Rondreis Verenigde Staten van Amerika: Florida - New York
Van 22/07/2013 tot 10/08/2013
30-07-2013
30 juli 2013
Vandaag hebben we een bezoek gebracht aan de Miami Police Academy. We hadden hiervoor reeds enkele maanden geleden een aanvraag voor gedaan. We mochten ons aanmelden in het gebouw van de Miami Police Department, dat er naast lag. We werden rondgeleid door Jacqueline Crooks, de vrouw waarmee we op voorhand contact hadden. Crooks verzorgt de PR voor de Miami Police. We werden zeer vriendelijk onthaald en begeleid. Ze liet ons eerst de volledige Police Academy zien. In dit gebouw liet ze ons ook binnen in de Emergency Operation Center. Dit lokaal, waarvan er in Amerika slechts 2 zijn, doet dienst bij grote rampen zoals orkanen. Dit is een soort crisiscenter, vergelijkbaar met de Situation Room in het Witte Huis, waar alle hulpdiensten kunnen gecoördineerd worden door hun bazen. Verder toonde ze ons de 'dorms' waar buitenlandse ppolitiemensen, die daar stage lopen, kunnen blijven overnachten. Ook toonde ze ons de kast met daarin de geschenken die men gekregen heeft van buitenlandse politiemensen die op bezoek waren. Daarin was nog geen Belgisch geschenk aanwezig, dus hadden wij de eer om het eerste te mogen overhandigen. Na de rondleiding in de Academy, kregen we een rondleiding in het gebouw van de Miami Police. Op het einde van het bezoek kreeg Jeroen een badge en een pet van Miami Dade Police. En een uitnodiging om een stage bij hun te komen doen. Namiddag hebben we de Aventura Mall bezocht. Een groot Amerikaans winkelcentrum met meer dan 240 winkels, waar Kelly buit heeft kunnen slaan...
Vandaag was onze tweede dag in Key West. Opnieuw was het er zeer drukkend warm ( lees: heet). Voormiddag hebben we het Southernmost Point, het zuidelijkste punt van de Verenigde Staten, bezocht. Door de hoge temperaturen besloten we namiddag de "koelte" van het water op te zoeken door een begeleide boottrip te maken in de Golf van Mexico. De boottrip van 3 uur bestond uit het spotten van wilde dolfijnen en snorkelen in het rif. We varen met een groep van 13 personen en 2 begeleiders uit de haven van Key West. in de haven lagen twee grote schepen van de Coastguard. De schepen, die uitzagen als kleine vliegdekschepen, waren uitgerust met landingsplaats voor helikopters. De kapitein vertelde dat de Coastguard van Key West één van de grootste van Amerika was. Na 10 minuten varen, kwamen we de eerste dolfijnen tegen. Het waren twee wijfjes en een dolfijnenjong. De kapitein van de boot herkende 1 van de dolfijnen aan zijn gespleten rugvin. De kapitein vermoedt dat deze dolfijn ooit geraakt is door een boot of in een vishaak terecht gekomen is. De dolfijnen waren aan het jagen en trokken zich niets aan van onze aanwezigheid. Doch met momenten maakten ze een sprong door de lucht. Vooral het jong was nieuwsgierig en kwam al eens in de buurt van de boot. Na wat dobberen tussen de dolfijnen hebben we koers gezet richting Archer Key, alwaar we in het rif gingen snorkelen. Op weg naar daar kwamen we Fleming Key tegen, alwaar de US Navy Special Forces een trainings base hebben. Het eiland is voor burgers niet toegankelijk. Het eiland deed tijdens WO2 ook dienst als aanlegkade voor de oorlogsschepen. Rond het eiland was namelijk een grote ketting in het water gespannen zodat de schepen gemakkelijk konden aanmeren. Volgens de kapitein liggen er ook sinds de aanval op de Varkensbaai kernkoppen op het eiland, bestemd voor de Cubaanse vrienden... Aangekomen op enkele honderden meters van Archer Key kon de snorkelpret beginnen. Uitgerust met duikflippers duikbril en snorkel gingen we te water. De temperatuur van het water bedroeg een 20 graden. Het water was een 1,5 meter diep. Tussen het zeegras konden we verschillende vissen vinden, waaronder ook een baby-haai. Na driekwartier gesnorkeld te hebben en genoten te hebben van de verkoeling van het water, zijn we terug naar de haven gevaren.
