Rondreis Verenigde Staten van Amerika: Florida - New York
Van 22/07/2013 tot 10/08/2013
04-08-2013
03 augustus 2013
Vandaag stond de voorlaatste trip en tevens de kortste verplaatsing op het programma naar Crystal River. Jeroen wou onderweg nog enkele Police Departments bezoeken voor badges. Doch we kwamen al snel tot de vaststelling dat deze enkel op weekdagen van 8 tot 5 open zijn. ("Bij ons zijn we altijd open" was Jeroen's reactie...) Dus reden we maar verder naar ons hotel om daar te informeren wat we zoal konden doen in Crystal River. Daar aangekomen, stond de parking van het hotel afgeladen vol van jeeps met een aanhangwagen voor een boot te vervoeren... Blijkbaar is dit een geliefkoosde steek voor vissers... We vroegen aan de hotelbediende, die niet zo vriendelijk was, wat we zoal konden doen. Zij raadde ons het State Park aan enkele kilometers verderop. Wij reden naar de ingang van het State Park. Dit bleek echter maar voor een klein deel toegankelijk te zijn en meer weg te hebben van een stadspark. We besloten naar iets anders te zoeken. Een vierde bezoek aan een Mall lag voorhanden,doch dit zag Jeroen niet zitten. We gingen daarom het souvenirwinkeltje dat naast ons hotel lag binnen. We vroegen aan de jongedame achter de kassa, die wel vriendelijk en behulpzaam was, of zij niets leuks in de buurt wist om te doen of te bezichtigen. Haar antwoord was duidelijk: "Crystal River is the middle of nowhere! I'm moving out here soon..." Voor degene die het Engels niet machtig zijn: We zaten gewoon in het Lauw of Mechelen-Bovelingen van Florida... Een Godvergeten plek waar enkel vissers hun hart konden ophalen... Teleurgesteld keken we daarom maar eens in onze reisgids. Misschien stond hier een tip in om te doen, daar we geen vislijn hadden... Hier stond als aanrader een Wildlife park in de buurgemeente met de grappigklinkende naam: Homosassa. Dit is niet Gay-City van Florida, maar de indiaanse naam voor een plaats met veel peperplanten (geleerd van onze bootbestuurder in het Wildlife park. Zoals juist gezegd, moesten we onze auto op de parking bij het visitors center achterlaten en plaatsnemen in een bootje op de Homosassa-river. De boot leidde ons naar de ingang van het park. Het park was een State park ( eigendom van Florida in tegenstelling tot een National park) In het park stond de manatee (Ned. lamantijn of door sommige oneerbiedig zeekoeien genoemd) centraal. Deze is een bedreigde diersoort en leeft hier in Florida nog in het wild. Het zijn echte kolossen en vertonen gelijkenissen met olifanten (daadwerkelijk familie van elkaar). Het park was als het ware een kleine dierentuin met dan vooral dieren die in Florida in het wild leven zoals de Amerikaanse zeearend, puma's, alligators,... Het enige verschil met de dierentuin is dat je hier onderweg door de natuur ook loslopende dieren tegenkomt, weliswaar geen alligators, maar wel de Amerikaanse eekhoorn, hagedissen salamanders, gieren, ... Of Kelly's favoriet: de Banana Spider! Een geel zwarte spin zo groot als een hand en wachtend op een prooi in het midden van haar web van 2 vierkante meter groot, gespannen tussen 2 bomen... Of hoe kort Wildlife in real life kan komen.... Al bij al toch nog een leuke dag geweest, terwijl we het niet meer verwacht hadden na het antwoord van de winkeljuffrouw... Morgen doen we de allerlaatste trip richting Orlando en is de cirkel rond....
