Intake Kazachstan : 03/07/2008 Dossier bij HKM : 08/07/2008 Dossier verstuurd naar Kazachstan : 30/10/2008 Reisvoorbereiding : 14/01/2009 Vik voor het eerst gezien : 02/04/2009 Rechtbank : 21/05/2009 Terug in België : 04/07/2009
Hallo, Voor diegenen die de voorbije dagen op een andere planeet gewoond hebben, of misschien niet zo dicht met hun neus op allerlei adoptienieuws zitten, toch nog even de link van één van de nieuwsberichten, m.b.t. senator Els Schelfhout en haar Congolees zoontje Emile.
Niemand laat zo'n bericht onberoerd en er is de voorbije dagen al veel op gereageerd geworden. Ook pa Temmerman is in zijn pen gekropen en de betreffende senator gevraagd welke wetsvoorstellen ze reeds gedaan heeft om o.a. het adoptieverlof gelijk te trekken met het bevallingsverlof. Ook een eventuele subsidieregeling voor adoptieouders, waarover reeds jaren sprake is, heeft hij vernoemd. We weten wel, het is maar een druppel op een hete plaat, maar je weet nooit dat heel deze zaak alsnog een positief effect heeft op de adoptiewetgeving in België.
Deze week, donderdag 8 januari, verscheen dit artikel in De Standaard :
Eerste adoptie-nazorgcentrum opent in Brasschaat
Het Academisch Ziekenhuis Klina opent als eerste een 'adoptie-nazorgcentrum'. Daar kunnen ouders terecht met alle medische vragen over een buitenlands adoptiekind. Zo kunnen ze in het centrum, vooraleer de adoptie plaats vindt, de medische documenten uit het herkomstland laten controleren. Na de adoptie kunnen ouders er terecht om te laten controleren of de aangegeven vaccinaties effectief zijn gebeurd, en of het kind helemaal in orde is. Ook als er later medische problemen zijn, stelt het centrum kinderartsen ter beschikking. De coördinator van het centrum is Harald De Cauwer, neuroloog en vader van een Chinees adoptiekind. Zaterdag vindt de officiële opening van het centrum in Brasschaat plaats.
Allereerst aan alle blog-lezers een fantastisch 2009 gewenst! Voor ons begint dit jaar alvast goed : volgende week woensdag zijn we uitgenodigd voor de reisvoorbereiding! Wie weet zijn er nog mensen die afreizen naar Karaganda en ontmoeten we daar onze eventuele reis- en lotgenoten. We houden jullie zeker op de hoogte.
Even wat meer info over de stad waar we zullen verblijven gedurende zo'n zeven à acht weken.
Karaganda (Russische naam) , of Qaragandi (Kazachse naam) is gelegen in het centrum van Kazachstan, tussen de hoofdstad Astana en Almaty. Het ligt op zo'n 250 kilometer ten Zuid-Oosten van de hoofstad, Astana. De stad had, volgens de telling van 1999, 437000 inwoners, wat het tot de derde stad van Kazachstan maakt. Steenkoolwinning speelt een belangrijke economische rol in de regio. Het is dus een echt industriële stad, temidden van de Kazachse steppe. Behalve inwoners van Russische en Kazachse etniciteit, heeft Karaganda ook een belangrijk deel inwoners van Germaanse oorsprong.
Geleidelijk aan zal ik hier wat info trachten te posten over Karaganda. Alvast dank ik alle mensen die reeds verbleven in Karaganda en ons hierover willen info verstrekken! Het is leuk om te zien dat onze site gevolgd wordt door ouders die reeds terug zijn uit de regio. Op deze manier kunnen we ons zo goed mogelijk voorbereiden en worden heel wat evidente vragen al op voorhand beantwoord. Op de linkerpagina heb ik een aantal linken toegevoegd van deze ervarings-deskundigen en ook het weer in Karaganda kunnen jullie op de voet volgen, kwestie van al wat te acclimatiseren. Tot hier toe vallen de temperaturen nog heel goed mee. Tegen het eind van de week belooft het -16 te worden.
Ons dossier is verstuurd naar Karaganda! Het is leuk om weer dat ietsje meer te weten en volop te kunnen beginnen surfen op internet naar onze bestemming. Karaganda ligt in Centraal-Kazachstan, op zo'n 250 kilometer van de hoofdstad Astana, in het midden van de steppe. Meer informatie volgt.
Ons dossier is ondertussen al 1 maand vertrokken richting Kazachstan, maar voor de rest nog niet veel nieuws. Ik vermoed dat het nog niet voor direct zal zijn. Op de linkerpagina heb ik een poll aangemaakt. Stemmen is de boodschap!
O ja, de foto's van de taart van Peter Tony had ik ook nog niet online gezet. Het was een lekkere taart en vooral een grote verrassing! In het begin had echt niemand door wat er op stond en geloofden ze echt dat de taart verkeerd geleverd was! Nadat ik even mijn beste Russisch uit de kast gehaald had (met dank aan Kristine!) had iedereen door wat er op stond.
Ondertussen heeft mijn kleine broer of zus ook een peter en meter! Mijn nonkel Tony en Isabelle gaan deze taak op zich nemen en samen met mij goed voor mijn broertje of zusje zorgen. Goed hé!
