Vandaag was de kennismakingsdag. In het begin het was allemaal wat onwennig, met de verschillende talen en landen. Er zijn 2 jongens van Frankrijk, 2 meisjes en 2 jongens van Nederland, enkele Duitsers, 1 meisje van Finland, en dan wij, 5 Belgen. Eerst zijn we naar 1 of ander museum geweest, maar niemand was echt geïnteresseerd in dat museum. We wilden elkaar onmiddellijk leren kennen, en socialisen. Dus veel heb ik niet gezien van dat museum. Daarna hadden we lunch in het studentenrestaurant van de campus in Izmir zelf (niet mijn campus). Toen we ons buikje rond gegeten hadden, stapten we in het schoolbusje om een ritje in Izmir te maken. We zijn ook naar de campus gaan kijken van de afdeling Fine Arts. Sofia ging dit normaal studeren, maar we zijn te weten gekomen dat ze daar geen woord Engels spreken, dus alle lessen zijn in het Turks. Dus nu is ze een beetje aan het nadenken of ze toch niet beter naar de business campus komt en iets studeert in verband met marketing. Voor de rest was er niet echt iets speciaal. s Avonds hebben we nog iets gedronken met een deel van de groep.
19/09/2008
Vandaag is er niet zo veel speciaal gebeurd. Er waren enkele presentaties over de Turkse cultuur, wat wel interessant was. Daarna hadden we onze lunch, en zijn we eens naar Kasjnaka geweest (of zoiets), dat is de andere kant van de baai van Izmir. Dat was met de boot, want met de bus moet je helemaal rondrijden.
s Avonds zijn we met zijn allen gaan eten in een restaurant met typisch Turks eten. Dat was heel leuk, omdat ik zo iedereen wat beter heb leren kennen.
20/09/2008
Vandaag hadden we een uitstap naar Efesus (= Efese). Ik had dat al gezien, maar toen was het heel warm. Vandaag was het warm, maar er was geen, of bijna geen, zon, dus het was aangenaam om daar rond te lopen. We kregen ook af en toe wat uitleg van de man (iemand van de school) die ons een beetje begeleidt tijdens de introductiedagen. Ook Erkan was mee. Ze kunnen heel goed Engels, waardoor de communicatie heel goed verloopt. Na de oude stad te hebben bezocht, zijn we naar het dorpje van Efese gereden om te eten. Heel lekker, een soort pannenkoek met kaas erin. Daarna moesten we terug het busje op, om terug te keren naar Izmir. Het grappige was, de buschauffeur was een beetje zijn weg kwijt. Zo er zijn dus ook Turken die verkeerd rijden in Turkije, OEF, we zullen niet de enige zijn die eens verdwalen
In Buca koop zijn ik, Sofia, Erkan en Anne (een meisje van Nederland) afgestapt om op zoek te gaan naar een appartementje. (Anne heeft daar al een appartementje bij 2 Turkse meisjes) We zijn gaan aankloppen bij enkele agentschappen, maar er viel niet echt iets goedkoop uit de bus. Dus hebben we het anders opgelost. Bij Anne en die 2 Turkse meisjes is er nog 1 slaapkamer vrij, waarin ik morgen mijn intrek ga nemen. Het is echt een heel mooi en typisch appartementje. Er is een badkamer met douche, toilet en lavabo, 3 slaapkamers (2 met 1 persoonsbed en 1 met 2-persoonsbed), een soort van living/woonkamer met sofas en tv en er is ook nog een keuken. Ik ga mn eigen kamer hebben, net zoals Anne, en de 2 Turkse meisjes (= zussen) zullen in het 2persoonsbed slapen.
Sofia gaat waarschijnlijk haar intrek nemen in de vrouwenappartementen, hier noemen ze het ook wel soms de Hilton voor vrouwen. Het is daar echt heel chique. Ik ben blij dat ik eindelijk iets heb gevonden die heel dicht ligt bij de school. Ik kan er gewoon te voet naartoe. Van de dorm zou ik 3 bussen moeten nemen, elke keer ik naar school moet. Ik vraag me echt af waarom ze bij ons in Gent op school zeiden dat we hier het beste logeerden, waarschijnlijk van luiheid om ons te helpen om een andere slaapplaats te vinden.
Nadat we dus die agentschappen hadden bezocht, hadden we heel veel honger. We zijn gaan eten in Erkan zijn flat, bij zijn ouders en zn zus. Die waren echt heel vriendelijk. Echt heel raar! Die wisten van niets dat we zouden komen eten, en we kwamen gewoon mee met Erkan, en die zeiden direct van ja, blijf en eet mee met ons! Dat is wat ik zo leuk vind aan de Turkse bevolking, de gastvrijheid. Ze zijn zo lief. Eerst soep, dan rijst met kip en groenten en als dessert watermeloen. Maar dat was nog niet alles, dan moesten we in de zetel gaan zitten en kregen we Turkse thee (niet hetzelfde als appelthee) en een soort van soezen met chocolade. Ik denk als we hier veel gaan komen eten, dat ik echt enkele kilos zal verdikken!