Vandaag hebben we de langste rit van de road trip gemaakt, 240 Miles, van Naples naar Key West. In totaal 5 uur rijden. Waarvan 3 uur op de Oversea Highway. Eerst hebben we een tussenstop gemaakt in the Everglades, waar we met een airboat de omgeving verkend hebben op zoek naar alligators. Hierna hebben we een alligatorshow gezien, waar in getoond werd dat deze dieren niet zo gevaarlijk en gruwelijk zijn als dat ze op tv worden voorgesteld. In tegendeel, ze lijken eerder op afgerichte schoothondjes... Na de show is Jeroen met een kleiner exemplaar van 2 jaar oud, met ook 80 scherpe tanden, in zijn handen op de foto gegaan. Na het Everglades-avontuur hebben we de tocht verder gezet, met prachtige uitzichten op de Golf van Mexico wanneer we over bruggen reden, waaronder de 7-Miles brug... In Key West aangekomen, valt ons 1ding onmiddellijk op: de warmte! Het is hier drukkend warm (heet)! KeyWest is echt een pittoresk eiland met een oppervlakte van 15 vierkante kilometer... Ons hotel ligt op enkele honderden meters van de haven. Daar parking in Key West moeilijk te vinden is, besluiten we een fiets te huren en hiermee onze verplaatsingen te doen.
Vandaag hebben we een rit van 160 mijl achter de rug. We reden richting Venice waar we over een prachtige brug over de Golf van Mexico reden en in Venice gingen we ook op zoek naar haaientanden. Door een tip van een locale bewoner zijn we uitgekomen op de pier 'Sharkies', waar je een soort visnet kon huren om op haaientandenjacht te gaan. Allebei zeer overtuigd dat haaientanden grote witte tanden zijn maar later zeer kleine zwarte tandjes , kleiner dan onze tanden, bleken.
Het zoeken naar deze tanden was niet zo makkelijk als we dachten, een combinatie van een enorm sterke stroming, hoge golven, pijnlijke ondergrond zorgde voor de nodige hilariteit. Op het einde van de zoektocht hadden we welgeteld 1 tand (die Kelly dan nog in het zand liet vallen en dus spoorloos was) en 4 verbrande schouders. Al een geluk dat we in de bait-shop een zakje konden kopen voor amper 4 dollar.
Na de jacht gingen we verder richting hotel in Naples, dit is tot nu toe het mooiste en gezelligste hotel waarin we al verbleven hebben op onze trip. Verder als het hotel zijn we niet meer geraakt daar we beiden stikkapot zijn!
Morgen staat er een rit van 5 uur op het programma richting Key West, met een tussenstop op de Everglades waar ik Jeroen aan de krokodillen ga voederen. Fopje, ik ga ze gewoon in zijn kont laten bijten! :)
Vandaag is onze road trip echt begonnen. We vertrokken met onze jeep, een Nissan Rogue, richting Tampa Bay. Een tocht van 120miles. Rijden in Amerika is veel fijner dan bij ons. Iedereen houdt zich aan de snelheid en er zijn geen opdringerige bumperklevers. Ook de wegen in Amerika zijn beter onderhouden. Tegen de middag kwamen we aan in ons hotel/motel Red Roof Inn in Tampa Bay, waar we 1 nacht gaan verblijven. Opvallend hoeveel eekhoorns er hier rondlopen. Ook zeer assertieve beestjes die dicht bij mensen durven komen.. Namiddag bezochten we de Westfield Mall, een typisch Amerikaans shopping center, met O.a. Macy's, Footlocker,... als winkel. In iedere winkel, restaurant, hotel,... waar we komen, valt het op hoe vriendelijk de Amerikanen zijn. Je wordt altijd begroet met 'Hey how are you doing?' Terwijl bij ons vaak met moeite een goeiedag vanaf kan. Je merkt dat deze mensen echt moeten werken voor hun geld en daarom ook moeite ervoor willen doen. Na het shoppen zijn we naar Clearwater Beach gegaan. Parelwitte stranden met superfijn (warm) zand en veel volk zowel in zee als op strand. Het zeewater is ook warm 22°. Terwijl we op het strand lopen, begint de lucht stilaan te betrekken... Onweer op komst. En jawel geen half uur later begint het te gieten... Een voorfront van orkaan Dorian die momenteel boven de Atlantische Oceaan richting Florida komt.... Verwacht wordt dat Dorian tegen zondag aan land komt... Wordt vervolgd...
