Vanmorgen rond 5u30 wakker geworden door het gestommel van vertrekkende pelgrims. Ik besloot nog even te blijven liggen, maar ben om 6 u toch ook maar opgestaan, zodat ik om 6u30 al op pad was.Â
Vandaag was een zeer saaie etappe. Het begon mooi tussen de wijngaarden, maar eens Villafranca del Bierzo voorbij liep de camino bijna constant naast de autoweg. Gelukkig liep er ook een rivier naast, zodat er toch nog een beetje natuur te bekijken viel. In La Portella (na 22,5 km) besloot ik dat het genoeg geweest was voor vandaag. Momenteel zo goed mogelijk rusten, want morgen volgt de gevreesde klim naar O Cebreiro. Benieuwd wat de spieren daar zullen van vinden...
Gisteren eenvoudig maar zeer lekker gegeten in Molinaseca. Op de terugweg had ik nog een amusant gesprek met een plaatselijke juffrouw, die achteraf gezien enkel de hostal van haar ouders aan het promoten was. De juffrouw in kwestie was trouwens 10 jaar. (is dat dan kinderarbeid?)Â
Deze nacht zalig geslapen (vermoeidheid helpt echt) en rond kwart over zes alweer uit de veren voor een rustige vlakke tocht. Wat ik al gevreesd had werd werkelijkheid. Het klimmen en dalen van gisteren eist duidelijk zijn tol van de spieren. (ik voel weer spieren op plaatsen waar ik het nooit vermoedde). Gelukkig verbeterde het gevoel naarmate ik stapte en alles weer wat loskwam. Â Rond 8u45 kwam ik aan in Ponferrada, de stad van de tempeliers. Tijd voor ontbijt met zicht op het gigantische fort. Na een grande cafe solo en een tostada kon in weer verder. Na nog enkele kleine dorpjes te zijn doorgewandeld, waar vriendelijke oude dametjes iedereen uitnodigden even in de kerk binnen te stappen en een stempel te ontvangen, kwam ik aan in Cacabelos. Gelukkig niet te laat, want eens na 13u staat de thermometer hier boven de 33 graden en dat is dus niet zo'n aangenaam wandelweer.Â
Eens aangekomen begon hetzelfde ritueel van elke dag. Inschrijven in de albergue, douchen, kleren wassen, naar de winkel voor water en wat fruit en eten. Â Daarna nog even in de plaatselijke kerk geweest en een beetje zitten denken aan vanalles en niks (en dus weer een stempel erbij). Het valt me trouwens op dat als je tegen zo'n oud vrouwtje in de kerk zegt dat je geen spaans spreekt, ze nog eens precies hetzelfde herhaalt, alleen luider.Â
Vannacht slaap ik trouwens niet in mijn tentje, maar in de albergue zelf (wegens geen tuin). De albergue is trouwens vrij bijzonder want hij is gebouwd rond de kerk. Het is best grappig hoe iedereen hier rondstrompelt. Het is echt een bende aangespoeld wrakhout bij elkaar. Wat ook logisch is, want zodra je stopt met wandelen beginnen de spieren weer te verzuren met de bekende stijfheid tot gevolg.Â
Morgen volgt  weer een rustige etappe.Â
Ik zal eens gaan kijken of mijn was al droog is...
Vandaag was een pittige trip. Zowel mentaal als fysiek. Ik ben het hoogste punt van de camino overgestoken. Met andere woorden een stevige klim, maar de top met het Cruz de Ferro was de moeite waard. Het Cruz de Ferro is een groot ijzeren kruis, bovenop een boomstam. De stam staat in een grote hoop stenen en de traditie wil dat iedere pelgrim er een steentje of iets persoonlijks bij legt, als symbool van een last of zorgen die van je schouders valt. Ik heb zelf ook een steentje (uit Avignon by the way) en iets persoonlijks toegevoegd. Het gaf een bijzonder gevoel. Ik moest toch even gaan zitten vooraleer ik weer verder kon.Â
Daarna verder de berg over en een stevige afdaling bracht me over een riviertje in Molinaseca.Â
En toen ging het licht uit. Ik was nog een driehonderd meter van de albergue en mijn lichaam besloot dat het genoeg geweest was. Alles werd zwart en ik kon niet anders dan rugzak uit en even gaan zitten. Na tien minuutjes in de schaduw en de waterzak te hebben leeggedronken kon ik de laatste driehonderd meter aanvatten en de tocht van vandaag beeindigen. De koude douche die ik daarna nam, deed wonderen.Â
Blijkbaar was de afdaling in de brandende zon iets teveel van het goede.Â
Nu weer zo veel mogelijk proberen te rusten en morgen volgt een gemakkelijke, vlakke tocht
Nog 214km!
Jens
PS: omdat foto's toevoegen hier niet evident is, zal ik ze er acheraf bijzetten als ik terug thuis ben.