Vandaag stond de trip van St. Augustine naar Ocala op het programma.op weg naar daar zijn we gestopt in het Ocala Police Department om er politiebadges te vragen voor Jeroen's beginnende verzameling. Ook zijn we bij het sheriff's Office aan de jeugdgevangenis van Ocala gestopt voor badges. Hierna reden we door naar ons hotel. Dat lag op 10km van Ocala, vlak naast een Interstate. Doch van het lawaai van deze weg hebben we 's nachts geen last gehad. Wel van de ronkende airco op onze kamer... Namiddag hebben we (weeral) een Mall bezocht, daar er in Ocala weinig anders te beleven valt... Tenzij je goud of zilver wil kopen/verkopen of een paardenliefhebber bent, want Ocala is het Amerikaans Mekka van de paarden. In de Mall heeft Kelly bij een Nail Spa haar nagels laten doen. Na de Mall zijn we naar de Walmart, een echte Amerikaanse supermarkt, gegaan. Walmart is vergelijkbaar met een Makro of Carrefour Planet bij ons. Je vindt er alles: van eten tot tuinzetels, zelfs een interne apotheek... Opvallend is dat dingen veel beterkoop zijn als bij ons. Hier kan je echt uren in rondlopen. Daar je er meer dan 3 rijen frigo's vindt met opwarmmaaltijden (en dan nog eens 3 rijen diepvriezers vol met), hebben we hier ons avondmaal gekocht. :-p We hadden toch een microwave op de kamer. Morgen staat de kortste verplaatsing naar Crystal River op het programma.
Met goede moed vertrokken we vandaag naar St Augustine, het Tongeren van de VS (de oudste stad van het land). Vandaag hadden we niets op het programma staan dus moesten we zelf iets uitzoeken. Rond de middag kwamen we aan in het hotel. Dit was wel mooi en verzorgd (in tegenstelling tot gisteren). In het hotel zagen we info over het grootste piratenmuseum van land, dat zich in het historisch centrum van St Augustine bevindt. Het piratenmuseum was ook zeer mooi en interessant. Het was een interactief museum, waarin je zelf naar "schatten" moest zoeken. Vond je ze alle 12 dan kreeg je op het einde een stempel op je schatkaart van echte schattenzoeker! Ook kon je er kanonnen laten ontploffen en voelen aan een echt piratengeweer! Na het piratenmuseum hebben we door het historisch centrum gewandeld. Wanneer je in dit centrum rondwandelt en rondkijkt, waan je je in Bokrijk. Alles is er zeer pittoresk. Er bevindt zich ondermeer het oudste schooltje en oudste drugstore van Amerika. Net een filmdecor! Voor de rest liggen er heel veel winkeltjes met souvenirs en andere prullaria. Morgen volgt de trip naar Silver Springs/Ocala...
Een tussenstop op onze trip richting Cocoa was Kennedy Space Center. Eenmaal aangekomen verbaasde het ons dat het zo groot was. Achteraf bekeken was het toch niet zo spectaculair als verwacht. Wel mooi was de 3D film over het ISS. Ook was er een spaceshuttle simulator, waarin je kon plaatsnemen en waarin je kon ervaren hoe het voelt wanneer deze verticaal gelanceerd wordt. Jeroen heeft hierin plaats genomen. Ook indrukwekkend was de Atlantis spaceshuttle, die in één van de gebouwen van zijn pensioen genoot. Wanneer je hier rond wandelde, merkte je hoe groot de spaceshuttle is (of hoe klein wij zijn). We hadden verwacht dat het iets zou bijleren maar het was eerder een promopark van NASA Na het park besloten we om naar het hotel te gaan, bij aankomst leek dit een enorm groot en mooi hotel. But Houston we have a problem! Het bleek een vuil en zeer verouderd hotel te zijn waar ook nog eens de wifi niet werkte. Na dit alles besloten om vroeg naar bed te gaan en uit te kijken naar een nieuwe dag.
Vandaag hebben we onze road trip verder gezet. We reden van Key West naar Miami. Een trip van 3,5 uur. In Miami aangekomen hebben we enkele uurtjes in de lobby van het hotel moeten wachten tot onze kamer beschikbaar was. Ons hotel ligt vlak aan het strand en de Atlantische Oceaan. Onze kamer bevindt zich op de elfde verdieping, wat een mooi uitzicht geeft. Het is de grootste kamer die we tot nu toe gehad hebben met een kingsize bed, een aparte living en een grote badkamer met bubbelbad. De rest van de dag hebben we enkel het hotel en de omgeving verkend daar we vermoeid waren van de lange autorit. Morgen gaan we een bezoek brengen aan de Miami Police Academy en aan de plaatselijke Mall.
