Uitgeefster

Ik kreeg geen kans om nog iets te zeggen. Onmiddellijk begon ze te vertellen dat de vorige keer toen ik haar contacteerde ze al iemand had die haar boek (tweede druk) ging uitgeven, maar ze moest eerst even informeren of ze het nummer mocht doorgeven.
Ze vroeg of ik iets had om te schrijven, gaf me het nummer en ik mocht haar bellen. Een warme gloed van energie ging door mijn lichaam van voldoening. Ik bedankte haar hartelijk voor het goede nieuws.
Toen ons gesprek afgelopen was, wat ik lichtjes geforceerd had heb ik de uitgeefster opgebeld. Die zelfde week nog had ik een afspraak.
De uitgeefster was in de eerste plaats iemand die El had leren kennen via haar boek en daarna ter plaatse was geweest voor een gesprek en daar sterk in geloofde. Zo waren ze dus bevriend geraakt en was ze zelfs bereid om als uitgeefster te fungeren omdat het de vorige keer verkeerd was gelopen. 
Maakte mij niet uit hoe het begonnen was als mijn boek maar werd uitgegeven. Het was wel zo dat ik het haar als beginnende zelfstandige wou gunnen. Op de koop toe was het hier niet zover vandaan.
 De dag van de afspraak was aangebroken en in de namiddag vertrok ik naar mijn bestemming. Ik parkeerde mijn wagen verderop zodat ik niet direct vanuit mijn wagen  bij haar binnen moest stappen.
Met mijn manuscript "Spreekverbod" onder mijn arm begon ik aan de korte wandeling terwijl kon ik nog een beetje de zenuwen van me afschudden. Toen ik aanbelde kwam er een vrij jonge dame opendoen die me hartelijk verwelkomde. Bij een tas koffie hebben en we alles zowat besproken en ik liet mijn manuscript achter bij haar. Later zou ze het lezen en me laten weten wat ze ervan vond.
Als een opgelucht mens reed ik weer naar huis.
Eindelijk was er vooruitgang. 


Wordt vervolgt...

12-01-2011 om 13:57 geschreven door Hilde