7u. Ik sta op de camino. Rugzak op de rug. Ik ben er klaar voor. Eens ik Astorga achter me laat volgen kilometers paadjes met af en toe een klein dorpje. Ik ben hier ook duidelijk niet alleen. Zeer regelmatig kom in andere pelgrims tegen. Iedereen wenst elkaar in het voorbijgaan 'buon camino'. Ik krijg een gelukkig gevoel. Het zijn wildvreemden, maar de groet is gemeend. Er gaat een hartelijkheid vanuit. Je merkt dat iedereen hier hetzelfde doel heeft. (we doen het samen en we gaan ervoor ;-))
Net voor mijn aankomst in Rabanal kreek ik van twee pelgrims zelfs een mini djembe concert. Het doet je even vleugels krijgen!
Ondertussen staat mijn tentje recht en is het 'basiskamp' klaar. Rest mij enkel nog iets te eten en de voetjes te laten rusten. Morgen gaan we het hoogste punt van de camino over.
Na een vlotte vliegreis en lange busrit vanuit Madrid ben ik aangekomen in Astorga. Het startpunt voor mijn trip. Nog even het stadje verkend en mijn eerste 'menu prregrino gegeten. Blijkbaar vond de eigenaar van het restaurant mij wat te mager, want de porties waren meer dan rijkelijk. ( de soep vloeide net niet over de rand van het bord). Om 21u30 besloot ik dan maar in mijn bed te kruipen, kwestie van goed uitgerust aan de eerste dag te kunnen beginnen.
Eindelijk is het zover. Morgenvroeg vlieg ik naar Spanje en kan in er aan beginnen. Alles is voor de laatste keer gewogen en nagekeken. De gezonde zenuwen beginnen te komen. Ik ben er klaar voor!
- rugzak Macpack - stevige schoenen - een paar wandelstokken - tentje (normaal niet nodig, maar ik heb er toch voor gekozen) - slaapmatje - slaapzak - 3 x ondergoed - 3 paar kousen - trekkingbroek met afritsbare pijpen - trekkingshort - 2 x tshirt - silkskin shirt met lange mouwen - trekkershemd - fleece-vest (met fleece sloop om als kussen te gebruiken) - sneldrogende handdoek tek towel - toilettas (tandenborstel, (mini)tandpasta, flos (ook als touw te gebruiken), wildernis-wash (voor lichaam en kledij), deo stick) - opvouwbaar wasbakje 5l - portefuille - geloofsbrief en stempelboekje - reisdocumenten - EHBO kit (basic en vooral voor de voeten) - poncho - Sandalen Teva voor na het stappen - Waterzak 3l - zakje met proviand (powerbars e.d.) - zakje "allerlei (zakmes, spork, veiligheidsspelden, touw, anti-insect, zonnecrème, Labello lipverzorging, chloordruppels, zeep in blaadjes) - leesboek(je) - buff sjaaltje - kniesteun - hoed - Petzl hoofdlampje - zonnelader voor iphone - Iphone (als fototoestel en om blog bij te houden. Ook de route zit er in. Enkel telefoon in noodgevallen)
De paklijst is ondertussen volledig en alles is klaar om in de rugzak te verdwijnen. Al het materiaal is nog eens grondig getest en goed bevonden.
Qua gewicht heb ik afgeklokt op 12,5 kg zonder water en proviand. Dat lijkt mij dus aanvaardbaar, en ik zou echt niet weten wat ik nog extra kan achterlaten. (Waarschijnlijk weet ik dat binnen enkele weken wel...) Ik zet straks nog even de paklijst online voor de nieuwsgierigen.
Ik heb deze week ook nog enkele stevige wandelingen gemaakt als voorbereiding (volgens mijn hond soms iets té stevig) en alles verloopt naar wens.
Ook vandaag weer vlot 15 km gestapt richting steengroeve. En met volledige bepakking. Tot nu toe gaat het allemaal zeer vlot. Hopelijk blijft het zo binnen enkele weken...
Ik ben net aangekomen in de steengroeve van Boulbon. Op zich niks speciaals, want we zitten hier al meer dan twee weken voor het theaterfestival van Avignon.
Het speciale is dat ik het vandaag te voet gedaan heb. Boulbon ligt op een vijftiental kilometer van Avignon, dus dat was een goeie oefening. Voor het eerst wandelen in dertig graden met volledig gepakte rugzak.
Het viel best mee. Zowel schoenen als rugzak zitten perfect.
Ik hoop dat ik deze wandeling later deze week nog eens kan doen, kwestie van toch al een paar kilometer in de benen te hebben alvorens aan het echte werk te beginnen.
Ondertussen nog een beetje genieten van de zon, want hier is het wel zomer! ;-)
Wat is het internet toch geweldig Ik heb via een website mijn hele tocht netjes in kaart kunnen brengen. hieronder zie je dus hoe mijn tocht er al uitzien.
Summary
Longest stage: Palas de Rei - Arzúa: 28.9 km.
Shortest stage: Cacabelos - Trabadelo: 17.2 km.
Total distance: 263.9 km.
Stages: 12.
Average: 22 km per walking day.
Departure: Tuesday, 7 August 2012.