Nadat we hadden gegeten, vertelde Erkan dat zijn zus in het Turkse Cyprus studeert voor engineering, en dat ze maandag vertrekt naar daar. De kleren daar zijn heel duur, dus had zijn zus gaan shoppen in Izmir. Ze begon haar aankopen allemaal te showen, en het stopte maar niet! Echt grappig. Zij kan Engels, maar niet zo goed als Erkan, maar ze probeert wel. Echt, jullie hebben helemaal geen idee hoe de mensen hier zijn! als je naar Bodrum of zo gaat, zijn er een heleboel Turken die je bedriegen en je erop leggen, misschien zijn er hier ook wel zo enkele die bijvoorbeeld in de bazaar werken of zo. Maar Eliz, Erkan, Hakan . die zijn zo vriendelijk en gastvrij. Erkan heeft al ongeveer 8 mensen geholpen om een flat te vinden. En hij verdient daar helemaal geen cent mee.
Dus mama en papa, jullie hoeven jullie geen zorgen te maken! Als jullie naar hier komen in oktober, dan wil ik echt dat jullie eens op bezoek gaan bij bijvoorbeeld Erkan en zijn ouders, dat jullie kunnen zien dat niet elke Turk een bedrieger is. Mama, jij had gezegd dat ik moest blijven waar is was, maar je hebt geen enkel idee hoe groot het hier is! Ik zou elke dag een goed uur onderweg zijn naar school. Nu kan ik gewoon te voet naar school. In Buca Koop zijn er ook heel veel studenten, er zijn hier winkels, eetgelegenheden ed. Daar waar die dorm is, is misschien 1 winkeltje en thats it! Dus morgen verhuis ik naar het appartement bij Anne. Het is ook handig dat zij Nederlands praat. We spreken wel Engels met iedereen erbij, maar als ik een woordje niet weet, helpt ze mij, dus zo leer ik het wel!
21/09/2008
Vandaag heb ik kunnen uitslapen. Gisterenavond zijn we nog naar het appartement gegaan om Christian (Duitster) te installeren. Dat was ook in Buca Koop. We hebben nog een hele tijd gebabbeld, en dan heb ik de taxi genomen naar de dorm om mijn valies in te pakken. K moet zeggen, k heb ze perfect dicht gekregen!
Ik ben net aangekomen bij Anne, en ze is nu m'n ontbijt aan het klaarmaken. Nu zie ik het paecht zitten! Groetjes en tot de volgende!
Jessica
PS: jullie hoeven jullie echt geen zorgen te maken om mij, kben met m'n gat in de boter gevallen hier! Binnenkort foto's aangezien ik hier internet heb!
Amai, dit was me het dagje wel! Maar beginnen bij het begin
Gisterenavond heb ik nog de laatste hand gelegd aan mijn valies (lees: valies + sportzak). Dat was echt wikken en wegen, want ik mocht 30 kg meenemen, en ik zat aan 45 kilo! TE veel, dus moest ik een selectie maken van wat belangrijk was en wat niet. MOEILIJK!
Na veel gedoe zat ik uiteindelijk aan 37 kilo.
Vandaag had ik afgesproken met de rest om 9uur. Rond 7 uur vertrokken naar de luchthaven, om de files te vermijden, maar helaas
Daar aangekomen, gaan inchecken, wat ook niet zo makkelijk bleek te zijn. De mevrouw aan de balie zag ons komen, en ze begon al te zuchten. Nja, we hadden gemiddeld 2 valiezen per persoon mee, en we zijn met 5. J na alles afgewogen te hebben, bleek dat we 27 kilo bagage te veel hadden. DUS, moesten we normaal 5 euro betalen per extra kilo. Gelukkig was die man aan de balie van Turkish Airlines een hele lieve man (kwam dat omdat we eens diep in zijn ogen hebben gekeken, of was het gewoon een vriendelijke turk?). Hij heeft ons maar 10 kilo aangerekend, dus al bij al viel dat reuze mee!
De vlucht naar Istanboel is zonder vlekken verlopen, tot we daar geland waren. Ik weet niet of jullie dat weten, maar Istanboel heeft echt een hele grote luchthaven. We wisten dus totaal niet waar we naartoe moesten. Bij gevolg hebben we lang moeten aanschuiven voor de paspoort- en visumcontrole. Er waren ook nog enkelen die zich een visum moesten aanschaffen, dus dat werd ook aanschuiven. We hadden 90 minuten om over te stappen, maar we hebben onze vlucht maar nipt gehaald! GELUKKIG!
