Hier ben ik weer. Om de draad weer even op te pikken waar ik laatst gebleven was. We waren aan het wachten op beter weer in Te Anau om aan de Kepler Track te beginnen. Maandag zijn we dan gestart aan onze klim van 1084m. Ons groepje van 4 ( Amanda (USA), Chris en Dave (UK) en ik ) was vol overtuiging dat we er een fijne tocht van gingen maken en dat hebben we ook gedaan. De eerste 2 dagen was schitterend weer, zon en geen wolken en een temperatuur van 15-18 graden. Ideaal om te hiken. De klim de eerste dag was inderdaad niet te onderschatten maar viel al bij al nog wel heel goed mee en het uitzicht dat je ervoor terug kreeg, liet alle pijn in je benen vergeten. De 2de dag klommen we naar de top van Mt. Luxmore op een 1472m. De rest van de dag was veel up en downs, om te eindigen met een daling van 1000m. Amai mijn knieen zijn dat niet gewoon. Bijgevolg pijn in mijn rechterknie waar ik nog steeds met sukkel. Maar ben heel blij dat ik deze tramp gedaan heb. Na de tramp zijn we een kijkje gaan nemen in Milford sounds. En hebben we overnacht aan Lake Gunn. Echt adembenemend gaan slapen met de schaduw van de mountains en een hele mooie sterrenhemel. Na deze trip was het tijd om afscheid te nemen van onze Engelse jongens. Wij houden van rust en genieten en zij waren een beetje te druk. Pff vooral s'morgens en s'avonds. Van Te Anau trokken we verder naar Invercargill waar we zijn gaan zwemmen. In een zwembad wel te verstaan, het is hier veel te koud aan het worden om nog in meren te gaan zwemmen. De volgende dag namen we de ferry naar Stewart Island waar we opnieuw aan een 3daagse tramp begonnen. Zo peacefull. Alleen het geluid van de golven en vogels. Zoveel vogels niet te geloven. Ook hier hadden we geluk met het weer. Telkens we de hut bereikten begon het te regenen maar tijdens de dag bleven we droog. Het regent daar bijna heel het jaar en dat kon je dan ook zien aan the rainforest en de vele mudpools. Ik hoopte daar een kiwi te zien maar heb hem alleen maar te horen gerkegen. In de 2de hut heb ik een zuid afrikaan leren kennen en kon ik nog eens nederlands spreken. Zuidafricaans is super grappig om te horen. Na 3 dagen hiken, namen we de ferry terug naar het zuideiland en bleven een nachtje slapen in Bluff waar we ook fish and chips gingen eten. Ik bestelde Paua ( Dit is een NZ specialiteit). Lekker maar moeilijk te beschrijven waar het naar smaakt. De uitbater van de shop was een hollander die al voor 8 jaar in NZ woont. Hij was kei vriendlijk en liet ons gratis de welbefaamde Bluffoesters proeven. Kei goed, wel gekookt, rauw kan ik die beestjes niet eten. Hij vertelde ons dat je de paua schelpen en dieren zelf kon vinden in de zee tijdens low tide. Dus de volgende morgen gingen we op jacht naar paua en ja we hebben er eentje gevonden. Niet echt smakelijk om dat levend tezien. We wisten natuurlijk niet hoe we dat moesten klaar maken. Dus daar stonden we met onze paua. Gelukkig wou die vriendelijke hollander ons helpen en heeft zijn vrouw een super lekkere maaltijd klaar gemaakt met onze zelfgevonden paua en we moesten niets betalen. We kregen zelfs elk een gepoetste pauaschelp. De max, onze dag kon niet meer stuk. In de namiddag vertrokken we naar de Catlins waar we veel waterfallen hebben bezocht en s'avonds de pinguins uit het water zagen waggelen. Yellow eyed Pinguins. De volgende morgen reden we naar een strand waar je tussen de sealions aan het wandelen bent. Die liggen daar gewoon op het strand te zonnen. Daarna zijn we verder getrokken naar het Noorden om in Dunedin te eindigen. Hier blijven we voor het weekend en waarschijnlijk gaan we volgende week een weekje fruitplukken om onze bankrekeningen boven nul te houden. De count down is begonnen nog een maandje en ik ben thuis. See ya
