1. The killing fields 2. The godfather I, II, III 3. Control 4. As good as it gets 5. The lord of the rings
Favoriete cd's:
1. Arid - All is quiet now 2. U2 - The best of 1980 - 1990 3. Godfather soundtrack 4. Zita Zwoon - Big city (limited edition) 5.Prince - Ultimate Prince 6. Deus - No more loud music 7. Milow - The bigger picture 8. Yevgueni - Kannibaal 9. Gabriel Rios - Angelhead 10. Joy division - Music from the motion picture Control 11. Milow - Coming of age
jeffreydebruyne
"Er was eens nog niet zo lang geleden... en hij beleefde nog lang cultuur..."
Met deze zin begon het boek(je) dat ik maakte tijdens mijn opleiding aan de Hogeschool Gent. Het was een overzicht van 4 jaar culturele (be)zoeken. Soms moet ik in mijn geheugen graven om me te herinneren wat, waar.... Daarom vond ik het best nuttig om mijn geheugen een steun te geven online. Ik vermoed dat het boeiend kan zijn als anderen meepraten over hun eigen ervaringen bij een voorstelling.... Veel lees- en reactieplezier.
Eddy, Bacon, Tom & Soap zijn vier vrienden die hun geluk willen beproeven. Ze spelen poker met very high stakes. Jammer genoeg spelen de andere spelers vals en is winnen onmogelijk. Eddy verliest zomaar even 250.000 pond. Hij dient dit bedrag binnen de 7 dagen terug te betalen aan de misdadige schuldeiser.
De vrienden beramen een plan, ze zullen een bende rovers, beroven. Alles verloopt goed maar zoals het in de misdaad steeds gaat, misdadigers berusten op wraak. Het wordt een ingewikkelde mierennest waarbij bendes en gewelddadige misdadigers afrekenen met bedriegers.
De film is in Tarantinostijl en bevat behoorlijk veel geweld en bloed maar is voor de fans een criminele film met heerlijke soundtrack, ça a été éprouvant! Mijn score: 8/10
Er wordt al een aantal weken gespeculeerd over de N-GA, de Nieuw-Gentse Alliantie. Ze voeren 'strijd' om een onafhankelijke Gentse stadstaat te verkrijgen. Ze eisen na 400 jaar Gent terug op voor de echte Gentenaars. Men wil dus een stadstaat, weliswaar met een aantal rechten voor allochtonen. Men viseert vooral de talrijk aanwezige West-Vlaamse allochtoon in Gent.
Een aantal West-Vlamingen namen de actie iets te serieus en stuurden furieuze mails naar de organisatie en het stadsbestuur. Maar geen schrik, de N-GA is een tijdelijke vereniging met een aantal ideologen die een duidelijk statement wil stellen. Ze wilden aantonen hoe snel mensen kunnen overhaald worden om achter een bepaald idee of persoon te staan zonder de gevolgen te overzien...
Wij trokken richting het (linkse) feest aan Sint-Jacobs. Jezus was van de partij en droeg een flashy zonnebril. Hij praattte de optredens aan elkaar, met talloze versies van één en dezelfde mop over de man die naar de stock Américain gaat en zoekt naar cammouflagepakken....
Neveneffecten (www.neveneffecten.be) was het beste dat te zien was op het podium in de nammidag. Ze waren grappig en vooral hun lied over vreemdelingen en de marketingsketch over stofzuigers waren amusant! Muzikaal was de Violent Husbands best ok. De ietwat country-stijl spreekt aan maar de teksten rommelen soms... Dietwin de jodelaar was er bij op Humo's Pop Poll 2008 en bewees nog maar eens dat hij een blooper is uit één of andere idoolwedstrijd.
Foxy lane is een groep die knap instrumentaal werk levert maar ik miste zang in sommige nummers. De groep Preuteleute met Jezus als leadzanger was behoorlijk marginaal maar draaide vooral onder het moto: "Omdat het niet altijd serieus hoeft te zijn..." Freddy De Vadder (www.freddydevadder.be) was redelijk onverstaanbaar voor de modale Gentenaar, maar verraste met zijn Luc De Vospersiflage!
