Ik ga jullie vertellen over de sport tweedaagse die plaats vonden op zeven en acht mei.
We moesten in de ochtend allemaal verzamelen aan het station om half acht om daar de trein te nemen.
We moesten moesten 2 keer overstappen in Landen en in Luik, dus moesten we in totaal 3 treinen nemen.
De eerste rit duurde vijf minuten, de tweede 15 minuten en de derde duurde 10 minuten.
Toen we de eerste keer overstapte in Luik moesten we 15 minuten wachten op onze volgende trein, dus konden we op ons gemak in de winkeltjes rondlopen in het grote en indrukwekkende station van Luik.
Toen we uiteindelijk aankwamen in de Ardennen om half twaalf moesten we eerst twee uur en half wachten op een speeltuintje van een school omdat we pas begonnen met de activiteiten om 1 uur.
Eenmaal 1 uur moesten we onze bagage in een aanhangwagen stoppen omdat we nog een wandeling van 40 minuten moesten maken naazr de jeugdherberg waar we gingen overnachten.
Toen we aankwamen in de jeugdherberg kregen we even vrije tijd om onze bedden uit te kiezen en ze ook op te maken.0
Het waren stapelbedden van 3 bedden hoog.
Ik lag in het midden tussen het onderste en het bovenste bed.
Na de vrije tijd begonnen we aan de activiteiten.
We gingen naar een locatie waar alle activiteiten op ongeveer 30 meter hoogte waren.
We werden in 2 groepen verdeeld.
3Sport moest meegaan met Veerle en 4sport met Steven.
Dit waren onze begeleiders voor de komende 2 dagen.
De eerste activiteit noemde 'via ferrata' wat staat voor: via een ijzeren weg.
We moesten tegen de kant van een berg klimmen door middel van grote ijzeren nietjes in de rotswand.
Ik ging als eerste naar boven omdat ik hier heel fel zin in had.
In het begin dacht ik dat velen dit en de andere activiteiten niet zouden durven, maar iedereen beklom de rotswand bij de eerste activiteit.
Brecht, die hoogtevrees heeft, heeft zijn grenzen overwonnen en deed met bijna alle activiteiten mee.
Bij de volgende activiteit moesten we over een brug lopen op ook weer 30 meter hoogte.
Deze brug was de minst enge activiteit van de dag omdat de ondergrond van de brug was gemaakt van hout waardoor het makkelijk en vlot ging.
Er waren wel verschillende afstanden tussen de houten planken, maar dit maakte het niet echt moeilijker.
De volgende opdracht was weer een brug.
Ditmaal was het een brug die bestond uit 3 touwen.
1 Om onze voeten op te zetten en 2 andere om ons met onze handen vast te houden.
Dit was de engste activiteit van de dag omdat je in het midden van de brug soms heel fel naar links of naar rechts leunde waardoor het leek alsof je ging vallen.
Bij de volgende activiteit moesten we op een ladder klimmen helemaal naar de top en dan naar beneden rappellen.
Al bij al was dit een heel leuke eerste dag.
In de avond rond 9 uur verzamelde we voor de jeugdherberg om de groepjes in te delen voor de nachtwandeling.
De groepjes werden gekozen door de 5 meisjes.
Ik zat in de groep van Katrien, Jonas, Rien, Glen en Jan Libens.
We kregen allemaal een kaart mee per groepje en we moesten de aanwijzingen volgen.
In het begin ging het redelijk goed totdat we op een treinspoor uitkwamen waar we normaal gezien niet moesten zijn.
Het bleek dat Jonas de kaart verkeerd had gelezen en dat we ergens links in plaats van rechts moesten afslaan.
Na een tijdje kwamen we een andere groep tegen en gingen we samen verder.
Uiteindelijk kwamen we alle groepen tegen buiten die van Kimberley.
We liepen met de groepen de rest van der tocht samen.
De wandeling was wel leuk, maar vele mensen zeiden de hele tijd dat we moesten stoppen omdat er mensen achter waren.
Dit was best wel ambetant omdat ze kwaad begonnen te worden dat ik en Frank doorliepen.
We liepen door omdat de mensen die achterlagen gewoon lui waren.
Bijna heel de rest van de tocht was er ruzie en gezaag.
Toen we de eindstreep zagen begonnen we allemaal te spurten.
Ik liep vooraan samen met een paar andere mensen.
Toen ik in de bocht liep gleed ik uit waardoor heel men knie open lag en vol zat met bloed.
We kwamen ongeveer aan om half twaalf en om twaalf uur gingen we naar ons bed.
Eenmaal in de kamer zagen we dat Kimberley haar groep ook daar was.
In de kamer sliepen de meesten al buiten ik, Brecht, Rien en Glen.
We konden niet slapen omdat Frank de hele tijd aan het snurken was.
Uiteindelijk vielen we toch in slaap om ongeveer half twee.
De volgende dag gingen ik, Brecht, Rien en Jelle ons douchen.
Daarna ontbeten we en konden we aan de volgende activiteiten beginnen.
De eerste opdracht was weer een 'via ferrata'.
Dit keer moesten we niet via ijzeren nietjes klimmen, maar via ijzeren kabels die tegen de rotswand was gespannen.
De volgende activiteit waren twee bruggen.
De eerste was een gewone brug zoals de eerste dag en de tweede brug was een apenbrug.
Een apenbrug is een brug die bestaat uit twee kabels.
1 Om op te staan en 1 boven het hoofd om ons met de handen vast te houden.
Dit was eigenlijk niet zo spectaculair omdat het niet zo hoog was als de bruggen van de eerste dag.
Na de bruggen gingen we dieper in het bos om de 'mini deathrides' te doen.
Dit waren kabels die gespannen waren van boom tot boom waar we met behulp van katrolletjes overheen moesten slingeren.
De laatste activiteit was een apenbrug en een rappel.
We moesten via en apenbrug naar een platform gaan dat ongeveer 15 meter hoog was.
Eenmaal op dit platform moesten we naar beneden rappellen.
Maar dit keer moesten we niet met onze voeten ons afduwen tegen een muur of rotswand, maar moesten we het gewoon zonder doen.
Dit was de laatste activiteit van de dag.
Onze begeleidster,Veerle, nam afscheid van ons en wij gaven een daverend applaus aan haar.
Om 3 uur in de namiddag moesten we weer een wandeling maken van 40 minuten op weg naar onze trein en op weg naar huis.
