Ik ben Leffelaer Johny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam John beton.
Ik ben een man en woon in Brasschaat (België) en mijn beroep is Rigger-monteur.
Ik ben geboren op 29/11/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen-duiken-onder water fotografie.
Na vele jaren foto's te hebben gemaakt,met een Motormarine II van Sea&Sea (analoge systeem),ben ik een drietal jaren geleden overgestapt op een digitale camera,namelijk een 7070 Wide Zoom van Olympus,eerst in een Olympus OW-huis,sinds een jaar met een Ikelite OW-huis. Sinds kort heb ik er een externe flits bij gekocht,de DS 51 van Ikelite. En nu maar spelen en proberen hé.;-)
Bij deze,nog wat opnamen van het mooie marine-leven,dat je tegenkomt op de duikplaatsen nabij Panagsama-Moalboal,op het eiland Cebu. Het blijft één van mijn lievelingsstekken,niet alleen om het mooie duiken,ook voor de relaxte sfeer die er heerst,vriendelijke mensen,leuke resorts,goede restaurantjes,en op zijn tijd een frisse pint,meer moet dat niet zijn. Geniet ervan,groetjes.
Bij deze familie van Crustacea,is de verscheidenheid bijzonder groot. De meeste exemplaren laten zich meestal alleen zien in het donker,zeg maar bij het nachtduiken. Zelf spreek ik meestal over monsters,als ik het heb over deze prachtige wezens. Mijn lievelingen bij deze familie zijn ontegensprekelijk de decorator-krabben,familie van spinkrabben,ongelooflijk hoe ze zich vermommen met allerlei aanhangsels,om zo toch hun vijanden te misleiden. Voor de liefhebbers,geniet ervan.
Een bijzonder mooi schepseltje is de blauwgeringde octopus,gaande van créme-kleur,over geel,naar oranje,en blauw fluoriserende ringetjes,als teken van pas op,ik ben levensgevaarlijk. Als je hem een beetje te kort benadert,beginnen deze blauwe ringetjes op te flakkeren. Het blijft een streling voor het oog,telkens je dit octopusje ziet,het lijfje ongeveer 5 cm. lang en de tentakels die tussen de 5 en 10 cm. lang zijn. Let op,dit is zo mogelijk,het giftigste diertje dat je kan tegenkomen onder water.
Zoals aan alle vakanties,komt er ook aan deze stilaan een einde. Voor mij nog een weekje te gaan,maar voor één van mijn Belgische buddy's,is het morgen al gedaan,Yvan en zijn vrouw Ingrid keren morgen reeds huiswaarts,we zullen ze missen,zeker weten. Ongerust kijken we naar de weersverwachtingen in België,en zien dat het steeds maar blijft door winteren,van de tropen naar de vorst en sneeuw,het zal weer wennen worden,maar soit. Hier staan me nog twee duikdagen te wachten(4 duiken),en klok ik af op 70 duiken deze vakantie. Eens thuis gekomen,wacht me het vele werk,voor het selecteren en bewerken van foto-opnamen van zowel boven als onder water,mijn dagen gaan sowieso te kort zijn. Eind maart staat immers ook nog twee weken Indonesië (Lembeh) op het programma. Voor nu,nog enkele opnamen,van de laatste duiken,geniet ervan,groetjes,Johny.
Hier ben ik nog eens met een update,vanuit de tropen,waar het nog altijd heerlijk vertoeven is. De mooie duiken stapelen zich op,dus zolang het budget ons toelaat,om onze borst nat te maken,doen we dat ook. Het Belgisch groepje is ondertussen aangegroeid tot zes duikers,zodat we aan boord wat tegengewicht kunnen geven,tegen het Duitstalige geweld. En we hebben er een paar modellen bij hoor,bij die gasten,nu,als ze er plezier in beleven om al hun kunnen te presenteren,hoe ze in hun Duitse meren duiken,met alle toeters en bellen,je houdt het niet voor mogelijk wat ze allemaal meezeulen hier,als ze dit dan plezant vinden,moeten ze er ook maar tegenkunnen,dat we er schampere opmerkingen over maken,niet dan? Zal hier nog enkele foto's meesturen voor de liefhebbers,geniet ervan,groetjes en tot.....,Johny.