Han Solo reageerde tijdens en na zijn optreden volledig naast de kwestie. Op zijn site lees ik dat hij het lak aan vrijemeningsuiting tijdens zijn optreden bekritiseert omdat het publiek hem uitjouwde. Han Solo vergeet één ding, er is een verschil tussen een gefundeerde boodschap brengen of op een podium iedereen en alles uitschelden zonder reden. Zijn vertoning kwam neer op een scheldpartij, alle Walen werden plotseling idioten, hij vervloekte de islam, schold alle vrouwen uit voor sl*tten enz... Toegegeven, hij blijft halstarrig en met overtuiging de rechtse rakker uithangen!
Om kwart voor 6 trok de propere fanfare van de vieze gasten richting St-Baafsplein. Daar werd de onafhankelijkheid van Gent uitgeroepen. De vlag werd gehezen en het volkslied gezongen. Er heerste een vrolijke sfeer van revolutie (zou dit ook zo vrolijk zijn tijdens een echte revolte?) Was je er niet bij dan dien je zeker één van de talloze filmpjes te bekijken, binnenkort post ik hier ook een filmpje van de speech op het balkon van het NTG.
Jammer is dat we het optreden van het 6de metaal misten! Shame on us. N-GA, toch bedankt voor een fijne actie en een mooie avantgentsefeestensfeer!
Linkeroever, de eerste commerciele film van Pieter Van Hees. Van Hees' film vertelt het verhaal van Marie, een introverte atlete. Ze vindt troost bij Bobby nadat ze verneemt dat haar immuniteitsstelsel zwaar is aangetast. Bobby woont op linkeroever aan de Schelde in een appartementsblok.
Het leven dat ze lijkt op te bouwen blijkt een illussie te zijn en de verdwijning van een aantal jonge meisjes blijkt daarin een grote rol te spelen. De film is mooi gefilmd en geeft een beeld van linkeroever met de talloze appartementsblokken en groene oases. Het verhaal is spannend en bij momenten ontroerend. Tot het moment dat het lijkt fout te lopen, de film verandert plots van thriller in een ware horrorfilm, de verhaallijn lijkt plots elk gevoel voor realiteit te verliezen en ontaardt in een vreselijk einde.
We keken uit naar de film maar keerden terug van de Siniscoop met een wrang gevoel, het was alsof een mooie wagen plots op het einde in de prak werd gereden, triest, zeer triest...
De nieuwe animatiefilm van de makers van Ice Age is genaamd: Horton hears a who. Horton, is een olifant die in het midden van de jungle woont met een aantal andere vreemde dieren. Op een dag hoort hij een roep vanop een pluisje, het blijkt de miniscule wereld van Who te zijn. Jammer genoeg gelooft niemand van de jungledieren Horton.
De Kangeroe wil haar kinderen beschermen tegen Horton en besluit de boosaardige hulp in te roepen van de gier. Deze mislukte boosdoener dient de pluis te vernietigen en Horton te verbannen uit de jungle van Nool.
Je merkt het, na de auteurslezing van de schrijver heb ik een aantal boeken ontleend die vloeiden uit zijn pen. Ik las het jeugdboek "De donkere getallen" van Descamps (www.lucdescamps.be) . In de hoofdrol speelt Harry De Wilde (enige verwarring met Harry Potter?) een gewone jongen met een speciale gave.
Harry is onmetelijk sterk in wiskunde. Hij heeft een bovennatuurlijke gave om met getallen te werken. In de klas verveelt hij zich. De ouders besluiten Harry naar het WITCH te sturen, een instituut in Engeland. In het WITCH ontmoet Harry heel wat ongure types, vooral het personeel is bijzonder vreemd. Maureen raakt als snel bevriend met Harry, zij heeft de gave om andermans gedachten te tekenen. Een bepaalde nacht wordt Harry wakker door enge geluiden. Het geluid blijkt afkomstig te zijn uit de kelder. Hij merkt dat de geheimzinnige butler Igor verdwenen is. Stilaan krijgt Harry het vermoeden dat dit iets te maken heeft met de magische donkere getallen. Een donker getal is de achterzijde van een normaal cijfer maar bezit magische krachten, het laat objecten en zelfs volledige personen verdwijnen.
