Je grootste bezigheid tijdens de dag ... dutje doen!
En af en toe wordt je eens wakker en dan is het knuffeltijd!
En je kan het al heel goed uitleggen hoor. Je handje en vooral je wijsvingertje staan niet veel stil, echt schattig! Mijn kleine lieve schat, wat zie ik je toch graag.
En ja hoor we zijn ondertussen al 2010!!!! En ... ons popje zit nog lekker warm en dicht bij de mama ... in de buik!!! We genieten nog steeds met volle teugen van ons tweetjes. 2010 zal een jaar zijn met een heel mooi begin ... de geboorte van ons eerste spruitje!
Gisteren nog maar eens op controle geweest bij de gynaecoloog. Gelukkig mocht ik deze keer in Halle gaan, want het begint toch wel wat lastig te worden om te rijden en zeker om te parkeren. Nog steeds geen verandering in zicht. Alles zit nog steeds goed hoog, nog niets ingedaald. We hebben met moeite al een hele kleine cm opening. Dus echt nog niets he. Maar we geven de moed niet op, we hebben nog een hele week te gaan, want morgen zijn we al 39 weekjes ver. Pff amaai, de tijd is toch wel snel voorbij gegaan hoor. Kan bijna niet geloven dat het einde weldra al in zicht is. Ga het zwanger zijn wel missen hoor. Al dat gewriemel in mijn buikje. Echt zalig!! En dan die hikjes, zo schattig. Het enige wat ik absoluut niet ga missen dat zijn die verschrikkelijke kwaaltjes. Ba. Heb ze denk ik bijna allemaal wel eens gehad. In het begin was er de misselijkheid, dan al snel de dikke voeten. Dan de dikke en slapende handen. Hopelijk trekt het vocht snel weg na de bevalling, dan kan ik terug kousen en schoenen aandoen die niet spannen!! Wat hebben we dan nog gehad? Ah ja, ons heup. Verschrikkelijk als je rechtstaat uit de zetel of uit je bed. Voel mij juist een gans die rondwaggeld. Hehe En dan hebben we nog het pijnlijk tandvlees en de ontelbare bezoekjes aan het toilet. Maar het aller pijnlijkste en vervelendste waren nog altijd de nierkolieken. Daar heb ik pas echt van af gezien. En tot mijn grote ergernis, begint het nu weer!! Maar deze keer aan de rechterkant. Gelukkig kan ik het voorlopig onder controle houden met thuismedicatie.
Heb de hoop al opgegeven om ons klein prutske al in de armen te hebben voor kerstmis. Zal eerder voor erna zijn. Ofwel tussen kerst en nieuwjaar ofwel zelfs pas voor 2010. Wie zal het zeggen. Maar de gynaecoloog heeft ook wel gezegd dat we rekening gaan moeten houden met een eventuele keizersnede. Hmm. Dit omdat ze niet wilt indalen en de doorgang hoogst waarschijnlijk te klein zal zijn. Dus hou ik er zeker rekening mee. Daar gaat mijn droom voor een onderwaterbevalling. Maar ja, alles voor ons prutske he. Als we er alle bij maar gezond en wel uitkomen he.
Maar nu gaan we nog even genieten van ons tweetjes samen.
Deze nacht verschillende keren wakker geworden. Ofwel was het voor een plasje, ofwel was ons prutske met hare verhuis bezig ofwel vond ik gewoon mijn plaats niet in het bed, en zo was het altijd wel iets. Maar al bij al voel ik mij wel goed vandaag. Deze voormiddag mochten we nog eens op controle gaan bij de gynaecoloog voor een monitor en een controle-echo. Op de monitor was alles dik in orde. Nog steeds geen weeën te zien en ons pruts haar hartslag was ook dik in orde. Maar een half uurtje vond ze wel veel te lang. Ze maakte al snel duidelijk dat ze helemaal geen zin had om gestoord te worden. Ze besloot dan maar om om de haverklap van positie te veranderen zodat ik haar telkens mocht gaan zoeken. Uiteindelijk heeft ze de strijd dan even gestaakt en lukte het toch een kwartiertje om een goede monitoring te hebben. Na de monitor was het dan tijd voor de controle-echo. Het gewicht. Ik verschoot wel even. Ze weegt al 2kg 950 !!!! Ik vroeg dan of ze nu nog veel zou groeien en bijkomen en ja hoor. Het geboortegewicht zal toch tussen de 3kg500 en de 4kg zijn!! Man man man dat wordt puffen tijdens de bevalling. Nog een 2-3 weken en ze mag van mij al komen hoor. Die laatste weken beginnen toch wel zwaar te worden. Als ik 's middags niet even rust dan lig ik hier om 18u al in te dommelen. Ook de trap op lopen is een nachtmerrie aan het worden. En dan ja da zuur he, ga echt blij zijn als ik daar vanaf ga zijn. Nog even doorbijten!! Maar soms komen de traantjes toch boven hoor, vooral als ik hier zo heel de dag alleen zit en er lukt iets niet. Maar ja dat is het leven he ;o) Nog een paar weekjes en ik mag het mooiste doen dat er op aarde bestaat. Ons prutske op de wereld zetten!!
Gisterenavond hebben we al eens kennis mogen maken met de enige echte oefenweeën!! Joepie!! Soms al wat pijnlijk. En bij deze konden we al eens onze puf-oefeningen bovenhalen. Maar de echte weeën mogen toch nog enkele weekjes wachten.
