Amai, dit was me het dagje wel! Maar beginnen bij het begin
Gisterenavond heb ik nog de laatste hand gelegd aan mijn valies (lees: valies + sportzak). Dat was echt wikken en wegen, want ik mocht 30 kg meenemen, en ik zat aan 45 kilo! TE veel, dus moest ik een selectie maken van wat belangrijk was en wat niet. MOEILIJK!
Na veel gedoe zat ik uiteindelijk aan 37 kilo.
Vandaag had ik afgesproken met de rest om 9uur. Rond 7 uur vertrokken naar de luchthaven, om de files te vermijden, maar helaas
Daar aangekomen, gaan inchecken, wat ook niet zo makkelijk bleek te zijn. De mevrouw aan de balie zag ons komen, en ze begon al te zuchten. Nja, we hadden gemiddeld 2 valiezen per persoon mee, en we zijn met 5. J na alles afgewogen te hebben, bleek dat we 27 kilo bagage te veel hadden. DUS, moesten we normaal 5 euro betalen per extra kilo. Gelukkig was die man aan de balie van Turkish Airlines een hele lieve man (kwam dat omdat we eens diep in zijn ogen hebben gekeken, of was het gewoon een vriendelijke turk?). Hij heeft ons maar 10 kilo aangerekend, dus al bij al viel dat reuze mee!
De vlucht naar Istanboel is zonder vlekken verlopen, tot we daar geland waren. Ik weet niet of jullie dat weten, maar Istanboel heeft echt een hele grote luchthaven. We wisten dus totaal niet waar we naartoe moesten. Bij gevolg hebben we lang moeten aanschuiven voor de paspoort- en visumcontrole. Er waren ook nog enkelen die zich een visum moesten aanschaffen, dus dat werd ook aanschuiven. We hadden 90 minuten om over te stappen, maar we hebben onze vlucht maar nipt gehaald! GELUKKIG!
De vluchtnaar Izmir duurde een klein uurtje, maar dat was snel voorbij aangezien we ook terug eten kregen en we dus een tijdje zoet waren met een heerlijk broodje en een choclamousseke :p
Toen we hier in Izmir geland zijn, mochten we naar een apart deel gaan van de luchthaven, aangezien onze bagage automatisch was veranderd van vlucht in Istanboel. Dat ging dus allemaal vrij snel. Hakan stond ons op te wachten, een mentor van 1 van ons. Die heeft ons geholpen met de bagage in het busje te proppen van het school. (geloof het of niet, het GRATIS busje van de school). Een goed half uurtje later viel onze mond open van verbazing. Het gebouw is echt prachtig! En dan hadden we de binnenkant nog niet gezien! Na enkele formaliteiten in te vullen, kregen we onze kamer. Super gewoon! Precies een hotel. Handdoeken en lakens van de dorm zelf. En ik denk zelfs dat er gekuist wordt ook. De internetaansluiting is wel nog niet in orde. Maar morgen zien we de directeur en we gaan er op hameren dat dat wel in orde moet komen, aangezien alle cursussen op internet komen.
Eliz, mijn mentor, is echt een heel lief meisje. Ze kwam me verwelkomen hier in mn kamer. Ze heeft ons ook een heleboel uitleg gegeven en morgen gaan we met haar en haar vriend op stap naar Izmir centrum. Eten kunnen we hier ook, in het studentenrestaurant, voor een spotprijs! Voor 3 YTL (dat is ongeveer 1,60 euro) heb je hier een pizza met frieten en een blikje drank. Natuurlijk zal dat geen dagelijkse kost worden, morgen gaan we inkopen doen!
Bon, ik ga nog ietske drinken op ons terraske.
Ik hoor jullie wel!
Kusjes van het hete Turkije
Jessica
17/09/2008
Merhaba!
Eventjes nog een klein verslagje uitbrengen, voor ik mn oogjes sluit
Deze voormiddag zijn we boodschappen gaan doen, beetje frisdrank, water en dergelijke inslaan. Daarna hebben we even onze mails gecheckt tot we gestoord werden door het personeel van de dorm. In de gang aan onze kamers, was er een waterlek, die ze niet zomaar konden oplossen (typisch Turks :p). DUS, wij moesten verhuizen van kamer (lees: alles terug inpakken, verhuizen en terug uitpakken). Maar bon ja, in deze kamer werkt er ten minste 1 spots :p Voor de rest is alles dik in orde op de kamers.
Rond 2 uur hadden we een meeting met Erkan, de hoofdbegeleider van de studenten (= Tutor). Hij stelde ons voor om op zoek te gaan naar een appartement meer in het centrum aangezien we anders elke dag 3 bussen moeten nemen om op school te geraken! Er valt hier anders ook helemaal niets te beleven. Het is echt jammer dat ze zo een mooie dorm in zo een saaie buurt hebben gebouwd. Dus, wij op zoek in Buca, maar helaas nog niets gevonden. Erkan heeft wel beloofd om morgen verder te zoeken, en hij houdt ons op de hoogte.
Deze avond is Eliz haar vriendje ons dan komen oppikken om met de bus naar Izmir centrum te rijden. Izmir zelf is echt heeeel groot. We hadden het niet zien aankomen, maar er was storm op komst. In de verte zag je de bliksemflitsen uitlopen over de bergen, prachtig! Enkele boulevards verder, hadden we een afspraak met de rest van de tutors. We waren nog maar net binnen in het restaurant, toen het begon te stortregenen. Als je nog geen turken gezien hebt die zich de benen van onder het lijf lopen, dan zou je het zeker vandaag kunnen zien hebben! Het was spurten om alle terrassen op te ruimen. Maar wij zaten gelukkig allemaal binnen! J Het was heel gezellig. We hebben zelfs al kennisgemaakt met de Turkse taal. Als afsluiter zijn we nog iets gaan drinken bij Starbucks om vervolgens te onderhandelen met de taxichauffeurs om ons terug naar de dorm te brengen.
Morgen de kennismakingsdag op school. Maar daar vertel ik morgen wel over.
Ik ben al een tijdje druk bezig om alle papieren in orde te krijgen qua verzekeringen en dergelijke.
Gisteren ben ik dan ook naar het Turkse consulaat gereden in Wilrijk om een visum aan te vragen.
Amaaai, was dat een vriendelijke turk Niet dus!
Die vent kan wel nog wat leren van de echte turken uit Turkije hoor! Maar swat, had ik eindelijk mijn papieren, ga ik naar de kassa, zegt die vent:"dat is dan 90 euro".
Lap! ik had maar 85 euro bij.... DUS... op naar Wilrijk centrum
Uiteindelijk heb ik dan toch nog ergens een bank gevonden, en is alles in orde gekomen... nu nog wachten tot m'n visum klaar is...
'k Heb zo al een beetje vanalles klaargelegd...
Niet dus! 