Ik heb op de linkerkant van de site de links even aangepast. Vele mensen opteren ervoor om een wachtwoord op hun site te zetten, met alle respect. Het lijkt me dan ook weinig zinvol om deze als links te behouden. Indien er nog wachtenden zijn voor Kazachstan, die nog niet gelinkt zijn en dit wensen, mag je me altijd mailen. En ja, er stond een foutje op onze blogsite : ons dossier is weldegelijk verstuurd op 30 oktober en niet op 30 november. Bedankt, Luc!
Het gaat goed met Ella Yun op school! De eerste dag heeft ze een paar traantjes gelaten, maar die waren binnen de minuut weer weg. Ze praat ronduit over school en vertelt wat ze allemaal doen. Zo heeft ze al gestempeld, een vlinder, om aan haar boekentas te hangen, zodat iedereen kan zien dat ze in het vlinderklasje zit. Ze vertelt ook veel over haar juf, waar ze echt wel een boontje voor heeft! Daarstraks nog begon ze spontaan te roepen aan tafel : "Ik wil naar schoooooool!". Goed begonnen dus. Ze vindt nu ook de kribbe voor kleine baby's... Er is maar 1 klein probleem en dat is het eten 's middags. Dit wil ze echt niet. Ze heeft dan ook al haar Chinese koppigheid bovengehaald en twee dagen op rij geweigerd te eten, met tranen tot gevolg. We houden nog even vol, want we weten dat dit ook wel goed komt. Dat ze karakter heeft, dat was niet echt nieuw voor ons...
Maandag ga ik voor het eerst naar school. Ik kijk er echt naar uit! Al zal ik iedereen in het Bengelhuisje wel missen hoor. Ik ga in de het vlinderklasje zitten bij juf Kathleen. Mijn nieuwe boekentas staat al klaar! Ik ken al één kindje uit mijn klas en dat is Thomas. Hopelijk wordt het er heel leuk.
Even een korte update. Tot en met 3 november is Het Kleine Mirakel berminderd bereikbaar wegens het bezoek van buitenlandse delegaties. Hopelijk weten we daarna of ons dossier al dan niet verstuurd is en naar waar. De laatste info die we hadden was dat ons dossier dan toch niet naar Almaty zou verstuurd worden, gezien de huidige oplopende wachttijden in die stad. Mogelijks hebben ze het even voorgelegd aan de Kazachse delegatie en weten we volgende week of Jeroen al dan niet zal kunnen werken vanuit Almaty voor Microsoft. Wordt ongetwijfeld vervolgd.
Even een korte update. Vorige week zijn we naar Kazachjesdag geweest. Het was wel leuk om de verscheidenheid aan kindjes te zien. Er liepen zowel echt blonde kindjes rond, als Aziatische kindjes. Ik moet zeggen dat niemand zich heeft afgevraagd van welk land Ella Yun kwam. Voor iedereen was het precies duidelijk dat ze een Kazachje was. Niet dus! In elk geval vond ze het springkasteel super. Wat ons dossier betreft is het wachten geblazen. We hebben momenteel geen info. Ik heb vandaag een mailtje gestuurd naar de dames van Het Kleine Mirakel, dus we zullen wel zien. Ik hou iedereen op de hoogte van de vorderingen. Links op deze pagina heb ik een aantal sites toegevoegd van kandidaat-adoptanten voor een Kazachje. Leuk om eens andere verhalen te kunnen volgen van mede-wachtenden. Op het filmfestival van Gent is er blijkbaar een Kazachse film, Tulpan, vertoond. Hij komt pas in maart in de zalen, maar ik kijk er alvast naar uit. Meer info vind je op : http://tickets.filmfestival.be/tickets.cgi?go=moviedetail&id=08-033&lang=nl
Joepie, we zijn weer een stapje verder. Ons dossier is nu volledig vertaald en op weg naar de ambassade. Binnen zo'n twee weken zou dit moeten in orde zijn en zou het opgestuurd kunnen worden naar Kazachstan. Dan begint het aftellen. Ik ben ondertussen ook begonnen aan een cursus Russich. Kwestie van toch het alfabet te kennen, vooraleer we vertrekken en toch iets te kunnen lezen in het Russisch. Ik moet zeggen, het is inderdaad zo moeilijk dan ik dacht! We zitten met 14 in de klas en we voelden ons net allemaal terug 6 jaar, toen we het alfabet aan het leren waren. Na drie uur zweten, kennen we nu toch al een derde van dat alfabet. Het is een begin, nietwaar? Ik ben in elk geval enthousiast over de lessen. Het is leuk om eens op de schoolbanken te zitten en eens de klasruimte van een andere kant te kunnen zien. Ik hou jullie op de hoogte van het verloop!
Allereerst aan alle blog-lezers een fantastisch 2009 gewenst! Voor ons begint dit jaar alvast goed : volgende week woensdag zijn we uitgenodigd voor de reisvoorbereiding! Wie weet zijn er nog mensen die afreizen naar Karaganda en ontmoeten we daar onze eventuele reis- en lotgenoten.
Even wat meer info over de stad waar we zullen verblijven gedurende zo'n zeven à acht weken.
