|
 |
|
|
| |
|
|
| 26-07-2006 |
 Bericht 5 |
Familie en vrienden,
Momenteel zit ik in een benauwd hokje achteraf in Puerto Lopez een update voor jullie te maken.
Zondagmorgen hebben we een bezoek gebracht aan een christelijke gemeente in Cuenca. Vanaf een beeldscherm konden wij de dienst meemaken in het Engels en de plaatselijke bevolking in het Spaans. De diensten duren hier minimaal 2,5 uur en zijn zeer actieve bijbelstudies. Ik denk dat een Bijbel hier na een half jaar al behoorlijk versleten en verduimeld is. De dienst had een iets andere invulling dan ik in Nederland gewend ben. Een echtpaar uit de VS was op tournee om het evangelie te verkondigen in plaatsen in Zuid-Amerika waar vacante gemeenten zijn. Daarnaast natuurlijk veel zingen, een gemeentelid die vertelde over Gods leiding in haar leven enzovoorts. De zondag verliep verder heerlijk rustig. Een verademing in ons drukke programma. In de avond heeft de reisleider een bijbelstudie georganiseerd over ´het gebed´, met name het ´Onze Vader´.
Maandag wachtte ons een ware reisdag van 11 uur. En niet zomaar eentje. Zo ontmoetten we een corrupte agent die alleen geld wilde zien (staat mooi op de foto) en we hebben gewinkeld in een perperdure woonwijk met een riant winkelcentrum. Wat een contrast met de diepe armoede die hier heerst. De woonwijken zijn omgeven door hoge muren met prikkeldraad en overal politie. Het lijkt op een soort gevangenkamp. Ik heb op de foto een indruk van de rijkdom kunnen vastleggen. We hebben gewinkeld in een winkelcentrum vol goud, zilver, dure horloges, schilderijen en ook een ware Hallmark. Net nadat we de stad hadden verlaten, klapten, door problemen met de remmen, 2 banden. Bij de Formule 1 is zo´n probleempje in 6 seconden verholpen, maar bij ons duurde het oplossen van het probleem bijna 6 uur. Als een wonder stond de garage naast een christelijk kerkje en een stuk of 10 kerkgangers die de kerk aan het opknappen waren, legden hun werk neer, pakten de stoelen uit de kerk, zetten deze buiten neer en zo hebben we met de gitaar allerlei liederen gezongen. Ook al is er dan een taalbarriere, je voelt wel dat het gaat om 1 God. En zo klonken dus Spaanse, Engelse en Nederlandse woorden door elkaar heen. Heel bijzonder. We hebben de mensen kunnen helpen aan een geldbedrag, waarvoor ze een muziekinstrument kunnen aanschaffen. Ze waren erg gelukkig en geen van hen had droge ogen meer. Ze zagen dit namelijk als een gebedsverhoring. Na een hartelijk afscheid vervolgden wij ons pad en zo kwamen we om half 2 in de nacht in ons hotel aan. Een eenvoudig, maar redelijk schoon hotel in Puerto Lopez, een dorpje aan het strand.
Het zojuist genoemde dorpje leeft van de vis en de menukaart hangt ervan in elkaar. Het dorpje heeft een grote specialteit en dat is het verzorgen van excursies naar klein-Galapagos. En daar ben ik dus gisteren met de groep geweest. Ik kan jullie onmogelijk vertellen hoe prachtig en machtig het is wat we hebben gezien. De schepping is daar zo rijk, dat je bijna denkt dat het paradijs er ongeveer zo moeten hebben uitgezien. Een vrij heftige tocht over de oceaan liet ons walvissen zien. Op nog geen 50 meter afstand dook een walvis op uit het water met zijn enorme lijf en klapte met zijn staart op het wateroppervlak om weer te verdwijnen. Dat te zien is werkelijk overweldigend. Volgens de groep heb ik een van de mooiste foto´s gemaakt, precies op het maximale punt van een sprong. Alleen de walvissen waren al fantastisch, maar op de Galapagos wachtten ons de blauwvoet Jan-van-Genten, vogels met grote, rode zakken onder hun snavel, aasgieren enzovoorts. Wat een spanwijdten, wat een hoeveelheden, wat een minieme afstanden tussen hen en ons. Grandioos! Ook op de terugweg zagen we walvissen. Na een heftige tocht tegen de golven in, kwamen we weer op het continent. Een fantastische ervaring heb ik achter de rug. Als je nog eens de mogelijkheid krijgt om te gaan, ga!
En zo is het alweer woensdag. Een vrije dag. We hebben continu tussen de 18 en 22 graden, zon is er niet heel veel. De temperatuur is erg aangenaam en we zijn allemaal dankbaar dat we de hittegolf van Nederland mogen missen. Maar aan de andere kant: bruin worden is er niet bij.
Morgen hebben we weer een vreselijk lange busreis voor de boeg. Voordeel is wel dat we telkens stoppen bij viewpoints, zodat we weer een paar fotoshoots kunnen maken (p.s.: Andre, ik heb inderdaad foto´s van de Inca-settlement).
Gisteren ben ik aan de rezerij geraakt. Maar ja, niet altijd is een wc bij de hand, dus dan is het wel afzien hoor. Gelukkig ben ik nog steeds niet ziek geworden. De meesten van de groep zijn gelukkig nu gezond. We hebben nog steeds erg veel plezier samen.
(Een broer van mijn kamergenoot zei : ´zo´n reis is mooi, maar niet voor op vakantie´ en volgens mij komen wij inderdaad allemaal bekaf weer thuis, maar wel met fantatische herinneringen overigens).
Het ga jullie allen goed.
Veel plezier en succes of sterkte met de hitte.
Een hartelijke groet en liefs van John.
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
|
|
|
|
 |
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