Geen vreugdengeen amusement,alleen grote verontwaardiging,over de enorm grote rampspoed en miserie,die het Haïtiaanse volk getroffen heeft,met de verschrikkelijke aardbeving. Een paar dagen volgen we de LIVE-uitzendingen op CNN,tot tranen toe bewogen,bij het zien van het enorme leed van de mensen,in het al zo arme Haïti. Verschrikkelijke beelden,mooie beelden,beelden van onmacht,hoe moet een mens hiermee omgaan,het zal nooit wennen. Wij zijn hier op de Filippijnen,notabene om nét van de mooie natuur te genieten,en in ons geval van de onderwater-natuur,en nét als bij de vreselijke aardbeving op Banda Aceh en de bijhorende tsunami,worden we getroffen door dezelfde beelden,naar aanleiding van diezelfde mooie,maar o zo onvoorspelbare en grillige natuur. Natuurlijk gaat het leven door,zo ook onze reis,maar het laat me niet koud,en ik hoop,niemand niet.
Beste blog-bezoekers,in het Visaya-gedeelte van de Filippijnen,wordt Moalboal meestal afgebroken als minst aantrekkelijke plaats qua duikstekken. Dikwijls heb ik al geprobeerd dit te ontkrachten,met wisselend succes. Je blijft hier telkens weer,nieuwe dingen tegenkomen,o zo mooi. Zoals enkele dagen geleden,een nachtduik op het huisrif(85 minuten),hier een opsomming van wat we tegenkwamen,clown hengelaarsvis,nog een zwarte hengelaarsvis,koppel spookfluitvissen,decorator-spinkrabben,octopusje,tritonslak(0,5m.),meerdere naaktslakken en platwormen,slapende schildpad,slapende papegaaivissen in hun cocoon,juveniel vleermuisvis,diverse garnalen en krab-achtigen,en ik vergeet er nog wel wat hoor. Zoals je ziet,een waar festijn voor duikers,en haast onmogelijk om alles netjes op foto vast te leggen,al doen we ons best natuurlijk. Hier nog enkele opnamen van de laatste duiken,waaronder die nachtduik,enjoy it and greetz,Johny.
Een Belgisch groepje heeft zich gevormd,hier in Moalboal op Cebu,de pret kan niet op. Lachspieren worden verwend,duikwensen worden vervuld,en de catering loopt op wieltjes. Dat zijn de redenen,waarom alvast ik,een stukje van mijn hart hier verloren heb. Vriezen,ijzel,sneeuw of Fabiola,we liggen er niet wakker van. We genieten hier van de leuke én mooie dingen,de mooiste bevinden zich zeker onder water,tijdens de laatste duiken,hebben we vooral genoten van o.m. een enorme school sardienen,waar kleine en grote makrelen en/of tonijnen op jagen,zeeslangen,schildpadden,blauwgeringd octopusje,spookfluitvissen enz.... Ziehier nog enkele opnamen van de laatste duiken,geniet mee,groetjes,Johny.
