|
Wandelen, luisteren, genieten
'n uniek aanbod, welkom in de Voerstreek!
De Voerstreek is een beetje als een vergeten zolderkamertje waarop we mogen rondsnuffelen: nadat onze ogen er zich wat aangepast hebben aan het schaarse licht en we even de gejaagdheid van het drukke leven op de andere verdiepingen vergeten, dan ontdekken we daar, onder een laagje stof, rust en ingetogenheid.
Wanneer: zondag 30 september 2001.
Waar: E40 Brussel-Luik, afrit 24 - Boutersem,
carpool-parking rechts naast de afrit om 9u stipt!!!!
Meebrengen:
aangepaste kledij
stevige wandelschoenen of laarzen zijn aanbevolen.
goed humeur
|
 |
Het Veltmanshuis |
Na een woordje uitleg vertrekken we richting St-Martens-Voeren om daar de wandeling te starten rond 10.30u. We volgen de "Bronnenwandeling", deze is ongeveer 9,5km lang en wordt in twee delen afgelegd. |
|
 |
Een eerste korte wandeling brengt ons naar St-Pieters-Voeren waar we 's middags in de "Commanderie" een Voerense kaas- en vleesschotel kunnen nuttigen voor de prijs van 250 fr. (excl. drank). Eigen pick-nick kan ook mits verbruik van drank. |
De Commanderie te Sint-Pieters-Voeren |
Stroopstoker in Sint-Pieters-Voeren |
Daarna starten we het tweede deel en wandelen we door een stukje prachtige natuur. Onderweg is er een bezoekje gepland aan een ambachtelijke stroopmakerij. |
 |
Hopelijk komt het water jullie al in de mond en zien we mekaar op 30/9/2001.
En ja hoor we waren met velen, je vindt hieronder een verslag van een geslaagde dag.De werkgroep wandeling: Agnes, Annie, Gerda, Marina, Roger, Willy, Wilfried
VERSLAG VAN DE WANDELING
jobolo2000 in Voeren
ZONDAG 30 SEPTEMBER 2001
DorpenWe startten vanmorgen de wandeling aan het Veltmanshuis in Sint-Martens-Voeren, een Vlaams cultureel centrum. Pastoor Veltmans speelde een belangrijke rol in het behoud van het Nederlandstalig karakter van de Voerstreek. Zijn graf bevindt zich links onder de toren van de kerk (13de eeuw). De 23m hoge spoorwegbrug domineert het dorp. De brug maakt deel uit van de lijn Tongeren-Aken en werd door de Duitsers tijdens de Eerste Wereldoorlog aangelegd. Verder op de wandeling kwamen we de langste spoorwegtunnel van het land tegen (2070m).
CommanderieHet eerste deel van de wandeling ging naar Sint-Pieters-Voeren. Het kleinste Voerdorp is vooral bekend om zijn commanderie. Dit kasteel uit het begin van de 17de eeuw behoorde tot aan de Franse Revolutie toe aan een Duitse Ridderorde. De zware omlijstingen rond vensters en deuren zijn specifiek voor de Maaslandse Renaissancestijl. De ridderorde was een van de Middeleeuwse orden die tijdens de kruisvaarten ontstonden. Enkel edellieden uit het Duitse keizerrijk, waar ook het oostelijk deel van België toe hoorde, mochten er deel van uitmaken. Door veroveringen en schenkingen bouwde de orde een netwerk van kastelen en landerijen uit, onderverdeeld in baliën. Sint-Pieters-Voeren maakte deel uit van Aldenbiezen. Een lokale commandeur verbleef in het kasteel en oefende het bewind uit. Op dit ogenblik is het kasteel privé-bezit en niet toegankelijk. In het park van de Commanderie ligt de viskwekerij met o.a. forel, een typisch streekproduct.
StroopIn Sint-Pieters-Voeren bezochten we een stroopmakerij, uiteraard specifiek voor het Land van Herve.
BronnenwandelingHet tweede en belangrijkste deel van de wandeling ging langs Veurs, een gehucht van Sint-Martens-Voeren. De voor de streek heel eigen huizen in vakwerk en silex bleven er bewaard en zijn soms het decor voor een film- of tv-ploeg. Tijdens de wandeling kon je het golvend landschap van Voeren opmerken. Eigenlijk vormt Voeren een overgangsgebied van de Maasvallei, met een sterk Haspengouws karakter, naar het land van Herve. De huidige ondergrond van de Voerstreek is de bodem van de tropische zee die 100 miljoen jaar geleden over dit gebied golfde. Vandaar de typische gesteenten zoals kalk (krijt, mergel) en silex. De zee trok zich terug en door de erosie van de rivieren kreeg de Voerstreek het golvend karakter. Tijdens de ijstijden (1 miljoen tot 10.000 jaar geleden) stroomde er meer water door de rivieren, vandaar de enorm brede dalen in verhouding tot de kleine waterlopen van nu. Eén van die rivieren is de Voer. Ze ontspringt in Sint-Pieters-Voeren en stroomt via Sint-Martens-Voeren naar 's-Gravenvoeren. De wandeling die we uitkozen, wordt omwille van de verschillende bronnetjes uiteraard de bronnenwandeling genoemd. De flora en fauna wordt bepaald door de kalkrijke bodem en de continentale ligging. De Voerstreek is voor Vlaanderen het hoogstgelegen en meest zuidelijk gelegen gebied, bovendien het verst van de zee verwijderd zodat de winters iets langer duren. Bepaalde planten en dieren kunnen het daardoor in dit gebied nog net uithouden en zijn erg typisch voor de streek.
EenvoudAlles is in harmonie met de natuur. Nergens wordt het landschap geschonden door fabrieksschoorstenen of hoge gebouwen, door pretparken en andere onruststokers. De Waalse en Vlaamse militanten uit onze jeugdjaren zijn ingedommeld en de heftige tv-beelden van toen vervagen bij zoveel schone eenvoud.
Een drupkeVoeren ontdekte je door te kijken, te luisteren naar de stilte. Genieten dus met alle zintuigen en daarom ook door de streek letterlijk te proeven. Het Voerdrupke is een lichte jenever van 22° die gestookt wordt met het extract van sleedoornpruimpjes die in de streek zelf worden geplukt. Daarom kan je de jenever enkel in Voeren vinden.
Gezondheid.........
30-09-2001 om 00:00
geschreven door Macropus Rufus 
|
