
Racket De eerste tennisrackets waren van hout. Voor de snaren gebruikten ze de darmen van een schaap. Tegenwoordig worden de snaren van kunststof gemaakt. Het handvat is meestal bedekt met leer of rubber. Als je je racket heel veel of lang gebruikt, kan het nodig zijn om de greep te vervangen door een overgrip. Over het leer of rubber komt dan een nieuw laagje.
Tennisballen De bal moet van stof zijn en wit of geel gekleurd. Tijdens belangrijke wedstrijden komen er na elke zes games nieuwe ballen in het spel. Om dat aan de tegenstander te laten zien, steekt de serveerder de bal even omhoog.
De drie belangrijkste ondergronden voor buitentennis zijn: gras, gravel en kunststof.
Grasbanen bestaan het langst, maar er zijn er steeds minder van. Je moet het gras namelijk goed verzorgen en dan nog wordt het snel kaal. In Rosmalen is een groot tennispark met grasbanen, maar dat is één van de weinige in Nederland. Ook op Wimbledon tennissen de spelers op gras. De bal springt het snelst op gras. Het gras mag tijdens het spelen niet nat worden, want dan wordt het te glad. Er bestaan ook kunstgrasbanen. Daar kun je ook in de winter op spelen, als het tenminste niet vriest.
Gravel (zeg: greffel) is een ander materiaal voor tennisbanen. Ook gravelbanen hebben veel onderhoud nodig. Het moet gesproeid, geveegd en gerold worden. Gravel wordt gemaakt van gemalen baksteen en is rood-bruin van kleur. Als het vriest of regent, kun je niet op gravel spelen. Als het hard waait, stuift er gravel in je ogen. Op gravel gaat de bal behoorlijk langzaam. Daardoor hebben tennissers meer tijd om te kijken hoe ze de bal het beste kunnen slaan.
Kunststof: Er zijn ook tennisbanen die gemaakt zijn van beton met kunststof. Die zijn superhard! Daarom worden ze ook 'hardcourt' (hard veld) genoemd. Hier hoeft niet zo veel zorg aan besteed worden. Voor sommige mensen is deze baan te hard. Ze krijgen er pijn van aan hun knieën.
Vroeger kon je alleen buiten tennissen. Tegenwoordig willen veel mensen ook in de winter tennissen. Daarom vind je in veel sporthallen tegenwoordig één of meer tennisbanen. Binnenbanen zijn altijd heel snel. De bal springt er hoog op.
Kim Clijsters steekt eerste toernooi van 2006 op zak
Kim Clijsters heeft de 31e enkeltitel uit haar carrière behaald. In de finale van het WTA-toernooi van Warschau versloeg ze de Russin Svetlana Kuznetsova met 7-5, 6-2 in 1 uur en 24 minuten. Clijsters verloor in het volledige toernooi geen enkele set. Het is bovendien de eerste toernooizege van Clijsters dit jaar. De laatste eindwinst dateerde al van oktober 2005 in Hasselt. Een opsteker alvast voor Clijsters, enkele weken voor het begin van Roland Garros.
De wedstrijd ging in de eerste set heel gelijk op. Clijsters liep een eerste keer uit tot 3-1, maar de Russische won daarop drie games op rij (3-4). Bij 5-5 lukte Clijsters echter opnieuw een break, en in het daaropvolgende game haalde ze de set binnen bij haar derde setbal: 7-5 in 49 minuten. In die eerste set sloeg Kuznetsova twee keer zoveel directe fouten als Clijsters (22 tegen 11).
Regen van breaks In de tweede set liep Clijsters vlug uit tot 4-1. Kuznetsova, die haar 300e WTA-wedstrijd afwerkte en dit seizoen in Miami haar 6e WTA-zege behaalde, kwam nog terug tot 4-2, maar daar bleef het bij. De Russische slaagde er in de hele tweede set niet in ook maar één keer haar service te behouden. Clijsters bleef weinig directe fouten maken (18 tegen 35 in de hele wedstrijd), en won de finale na 1 uur en 24 minuten.
Door de zege van Clijsters komt er een einde aan de Russische hegemonie in 2006. De laatste vier WTA-toernooien (Tier I en Tier II) gingen telkens naar een Russische speelster: Nadia Petrova in Doha (Qat), Maria Sharapova in Indian Wells (VST), Kuznetsova in Miami (VSt), en Petrova (Amelia Island en Charleston (VSt)).
Een tennisracket met een goede bespanning is essentieel voor een tennisspeler. Wanneer de bal op het racket stuitert gaat er een deel van de kinetische energie verloren aan wrijving. Karin en Tinri hebben onderzocht hoeveel kinetische energie er precies verloren gaat bij een middelmatige bespanning. Ze verwachten dat het energieverlies groter is bij een hogere snelheid van de bal, omdat de wrijving dan groter is.
Om het verband tussen de snelheid en het energieverlies te onderzoeken, hebben Karin en Tinri de snelheid gevarieerd d.m.v. een veer (snelbinder). De bal wordt van een bekende hoogte loodrecht naar beneden op het racket, die op de grond ligt, afgevuurd. Voordat de bal afgevuurd wordt, bestaat zijn totale energie uit zwaarte-energie en veerenergie:
Etot, voor = mgh + ½cu2(2)
Hierin is: m = de massa van de bal g = de valversnelling = 9.81 m/s2 h = de hoogte van de bal voordat hij afgevuurd wordt c = de veerconstante u = de uitwijking van de veer.
De massa, de hoogte en de uitwijking kunnen makkelijk gemeten worden. De veerconstante is bepaald door verschillende gewichten aan de veer te hangen en de uitwijking te meten.
Wanneer de bal het racket raakt, zijn de zwaarte-energie en veerenergie omgezet in kinetische energie:
Etot, voor = Etot, na → mgh + ½cu2 = ½mv2(3)
De snelheid v van de bal op het moment dat hij de racket raakt, is dan m.b.v. formule (3) te berekenen. Tijdens de botsing wordt de kinetische energie van de bal omgezet in veerenergie van de bal (de bal deukt in), veerenergie van de bespanning (de bespanning wordt uitgerekt) en kinetische energie van het racket (het racket gaat trillen). Een deel van de veerenergie wordt omgezet in iarmte, de rest wordt weer omgezet in kinefische energie van de bal.
Wanneer de bal weer omhoog stuitert van de racket, dan wordt de kinetische energie omgezet in zwaarte-energie. Op het hoogste punt is alle kinetische energie omgezet in zwaarte-energie. Dus door deze hoogte te bepalen, kan bepaald worden hoe groot de kinetische energie van de val direct na de botsing is. Omdat het moeilijk is om de hoogte tijdens een val te meten, hebben Karin en Tinri met een stopwatch de tijd t gemeten tussen de botsing en het moment dat de bal de grond raakt. De bal doet er ½t over om op de hoogste punt te komen. Voor deze hoogte geldt dan:
htop = ½g(½t)2(4)
Nu kan de kinetische energie voor de botsing en na de botsing bepaald worden. Hieruit kan de energieverlies door wrijving berekend worden. De energieverlies in procenten is uitgezet tegen de snelheid. Hieruit volgt dat de energieverlies inderdaad toeneemt met de snelheid. Deze toename is echter niet lineair. Dit komt doordat de wrijving niet lineair toeneemt met de snelheid. Helaas hebben Karin en Tinri geen formule kunnen vinden voor dit verband.