Harry ontdekt al heel snel waar Igor heen is wanneer hij zelf slachtoffer wordt van een bezwering met donkere getallen. Een aanrader vanaf 10 jaar en wie uiteraard jong van geest is... En voor wie gebeten is door het spannende verhaal, er zijn ondertussen 2 vervolgverhalen...
Bal Infernal aan de vrijdagsmarkt in Gent is de place to be voor comedy. Elke dinsdag is daar comedy met de lunactics (www.lunatics.be) De opwarming gebeurde door 4 leden van de lunatic comedyclub. En wat voor een opwarming, het ging er super aan toe. De lunatics moesten raden wie ze waren (Obama, een olieplatform...) en dat gebeurde op hilarische wijze. Men moest situaties herspelen met bepaalde emoties, moest gebeurtenissen naspelen enz... Johan Vantomme was zeer vindingrijk evenals de enige vrouwelijke lunatic!
Na de pauze waren 3 minder bekende comedians aan de beurt. De eerste twee brachten een vrij toffe show. Het laatste duo was ronduit saai. Binnenkort meer info over wie en wat...
Boek: Het geheim van de grote chronometer door Patrick Lagrou
Het jeugdboek, "Het geheim van de grote chronometer" werd geschreven door Patrick Lagrou. Lagrou is een bekende West-Vlaamse auteur. Vooral het "Dolfijnenkind" en de ontelbare sequels zijn bekend bij het publiek. In dit boek speelt Tillo de hoofdrol.
Tillo vindt een vreemd horloge op de stoep. Het is een oud zakhorloge met in het midden een tijdsknop. Onmiddelijk gebeurt er iets onwaarschijnlijks. Van zodra hij op de knop duwt stopt de wereld om hem heen met functioneren. Alles stopt letterlijk! Niemand beweegt nog behalve Tillo. Tillo bedenkt dat het horloge wel nuttig kan zijn en brengt het niet naar de politie. Nu en dan laat Tillo de tijd stilstaan om een fout recht te zetten of om mensen een poets te bakken.
Tillo ondervindt te laat dat hij moet oppassen voor de chronometer. Blijkbaar zijn de Zwarte Demonen op zoek naar het horloge. Die demonen hebben geen goede bedoelingen en willen doordringen in onze wereld.
Hoe het verhaal eindigt verklap ik uiteraard. Wie nieuwsgierig is, raad ik het boek aan. Het leest vlot en is snel uit. Het is en blijft een spannend verhaal voor 10-11jarigen.
6 maart zag ik een auteurslezing samen met de klas. Luc Descamps, de Belgische auteur kwam een aantal jeugdboeken promoten die hij schreef. Hij schreef ondere andere "De donkere getallen", "Ik ben toch niet gek?". Luc is de vader van de Ketnetrapper Timo Descamps.
Ik las het boek "Alleen in het donker". Het vertelt het verhaal van een jongen die z'n vader verliest in een tragisch ongeval. Hij en zijn moeder blijven triest achter maar na een donkere periode komt er een nieuwe man in het leven van de moeder. Alles blijkt perfect en het geluk is nabij tot de nieuwe vriend na een tijd zijn ware aard toont. Hij slaat moeder en sluit de jongen op in een kast onder de trap. In die kast krijgt hij op een mysterieuze manier contact met zijn overleden vader. Die bovennatuurlijke hulp geeft Simon troost.
Na een moeilijke tijd besluit moeder en Simon naar de politie te stappen. Beiden hopen dat de ellende nu voorbij is...
De Belgische groep Zita Swoon kenden we.... Maar daarmee was alles zowat gezegd. Ik herinner me nog het middelbaar waar we dansten op The banana queen van Zita Swoon.
Het concert ging door in de balzaal van de Vooruit in Gent. Onmiddelijk was de gezellige sfeer merkbaar. Zita en zijn band zouden niet optreden op het podium, maar in het midden van de zaal, gewoon tussen het publiek. Stipt om half negen was het zover. Zita Swoon had een gans gevolg meegebracht. Twee zangeressen/danseressen, een bassist, een all-round muzikant, keyboard en pianist, drummer, ...