Het gewicht van de media. Elke keer weer,wanneer we voor een langere periode in de tropen verblijven,krijgen we er mee te maken. De ongeruste mailtjes van het thuisfront,geen last van de terrroristen alà Abu Sayaf?,of er is een ferry gezonken,alles goed met jullie?,of jullie zitten toch niet té kort bij die vulkaan,die aan het uitbarsten is?. Terwijl wij dan weer,ons zorgen maken over,explosieven aan boord van een vliegtuig op Schiphol,sneeuw-vriezen-ijzel in combinatie met het verkeer,of een wilde schutter die er maar wat op los knalt in Finland. Je moet in het leven toch een bepaald relativeringsvermogen hebben,of je zou ten onder gaan aan het doemdenken. Nee hoor,hier in Moalboal gaat alles zijn gangetje,het nieuwe jaar is er,aperitieven,een lekkere maaltijd met garnalen-frietjes-groenten,samen met je partner,achteraf een leuke film op het filmkanaal,en als alle vuurwerk-gekte achter de rug is,gaan we uit om vrienden en kennissen het beste te wensen,bij een paar biertjes en/of cocktails,het kan hier hé,geen gehannes in het verkeer. Ik heb het jaar afgesloten met twee duiken,waarvan eentje op Pescador,voorwaar een belevenis dezer dagen,tijdens de laatste duik van het jaar,hebben meerdere duikers aan boord nog het genoegen gehad een walvishaai(ca.4m.)te spotten,bibike niks natuurlijk. Ook in het nieuwe jaar al vier duikjes gedaan,dus het jaar al vrij goed ingezet,zou ik zo zeggen,binnen enkele dagen nog een paar Belgische buddy's er bij,en het feest is kompleet. Ziehier nog een paar kiekjes,geniet er van,groetjes,Johny.
Nieuwjaar én Filippino's betekent vuurwerk,bibber en vrees. Al dagenlang,al van voor Kerstmis,hoor je de knallen van het vuurwerk,voor mij persoonlijk de waanzin voorbij. Zo gebeurt het dat,met de paar peso's die je gegeven hebt,aan de lokale Kerst-jingle-bell's-zangertjes,deze rakkers knalbommetjes zijn gaan kopen,en deze tussen je benen werpen,let op,knalbommetje zijn hier dikwijls gewoon opgevouwen papiertjes,met als inhoud bijna buskruit hé,en wordt gewoon aan kinderen verkocht hoor. Ook de groten laten zich niet onbetuigd natuurlijk,ik herinner me met de eeuwwisseling,toen er een nieuwe bar openging,een paar lokale mensen vuurpijlen gooiden in een min of meer afgesloten omgeving,het kostte een Duitse toerist zijn onderbeen,elders in een openlucht-disco,vielen toen verschillende slachtoffers,met serieuze brandwonden,zoals ik al zei,waanzinnig. Je hoort het ook jaarlijks bij ons in de pers,zoveel doden en gewonden,bij het gebruik van vuurwerk,op de Filippijnse archipel. Met deze update,kan ik je nog vertellen,dat ik een paar dagen niet ga/kan duiken,namelijk een buiten-oor-infectie,en een aanstaande trouwpartij,van een Belgische vriend,waarop we uitgenodigd zijn,brengen wat verstrooïng tijdens deze dagen. Voor de trouwpartij,moeten we wel twee dagen naar een naburig eiland,Negros,alwaar in de hoofdstad Dumaguette het feest doorgaat,we blijven er overnachten,en komen s'anderdaags terug naar hier. Enfin,dit is de laatste update voor dit jaar,meer in 2010,geef er een lap op bij de jaarwisseling,doe toch ook maar voorzichtig,zodat ik je dit ook volgend jaar kan toewensen,geniet ervan. Groetjes,en zoals gewoonlijk,hier nog een paar foto's van onder water hé,Johny.
En als iemand een probleempje heeft,met wat te kopen voor zijn bengels,met deze feestdagen,denk eens aan een VROEM-VROEM,meer moet dat niet zijn,cheers,Johny.