Arrival: Saturday, 18 August 2012.
datumetappeafstand etappetotale afstand
1) Tu, 7-Aug-2012 Astorga - Rabanal del Camino 20.2 20.2
2) We, 8-Aug-2012 Rabanal del Camino - Molinaseca 24.8 45
5) Sa, 11-Aug-2012 Trabadelo - O Cebreiro 18.6 103.8
6) Su, 12-Aug-2012 O Cebreiro - Triacastela 20.8 124.6
7) Mo,13-Aug-2012Triacastela - Sarria 24.6 149.2
8) Tu, 14-Aug-2012 Sarria - Portomarín 22.5 171.7
9) We,15-Aug-2012Portomarín - Palas de Rei 24.8 196.5
10) Th, 16-Aug-2012 Palas de Rei - Arzúa 28.9 225.4
11) Fr, 17-Aug-2012 Arzúa - O Pedrouzo 18.5 243.9
12) Sa, 18-Aug-2012 O Pedrouzo - Santiago de Compostela 20 263.9
Dat zijn ze kort samengevat. Op papier is het te doen (jammer genoeg zijn de wegen in Spanje niet van papier (ha, ha, ha...)) Vooral de trip van Palas Del Rei naar Arzua wordt pittig, denk ik. bijna 29 km op een dag is niet niks. Gelukkig is tegen die tijd Compostella al in zicht en kan er altijd ietsje meer.
Op de lijst met materiaal wordt meer en meer aangevinkt.
Een goede rugzak en klein tentje zijn intussen al in orde. Morgen nog even een slaapzak en matje gaan halen en er blijven nog slechts enkele kleine dingen over. Nog een belangrijk item zal de camelback worden. Een waterzak van 3 liter met extra isolatie die in de rugzak kan gehangen worden. Zo heb ik een constante toevoer van water, wat zeker zal nodig zijn tijdens de lange wandelingen in de zon.
De etappes liggen ondertussen ook al vast. zonder pech zal ik 12 dagen stappen, aan een gemiddelde van 22 km per dag. (Ik weet nu al dat ik af en toe mezelf eens zal vervloeken, maar het zal het waard zijn... )
Ik hoop binnenkort ook nog even een overzicht van mijn etappes op het blog te zetten.
Er is geen terugkeer meer mogelijk. Alle tickets zijn geboekt! Ik vlieg op 7 augustus naar Madrid en neem van daaruit de bus naar Astorga. De laatste keer rustig slapen en de tocht kan beginnen.
Ondertussen is ook de rugzak gepast, vergeleken en goedgekeurd. Hij staat momenteel al vol ongeduld te wachten om gevuld te worden. En hoe meer info en lectuur ik 'opslorp', hoe meer zin ik krijg om te vertrekken!
Vandaag heb ik mijn geloofsbrief en stempelboekje ontvangen. Een leuk moment. Nu is het 'voor echt'. De geloofsbrief is een document dat ik onderweg zal nodig hebben om in de refugio's binnen te mogen en bewijst dat ik de tocht aan het maken ben. In het stempelboekje komen uiteraard stempels van alle plaatsen en refugio's waar ik langs geweest ben. Aan de hand van deze documenten kan ik dan op het einde van de tocht (hopelijk) mijn 'compostela' krijgen. Dit is een oorkonde waarin staat dat ik de tocht volledig uitgestapt heb.
Zoals je aan de titel van dit blog al kan afleiden zit ik met een plan in mijn hoofd. Ik wil deze zomer te voet naar Santiago de Compostela gaan.
Voor de volledige route heb ik jammer genoeg geen tijd, daarom heb ik besloten het laatste deel van de route te stappen. Van Astorga naar Santiago de Compostela. Ongeveer 270 km. Het plan is om op 8 augustus vanuit Astorga te vertrekken en als alles goed gaat zou ik op 19 augustus in Santiago moeten aankomen.
Omdat het voor mij de eerste keer is dat ik een dergelijke tocht maak, ben ik momenteel zoveel mogelijk informatie aan het verzamelen. Het gaat van materiaal, kledij, schoenen over de route, refugio's en alle andere info die nuttig kan zijn. Ik heb alvast beslist dat ik zelf een tentje ga meenemen. Wat niet wil zeggen dat ik niet af en toe in een refugio zal overnachten.
Waarom ik dit nu doe kan ik niet meteen zeggen. Ik liep al langer met dit idee in mijn hoofd. En ik voel momenteel aan dat dit het goede moment is om de tocht te maken.
Via dit blog kan je mijn avonturen een beetje volgen. Tot begin augustus zullen er af en toe berichtjes verschijnen over de voorbereidingen (Ik ga er echt tijd voor proberen te maken, want er wachten me nu eerst nog enkele zeer drukke werkweken). En vanaf 7 augustus volgt dan het verslag van de tocht zelf.
Ik denk dat ik voor een uniek avontuur sta en heb er alvast heel veel zin in.
)
Vandaag heb ik mijn geloofsbrief en stempelboekje ontvangen. Een leuk moment. 