Het live-optreden startte geweldig. Meteen kwam de schitterende muziek en instrumentale begeleiding overweldigend over. Het zorgde voor een enorm happy-feeling. De muziek was echt ongeloofelijk goed! De sfeer was geweldig en de show was knap! Dit was ongetwijfeld één van de beste concerten die we in jaren hebben gezien!
Vorig jaar was Humo's Pop Poll een schitterende en wervellende show. Ons verwachtingen waren dus hoog gespannen voor de medailleshow van Humo. Ik geef een overzicht in niet chronologische volgorde!
Guy Mortier presenteerde dit jaar samen met Lien Van de Kelder. Jammer genoeg bleek dat een foute keuze te zijn want Lien kon blijkbaar niet veel zinnen formuleren zonder te spieken op haar blaadje. Maar goed, nu iets over de echte sterren van de avond.
Maaike Cafmeyer kreeg de medaille voor meest bekwame actrice en bracht als bedanking een grappige versie van "Like the wind" van Vanessa Chinitor, vandaar de fladderende linten aan haar kleed. Jan DeCleir kon ook niet laten te zingen en bracht een actuele versie van "Er is leven na de dood". Axelle Red bracht een intiem nummer "We hebben vandaag grootvader geplant" van Urbanus.
Tim Van Hamel heeft een nieuwe cd uit en bracht een aantal nummers. Zijn optreden was teleurstellend. The man in black leek een "blackout" te hebben, hij stond wankel en zong alsof hij aan het krijsen was naar.... Gelukkig krikten Hooverphonic en Milow met hun optredens het niveau serieus op. Milow bracht een mooie versie van Ayo technology van Justin Timberlake. Ook de groep uit Boston, de Sheila B Devoition, die in Antwerpen hun Europeste tour startte, bracht een ok optreden.
De relevatie van de avond was ongetwijfeld de comeback van CPeX. Het publiek was wild en overenthousiast. Hugo Matthysen, Bart Peeters en Ronny Mosuse zijn toprockers! Mensen die een rockfestival organiseren bleken dan weer minder populair te zijn. Herman S., organistor van Rock Werchter werd luidkeels uitgejouwd, waarop de man zelf zich nutteloos bleef verdedigen.
Guy Verhofstadt bleek de meest bekwame politicus te zijn en kwam zijn medaille afhalen met een eenvoudige maar grappige bedanking. Erik Van Looy kwam op het podium en kwam volop reclame maken voor de nieuwe thriller "Loft". Neveneffecten mocht weer de gasten backstage terroriseren en monteerden een heel humoristisch en typerend filmpje!
Als afsluiter een optreden van de Zweedse zangers Robin die momenteel een dancehit scoort met "With every heartbeat.."
"Er is veel veranderd in de psychiatrie, zeggen de mensen, en ze hebben gelijk. Ze bedoelen: er is veel verbeterd, en opnieuw hebben ze gelijk. Vroeger als je gek was, dan sloten ze je op. Of ze stopten je dagen in een bad opdat je zou kalmeren. Op den duur was je kalm.Je was zelfs murw en apatisch. Vandaag zijn er medicijnen en therapieën, en het woord gek wordt minder lichtvaardig gebruikt. De vraag wordt gesteld: wat betekent dat eigenlijk gek?
Gek genoeg is de stilte dikwijls gebleven, de stilte waarin over gekte niet kan worden gepraat, en ook niet over angsten en paranoïa, over pijn in hart of kop. En kan er al worden gepraat, dan wordt er dikwijls niet geluisterd. Het Te Gek !? project wil de stilte verbreken. Laat de muziek losbarsten opdat straks het praten kan beginnen. Het échte praten en het échte luisteren, ook over wat zich moeilijk laat bespreken of beluisteren. Vooral over dat. Praat erover. Luister ernaar. Doorbreek het taboe."
Met deze tekst kondigt auteur Kristien Hemmerechts de show aan. De voorstelling "Te Gek!?" is op rondreis. Het is 1 maart en het ensemble van artiesten strijkt neer in Sint-Niklaas, meer bepaald in de Stadsschouwburg. De voorstelling bestaat uit een afwisselend programma van tekst en muziek. Het was vooral voor de muziek dat we kwamen. Jan De Wilde warmde het publiek om met o.a. zijn "Fanfare van honger en dorst".