Vandaag hebben we een bezoek gebracht aan de Miami Police Academy. We hadden hiervoor reeds enkele maanden geleden een aanvraag voor gedaan. We mochten ons aanmelden in het gebouw van de Miami Police Department, dat er naast lag. We werden rondgeleid door Jacqueline Crooks, de vrouw waarmee we op voorhand contact hadden. Crooks verzorgt de PR voor de Miami Police. We werden zeer vriendelijk onthaald en begeleid. Ze liet ons eerst de volledige Police Academy zien. In dit gebouw liet ze ons ook binnen in de Emergency Operation Center. Dit lokaal, waarvan er in Amerika slechts 2 zijn, doet dienst bij grote rampen zoals orkanen. Dit is een soort crisiscenter, vergelijkbaar met de Situation Room in het Witte Huis, waar alle hulpdiensten kunnen gecoördineerd worden door hun bazen. Verder toonde ze ons de 'dorms' waar buitenlandse ppolitiemensen, die daar stage lopen, kunnen blijven overnachten. Ook toonde ze ons de kast met daarin de geschenken die men gekregen heeft van buitenlandse politiemensen die op bezoek waren. Daarin was nog geen Belgisch geschenk aanwezig, dus hadden wij de eer om het eerste te mogen overhandigen. Na de rondleiding in de Academy, kregen we een rondleiding in het gebouw van de Miami Police. Op het einde van het bezoek kreeg Jeroen een badge en een pet van Miami Dade Police. En een uitnodiging om een stage bij hun te komen doen. Namiddag hebben we de Aventura Mall bezocht. Een groot Amerikaans winkelcentrum met meer dan 240 winkels, waar Kelly buit heeft kunnen slaan...
Vandaag was onze tweede dag in Key West. Opnieuw was het er zeer drukkend warm ( lees: heet). Voormiddag hebben we het Southernmost Point, het zuidelijkste punt van de Verenigde Staten, bezocht. Door de hoge temperaturen besloten we namiddag de "koelte" van het water op te zoeken door een begeleide boottrip te maken in de Golf van Mexico. De boottrip van 3 uur bestond uit het spotten van wilde dolfijnen en snorkelen in het rif. We varen met een groep van 13 personen en 2 begeleiders uit de haven van Key West. in de haven lagen twee grote schepen van de Coastguard. De schepen, die uitzagen als kleine vliegdekschepen, waren uitgerust met landingsplaats voor helikopters. De kapitein vertelde dat de Coastguard van Key West één van de grootste van Amerika was. Na 10 minuten varen, kwamen we de eerste dolfijnen tegen. Het waren twee wijfjes en een dolfijnenjong. De kapitein van de boot herkende 1 van de dolfijnen aan zijn gespleten rugvin. De kapitein vermoedt dat deze dolfijn ooit geraakt is door een boot of in een vishaak terecht gekomen is. De dolfijnen waren aan het jagen en trokken zich niets aan van onze aanwezigheid. Doch met momenten maakten ze een sprong door de lucht. Vooral het jong was nieuwsgierig en kwam al eens in de buurt van de boot. Na wat dobberen tussen de dolfijnen hebben we koers gezet richting Archer Key, alwaar we in het rif gingen snorkelen. Op weg naar daar kwamen we Fleming Key tegen, alwaar de US Navy Special Forces een trainings base hebben. Het eiland is voor burgers niet toegankelijk. Het eiland deed tijdens WO2 ook dienst als aanlegkade voor de oorlogsschepen. Rond het eiland was namelijk een grote ketting in het water gespannen zodat de schepen gemakkelijk konden aanmeren. Volgens de kapitein liggen er ook sinds de aanval op de Varkensbaai kernkoppen op het eiland, bestemd voor de Cubaanse vrienden... Aangekomen op enkele honderden meters van Archer Key kon de snorkelpret beginnen. Uitgerust met duikflippers duikbril en snorkel gingen we te water. De temperatuur van het water bedroeg een 20 graden. Het water was een 1,5 meter diep. Tussen het zeegras konden we verschillende vissen vinden, waaronder ook een baby-haai. Na driekwartier gesnorkeld te hebben en genoten te hebben van de verkoeling van het water, zijn we terug naar de haven gevaren.