De vluchtnaar Izmir duurde een klein uurtje, maar dat was snel voorbij aangezien we ook terug eten kregen en we dus een tijdje zoet waren met een heerlijk broodje en een choclamousseke :p
Toen we hier in Izmir geland zijn, mochten we naar een apart deel gaan van de luchthaven, aangezien onze bagage automatisch was veranderd van vlucht in Istanboel. Dat ging dus allemaal vrij snel. Hakan stond ons op te wachten, een mentor van 1 van ons. Die heeft ons geholpen met de bagage in het busje te proppen van het school. (geloof het of niet, het GRATIS busje van de school). Een goed half uurtje later viel onze mond open van verbazing. Het gebouw is echt prachtig! En dan hadden we de binnenkant nog niet gezien! Na enkele formaliteiten in te vullen, kregen we onze kamer. Super gewoon! Precies een hotel. Handdoeken en lakens van de dorm zelf. En ik denk zelfs dat er gekuist wordt ook. De internetaansluiting is wel nog niet in orde. Maar morgen zien we de directeur en we gaan er op hameren dat dat wel in orde moet komen, aangezien alle cursussen op internet komen.
Eliz, mijn mentor, is echt een heel lief meisje. Ze kwam me verwelkomen hier in mn kamer. Ze heeft ons ook een heleboel uitleg gegeven en morgen gaan we met haar en haar vriend op stap naar Izmir centrum. Eten kunnen we hier ook, in het studentenrestaurant, voor een spotprijs! Voor 3 YTL (dat is ongeveer 1,60 euro) heb je hier een pizza met frieten en een blikje drank. Natuurlijk zal dat geen dagelijkse kost worden, morgen gaan we inkopen doen!
Bon, ik ga nog ietske drinken op ons terraske.
Ik hoor jullie wel!
Kusjes van het hete Turkije
Jessica
17/09/2008
Merhaba!
Eventjes nog een klein verslagje uitbrengen, voor ik mn oogjes sluit
Deze voormiddag zijn we boodschappen gaan doen, beetje frisdrank, water en dergelijke inslaan. Daarna hebben we even onze mails gecheckt tot we gestoord werden door het personeel van de dorm. In de gang aan onze kamers, was er een waterlek, die ze niet zomaar konden oplossen (typisch Turks :p). DUS, wij moesten verhuizen van kamer (lees: alles terug inpakken, verhuizen en terug uitpakken). Maar bon ja, in deze kamer werkt er ten minste 1 spots :p Voor de rest is alles dik in orde op de kamers.
Rond 2 uur hadden we een meeting met Erkan, de hoofdbegeleider van de studenten (= Tutor). Hij stelde ons voor om op zoek te gaan naar een appartement meer in het centrum aangezien we anders elke dag 3 bussen moeten nemen om op school te geraken! Er valt hier anders ook helemaal niets te beleven. Het is echt jammer dat ze zo een mooie dorm in zo een saaie buurt hebben gebouwd. Dus, wij op zoek in Buca, maar helaas nog niets gevonden. Erkan heeft wel beloofd om morgen verder te zoeken, en hij houdt ons op de hoogte.
Deze avond is Eliz haar vriendje ons dan komen oppikken om met de bus naar Izmir centrum te rijden. Izmir zelf is echt heeeel groot. We hadden het niet zien aankomen, maar er was storm op komst. In de verte zag je de bliksemflitsen uitlopen over de bergen, prachtig! Enkele boulevards verder, hadden we een afspraak met de rest van de tutors. We waren nog maar net binnen in het restaurant, toen het begon te stortregenen. Als je nog geen turken gezien hebt die zich de benen van onder het lijf lopen, dan zou je het zeker vandaag kunnen zien hebben! Het was spurten om alle terrassen op te ruimen. Maar wij zaten gelukkig allemaal binnen! J Het was heel gezellig. We hebben zelfs al kennisgemaakt met de Turkse taal. Als afsluiter zijn we nog iets gaan drinken bij Starbucks om vervolgens te onderhandelen met de taxichauffeurs om ons terug naar de dorm te brengen.
Morgen de kennismakingsdag op school. Maar daar vertel ik morgen wel over.
Ik ben al een tijdje druk bezig om alle papieren in orde te krijgen qua verzekeringen en dergelijke.
Gisteren ben ik dan ook naar het Turkse consulaat gereden in Wilrijk om een visum aan te vragen.
Amaaai, was dat een vriendelijke turk Niet dus!
Die vent kan wel nog wat leren van de echte turken uit Turkije hoor! Maar swat, had ik eindelijk mijn papieren, ga ik naar de kassa, zegt die vent:"dat is dan 90 euro".
Lap! ik had maar 85 euro bij.... DUS... op naar Wilrijk centrum
Uiteindelijk heb ik dan toch nog ergens een bank gevonden, en is alles in orde gekomen... nu nog wachten tot m'n visum klaar is...
'k Heb zo al een beetje vanalles klaargelegd...
Niet dus! 