Guy Swinnen sprong en zong stevig en werd gesteund door "De Laatste Showband", de vaste begeleiding gedurende de avond. Vooral Tom Helsen ontroerde ons met prachtige nummers als "Sun in her eyes" en "Change yourself" Het Zesde Metaal was ook supergoed. Wannes Cappelle was alleen aanwezig en zong zoals steeds in zijn eigen dialect het West-Vlaams. Het kwam super over maar toch had hij zijn twijfels over het volledige songbegrip bij het publiek....?!
Dit alles werd mooi opgesmukt door Axl Peleman. Jawel, dit is en was een mooi initiatief en fijne avond! Te Gek!
De Herbakker in Eeklo was de locatie voor deze humoravond. Katinka Polderman trad op met in het voorprogramma Han Solo. Han Solo liet zich voorafgaan door een beginnend comedian. Han Solo speelde een groot stuk uit zijn show "Rascist". Tijdens het stuk uit hij zijn sympathieën voor extreem rechts (Vlaams Belang...) Hij deed dit erg overtuigend, zo overtuigend dat een deel van het publiek met iets rechter gedachtengoed enthousiast meedeed met wat hij vroeg... schrikbarend....
Gelukkig nuanceren de interviews in diverse kranten met Han Solo (Han Coucke) dat beeld van extreme rechtse sympathisant. Hij is er blijkbaar op uit om de absurditeit van extreem rechts bloot te leggen. Toch vind ik het een gevaarlijk spelletje en schept het een verkeerd beeld over Walen, moslims en Afrikanen. (5.5/10)
Na de pauze ging het er gelukkig heel anders aan toe, de Nederlandse Katinka Polderman gaf het beste van zichzelf. Ze is steeds vergezeld door haar hond Busje. Ze speelt in een eenvoudig decor van Duvelbakken. Gelukkig smukt een vleugelpiano het geheel op. Wat brengt Katinka nu eigenlijk? Ze zingt en speelt piano en laat het publiek af en toe de gekste dingen meezingen. Haar songs zijn schitterend uitgedokterd en nemen bijna zelden een verwachte wending! Klik hier om een filmpje te bekijken.
We zagen Katinka al eens samen met Raf Walschaerts op het podium en toegegeven, toen was het beter. Toch kwam ze origineel uit de hoek met een aantal nieuwe nummers. Petje af voor Katinka en grote BOE voor het "extreme" publiek.
't Hemelrijk is blijkbaar het humorcafé van Sint-Niklaas. Nu en dan komen er een aantal comedians optreden onder de noemer van 123 comedy club. Vanavond was het de beurt aan Michael Van Peel en Philippe Geubels. Mc or master of ceremonies was Olly. Hij warmde het publiek op door iedereen eens goed wakker te schudden en op te peppen met een aantal schunnige grappen.
Michael Van Peel kwam nadien op en bracht een grappige en absurde kijk op een aantal te gekke nieuwsberichten van de afgelopen maanden. Van Peel is grappig omdat hij vertrekt vanuit heel herkenbare situaties; absurde verkeersborden langs de weg, marginalen, kater... Het is ondertussen de 3de maal dat we Michael aan het werk zien en zijn act blijft geslaagd. Hij weet te boeien en laat je lachen....
Na de pauze entertainde Philippe Geubels zijn publiek met zijn lichtjes neurotische stem. Hij zocht tevergeefs naar lichtpuntjes in zijn bestaan maar blijkt toch een zielig verleden met zich mee te dragen. Philippe was duidelijk op dreef en de scène's waarin hij vertelt over zijn grootouders en de mediabelangstelling voor zijn figuur zijn hilarisch. Geubels was echt de topact van de avond!
We zijn al benieuwd naar een nieuwe show van Philippe! Hopelijk komt er in Sint-Niklaas weldra een vervolg van 123 comedy club!