Vandaag hebben we Universal Studio's en Island of Adventure bezocht te Orlando. We zijn de dag begonnen in Island of Adventure. Het park omvat meerdere attracties en scènes van beroemde films als Jurassic Park, Harry Potter, The Hulk,... Opvallend iets (aan beide parken) is dat je een Fastpass kan kopen. Zo een ding waarmee je alle rijen voorbij mag lopen en waar er bij ons in België ophef over was. Hier in Amerika lijkt dat zeer normaal. Bij bepaalde attracties is er zelfs file bij de Fastpass-rij. Klein detail, een Fastpass voor beide parken kost een slordige 198$ extra op de toegangskaart... De parken zelf zijn zeer mooi en goed onderhouden. Geen overvolle vuilbakken met wespen, geen vuil op de grond,... Alleen enorm veel volk en bij bepaalde attracties heel lange wachttijden tot 140min... Enig pluspunt aan het wachten is, dat er overal verkoelingssystemen hangen in de rij. Over onze ervaring met de attracties in Island of Adventure kan ik kort zijn: nat, natter, natst! Begonnen in de Dragonrace van Harry Potter, waar Kelly lijkbleek uitkwam ( kwam door de combinatie snelheid, loopings en hangende beentjes) waarna de waterpret begon met een boottrip Jurassic Park, een boomstammenwaterval en tot slot een wildwaterbaan van Popeye. Nadat we ons uitgewrongen hadden en in een droogcabine voor 15% gedroogd ( er liep geen water meer uit schoenen) zijn we naar de Universal Studio's gegaan. Ook hier ellenlange wachtrijen. Het park gaat meer over hoe een film gemaakt wordt, je wordt als het ware deel van de film. Zo hebben we Shrek geholpen met Fiona terug te vinden, hebben we met The Mummy in de rollercoaster gezeten, zaten we midden in een Twister en waren we live publiek voor Fear Factor. Uit het publiek waren enkele moedigen die O.a. 6schorpioenen op hun hoofd lieten kruipen en een beker met daarin een cocktail van vissenkoppen, zure melk, maden en ingewanden ad fundum leegdronken. We bezochten ook de opnames van een Disaster film. In het publiek zochten ze enkele vrijwilligers en jawel Jeroen stelde zich kandidaat... Daar de Amerikaanse presentator 'Jeroen' niet kon uitspreken, werd hij omgedoopt tot 'cupcake'. Samen met nog 6 anderen mocht hij figureren in the trailer van de film waar we even later zelf deel van uitmaakten: een metrostel dat getroffen wordt door een aardbeving/overstroming. Moe en voldaan sluiten we onze pretpark tweedaagse en Orlando af.
De eerste dag is al voorbij, dit was al een dag boordevol spanning, avontuur en vooral veeeeeeel water!
Jeroen was veel te vroeg te wakker, slaapklok beetje uit balans.
Dit zorgde er wel voor dat we hebben kunnen genieten van een 'American Breakfast with pancakes', en jawel hoor Jeroen heeft het ook gegeten (ligt vast op de gevoelige plaatð).
Na het ontbijt vertrokken we naar Seaworld waar we allerlei attracties hebben gedaan zoals Journey to Atlantis, het was een natte reis! Geen vierkante centimeter bleef droog, logisch met een audioboodschap waarin 'You will get soaked!' honderd keer gezegd wordt. Eenmaal opgedroogd stond er een hevige regenbui op het programma. We hebben ook een prachtige 3D-voorstelling gezien van schildpadden, het scherm was een reusachtige koepel, je zat echt mee in het verhaal.
Na Seaworld zijn we naar Aquatica getrokken, het waterpark van Seaworld. Waterglijbanen krijgen een hele andere definitie, van glijbanen tussen dolfijnen door tot grote waterkolken waarin je belandt!
De dag hebben we op een typisch Amerikaanse manier afgesloten, en waar kan je dat beter doen dan in een McDonald's!
Morgen staat er een bezoek aan Universal Studio's op het programma, wat weer voor heeeeel wat extra handslagen per minuut zal zorgen bij mij (Kelly).
Nighty night people, see you tomorrow with a new story!
Het is nog 13 dagen voor we vertrekken richting de VS. We gaan daar een rondreis rond Florida maken met de auto. We vertrekken in Orlando en komen na 14 dagen en bijna 2200 km terug aan in Orlando. Hierna gaan we nog een vijftal dagen naar New York.
We hebben deze blog gemaakt voor de thuisblijvers, zodat zij weten waar we zijn of waar we naartoe gaan. We zullen regelmatig berichten/foto's posten van wat we gedaan hebben en nog gaan doen.