Beste mensen,tropische groetjes uit Cebu,op de Filippijnen,je hebt er misschien niet veel aan,nu in ons bevroren kikkerlandje,maar ik probeer toch wat warmte mee te stralen met deze update. In het zo christelijke Filippijnen,voel je de aanwezigheid van Kerstmis aan den lijve,mayo pasco wordt je door iedereen toegewenst,een etentje ginds,een kerstdineetje daar,lokale zangertjes met hun eigen versie van "Jingle Bell's",het houdt niet op. Een mens zou haast vergeten dat hij hier is,om te duiken en te genieten en relaxen. Alhoewel het bijna altijd een stralende zon is,staat er toch een behoorlijke bries,wat meebrengt dat de zee niet zo kalm is,een golfslag van één à twee meter schrikt mij niet af,doch mijn partner en buddy Marina,laat de verdere duikstekken voor wat ze zijn. Zo is het al een paar keer gebeurd dat,er vanaf de boot twee duikgroepen vertrekken mét gids,en ik alleen in de omgeving;-),iemand die me kent,weet hoe erg ik dat vind,helemaal alleen met mijn camera,echt genieten hoor. Tot zover deze tekst,ziehier nog een paar foto's van hier Panagsama,geniet ervan,groetjes,Johny.
Beste mensen,voor diegene die de streek van Moalboal wat kennen,en in het bijzonder de duikplaatsen in de omtrek,er zit al een tijdje een énorme school sardienen rond het eilandje Pescador. Dit is een ongelooflijke sensatie,circa 150 meter lang,en gaande van -30 meter tot bijna aan de oppervlakte,echt heel bijzonder. Regelmatig zie je de school uit mekaar wijken,door de jagende tonijn-achtigen,ook duikers spelen met de school,het levert ongewone beelden op. Buiten het gewone mariene leven,dat je hier kan bewonderen,is dit echt een attractie apart. Eigenlijk vind ik dit jaar de zichtbaarheid wat tegenvallen,rond Pescador een 20 à 25 meter,elders vaak nipt 15 meter. De watertemperatuur blijft een heerlijke 28 graden Celsius,dus een 5 mm. neopreen zonder kap,is zat dik genoeg om behaaglijk te duiken. De duikstekken met namen als,Pescador,Tongo-Point Sanctuary,Umbrella en Dolphin House blijven pareltjes om te beduiken,misschien niet zo om de overvloed aan vis,des te meer aan de enorme hoeveelheid aan zachte koralen,sponzen,anemonen enz... Zo,telkens ik mijn blog update,zal ik proberen een paar foto's mee te geven,vind de resultaten wel meevallen voor een amateurke,geniet ervan,Johny.
Hey mensen,even een update vanuit de verre Filippijnen,meer bepaald vanuit Panagsama Beach-Moalboal,op het eiland Cebu. Altijd héél leuk hier te verblijven,in het prachtige Marcosas resort,duiken doen we bij The Blue Abyss,heb ondertussen al een viertal duiken gedaan,een paar foto's volgen hieronder. Het weer is vrij goed hier,we zijn hier nu vier dagen,en het heeft op één dag na,altijd zonnig geweest,alleen s'nachts regent het. Alweer bijna twee jaar geleden dat we hier voor het laatst waren,er is niet zo veel veranderd,een paar meer resorts en restaurants,prijzen zijn zowat hetzelfde gebleven. Het duiken hier biedt niet echt verassingen meer voor me,heb er al honderden achter de rug,alleen de zichtbaarheid valt me wat tegen,zo'n dikke tien meter is wel weinig voor deze contreien,maar klagen doen we niet hoor. Onlangs weer een ongeval geweest met een Koreaans technisch duikteam,met een duik naar 120 meter,één iemand is overleden,een andere is in kritieke toestand afgeleverd bij de drukkamer. Eerder hebben er zich hier al meer ongevallen voorgedaan met duikers die,de diepte najagen,hun motivatie is me vreemd,blijft wel een spijtige zaak,alleen maken ze zo negatieve publiciteit voor de ons zo geliefde duiksport,jammer. Ik laat het niet aan mijn hartje komen,geniet met volle teugen van al het mooie hier,én probeer wat mooie plaatjes te schieten onder water,een paar volgen hierna,voor nu laat ik het hierbij,voort genieten hé,cheers,Johny.