22 levens verbonden door het moment waarop de wereld zijn onschuld verloor. Zo omschrijft men de film Bobby Kennedy op de dvd. Het verhaal speelt zich af in 1968, Robert Kennedy is de populairste presidentskandidaat en maakt een goede kans om het werk van zijn vermoorde broer John F. Kennedy af te maken. In het Ambassador Hotel in Los Angeles viert Kennedy met zijn campagneteam de overwinning in de voorrondes.
Zoals aangekondigd komt Kennedy enkel in beeld met echte takes die toen werden opgenomen, het overige is geanceneerd. Men belicht het leven van een aantal mensen die rechtstreeks of onrechtstreeks behoren tot de entourage van Kennedy op die bewuste dag in juni 1968. De film gaat over hun. De film werd geregisseerd door Emilio Estevez die ook een rol vertolkt in de prent.
Estevez maakte een sfeervolle prent waarin je als kijker veel empathie ontwikkelt voor de karakters. Heel wat grote namen vertolken een belangrijke rol, Sharon Stone als kapster in het hotel, Elijah Wood als verloofde van Lindsay Lohan. Demi Moore als alcoholverslaafde zangeres, Ashton Kutchner, Helen Hunt, William H. Macy en Anthony Hopkins.
Een aantal acteurs waaronder Hunt, Macy en Hopkins leveren sterke prestaties. De film is een absolute aanrader maar kent een dramatisch einde...
Charlie Wilson's war (www.charliewilsonswar.net) gezien in UCG Antwerpen. Een film met in de hoofdrol Tom Hanks. Hij vertolkt de flamboyante Charlie Wilson, congreslid in Amerika. Die raakt persoonlijk geboeid door wat zich afspeelt in Afghanistan (begin jaren '80). Hij merkt na enig onderzoek dat de Afghanen absoluut niet de geschikte middelen krijgen van de CIA om de oorlog tegen de Russen te winnen.
Charlie beslist dat hij de enige is die hulp kan bieden. Julia Roberts speelt Joanne, een steenrijke bemoeial die denkt dat ze door fundraising onmiddelijk het probleem in Afghanistan kan oplossen. Doch vormen de twee samen met Phillip Seymour Hoffman (die Gus Avrakotos speelt) een goed team.
Ze zorgen ervoor dat meer geld wordt gedonneerd om de Afghanen te helpen en de opmars van de Russen te stoppen. Aan de hand van deze film wordt nog maar eens getoond hoe absurd politiek en macht kan zijn. Zo zorgde Amerika bijvoorbeeld voor de levering van wapens aan Afghanen. Pittig detail: deze wapens waren helemaal niet geschikt om Russische tanks en helikopters neer te halen.
De film vertelt een 'waargebeurd' verhaal, een zwaar en triest verhaal als je merkt wat de Afghaanse bevolking moest doorstaan. Toch is het een zeer boeiende en leuke film om te zien en dat heeft alles te maken met de hoofdpersonages. De acteurs spelen hun rol voortreffelijk en dat maakt de film echt wel de moeite waard om te zien!
Wanneer je in Hasselt verblijft mag een bezoek aan het jenevermuseum niet ontbreken. Je ziet en ontdekt er het productieproces van jeneverbes tot gebottelde jenever. Nadien kan je proeven van een graan- of fruitjenever.
De tentoonstelling is vooral interessant voor volwassenen en de mooi gerestaureerde hoeve zorgt voor een landelijk decor. Het jenevermuseum is best wel een aanrader op een regenachtige dag!
Meneer Maandag werd geschreven door Garth Nix (http://www.garthnix.co.uk/). Garth Nix is een Australische fantasyschrijver. Hij werd bekend door de trilogie Meneer Maandag, Grim Dinsdag en Vrouwe Woensdag. Vandaag ben ik dus beginnen lezen in het boek.
Het verhaal begint bij Arthur Penhaligon, hij heeft astma, waardoor hij vaak in het ziekenhuis ligt. Op een dag ontmoet hij een vreemde man, meneer Maandag en zijn enge butler Snuiter. Die geeft hem een geheimzinnige sleutel in de vorm van de wijzer van een klok en een boek met vreemd dansende letters.
