De laatste week van mijn 7 weken hier in Suriname beloofde er een hele drukke te worden. We moesten nog veel werk verrichten en ook het afscheid nemen van de leuke mensen die we hier ontmoet hadden mocht niet ontbreken. De hele week stond eigenlijk in het teken van de vaart van vrijdag: we zouden dan gaan proberen een fatsoenlijke meting te gaan uitvoeren op de modderbank achter Braamspunt. Vrijdagmorgen vertrokken we (Joran en ik samen met onze gelegenheidsassistenten Bert en Bruno) dus met een boot vol gecalibreerde, perfect geprepareerde meetinstrumenten, twee prachtige frames en een vat vol ambitie en goeie hoop (en een koelbox met djogo's want het beloofde warm te worden die dag...). Vier uurtjes later waren we onze ambities en hoop al helemaal kwijt en ei zo na ook één van de frames. Om verschillende praktische redenen bleek het gewoon niet haalbaar met de boot en het materiaal dat wij ter beschikking hadden, de frames op een veilige en verantwoorde manier te plaatsen. Dus werden de metingen teleurgesteld afgeblazen. Omdat de transportdienst van de universiteit ons pas tegen 18u terug kwam ophalen, hebben we de namiddag liggend op een strandje doorgebracht en duikend van de boot (de ene salto lukte al iets beter dan de andere... oftewel: ik ging bijna elke keer plat op mijn rug).
Vrijdagavond was dan weer onze vaste afspraak met de Zsa Zsa Zsu, waar weer een stevig feestje gebouwd werd en pas naar huis gegaan werd, toen de ochtendzon al stevig brandde. Zaterdagavond was er het afscheidsfeestje van Pauline en Leonie, die zondag naar huis zouden vertrekken. Alweer werd de avond geëindigd in de steeds meer vertrouwd uitziende Zsa Zsa Zsu.
De laatste drie dagen van mijn verblijf hier bestonden erin: het labo waar we gewerkt hadden wat op te kuisen, de meetinstrumenten op te bergen en jacht te maken op wat souvenirtjes voor thuis.
Dinsdagavond hadden Joran en ik wat volk uitgenodigd op ons kot, om rustig wat te drinken en na te praten op onze laatste avond.
Deze 7 weken in Suriname zijn als een sneltrein voorbij gevlogen en wat zou ik graag terug aan dag 1 beginnen. De kennismaking met een compleet ander land, andere cultuur en (vooral) een ander klimaat zijn me enorm goed bevallen. Ik ben blij dat ik die tijd in de Mozartstraat 118 heb kunnen wonen, waar ik veel leuke mensen heb ontmoet en hopelijk ooit nog zal terugzien.