Al snel blijkt dat er een geheimzinnige wereld schuil houdt in een bizar kasteel dat enkel voor Arthur zichtbaar is. Arthur komt tot de vaststelling dat de enige oplossing om het raadsel te ontrafelen, een bezoek aan het kasteel is. Daar verneemt Arthur dat hij een erfgenaam is van het Lager huis, een soort andere dimensie waar de wereld die Arthur kent werd gecreëerd. Een aantal vreemde personages blijven herhalen dat hij de erfgenaam is en dus moet op zoek gaan naar het andere deel van de sleutel om zijn macht op te eisen.
Hoe het verhaal verder loopt dien je zelf maar te ontdekken. Meneer Maandag is een spannend verhaal dat de moeite waard is voor wie van fantasie en spanning houdt. De echt ultieme spanning blijft soms een beetje uit maar er bestaat natuurlijk een vervolgcyclus die misschien de spanning verhoogt.
D'irque & Fien brengen samen een soort circustheatervoorstelling, getiteld: "Oh suivant!". We gingen kijken in CC De stroming in Sleidinge. Bij het binnenkomen van de zaal kreeg ik een flashback, deze mensen hadden we eens kort aan het werk gezien op de Gentse feesten deze zomer!
De zaal was goed gevuld (veel kinderen). Tijdens de voorstelling praten Dirk en Fien niet, alles gebeurt door muziek en beweging. Dirk toont hoe vaardig en handig hij is in jongleren en allerhande acrobate trucs. Fien begleidt alles keurig vanop de piano.
De show krijgt een leuke en grappig tint door de interactie met het publiek. Een groot aantal mensen worden uit het publiek gehaald en moeten plots helpen met een aantal gekke opdrachten. Zo zit tijdens volledig de voorstelling iemand met een vangnet klaar om balletjes te vangen of te werpen. Eén van de kinderen moet Dirk helpen en plots lopen beiden rondjes op het podium.
Het was een aangenaam en tof uurtje. . Een aanrader voor jong en oud! Finale
'Perfume' is de verfilming van de beststeller van auteur Patrick Süskind. Het vertelt de geschiedenis van Jean-Baptiste Grenouille, die geboren op een vismarkt een superieur reukvermogen ontwikkelt. Grenouille is geobsedeerd door alle geuren, het is dan ook zijn doel om geuren te conserveren. Hij gaat hierin zover dat hij de geur van de mooiste Franse vrouwen wil destilleren en bewaren. Hij leert de knepen van het vak bij de befaamde parfumier Baldini. De honger naar geur blijkt niet te stillen en resulteert in moordlust.
In de film acteren onder andere Dustin Hoffman (als Baldini), Alan Rickman (ken je uit Love actually, Harry Potter 1-4), Rachel Hurd-Wood en Ben Whishaw (als Grenouille).
Een spannende film maar je moet je openstellen voor het ongeloofwaardige. Perfume wil de gedaante van een sprookje voor volwassenen aannemen en neemt dus soms gekke wendingen. Een afknapper voor sommigen maar een aanrader voor velen. Je kon hem vandaag voor slechts 2.90 euro krijgen bij De Morgen!
Deze avond reden we richting Antwerpen op weg naar The Joker, een kroeg bekend voor de optredens van allerhande standup-comedians. Eénmaal aangekomen bleek er een lange rij te staan. Aan het raam de boodschap: VOLZET, more luck next time. We bleven wat hangen in de rij en merkten al vlug dat het kleine café gevuld was met (Vlaamse) comedians. Zo stond Wim Helsen een pintje te drinken en passeerden Chris Van den Ende, Michaël Van Peel, Henk Rijckaert ons voorbij. Zij stonden allen op de guestlist.
Na lang wachten en geen verandering dan maar iets drinken in een ander café. Na ons verwarmend drankje terug richting The Joker. En ja gelukkig nog een stukje van de show van Theo Maassen opgevangen. In het kleine café leek het wel een algemene vergadering van bekende comedians, want naast eerder vermelde namen zagen we ook nog Xander De Rijcke, Phillip Geubels en Bert Gabriels.
We keerden terug van een deels kale reis, maar toch een stukje tevredenheid over de comedysfeer die in en rond The Joker hing.
